Κρίση στην Τυνησία – Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα και τη σταθερότητα στην περιοχή

Κρίση στην Τυνησία - Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα και τη σταθερότητα στην περιοχή

Η παραίτηση του πρωθυπουργού Elyes Fakhfakh στις 15 Ιουλίου σφράγισε την πολιτική και κοινωνικοοικονομική κρίση στην οποία βρίσκεται εδώ και καιρό η Τυνησία. 

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Η εκτελεστική εξουσία του Fakhfakh ευθύς εξαρχής ήταν προβληματική. Τον περασμένο Φεβρουάριο ανέλαβε την εξουσία μετά από περισσότερο από πέντε μήνες προβληματικών διαπραγματεύσεων που ξεκίνησαν με τις εκλογές στις 6 Οκτωβρίου. Η ετερογένεια στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου προκάλεσε από την αρχή δυσκολίες στη διατήρηση της κυβέρνησης , που επιδεινώθηκαν από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης του COVID-19.   

Γιατί έχει σημασία η κατάσταση στην Τυνησία

Οι επιπτώσεις της πανδημίας του COVID-19 σε οικονομικό επίπεδο – ειδικά σε έναν βασικό τομέα για την Τυνησία όπως ο τουρισμός – έχουν επιδεινώσει περαιτέρω ένα δραματικό κοινωνικό πλαίσιο, διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ των παράκτιων περιοχών και των εσωτερικών περιοχών που η Επανάσταση των Γιασεμιών δεν έχει βοηθήσει καθόλου να θεραπευτεί.

Επανάσταση των Γιασεμιών (που μεταδόθηκε σε άλλες αραβικές χώρες και πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη) αποκαλούνται τα όσα διαδραματίστηκαν στις 18 Δεκεμβρίου του 2010 στην πόλη Σιντί Μπουζίντ της Τυνησίας, όταν ένας πλανόδιος μικροπωλητής αυτοπυρπολήθηκε διαμαρτυρόμενος για την κατάσχεση των προϊόντων του από την αστυνομία ελλείψει άδειας. Ακολούθησε ένα κύμα εξεγέρσεων, το οποίο ήταν πρωτοφανές στον αραβικό κόσμο και κορυφώθηκε καταρχήν με την πτώση του Μπεν Αλί στις 14 Ιανουαρίου του 2011.

Το 2020 η Τυνησία δεν έχει να προσφέρει ευκαιρίες στους νέους της, ούτε στο εργασιακό, αλλά ούτε και για την ψυχαγωγία και γενικότερα την απασχόλησή τους. Καθημερινά οι δρόμοι και τα καφέ είναι γεμάτα με νεαρούς άνδρες που «σκοτώνουν» τον χρόνο τους πίνοντας τσάι, παίζοντας χαρτιά και καπνίζοντας ναργιλέ. Ο στόχος των περισσοτέρων; Η φυγή προς την Ευρώπη, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

 Η κοινωνική δικαιοσύνη και οι θέσεις εργασίας είναι οι απαιτήσεις των λαϊκών διαμαρτυριών που οδήγησαν την Τύνιδα να στείλει το στρατό στην κυβέρνηση του Ταταουίν, όπου οι διαδηλωτές εμπόδισαν ουσιαστικά   την παραγωγή πετρελαίου και τη βιομηχανία φωσφορικών αλάτων. Οι κατηγορίες για σύγκρουση συμφερόντων,, επιδείνωσαν περαιτέρω την άβολη θέση του πρωθυπουργού, που εν τέλει παραιτήθηκε.

Το μετριοπαθές ισλαμικό κόμμα Εννάντα ήλπιζε να επωφεληθεί από την παρακμή του Fakhfakh, ωστόσο κι αυτό αντιμετωπίζει κρίση εμπιστοσύνης, αυτή εναντίον του ηγέτη του Ραχίντ Γκανούχου, η οποία θα μπορούσε να τον αναγκάσει να αποχωρήσει από την προεδρία του κοινοβουλίου. 


Τώρα η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του Προέδρου Kais Saied, ο οποίος έχει ακόμη μερικές μέρες για να ορίσει έναν νέο υποψήφιο για σχηματισμό κυβέρνησης. Με τη σειρά του θα έχει ένα μήνα για να κερδίσει εμπιστοσύνη από το κοινοβούλιο. Εάν το τελευταίο την αρνηθεί, θα πρέπει να γίνουν νέες εκλογές.


Η οικονομία έχει γονατίσει από τον COVID-19, η πρόσφατη έναρξη νέων συνομιλιών με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για ένα νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης και οι εξελίξεις στο μέτωπο της Λιβύης με την επακόλουθη εντατικοποίηση του τουρκικού και του καταριανού ενδιαφέροντος προς την Τυνησία βρίσκουν την όποια κυβέρνηση προκύψει με πολλά προβλήματα.

 Η επιδείνωση της κοινωνικής αναταραχής είναι αναμενόμενη, με πιθανές επιπτώσεις την άνοδο του φονταμενταλισμού και ενδεχομένως της τρομοκρατίας , με τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη να παρουσιάζουν ήδη τάσεις αύξησης.

Ειδικά για την Ελλάδα θυμίζουμε την πρόσφατη επίσκεψη του ΥΠ.ΕΞ Νίκου Δένδια. Κάθε παραίτηση ηγέτη δημιουργεί νέα δεδομένα, τα οποία ουδείς γνωρίζει ακόμα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *