Last updated on 14 Απριλίου, 2021 at 08:30 μμ
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Πολλές φορές θα έχετε ακούσει τους όρους αποτρεπτική ισχύς κι αμυντική ισχύς ενός κράτους, συνήθως δε σε σχέση με την Ελλάδα. Οι όροι λόγω παρανόησης χρησιμοποιούνται ως αν να είχαν την ίδια σημασία, μόνο που αυτό δεν ισχύει.
Η αποτρεπτική ισχύς ενός κράτους έναντι μιας εν δυνάμει επιθετικής οντότητας (έτερο κράτος, αντάρτικο κίνημα, τρομοκρατική οργάνωση κλπ) είναι το σύνολο των δυνατοτήτων που διαθέτει το κράτος (διπλωματικών, στρατιωτικών, κατασταλτικών κλπ) ούτως ώστε να αποτρέψει την επιθετική οντότητα από το να αποφασίσει να δράσει.
Αυτό θα συμβεί όταν η επιθετική οντότητα – συνεκτιμώντας και αναλύοντας τα δεδομένα – προδιαγράψει-προβλέψει ένα αρνητικό για αυτήν αποτέλεσμα (δηλαδή ότι οι αναμενόμενες ζημίες από την επιθετική δράση θα είναι μεγαλύτερες από τα προσδοκώμενα οφέλη). Συνεπώς η αποτρεπτική ισχύς αφορά στην δυνατότητα αποφυγής μιας σύρραξης (περιλαμβάνοντας επιμέρους διπλωματικές, στρατιωτικές και άλλες δυνατότητες).
Αντίθετα η αμυντική ισχύς αφορά τις καθαρά στρατιωτικές δυνατότητες ενός κράτους.
Στην παρούσα φάση, οποιοδήποτε αποτρεπτικό εργαλείο της χώρας μας πέραν της στρατιωτικής ισχύος δεν αναμένεται να λειτουργήσει αποτελεσματικά, παρά του ότι είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παρά το άριστο επίπεδο των διμερών μας σχέσεων με ΗΠΑ – Γαλλία και Ισραήλ.
Η διεθνής κοινότητα επιδεικνύει ανοχή στις επεκτατικές ενέργειες της Τουρκία ακόμη και όταν αυτές αντιβαίνουν το Διεθνές Δίκαιο (πχ γεωτρήσεις εντός της κυπριακής ΑΟΖ, μεταφορά οπλισμού στην Λιβύη παρά το εμπάργκο του ΟΗΕ κλπ). Οι λόγοι ποικίλουν αναλόγως της χώρας (Γερμανία, Ιταλία, ΗΠΑ) σε κάθε περίπτωση ωστόσο μειώνεται η αποτρεπτική ισχύς της χώρας μας.
Από τη στιγμή λοιπόν που μειώνεται η αποτρεπτική μας ισχύς σε διπλωματικό επίπεδο, πρέπει να καλύψουμε το έλλειμα με πλεόνασμα στην αμυντική μας ισχύ, δηλαδή στο καθαρά στρατιωτικό σκέλος.
Ενδεικτικά θα αναφέρουμε πως η υλοποίηση αυτού του πλάνου απαιτεί σίγουρα την υιοθέτηση σύγχρονων αμυντικών δογμάτων (πχ δόγμα «δικτυοκεντρικού πολέμου») καθώς και την κατάλληλη επιλογή/πρόσκτηση σύγχρονων μέσων καθώς και την διασύνδεση αυτών όπου απαιτηθεί με τα υφιστάμενα (πχ δίκτυο C4ISR και ηλεκτρονικού πολέμου, μη-επανδρωμένες πλατφόρμες, ταχύπλοα σκάφη με κατευθυνόμενα βλήματα, συστοιχίες ξηράς κλπ).
Αναβάθμιση Ε.Δ με αμερικανικά πρότυπα. H ισχύς αυξάνεται
Λίγο πριν τελειώσει το άρθρο να αναφέρουμε πως με μεγάλο ενδιαφέρον διαβάζουμε πως οι Ειδικές Δυνάμεις της χώρας μας αποκτούν δομή στα αμερικανικά πρότυπα, κάνοντας βήματα προς τον εκσυγχρονισμό τους.
Με τη νεοσύστατη Διοίκηση Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ), το μεγαλύτερο τμήμα των Ε.Δ. τίθεται υπό μια ενιαία διοίκηση, η οποία θα υπάγεται στο ΓΕΕΘΑ. Στη ΔΕΠ θα υπαχθούν οι καταδρομείς-αλεξιπτωτιστές, οι πεζοναύτες, το Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών (ΕΤΑ) και η Ζ΄ Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών (Ζ΄ ΜΑΚ), τμήμα της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ) και το Τάγμα Εναέριου Εφοδιασμού (ΤΕΝΕΦ). Η ΔΕΠ θα προικισθεί και με ελικόπτερα του Στρατού Ξηράς, συγκεκριμένα με ΝΗ-90 και Σινούκ με σκοπό τη μετεξέλιξη σε Μονάδα Αεροπορικών Ειδικών Επιχειρήσεων, με πρότυπο τις αμερικανικές δυνάμεις (Special Operations Air Task Group).
Οι τέσσερις βασικοί τομείς δραστηριοποίησης της ΔΕΠ είναι οι άμεσες επιθετικές ενέργειες, η ειδική επιτήρηση και αναγνώριση, ο ανορθόδοξος πόλεμος και η στρατιωτική υποβοήθηση χωρών με τις οποίες η Ελλάδα έχει συμμαχικές σχέσεις. Η ΔΕΠ θα διοικείται από αντιστράτηγο, ο οποίος θα αποτελεί σύμβουλο του αρχηγού ΓΕΕΘΑ για τα θέματα ειδικών επιχειρήσεων και θα είναι χωρισμένη σε δύο τμήματα: μια μεραρχία Ειδικών Δυνάμεων (καταδρομείς, πεζοναύτες, αλεξιπτωτιστές) και ένα δεύτερο παρακλάδι που θα συγκεντρώνει Ζ΄ ΜΑΚ, τμήματα της ΔΥΚ, το ΤΕΝΕΦ και όλες τις μοίρες αμφίβιων καταδρομών.