Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες έντονων προσπαθειών από πλευράς Τουρκίας, προσεταιρισμού και αυθαίρετης εκπροσώπησης των δικαιωμάτων των απανταχού μουσουλμάνων με τον Ερντογάν να θέλει να γίνει αυτόκλητος «χαλίφης».
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Οι πράξεις του όμως αυτές, σε αντίθεση με ό,τι πιθανόν φανταζόταν, δεν συσπειρώνουν τους μουσουλμάνους έναντι του δυτικού κόσμου αλλά μάλλον τους διασπούν σε δύο στρατόπεδα.
Τα δύο στρατόπεδα του Ισλαμ
Το ένα αποτελούμενο από τους παραδοσιακούς, και ίσως τους ελάχιστους εναπομείναντες συμμάχους της Τουρκίας, όπως το Πακιστάν, το Κατάρ και το Αζερμπαϊτζάν, οι οποίοι υποδέχτηκαν μάλλον με ευχαρίστηση τη μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί, υποκαθιστώντας ή στην καλύτερη περίπτωση δημιουργώντας κι άλλο πόλο λατρείας του Ισλαμ.
Επίσης αυτές οι χώρες ανέχονται – αν όχι επικροτούν – την ωμή παρέμβαση της Τουρκίας στα εσωτερικά άλλων κυρίαρχων κρατών, αποδεχόμενες το ρόλο της ηγέτιδας χώρας των μουσουλμάνων που η τελευταία αυθαίρετα θεωρεί ότι οφείλει να διαδραματίσει.
Υπάρχει κι ένα δεύτερο στρατόπεδο όπως η Σαουδική Αραβία η οποία, αποτελώντας την γενέτειρα του Προφήτη Μωάμεθ, θεωρείται η αδιαμφισβήτητη κοιτίδα του Ισλαμ και η οποία αντιτίθεται σφοδρά στις τουρκικές μεθοδεύσεις.
Ο Αραβικός Σύνδεσμος, το κατεξοχήν θεσμικό όργανο έκφρασης των «αυθεντικών» μουσουλμάνων δίνει τον ξεκάθαρο τόνο της αντιπαράθεσης, ανάμεσα στον επί αιώνες παραδοσιακό μουσουλμανικό κόσμο όπως εκφράζεται από την πλειοψηφία των χωρών της Αραβικής χερσονήσου και στην αναδυόμενη και πάντα απειλητική Μουσουλμανική Αδελφότητα, της οποίας οι ρίζες απλώνονται στην τουρκική κυβέρνηση, όπως άλλωστε και στην αντίστοιχη του Κατάρ.
Το Κατάρ που είναι τόσο σημαντικό σύμμαχος της Τουρκίας και τόσο μεγάλος αντίπαλος της Σαουδικής Αραβίας.
Να μην ξεχνάμε επίσης πως η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει ρίζες και στην Αίγυπτο και στη Λιβύη. Η δε Δύση φοβάται το ριζοσπαστικό αυτό στοιχείο με το οποίο ο Ερντογάν έχει ιδιαίτερα στενές σχέσεις.
Η Ελλάδα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ)
Η συνέργεια μεταξύ της Ελλάδας και των χωρών του Αραβικού κόσμου που διαρκώς αναπτύσσεται στην «εύφλεκτη» Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί ίσως την πιο αποτελεσματική στρατηγική ανάσχεσης στην εργαλειοποίηση της θρησκείας του Ισλαμ, που επιχειρεί η Τουρκία του Ερντογάν με την ακραία και προκλητική ρητορική της.
Η πρόσφατη υπογραφή Συμφωνίας Συνεργασίας Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής μεταξύ της Ελλάδος και των ΗΑΕ εντάσσεται στο πλαίσιο σύσφιξης και ενδυνάμωσης των σχέσεων των δύο κόσμων, δυτικού και μουσουλμανικού, και της γεφύρωσης του χάσματος που με ευθύνη και φροντίδα της Τουρκίας τείνει να μεγαλώνει.
Η συμφωνία αυτή επιβεβαιώνει το καλό κλίμα που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στις δύο χώρες, αναγνωρίζοντας τον ρόλο της Χώρας μας ως «κεντρομόλου δύναμης» την ώρα που η Τουρκία λειτουργεί ως «φυγόκεντρος» θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο την περιφερειακή αλλά και την παγκόσμια σταθερότητα.
Και φυσικά δεν είναι ούτε η μοναδική περίπτωση συνεργασίας των δύο χωρών ούτε προφανώς συγκυριακή. Στην επικείμενη άσκηση «ΜΕΔΟΥΣΑ 10», εφόσον οι υγειονομικές συνθήκες το επιτρέψουν να εκτελεστεί, τα ΗΑΕ έχουν εκδηλώσει την επιθυμία να συμμετάσχουν με αξιόλογο αριθμό μονάδων Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας πλαισιώνοντας μια ακόμη μουσουλμανική χώρα, την οικοδέσποινα Αίγυπτο.
Όταν άλλες χώρες ρίχνουν «λάδι στη φωτιά» υποδαυλίζοντας θρησκευτικές και πολιτισμικές διαφορές και ροκανίζοντας την παγκόσμια σταθερότητα, η χώρα μας λειτουργεί ως η συγκολλητική ουσία που εξομαλύνει αυτές τις διαφορές.
Αυτός είναι άλλωστε και ο ρόλος μιας χώρας πυλώνα σταθερότητας και εγγυήτριας ασφάλειας και ειρήνης. Να εξωραΐζει τα πάθη και όχι να τα αναμοχλεύει και να τα εντείνει μ’ έναν ανούσιο όσο και επικίνδυνο πόλεμο ανακοινώσεων θρησκευτικού φανατισμού, που για την εξυπηρέτηση αναθεωρητικών φιλοδοξιών επιτείνει αντί να γεφυρώνει το χάσμα των πολιτισμών αυξάνοντας την αστάθεια και υποδαυλίζοντας συγκρούσεις κατά το γνωστό ρητό του Μάο Τσε-Τούγκ «μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση».
Η «μικρή Σπάρτη» του Περσικού
Οι Ενοπλες Δυνάμεις των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, με πληθυσμό περίπου 10 εκατομμυρίων, θεωρούνται σύγχρονες και τεχνολογικά εξοπλισμένες με οπλικά συστήματα τελευταίας τεχνολογίας. Η Πολεμική Αεροπορία τους διαθέτει 78 αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη F-16 που είναι εξοπλισμένα με πυραύλους AGM-88 HARM, AGM-65 Maverick, AIM-120 AMRAAM, AIM-9 Sidewinder και αντιπλοϊκούς πυραύλους AGM-84 Harpoon, αλλά και 68 γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη Mirage 2000.
Στα τέλη Αυγούστου, στην κορύφωση της ελληνοτουρκικής κρίσης και εν μέσω της διεξαγωγής ερευνών σε ελληνική υφαλοκρηπίδα από το «Oruc Reis», τέσσερα F-16 από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μεταστάθμευσαν στην Κρήτη, όπου και παρέμειναν για δύο εβδομάδες συμμετέχοντας σε ασκήσεις με την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΑΕ διαθέτει 11 κορβέτες, ενώ η κυβέρνηση του Αμπού Ντάμπι απέκτησε -πρώτη στον κόσμο- το αντιαεροπορικό σύστημα THAAD της Lockheed Martin. Συνολικά, στον Στρατό, στο Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία των ΗΑΕ υπηρετούν 100.000 άτομα.
Από το 2014 στα Εμιράτα είναι υποχρεωτική η στρατιωτική θητεία για όλους τους άνδρες ηλικίας 18-30 ετών και η διάρκειά της είναι 16 μήνες. Μάλιστα, δαπανούν ετησίως περίπου το 5,6% του ΑΕΠ τους για αμυντικές δυνάμεις. Χάρη στον ενεργό και αποτελεσματικό στρατιωτικό τους ρόλο, οι Ενοπλες Δυνάμεις τους χαρακτηρίστηκαν από τον πρώην υπουργό Αμυνας των ΗΠΑ Τζέιμς Μάτις «μικρή Σπάρτη».
Η συμμαχία που τρομάζει τον Ερντογάν
Μια περιφερειακή συμμαχία Ελλάδας, Αιγύπτου, Ισραήλ και ΗΑΕ αναμένεται να προκαλέσει έντονη ανησυχία στον Ταγίπ Ερντογάν.Τα συγκεκριμένα κράτη Βόρειας Αφρικής, Μέσης Ανατολής και Περσικού Κόλπου θεωρούνται “μπαρουτοκαπνισμένα” και έχουν κοινά στρατηγικά συμφέροντα στην καταπολέμηση του ισλαμιστικού εξτρεμισμού και την ανάσχεση του πολιτικό – θρησκευτικού Ισλαμ, το οποίο επιδιώκει να επεκτείνει ο Ερντογάν σε μουσουλμανικές χώρες της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής.
Η συγκεκριμένη συμμαχία έχει τις προοπτικές να εξελιχθεί σε πραγματικό εφιάλτη για τον Τούρκο πρόεδρο. Διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από τις συμμαχίες με ευρωπαϊκές δυνάμεις που διατηρούν σχέση ισορροπίας με τον Ερντογάν, όπως η Γερμανία, επειδή τις εκβιάζει με τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη και αναλώνονται μόνο σε ρητορικές καταγγελίες των προκλήσεων σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο. Επιπλέον, η ΕΕ είναι απούσα από τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο, καθώς εξαιτίας των διαφορετικών εθνικών συμφερόντων των κρατών – μελών της, δεν ασκεί κοινή εξωτερική πολιτική.
Είναι αξιοσημείωτο να επισημάνουμε, ότι τα ΗΑΕ ασκούν και μια μορφή ήπιας ισχύος (soft power) καθώς το Ντουμπάι αποτελεί διεθνή οικονομικό – επιχειρηματικό κόμβο και σημαντικό κέντρο της διεθνούς ναυτιλίας. To μοντέλο του Ντουμπάι επικεντρώνεται στη χρηστή διακυβέρνηση, τη δυναμική οικονομία και τη θρησκευτική ανοχή.
