Να γίνει το σπίτι του Atatürk στη Θεσσαλονίκη Μουσείο Ελληνικής Γενοκτονίας

Είναι καιρός η ελληνική κυβέρνηση να κάνει αυτό το πολύ καθυστερημένο και γενναίο βήμα, πιστεύουμε.

Αν οι Τούρκοι σκέφτονται τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ (Atatürk) ως ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας, οι Έλληνες, οι Αρμένιοι και οι Ασσύριοι τον θυμούνται ως έναν από τους κύριους γενοκτόνους ενάντια στις χριστιανικές μειονότητες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, μιας γενοκτονίας που οδήγησε στη συστηματική εξόντωση περίπου 3,5 εκατομμυρίων.

Η Συμφωνία της Μαδρίτης μεταξύ Σημίτη και Demirel για το Αιγαίο (8 Ιουλίου 1997)

Με περίπου ένα εκατομμύριο Έλληνες να εξολοθρεύονται από τις πολιτικές του Atatürk και των ομοϊδεατών του ( το κίνημα των Νεότουρκων μετετράπη στον λεγόμενο Κεμαλισμό) , περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια Έλληνες απομακρύνθηκαν βίαια από την Τουρκία το 1923-1924 ως αποτέλεσμα της Συνθήκης της Λοζάνης, εξαφανίζοντας χιλιάδες χρόνια ελληνικής ζωής στη Μικρά Ασία, Πόντο και Ανατολική Θράκη.

Ο Atatürk (Πατέρας των Τούρκων) ήταν σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές Αλβανός Εβραίος που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1881. Ο πατέρας του πέθανε όταν ήταν νέος και η μητέρα του εργάστηκε σε οίκο ανοχής. Ανέβηκε μέσα από τις οθωμανικές στρατιωτικές τάξεις, ξεχωρίζοντας κατά τη διάρκεια του Α ‘Παγκοσμίου Πολέμου και του ελληνοτουρκικού πολέμου που ακολούθησε.

Τουρκία : Ποιο είναι το μέλλον; Πού το πάει ο Ερντογάν

Εν μέσω του ελληνοτουρκικού πολέμου, ατέλειωτες μαρτυρίες ξένων διπλωμάτων, χριστιανών ιεραποστόλων, μαρτυριών επιζώντων, δημοσιογράφων και πολλών άλλων κατέγραψαν τις σφαγές που διαπράχθησαν από τους οπαδούς του Atatürk, γνωστοί ως Κεμαλιστές, εναντίον της χριστιανικής μειονότητας σε μια προσπάθεια δημιουργίας του moto: «Η Τουρκία για τους Τούρκους»

Μία τέτοια μαρτυρία γράφτηκε από τον Mark Hopkins Ward, έναν Αμερικανό γιατρό που εργαζόταν στο Αμερικανικό Νοσοκομείο στη Δυτική Αρμενία, τη σημερινή Ανατολική Τουρκία, στην πόλη Kharpert (Խարբերդ). Ο Γουαρντ έγραψε ότι «οι Κεμαλιστές ακολούθησαν με μένος την εξεταζόμενη και συστηματική εκστρατεία τους για την εξόντωση της ελληνικής μειονότητας στη Μικρά Ασία, στην οποία συμμετείχαν με την ίδια απίστευτη βαρβαρότητα που σηματοδότησε την τουρκική σφαγή 1.000.000 Αρμενίων στην αρχή του Μεγάλου Πολέμου [ Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος].”

"Θανατηφόρος Εθνικισμός"! Το ντοκιμαντέρ για τις Γενοκτονίες του Ελληνισμού 1913-1923

"Θανατηφόρος Εθνικισμός"! Το ντοκιμαντέρ για τις Γενοκτονίες του Ελληνισμού 1913-1923Επιτέλους ένα ντοκιμαντέρ για τις Γενοκτονίες που έχει υποστεί ο Ελληνισμός από το 1913 έως το 1923… Γενοκτονίες που η Τουρκία επειδή δεν μπορεί να κρύψει, τις αρνείται πεισματικά. Γενοκτονίες που για λόγους ανεξήγητους δεν φροντίσαμε να τις προβάλουμε όσο και όπως θα ΄πρεπε… Η επιθυμία ενός Έλληνα του Πόντου, ο ενθουσιασμός και ο πατριωτισμός δύο Ελλήνων που ζουν πολύ μακριά από την Ελλάδα, στο Σικάγο των ΗΠΑ, ήταν συστατικά αρκετά για να κάνουν μια ιδέα πράξη και να δημιουργήσουν ένα ντοκιμαντέρ που περιλαμβάνει τα πάντα για τις Γενοκτονίες του Ελληνισμού από το 1913-1923. Όλη η ιστορία-κατηγορητήριο κατά της Τουρκίας, με μαρτυρίες αλλά και απολύτως τεκμηριωμένες απόψεις. Με ντοκουμέντα που προέκυψαν και από τουρκικές πηγές, με στοιχεία που έρχονται στο φως για πρώτη φορά! Το Militaire.gr έχει τη τιμή να φιλοξενεί τους δύο ανθρώπους που ανέλαβαν να κάνουν πράξη το πάθος του κ.Γιώργου Μαυρόπουλου “να ειπωθεί, να μείνει η ιστορία”. Είναι ο Έλληνας από τον Πόντο , που συνάντησε στο Σικάγο τον κ.Σπύρο Λαμπρινάτο και τον γιό του Παναγιώτη Λαμπρινάτο. Άνθρωποι που εργάζονται χρόνια στα ΜΜΕ, έχοντας πλέον τη δική τους εταιρεία παραγωγής, δούλεψαν σκληρά επί 8 χρόνια! Χρόνια σκληρής και επίμονης έρευνας για να συγκεντρωθούν τα στοιχεία, οι μαρτυρίες, να “αναστηθούν” παλιές φωτογραφίες και “κουρασμένα” από τον χρόνο φιλμ! 8 χρόνια δουλειάς που είχε ως αποτέλεσμα ένα αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ: “Θανατηφόρος Εθνικισμός” ο τίτλος του… Στο Σικάγο προβλήθηκε μία φορά σε επιλεγμένο κοινό. Δεν ήταν αρκετή λόγω του κόσμου που ήθελε να το παρακολουθήσει και γι΄ αυτό ακολούθησε και μία δεύτερη. Η συγκίνηση και τα δάκρυα όσων το παρακολούθησαν δεν ήταν μόνο για όσα έγιναν τότε… Ήταν συγκίνηση και δάκρυα ικανοποίησης που επιτέλους κάποιοι βρέθηκαν για να δημιουργήσουν έναν “αγωγό” μέσω του οποίου η ιστορία θα ειπωθεί δυνατά παντού. Σπύρος και Παναγιώτης Λαμπρινάτος ,μιλούν στο Militaire.gr για το δημιούργημα τους.

Gepostet von De-Facto am Mittwoch, 20. Mai 2020

Ο Δρ Ernst von Kwiatkowski, Αυστροουγγρικός πρόξενος στον Πόντο, ενημέρωσε τον Αυστριακό υπουργό Εξωτερικών István Burián στις 30 Νοεμβρίου 1916 ότι ένας Οθωμανός αξιωματούχος του είπε: «Πρέπει τώρα να τελειώσουμε με τους Έλληνες. Έστειλα σήμερα τάγματα στα περίχωρα για να σκοτώσουν κάθε Έλληνα που συναντούν στο δρόμο »και ότι« πρέπει επιτέλους να κάνουμε με τους Έλληνες όπως και με τους Αρμένιους ».

Σε ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες στις 13 Νοεμβρίου 2008, ο Δρ Ronald Münch από το Πανεπιστήμιο της Βρέμης είπε ότι αν ο Atatürk ήταν ζωντανός σήμερα, θα έπρεπε να δικαστεί για εγκλήματα πολέμου.

Από τον Καντάφι στον Ερντογάν.Πώς φτάσαμε εδώ;

Ωστόσο, παρά τα εγκλήματά του που σκότωσε σχεδόν ένα εκατομμύριο Έλληνες και εξαφάνισε την ελληνική ζωή που υπήρχε σε πολλές περιοχές της σημερινής Τουρκίας για χιλιάδες χρόνια, το σπίτι γέννησής του στη Θεσσαλονίκη δεν διατηρείται μόνο, αλλά είναι μέρος του τουρκικού προξενικού συγκροτήματος.

Ώρα να γίνει μουσείο το σπίτι του Atatürk

Σε μια εποχή που ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προχωρά αδιάκοπα και ανεπιφύλακτα στη μετατροπή της διάσημης Αγίας Σοφίας σε τζαμί, την καρδιά του Ορθόδοξου Χριστιανισμού, που είναι σήμερα μουσείο, το σπίτι του Atatürk πρέπει να μετατραπεί σε μουσείο στη μνήμη του 1 εκατομμυρίου Ελλήνων που εξοντώθηκαν από το καθεστώς του.

Αυτό φυσικά δεν πρέπει να εμφανιστεί ως αντίδραση στη φιλοδοξία του Ερντογάν να μετατρέψει το μουσείο σε τζαμί. Πρέπει να τη σκεφτόμαστε ως ηθική, επιτακτική ανάγκη που έπρεπε να έχει συμβεί εδώ και δεκαετίες .

Το σπίτι του Atatürk, σε αντίθεση με την Αγία Σοφία, δεν είναι μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Δεν υπάρχει νομικό κώλυμα για αλλαγή του status quo του σπιτιού του Atatürk και θα πρέπει να μετατραπεί σε μια ιστορική ανάμνηση ενός μαζικού δολοφόνου.

Φυσικά το θέμα πάνω από όλα είναι το ζήτημα της ύπαρξης ή μη πολιτικής βούλησης. Γνωρίζουμε πως δεν εμφανίζονται οι ελληνικές κυβερνήσεις διατεθειμένες να ‘ερεθίσουν’ την Τουρκία, σε διάφορα ζητήματα. Πόσο μάλλον σε αυτό που είναι θέμα της ιστορίας της Τουρκίας, ενός προσώπου που έχει θεοποιηθεί στα μάτια των Τούρκων.