Πρέπει να λογοκρίνουμε – απαγορεύουμε το «Όσα παίρνει ο Άνεμος» για ρατσισμό;

Είναι δυστυχώς αλήθεια πως κάθε μαζικό κίνημα στη σύγχρονη εποχή  εκφυλίζεται τάχιστα, καταλήγοντας σε μία λογική παραλογισμού και χουλιγκανισμού.

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Το παρατηρούμε στην Αμερική τις τελευταίες εβδομάδες, όπου η δίκαιη αγανάκτηση για τη δολοφονία του Τζώρτζ Φλόυντ έγινε πλιάτσικο καταστημάτων, ρίψη αγαλμάτων ιστορικών προσώπων κι εν τέλει οδηγήσε την συνδρομητική πλατφόρμα HBO Max  να  ‘λογοκρίνει’ το «Όσα παίρνει ο Άνεμος».

Η streaming πλατφόρμα έκανε εγκαίνια πριν λίγες μέρες και συμπεριέλαβε ταινία στο μενού της αλλά λίγες μέρες αργότερα την  απέσυρε, ανοίγοντας τη συζήτηση για το αν αυτό αποτελεί ένα είδος λογοκρισίας και αν συμφωνούμε να αναθεωρούνται έργα του παρελθόντος με βάση  σύγχρονα ήθη.

Πριν την απόφαση αυτή είχε προηγηθεί άρθρο στους Los Angeles Times του βραβευμένου με Όσκαρ σεναριογράφου και σκηνοθέτηυ του «12 Χρόνια Σκλάβος» John Ridley. O Ridley γράφει ότι η ταινία «υμνεί τον αμερικανικό Νότο μετά τον Εμφύλιο, αγνοεί επιδεικτικά τη φρίκη της δουλείας και διαιωνίζει επώδυνα φυλετικά στερεότυπα».  Ότι δείχνει μία ρομαντική εκδοχή του εμπόλεμου νότου και του εμφυλίου και ότι ξεπλένει τη δουλεία παρουσιάζοντας μια εξωραϊσμένη εκδοχή της.

Όλοι θα συμφωνήσουμε πως δεν είναι εύκολη ταινία για έναν μαύρο που έχει πέσει θύμα ρατσισμού, ή που βλέπει τους προγόνους του να είναι σκλάβοι. Ωστόσο είναι λογικό να λογοκρίνουμε μία ταινία του 1939, βασισμένη σε βιβλίο, που αφηγείται και περιγράφει γεγονότα του 19^ου αιώνα ΠΡΙΝ και κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου;

H νομοθεσία Τζιμ Κρόου.Τι είναι και γιατί πρέπει να ντρεπόμαστε.To φυλετικό πρόβλημα στις ΗΠΑ

Πιστεύουμε πως ναι πρέπει τα έργα να κρίνονται και να κατακρίνονται (γιατί όχι), όχι όμως να απαγορεύονται ή να λογοκρίνονται πχ να αφαιρούνται σκηνές με επεξεργασία υπολογιστή.

Ο ρατσισμός, τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, η θέση της γυναίκας όλα αυτά είναι θέματα που η κοινωνία τα αντιλαμβάνεται διαφορετικά από αιώνα σε αιώνα, ακόμα κι από δεκαετία σε δεκαετία.

Εργασία κι εγκυμοσύνη-μητρότητα.Οι εργοδοτικοί εκβιασμοί και το νομικό καθεστώς

Είναι μάλλον αντιπαραγωγικό τα έργα τέχνης λογοκρίνονται για τις απόψεις που εκφράζουν. Προσοχή. Όχι απαραίτητα τις απόψεις του εκάστοτε δημιουργού. Η Βίβιαν Λη που πρωταγωνιστεί στην ταινία δεν ξέρουμε αν είχε ρατσιστικές απόψεις ή όχι. Ήταν η πρωταγωνίστρια και ΥΠΟΔΥΟΤΑΝ έναν χαρακτήρα.

Καλό είναι, όσο δύσκολο κι αν είναι, όταν έχουμε μαζικά κινήματα για ένα κοινωνικό θέμα, να σκεφτόμαστε και να κρίνουμε. Η επανάσταση είναι εύκολη πίσω από ένα πληκτρολόγιο.

Το πρόβλημα είναι πως εκφυλίζεται σε παραλογισμό, όταν κυριαρχεί η άλογη σκέψη.