Νέα δωρεά από την οικογένεια του Μαρτίνου που ξεχωρίζει για την κοινωνική προσφορά και το κοινωνικό της έργο. Ειδικότερα, αναρτήθηκε χθες στη Διαύγεια η απόφαση των υπηρεσιακών υπουργών Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας με την οποία γίνεται αποδεκτή η δωρεά της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΑΘΗΝΑΣ Ι. ΜΑΡΤΙΝΟΥ» προς το 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας (251 ΓΝΑ). Η δωρεά αφορά στην κάλυψη του κόστους εργασιών ανακαίνισης της ψυχιατρικής κλινικής του 251 ΓΝΑ συνολικού κόστους 173.470,00 ευρώ , άνευ ΦΠΑ.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Η λειτουργία του Ιδρύματος διαπνέεται από τις αξίες της Αθηνάς Ι. Μαρτίνου – ισότητα, σεβασμός, ταπεινότητα, αξιοκρατία –που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για την εκτέλεση της αποστολής του και την πραγμάτωση του οράματός του.
Το Ίδρυμα πραγματοποιεί δωρεές στους τομείς της κοινωνικής πρόνοιας, της υγείας, της παιδείας, του πολιτισμού και του περιβάλλοντος. Πέραν της πανελλαδικής του εμβέλειας και διατομεακής κάλυψης, δίνει έμφαση σε θέματα που σχετίζονται με τη θάλασσα.
Το Ίδρυμα Αθηνάς Ι. Μαρτίνου αποσκοπεί στη δημιουργία ενός κύματος εξέλιξης και ανάπτυξης με αφετηρία την ανιδιοτελή προσφορά και τελικό προορισμό το συλλογικό καλό. Ιδρύθηκε το 2021 με προσανατολισμό το όραμα της Αθηνάς Ι. Μαρτίνου και τη συνέχιση του κοινωφελούς της έργου προς τον συνάνθρωπο και την Ελληνική κοινωνία. Η λειτουργία του Ιδρύματος διαπνέεται από τις αξίες της – ισότητα, σεβασμός, ταπεινότητα, αξιοκρατία – που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για την εκτέλεση της αποστολής του και την πραγμάτωση του οράματός του.
Το Ίδρυμα πραγματοποιεί δωρεές στους τομείς της κοινωνικής πρόνοιας, της υγείας, της παιδείας, του πολιτισμού και του περιβάλλοντος. Πέραν της πανελλαδικής του εμβέλειας και διατομεακής κάλυψης, δίνει έμφαση σε θέματα που σχετίζονται με τη θάλασσα.
Το Ίδρυμα ενισχύει μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς ενώ δεν παρέχει δωρεές προς μεμονωμένα πρόσωπα, με εξαίρεση τις περιπτώσεις υποτροφιών. Το Πρόγραμμα Υποτροφιών, με κυρίαρχη τη θεματική της θάλασσας, βρίσκεται σε φάση σχεδιασμού. Το Ίδρυμα συνδράμει επίσης και σε έκτακτες περιστάσεις.
Το έργο του Ιδρύματος συντονίζεται και εγκρίνεται από Εκτελεστική Επιτροπή αποτελούμενη από την κα. Ιωάννα Μαρτίνου, τον κ. Άρη Κοροπούλη, την κα. Αλίκη Μαρτίνου, τον κ. Γιάννη Μαρτίνο και την κα. Μαρίνα-Ματθίλδη Μαρτίνου.
Αφετηρία για τη δημιουργία του Ιδρύματος, το πάθος της Αθηνάς Ι. Μαρτίνου για τη θάλασσα και προορισμός η προσφορά στην κοινωνία, αυτή που δραστηριοποιείται γύρω από τη θάλασσα και νιώθει στις φλέβες της την καθημερινή της παρουσία.
Αθηνά Μαρτίνου
Η Αθηνά Μαρτίνου, η Νουνού της ελληνικής ναυτιλίας -όπως την αποκαλεί η οικογένειά της- θα κλείσει σε λίγες μέρες τα 96.
Πρόκειται για την πλουσιότερη γυναίκα της Ευρώπης και μάλιστα, προσωπική φίλη της Βασίλισσας Ελισάβετ -αν και η ίδια προτιμά να κρατάει χαμηλό προφίλ και να μην επιδεικνύει την ισχύ και την οικονομική της άνεση. Πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με την διαχείριση των πλοίων της οικογένειας της, του γένους Μεθενίτη το 1971. Μαζί με τους γιους της, Θανάση, Ντίνο και Ανδρέα, ίδρυσε την εταιρεία Thenamaris Ships Management.
Υπό την καθοδήγηση της Νουνού, η οικογένεια Μαρτίνου έκανε την πρώτη της επένδυση στη θάλασσα τη δεκαετία του 1960, ενώ τις αρχές και την μεθοδικότητά της κατάφερε να τις μεταδώσει στους τρεις γιους της, Ανδρέα, Θανάση και Ντίνο, που κατάφεραν επίσης να διακριθούν στη ναυτιλιακή σκηνή.
Όταν, τη δεκαετία του ΄90, και συγκεκριμένα το 1991, η Αθηνά αποφασίζει να παραδώσει τα ηνία στα παιδιά της, ο Θανάσης Μαρτίνος αποχωρεί από την εταιρεία, για να δημιουργήσει την Eastern Mediterranean Maritime.
Το 1997, ακολούθησε ο Ανδρέας, που προχώρησε στην ίδρυση της ναυτιλιακής Minerva Marine, αφήνοντας ουσιαστικά στο τιμόνι της Thenamaris στον μικρότερο σε ηλικία αδελφό, Ντίνο.
Η Αθηνά (Νουνού) Μαρτίνου σε παλαιότερη συνέντευξή της στο site ΑΕΙΝΑΥΤΕΣ του δημοσιογράφου Σέργιου Τράμπα είχε μιλήσει για τα πρώτα βήματα της οικογένειας στη ναυτιλία και το πώς κατάφερε να κερδίσει τον σεβασμό και την αναγνώριση του ναυτιλιακού κόσμου.
Σε μια αφήγηση της, για το πως ερωτεύτηκε τη θάλασσα, είπε: “ Είμαι Κεφαλονίτισσα, αλλά ρόλο για την αγάπη μου για τη θάλασσα έπαιξε ότι γεννήθηκα στη Γλυφάδα και έβλεπα τα πλοία να περνάνε και έλεγα στις φίλες μου: “και εμείς θα κάνουμε βαπόρια και το κάναμε. Είχαμε μανία με αυτό και το κάναμε και έκανε βαπόρια όλη η οικογένεια”.
“Σε αυτή την προσπάθεια, δεν ήμουν μόνη μου. Κοντά μου ήταν από την πρώτη στιγμή ο άνδρας μου, αλλά κυρίως ήταν ο γιος μου Θανάσης, ο οποίος από δεκατεσσάρων ετών έκανε στατιστικές και έγραφε πόσο πλήρωμα, τι χρειάζεται ένα πλοίο. Ο άνδρας μου, ο Ιωάννης Μαρτίνος, αγαπούσε τη θάλασσα. Ο Θανάσης, από την πρώτη συζήτηση ήταν ενεργό μέρος σε αυτή την προσπάθεια. Δεν ήμουν η κινητήριος δύναμη, αλλά ήμουν ο άνθρωπος που μπορούσε να τα κάνει τα δύσκολα, εύκολα. Όταν θέλεις κάτι, μπορείς να το κάνεις”.
Το 1964, η Αθηνά Μαρτίνου, μπήκε στη ναυτιλία. Το 1971, ίδρυσε τη ναυτιλιακή εταιρεία Thenamaris και το 1975, ο στόλος αποτελούνταν από 36 πλοία.
“Διευθυντιλίκι δεν έκανα ποτέ”, επισημαίνει η Αθηνά Μαρτίνου, αλλά τονίζει: “Τη Thenamaris αγαπούσα, όχι το διευθυντιλίκι. Αυτό που ήθελα ήταν να πληθαίνουν τα βαπόρια μου και αυτό έγινε”.
“Το “Ελένη”, ήταν το δεύτερο πλοίο, δεν είχαμε λεφτά, ο Θανάσης τελείωνε το Γυμνάσιο, βρήκα λεφτά και πήγαμε στο Λονδίνο για να υπογράψει ο Θανάσης, ο οποίος μου είπε τότε, θα υψώσουμε την ελληνική σημαία. Ο Λιμενάρχης στο Λονδίνο με ρώτησε: Ξέρεις γραφομηχανή; του είπα, ναι και κάθισα και έγραψα τα έγγραφα, τα πήρε ο Θανάσης και έτσι παραλάβαμε το βαπόρι”.
Η αφήγηση της Αθηνάς Μαρτίνου είναι αποκαλυπτική: “Το πρώτο πλοίο το αγοράσαμε το 1964 με 80.000 λίρες. Ήταν ένα πλοίο 20 χρονών. Το “Θανάσης”,ήταν ένα πλοίο του Λιβανού, ήταν για πέταμα, το φτιάξαμε, το κάναμε κυπριακό και το 1967, το πουλήσαμε στην οικογένεια Πατέρα που το αγόρασαν με 300.000 δολάρια”.
Ο πρωτότοκος γιος της, Θανάσης, περιγράφοντας τις ικανότητες της 93χρονης μητέρας του, λέει: “Διαθέτει, ικανότητα και ευφυΐα. Είναι ιδιαίτερα συμπαθής προς τρίτους. Της οφείλουμε μεγάλη ευγνωμοσύνη που μας άφησε ελεύθερους και μας έδωσε πρωτοβουλία, οι μετοχές ανήκαν στα τρία αδέλφια, χωρίς να έχει η μητέρα μου κανένα ποσοστό, δεν αναζήτησε να έχει για την ασφάλεια της κάποιο μερίδιο για τον εαυτό της. Μας έδωσε το πρώτο ρόλο. Δεν παρενέβη ούτε επαγγελματικά, ούτε και συναισθηματικά. Δεν έφερε καμία αντίρρηση για τις γυναίκες μας”.
Η Ελένη Μαρτίνου, η κόρη της Αθηνάς, θυμάται για το πρώτο εφοπλιστικό εγχείρημα:
“Η μητέρα μου ξεκίνησε τη δεύτερη γενιά των εφοπλιστών στην Ελλάδα, ο αδελφός μου Θανάσης πήγαινε στο σχολείο, κάτω από τα τετράδια του είχε τα έγγραφα από τη δουλειά. Τα πρώτα χρήματα τα έδωσε ο πατέρας μου. Η μητέρα μου πουλησε και την προίκα της, για να αγοράσει το πρώτο βαπόρι. Ήταν τυχερή γιατί ήταν καλές εποχές. Αυτοσχεδίασε και δημιουργούσε”.
Η Αθηνά, ξεκίνησε την επαγγελματική της σταδιοδρομία από το δικηγορικό γραφείο του πατέρα της. “Τότε, ήμουν στο δικηγορικό γραφείο του πατέρα μου, έγραφα τις προτάσεις για τις διάφορες υποθέσεις του στη γραφομηχανή. Είχα πεποίθηση ότι θα γίνουμε εφοπλιστές. Ο Θανάσης για να ναυλώσει το δεύτερο πλοίο, πήγε στην Κίνα.
Όταν πήγα στο Λονδίνο, οι άνδρες κάθονταν στη μία γωνιά και οι γυναίκες στην άλλη γωνία. Στο Λονδίνο, εγω καθόμουν με τους άνδρες για να ακούω για τις ναυλώσεις και τα πλοία. Είμαστε ικανοί, οι πρώτες ασφάλειες, ξεκίνησαν από τους Χιώτες, είχανε τραπεζάκια στο Λονδίνο.
Ήταν και εφοπλιστές και ασφαλιστές. Οι Έλληνες, είμαστε πιο έξυπνοι από τους άλλους. Οι εφοπλιστές είναι έξυπνοι άνθρωποι, Χιώτες, Ανδριώτες, Κεφαλονίτες. Κάναμε μεγάλα πράγματα. Που είναι ο Αγγελικούσης, ο Ωνάσης, ο Νιάρχος, ο πεθερός τους ήταν άνθρωπος απλός, Χιώτης, φιλάργυρος. ‘Ομως πήραν τις κόρες του Λιβανού, ο Ωνάσης και ο Νιάρχος και με τα ωραία τους κότερα, κάνανε μεγάλα πράγματα. Αυτά που έκανε ο Νιάρχος δεν μπορεί να τα κάνει άλλος”.
Η Αθηνά Μαρτίνου έχει ιδιαίτερες δεξιότητες στο κυνήγι και στο ψάρεμα. Ζει μόνιμα στην Ανάβυσσο, τον χειμώνα και το καλοκαίρι, στη Σχοινούσα. Καλλιεργεί φυστίκια Αιγίνης. Διαθέτει και ένα Σκοπευτήριο.
“Όταν έρχονται τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου τους κάνω μάθημα. Είμαι μοναδική και στο ψάρεμα. Εμείς με τα σαλόνια, δεν είμαστε παθιασμένοι. Έχουμε καταφέρει αυτά που επιθυμούσαμε σε όλη τη ζωή μας. Σιγά σιγά όλοι, εννοεί τα εγγόνια και τα δισέγγονα της, θα γίνουν οι εφοπλιστές”.
Δεν ξεχνάει ότι πριν από καιρό, όταν ξύπνησε ένα πρωί του Αυγούστου, είδε στον κόλπο της Σχοινούσας, 100 κότερα, σημαιοστολισμένα. Είχαν έρθει όλοι οι εφοπλιστές για να την χαιρετήσουν. “Με αγαπάνε. Όταν πεθάνω, στην κηδεία μου θα είναι πολύς κόσμος”, λέει και χαμογελάει.
Η Ελένη Μαρτίνου, θυμάται για τον πατέρα της: “ Είχαν κάνει μια σωστή σχέση, ο πατέρας μου και η μητέρα μου. Ο πατέρας μου είχε μια σοφία, μπορούσε να την μαζεύει όταν ξεχείλιζε, Η μητέρα μου μίλαγε πολλές γλώσσες και βοήθησε τον πατέρα μου στο μαγαζί, στην Πανδρόσου 50. Ο πατέρας μου είχε γούστο, ήταν ιδιοφυής άνθρωπος, αρκετά βαρύς, και λίγο δύστροπος, αγαπούσε το χώρο, την δουλειά. Ήταν προορισμός για τους τουρίστες. Μετά την Ακρόπολη, έρχονταν όλοι στην Πανδρόσου και στον Μαρτίνο. Ήταν η “Σπηλιά του Αλαντίν”.
Το Παλαιοπωλείο Μαρτίνου, είχε δημιουργήσει το 1926 ο παππούς Θανάσης Μαρτίνος.
Αλλά και ο Θανάσης, θυμάται: “Ο πατέρας μου ήταν ο αρχικός τροφοδότης στο εγχείρημα με το πρώτο πλοίο. Είχαν μια λογομαχία κάποτε, δεν πολυμιλάγανε για δέκα ημέρες, για να την ευχαριστήσει της είπε: να πάρουμε το δεύτερο πλοίο. Βλέποντας την ανάπτυξη της εταιρείας, φοβόταν και προσπαθούσε να μας συγκρατήσει, αλλά δεν επενέβαινε στο θέμα της ναυτιλίας μέχρι το 1977, που πέθανε”.
Ο σύζυγος της Αθηνάς Μαρτίνου, ήταν ο αντικέρ Ιωάννης Μαρτίνος (1907-1977), από την Στεμνίτσα Αρκαδίας, ο οποίος από την οδό Πανδρόσου 50, τροφοδότησε με σημαντικά αρχαία αγάλματα και αντικείμενα τα περισσότερα Μουσεία και συλλογές εφοπλιστών. Θεωρείται από τους βασικούς προμηθευτές αρχαίων αντικειμένων του Μουσείου Μπενάκη.
Η Αθηνά Μαρτίνου, με έμφαση δηλώνει συχνά: “Εμείς οι Έλληνες την έχουμε την αγάπη με στη θάλασσα, δεν υπάρχει άλλη δουλειά για τον Έλληνα. Πρέπει να έχουμε τριπλάσιο και τετραπλάσιο αριθμό ναυτικών σχολών.Οι φλέβες των Ελλήνων έχουν θάλασσα”.
Μιλώντας για την μητέρα του, ο Θανάσης Μαρτίνος, σε πρόσφατη συνέντευξή του, είπε: “Ήταν αφοσιωμένη στα παιδιά της. Έχασε τον πατέρα μου νέο, ήταν 49 χρονών. Δεν παντρεύτηκε, δεν ασχολήθηκε με τα κοσμικά και τα κοινωνικά. Αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά σ’ εμάς. Μας έδωσε μαθήματα εργατικότητας, αλληλεγγύης και τα χόμπι της: φυσιολατρία, ψάρεμα”.