Η Μεγάλη Παραίτηση τελειώνει | Οι πινακίδες “Ζητείται βοήθεια” στα καταστήματα όμως δεν έχουν ακόμη καταργηθεί

Καθώς η σκόνη αρχίζει να κατακάθεται στην οικονομική αναταραχή των τελευταίων ετών που τροφοδοτήθηκε από την Covid, μια τάση της εποχής της πανδημίας φαίνεται να βρίσκεται σε κινητικότητα: Η Μεγάλη Παραίτηση.

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Από τη Samantha Delouya/CNN Business

Σχεδόν 50 εκατομμύρια άνθρωποι εγκατέλειψαν τη δουλειά τους τα δύο χρόνια της κορύφωσης της πανδημίας, επικαλούμενοι πιέσεις όπως εξάντληση, γενική δυσαρέσκεια από την εργασία ή ανάγκες φροντίδας παιδιών ή ηλικιωμένων. Μέσα σε μια σφιχτή αγορά εργασίας σε όλο τον κόσμο, πολλοί ήταν επίσης σε θέση να βρουν μια καλύτερη δουλειά, με υψηλότερες αμοιβές και προϋποθέσεις.

Η τάση ήταν τόσο διαδεδομένη που η Beyoncé κυκλοφόρησε ακόμη και ένα τραγούδι για αυτό…

Σήμερα, οι ειδικοί λένε ότι το φαινόμενο αυτό έχει τελειώσει. Δέκα συνεχείς αυξήσεις επιτοκίων από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, η επιβράδυνση της αύξησης των μισθών, ο επίμονος πληθωρισμός και οι μαζικές απολύσεις σε ορισμένους κλάδους ίσως κάνουν τους Αμερικανούς να παραμείνουν στη θέση τους.

Γιατί παραιτούνται μαζικά οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ

«Η μεγάλη παραίτηση, με οποιοδήποτε μέτρο, έχει τελειώσει», δήλωσε ο Nicholas Bloom, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ που διδάσκει τα οικονομικά της εργασίας. Ο συνδυασμός μιας στενής αγοράς εργασίας και της διαρθρωτικής αλλαγής από την πανδημία επηρέασε καταλυτικά τον ανασχηματισμό των θέσεων εργασίας τα τελευταία τρία χρόνια, είπε. «Αλλά αυτό έχει μεταφερθεί ντουλάπι της ιστορίας τώρα».

Τα στοιχεία από το αμερικανικό Bureau of Labor Statistics ενισχύουν τον ισχυρισμό του Bloom: Ο αριθμός των ατόμων που εγκατέλειψαν τη δουλειά τους μειώθηκε κατά 49.000 τον Απρίλιο σε σύγκριση με τον Μάρτιο, σύμφωνα με τους πιο πρόσφατους αριθμούς που είναι διαθέσιμοι από την Έρευνα για τις θέσεις εργασίας και τον κύκλο εργασιών.

Στην πραγματικότητα, το λεγόμενο ποσοστό «διακοπής» μειώνεται σταθερά από την περασμένη άνοιξη και είναι πλέον σχεδόν πανομοιότυπο (μόλις 0,1% πάνω) με το ποσοστό πριν από την πανδημία, τον Φεβρουάριο του 2020. Ουσιαστικά, οι «διακοπές» επιστρέφουν στον μέσο όρο του 2019 πριν από την Covid.

Τέλος εποχής

Οι περισσότεροι εργοδότες δεν ανησυχούν πλέον για την αύξηση των παραιτήσεων των εργαζομένων, ανέφερε ο Bloom. «Είναι ένα θέμα που δεν έχω συζητήσει ή ακούσει για αυτό για τουλάχιστον έξι μήνες».

Η Μεγάλη Παραίτηση είχε σαφή οφέλη για τους εργαζομένους, αφού οι μισθοί αυξήθηκαν και τα επιδόματα βελτιώθηκαν σε πολλούς κλάδους, δήλωσε ο Nick Bunker, διευθυντής οικονομικής έρευνας στον ιστότοπο Indeed που ασχολείται με τις θέσεις εργασίας.

Το 2021, 47,7 εκατομμύρια άνθρωποι εγκατέλειψαν οικειοθελώς τις δουλειές τους, σύμφωνα με το BLS. Αυτός ήταν ο μεγαλύτερος αριθμός από τότε που άρχισε να καταρτίζει ετήσιες στατιστικές το 2001. Μέχρι το τέλος του 2022, επιπλέον 50,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι είχαν παραιτηθεί.

Η αύξηση των μισθών εκτοξεύτηκε το 2021 και κορυφώθηκε τον Αύγουστο του 2022. Ωστόσο, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Federal Reserve Bank of Atlanta, η αύξηση των μισθών συνεχίζει να ενισχύεται: Οι μισθοί αυξήθηκαν κατά 6% σε ετήσια βάση τον Μάιο του 2023, σε σύγκριση με τον Μάιο του 2022.

Στην πιο πρόσφατη έρευνα καταναλωτικής εμπιστοσύνης από το Conference Board, το 43,5% των καταναλωτών δήλωσε ότι πιστεύει πως οι θέσεις εργασίας είναι «άφθονες». Αυτό το ποσοστό είναι μειωμένο κατά 4% από μόλις έναν μήνα νωρίτερα.

Μια «τρομακτική αφήγηση»

Οι πινακίδες «Ζητείται βοήθεια» στα καταστήματα όμως δεν έχουν ακόμη καταργηθεί. Το BLS δείχνει ότι ο ρυθμός αύξησης των θέσεων εργασίας ενισχύεται στους κλάδους των κατασκευών, της μεταποίησης, της υγείας, της εκπαίδευσης και των υπηρεσιών τροφίμων. Παρά το προφανές τέλος της Μεγάλης Παραίτησης, η αγορά εργασίας συνεχίζει να είναι καυτή. Η αμερικανική οικονομία πρόσθεσε 339.000 θέσεις εργασίας τον Μάιο.

Όμως, μια φαινομενικά ατελείωτη παρέλαση μαζικών απολύσεων μεταξύ εταιρειών υψηλού προφίλ έχει δημιουργήσει μια σοβαρή αναταραχή, ιδιαίτερα μεταξύ των εργαζομένων, δήλωσε η Jessica Kriegel, ειδικός στα θέματα του χώρου εργασίας.

Η Alphabet, η Meta, η Amazon και η 3M έχουν περιορίσει σημαντικά το προσωπικό, υπήρξαν χρεοκοπίες μεταξύ γνωστών εταιρειών όπως η Bed Bath & Beyond, η David’s Bridal και η Tupperware, καθώς και περικοπές προσωπικού σε ορισμένες εταιρείες της Wall Street και κλείσιμο περιφερειακών τραπεζών. Ο ρυθμός αυτών των ανακοινώσεων έχει επιβραδυνθεί τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά ήταν ασταμάτητος τον Δεκέμβριο έως τον Απρίλιο.

Ποιες αναγγελίες για θέσεις εργασίας είναι σπάνιες

Συγκεκριμένοι τομείς βλέπουν σημαντικά λιγότερες νέες αγγελίες για εργασία, συμπεριλαμβανομένων των ειδικοτήτων μηχανικής λογισμικού, ανθρώπινων πόρων και ρόλων μάρκετινγκ. Συνολικά, οι αγγελίες εργασίας στο Indeed μειώνονται κατά 16% σε ετήσια βάση, σύμφωνα με το Bunker.

«Υπάρχει σίγουρα μια ευρεία ανάκληση όσοων αφορά αυτές τις θέσεις, αλλά υπήρξε τα τελευταία χρόνια μια πολύ πιο έντονη απόσυρση για θέσεις που ήταν για πιο παραδοσιακές εργασίες γραφείου και για θέσεις που θα χρειαζόντουσαν μεγαλύτερες αποστάσεις μετακίνησης», είπε ο Bunker.

Όμως ο Bloom του Στάνφορντ σημείωσε ότι, ενώ η αγορά εργασίας έχει επιβραδυνθεί σημαντικά σε πολλές βιομηχανίες, άλλοι κλάδοι εξακολουθούν να αναζητούν εργαζόμενους. «Αν περπατήσετε γύρω από το εμπορικό κέντρο, μπορείτε να δείτε ταμπέλες για βοήθεια σε κάθε κατάστημα και χώρο φαγητού. Είναι δύσκολο να καλυφθούν αυτές οι θέσεις».

Οι εργαζόμενοι μπορεί να μην παραιτούνται σήμερα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μένουν στη δουλειά επειδή το απολαμβάνουν.

Σύμφωνα με μια νέα δημοσκόπηση της Gallup που κυκλοφόρησε την Τρίτη, το 59% των εργαζομένων «παραιτούνται ήσυχα», που σημαίνει ότι δεν ασχολούνται με τη δουλειά τους. Και το 18% πράγματι παραιτείται ή είναι ενεργά αποστασιοποιημένο (αλλά εξακολουθεί να εργάζεται).

Μια ξεχωριστή έρευνα που κυκλοφόρησε την Τρίτη από την Bank of America και το Πανεπιστήμιο Georgetown έδειξε ότι το 68% των νεαρών ενηλίκων «βλέπουν τη δουλειά τους κυρίως ως τρόπο να βγάλουν τα προς το ζην» και όχι ως σημαντικό μέρος της ταυτότητας ή της προσωπικής τους ολοκλήρωσης.