Θανάσης Μαρτίνος | Ο φιλάνθρωπος εφοπλιστής της Γλυφάδας

Ήταν το 2019, όταν έσωσε έναν άστεγο από βέβαιο θάνατο.

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Γεννημένος στην Γλυφάδα το 1950, όπου μένει μέχρι και σήμερα, ο Αθανάσιος είναι το πρώτο από τα 4 παιδιά της οικογένειας Μαρτίνου.

Από μικρός είχε στενή επαφή με την θάλασσα, καθώς τον χώριζε από αυτήν μόνο ένας δρόμος 4 μέτρων. Ο ίδιος πιστεύει ότι η επιρροή της μητέρας του, της Νουνού Μαρτίνου, που αγαπούσε πολύ την θάλασσα, αλλά και το επιχειρηματικό ένστικτο που κληρονόμησε από τον έμπορο πατέρα του.

Η πρώτη του επαφή με τον χώρο της ναυτιλίας έγινε όταν ήταν 15 χρονών, περισσότερο ως χόμπι, και όταν τελείωσε το σχολείο και ξεκίνησε σπουδές Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και Ναυτιλιακά στο Λονδίνο, άρχισε να ασχολείται αποκλειστικά με τον κλάδο.

Το 1971 η οικογένεια Μαρτίνου ιδρύει την ναυτιλιακή επιχείρηση Thenamaris, στην οποία συμμετέχουν η μαμά Νουνού, εμπνεύστρια της εταιρίας, και τα 3 αδέρφια, Θανάσης, Ανδρέας και Ντίνος. Το 1991, όπου η οικογενειακή επιχείρηση μετρούσε 45 πλοία, ο Θανάσης Μαρτίνος αποχωρεί από την εταιρία και δημιουργεί δική του, την Eastern Mediterranean Maritime.

Στηριζόμενος στην χρόνια τριβή του με τον κλάδο και παίρνοντας, όπως ο ίδιος λέει, λελογισμένα ρίσκα, κατάφερε η εταιρία του σήμερα να ελέγχει πάνω από πλοία και να απασχολεί περισσότερα από 200 άτομα στην ξηρά και 3.000 συνολικά ναυτικούς. Μαζί με τις εταιρίες των αδερφών του, οι εφοπλιστές της Γλυφάδας όπως αυτοαποκαλούνται, διαθέτουν τον πιο ισχυρό ναυτιλιακό στόλο.

Είναι παντρεμένος με την Μαρίνα Μαρτίνου και απέκτησαν τρεις κόρες, την Αθηνούλα, την Γεωργία, που ασχολείται με την πολιτική, και την Μαρίνα. Ο χαμός της πρωτότοκης κόρης συντάραξε την οικογένεια και πολλές από τις φιλανθρωπικές τους δράσεις φέρουν το όνομά της. Πέραν όμως της εφοπλιστικής του δράσης, ο Θανάσης Μαρτίνος επιτελεί τεράστιο φιλανθρωπικό, πολιτιστικό και κοινωνικό έργο, πάντα αθόρυβα.

Από ενίσχυση νοσοκομείων, σχολείων, εκκλησιών, ιδρυμάτων, δωρεές σε δήμους και υπηρεσίες έως την ανταπόκρισή του στο δράμα ενός αστέγου που η ζωή του σώθηκε χάρη στην παρέμβαση του, η συνεισφορά του Θανάση Μαρτίνου είναι τεράστια.

Έχει ανακηρυχθεί επίτιμος Δημότης πολλών πόλεων και δήμων ανά την Ελλάδα και έχει λάβει πολλές διακρίσεις, με κορυφαία την ανακήρυξη του σε Πολιτικό Διοικητή του Αγίου όρους, το 2019 από τον Μητσοτάκη.

Παραμένει πάντα ταπεινός, πλην όμως γενναιόδωρος και σίγουρα, η δραστηριότητά του τον κατατάσσει στην κατηγορία των σύγχρονων, μεγάλων ευεργετών της χώρας μας.

Αθηνά (Νουνού) Μαρτίνου | Η ΑΛΗΘΕΙΑ πίσω από τους πλουσιότερους Έλληνες εφοπλιστές | Η ιστορία της οικογένειας Μαρτίνου

Ο Θανάσης Μαρτίνος θυμάται:

“Το πατρικό μας είναι στην παραλία Γλυφάδας. Στο παρελθόν μας χώριζε από τη θάλασσα ένας στενός δρόμος τεσσάρων μέτρων. Εκεί, στα βραχάκια, από μικροί ψαρεύαμε. Η μητέρας μας είχε βάρκες και εργαλεία ψαρέματος. Ζούσαμε χειμώνα -καλοκαίρι επί θαλάσσης. Ο παππούς μου ήταν δικηγόρος. Οι θείου μου, τα αδέλφια της μητέρας μου, ο ένας έγινε καπετάνιος και ο άλλος ναυτοδικηγόρος και είχε πελάτες σημαντικούς Οινουσιώτες και Χιώτες εφοπλιστές. Η επιρροή των θείων και η αγάπη της μητέρας μας για τη θάλασσα ήταν η αιτία που εμείς, τα παιδιά, ασχοληθήκαμε με τη ναυτιλία” για να προσθέσει:

“Αν παλιά λέγαμε ότι είναι οι εφοπλιστές της Χίου, της Άνδρου της Κεφαλληνίας, εμείς είμαστε οι εφοπλιστές της Γλυφάδας”.

Για το σόι του πατέρα του αφηγείται:

“Η καταγωγή του πατέρα μου είναι από την ορεινή Γορτυνία, από τη Στεμνίτσα. Και η Αρκαδία έβγαζε ανθρώπους σώφρονες και καλούς εμπόρους. Οπότε θεωρώ ότι αυτή η κληρονομιά του πατέρα μας και το DNA του το αξιοποιήσαμε και είμαστε σώφρονες συντηρητικοί και καλοί έμποροι προσπαθώντας να εκμεταλλευόμαστε τους κύκλους της ναυτιλίας, με τα πάνω και τα κάτω της”.

Τη χρονιά που οι γονείς των Μαρτιναίων οι οποίοι έχουν και μία αδελφή τα παιδιά της οποίας ασχολούνται και αυτά με την πλοιοκτησία, αγόρασαν το πρώτο πλοίο, το φορτηγό “Θανάσης” το 1964 ο Θανάσης Μαρτίνος ήταν σε ηλικία 15 ετών:

“Ασχολούμην, μέρος του χρόνου μου, με τη Ναυτιλία και κυρίως κράταγα το ταμείο του πλοίου και έκανα επισκέψεις σε επισκευές. Είχα ενδιαφέρον για τη ναυτιλία ως χόμπι. Έκανα και σκασιαρχείο από το σχολείο και πήγαινε στο Πέραμα και έβλεπε επισκευές. Όταν στα 18 μου χρόνια πήγα για σπουδές στο Λονδίνο, η Ναυτιλία έγινε πλήρους απασχόλησης εργασία για εμένα.”

Σπούδασε οικονομικά στο Λονδίνο και στο Οικονομικό της Νομικής.

Για το πρώτο πλοίο της οικογένειας, που ήταν φορτηγό, λέει:

“Τα φορτηγά πλοία ασκούσαν πάντοτε μία γοητεία σε πολλούς Έλληνες που ασχολήθηκαν με τη ναυτιλία. Το πλοίο σου δίνει ένα αίσθημα ελευθερίας. Το πλοίο συνδυάζει την εμπορική δραστηριότητα το αίσθημα της περιπέτειας, το αίσθημα του ανταγωνισμού. Είναι στο DNA μας η ναυτιλία.

Το πρώτο πλοίο αγοράστηκε με την παρότρυνση της μητέρας μου. Κόστισε 100 χιλιάδες λίρες, μικρό ποσό. Το “Θανάσης” πρώην “Mary Livanos” ήταν 10 χιλιάδων τόνων, ατμόπλοιο του 1949. Ανήκε στην εταιρεία του Νικολάου Λιβανού. Μεσολάβησε ο θείος ο καπετάν Πριόβολος Μεθενίτης τον οποίο εκτιμούσε ιδιαίτερα ο Λιβανός αφού τον είχε καπετάνιο στα πλοία του. Τον επισκέφθηκε στο γραφείο του στο Μονακό και έκλεισε η συμφωνία. ‘Ενα πλοίο με πολλά προβλήματα και περιπέτειες από την αρχή. Δεν έβγαλε χρήματα. Το κρατήσαμε έξι χρόνια. Δεν χάσαμε ούτε κερδίσαμε. Κερδίσαμε σε γνώσεις” και προσθέτει:

“ Η μητέρα μου, με καταγωγή από τη Κεφαλονιά ήταν εκείνη που έπεισε τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν εύπορος έμπορος, να επενδύσει στη ναυτιλία. Ξεκινήσαμε με τρία πλοία, χωρίς δάνεια. Είμαστε τυχεροί γιατί η μητέρα μας μάς ενέπνευσε την αγάπη για τη θάλασσα. Όταν ξεκινήσαμε είμαστε πολλοί νέοι. Η μητέρα μας μιλούσε με τις τράπεζες και τις έπειθε να δανείζουν σε 20άρηδες όπως είμασταν εμείς”.

Τα δύο πρώτα πλοία της οικογένειας τα διαχειριζόταν η ναυτιλιακή επιχείρηση της οικογένειας Μεθενίτη που είχε έδρα τον Πειραιά και η Kronos Shipping του Δ. Λεμού που είχε έδρα στο City του Λονδίνου.

Όμως το 1971 η Αθηνά Μαρτίνου αποφάσισε να πάρει στα χέρια της τη διαχείριση των πλοίων της οικογένειας. Μαζί με τους γιούς της, Θανάση, Ντίνο και Ανδρέα, ίδρυσε την εταιρεία Thenamaris Ships Management. Με την ίδρυση της εταιρείας αγόρασε και τρίτο πλοίο. Η ανάπτυξη της εταιρείας ήταν γεωμετρική μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια. Το 1975 η Thenamaris ήλεγχε έναν στόλο από 36 πλοία , μεταφορικής ικανότητας 850.000 τόνων. Εκεί βρίσκονται και τα τρία αγόρια μαζί με τη μητέρα τους. Ο Θανάσης θα μείνει στην εταιρεία έως το 1991. Τότε αποχωρεί και συστήνει τη δική του, την ΕastMed:

“Ο διαχωρισμός των πλοίων έγινε όταν ήμουν 40 χρονών. Μου αναλογούσαν 15 πλοία χωρίς να έχουν χρέη όπως το ίδιο συνέβαινε με όλη τη Thenamaris. Είχαμε πολλά παιδιά οπότε ήταν καλή απόφαση να ανεξαρτητοποιηθούμε. Όμως ακολουθήσαμε και ακολουθούμε και οι τρεις συντηρητική φιλοσοφία με προσεκτικά ανοίγματα”.

Τον μεγάλο του αδελφό ακολούθησε λίγα χρόνια αργότερα, το 1997, ο δευτερότοκος Ανδρέας ο οποίος ιδρύει τη Minerva-Αθηνά δίνοντας το όνομα της μητέρας του. λίγα χρόνια αργότερα. Στη Τhenamaris μένει ο μικρότερος από τα τρία αδέλφια, ο Ντίνος.

“Σήμερα υπάρχει διάδοχη κατάσταση και στις τρεις εταιρείες. Τα ανίψια μου, παιδιά των δύο αδελφών μου είναι ηλικίας γύρω στα 40 έτη. 35-40 ετών. Είναι άξια. Όπως και τα ανίψια μου, της αδελφής μου τα παιδιά ασχολούνται και αυτά με τη ναυτιλία και την πλοιοκτησία”.