Με αφορμή την υπόθεση της Αγιάς Σοφιάς είχαμε αναφερθεί στην προσπάθεια της Τουρκίας να μετατραπεί σε ένα Σουνιτικό Ιράν. Μία προσπάθεια να γίνει η Τουρκία η ηγέτιδα δύναμη του μουσουλμανικού κόσμου.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Όπως η Ελλάδα από τη σύσταση σχεδόν του νεοελληνικού κράτους προσπαθεί να αποκοπεί από την Ανατολή (με έναν κακό μιμητισμό του πώς πιστεύουμε ότι είναι οι Δυτικοί) έτσι και η Τουρκία τα τελευταία χρόνια ακολουθεί την αντίστροφη πορεία από αυτή που ο Κεμάλ επέβαλε.
Αν όμως ο Κεμάλ τότε προσπαθούσε να γίνει η Τουρκία ένα κομμάτι της Δύσης, ο Ερντογάν θέλει να γίνει η Τουρκία πρωτοπόρος της Ανατολής.
Εκτός από τη θέληση έχει και τις συγκυρίες. Τον ευνοούν.
Ο ισλαμικός κόσμος αυτή τη στιγμή πάσχει από κενό ηγεσίας. Θέλει η Τουρκία να το καλύψει
Δεν θα κάνουμε διαχωρισμό Σουνιτών και Σιιτών διότι το άρθρο θα γινόταν μακροσκελέστατο. Οι ισχυρές χώρες της Αραβικής χερσονήσου θεωρούνται διεφθαρμένες και εξαρτημένες από τη Δύση, το Ιράν βρίσκεται σε καταστολή κι απομόνωση , η Αίγυπτος έχει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, οι ισλαμιστές τρομοκράτες είναι αποδιοργανωμένοι σε μεγάλο βαθμό.
Ο Ερντογάν, που αρέσκεται στα σύμβολα προσπαθεί να ξανακαταστήσει την Κωνσταντινούπολη Νέα Ρώμη, όχι του χριστιανισμού όμως, αλλά του Ισλάμ. Όπου Ισλάμ όχι η Ανατολική Μεσόγειος μόνο.
Όπως γράφει ο Γιώργος Στείρης (Αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ) :
Ο κόσμος αυτός, στον οποίο προσδοκά η Τουρκία και τον οποίο εμείς υποτιμούμε, ξεκινά από τα παράλια του Ατλαντικού και φτάνει έως την Ινδονησία. Περιλαμβάνει όλες σχεδόν τις Ασιατικές Σοβιετικές Δημοκρατίες νοτίως της Ρωσίας, ένα μικρό σχετικά μέρος της Κίνας και ένα σημαντικό μέρος της Ινδίας, όλη σχεδόν την Βόρεια Αφρική και αρκετές βαλκανικές χώρες. Οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί σε αυτές τις περιοχές φτάνουν περίπου το 1,5 δις, με αυξητικές τάσεις. Η έκταση του κόσμου αυτού, ο πληθυσμός του και οι παραγωγικές του δυνατότητες είναι πολύ μεγαλύτερες εκείνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γίνεται αντιληπτό πως μιλάμε για ένα τεράστιο πλέγμα κρατών, ανθρώπων και πόρων. Όποιος ηγείται αυτού του κόσμου είναι παγκόσμια υπερδύναμη.
Η φύση απεχθάνεται το κενό. Το ίδιο και τα συστήματα
Εύλογα θα αναρωτηθείτε το λόγο για τον οποίο δεν αντιδρά η Δύση. Πώς άλλωστε είναι δυνατό να επιθυμεί ένα παγκόσμιο πολυ-πολικό σύστημα ένα νέο πόλο.
Η απάντηση είναι απλή. Οι μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη την Τουρκία ως ηγέτιδα δύναμη αυτού του κόσμου, σε σχέση με άλλους υποψήφιους.
Είναι δεδομένο πως θα αναδειχθεί μία ηγέτιδα δύναμη. Είναι η φύση του γεωπολιτικού συστήματος τέτοια. Προτιμούν λοιπόν μία Τουρκία που τη γνωρίζουν, στην οποία ήδη έχουν οικονομική διείσδυση, έχει επαφές δεκαετιών με τη Δύση, είναι εν τέλει μία σύμμαχος χώρα παρά τα όσα κατά καιρούς μπορεί να γίνονται.
Το ζήτημα λοιπόν που προκύπτει είναι, πού στέκεται η Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι θέμα γι άλλο άρθρο.