Last updated on Απρίλιος 14th, 2021 at 08:53 μμ
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!
Στο ζωικό βασίλειο επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας. Εκεί υπερισχύει η φυσική δύναμη. Το θήραμα θα κατασπαραχθεί δίχως συναίσθημα, αφού άλλωστε μιλούμε για ζώα. Ως συναίσθημα δεν εννοούμε μόνο τον οίκτο, αλλά και τη φιλοδοξία.
Η φιλοδοξία άλλωστε δεν είναι συναίσθημα άγνωστο στον γείτονά μας, τον Πρόεδρο Ερντογάν. Σε κάθε περίπτωση όσο κι αν επιθυμούμε στην κοινωνία μας να ομιλούμε για κοινωνίες μακριά από τη ζούγκλα, πάντα κάποιος ισχυρός θα πράττει κάτι που θα μας θυμίζει πως το ζώο (άνθρωπος) βγήκε από τη ζούγκλα, αλλά η ζούγκλα δε βγήκε από τον άνθρωπο.
Η Τουρκία ήταν και είναι και (μάλλον) θα είναι μία χώρα που θα μας δημιουργεί προβλήματα. Αυτό πρέπει πια να γίνει ξεκάθαρο. Ειδικά με τον πανίσχυρο Ερντογάν, με τον υπέρμετρο εγωισμό και τη φιλοδοξία του να μην ικανοποιείται από τα στενά όρια της τουρκικής επικράτειας.
Την ίδια στιγμή η μυωπία της Ευρώπης, τα συμφέροντα της Ρωσίας και η στρατηγική αναδίπλωση των ΗΠΑ δεν αφήνουν περιθώρια προσδοκιών για επέμβαση του μεγάλου παράγοντα.
Ακούγονται από την Ελλάδα επικλήσεις στο Διεθνές Δίκαιο και (στο πλαίσιο αυτό) προσφυγή στη Χάγη. Δυστυχώς όμως η Τουρκία ούτε το Διεθνές Δίκαιο αναγνωρίζει, ούτε τη Χάγη. Κατά συνέπεια ποιος ο λόγος να πάμε στη Χάγη; Για να ακούσουμε παραλογισμούς του τύπου «δεν έχει υφαλοκρηπίδα η Κρήτη;»
Μία είναι η λύση που φαίνεται πως μπορεί να ανακόψει την τουρκική επιθετικότητα.
Να αντιγράψουμε το Ισραήλ. Τι εννοούμε;
«το Ισραήλ πρέπει να είναι σα λυσσασμένο σκυλί, πολύ επικίνδυνο για να το ενοχλήσει κανείς».
Αυτό είχε πει ο Μοσέ Νταγιάν, Ισραηλινός στρατηγός. Μάλιστα ο Νταγιάν ήταν σοσιαλιστής, ενδεικτικό του πώς αντιλαμβάνεται το Ισραήλ κάποιες έννοιες.
Κανείς δεν θέλει τον πόλεμο στην Ελλάδα, ούτε θα τον προκαλέσουμε εμείς με επιθετικότητα. ΄
Πόλεμο προκαλεί η επιθετικότητα της Τουρκίας. Αυτό είναι το δεδομένο κι αντίστοιχα πρέπει η Ελλάδα να πράττει.
Ποιος ήταν ο Μοσέ Νταγιάν;
Ο Μοσέ Νταγιάν (20 Μαΐου 1915 − 16 Οκτωβρίου 1981) ήταν Ισραηλινός στρατηγός και σοσιαλιστής πολιτικός, αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του ισραηλινού στρατού (1955-1958), υπουργός Γεωργίας (1959-1964), Εθνικής Άμυνας (1967-1974) και Εξωτερικών (1977-1979).
Σοσιαλιστής πολιτικά, ο Νταγιάν έγινε παγκοσμίως γνωστός για τις τολμηρές στρατιωτικές του νίκες ενάντια σε αριθμητικά πολλαπλάσιες Αραβικές δυνάμεις: το 1967 στον πόλεμο των έξι ημερών με αιφνιδιαστικό χτύπημα κατέστρεψε ολοσχερώς την αιγυπτιακή πολεμική αεροπορία πριν προλάβει να απογειωθεί και ταυτόχρονα εισέβαλε στη Συρία κατακτώντας τα υψώματα Γκολάν που μέχρι σήμερα κατέχει το Ισραήλ.
Έχασε το αριστερό μάτι το 1941 πολεμώντας με τις βρετανικές δυνάμεις εναντίον του Άξονα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έκτοτε φορούσε ένα μαύρο «πειρατικό» κάλυμμα για το υπόλοιπο της ζωής του, κάτι που τον έκανε μία από τις πιο διάσημες φιγούρες της διεθνούς πολιτικής.
Βιογραφία
Γεννήθηκε το 1915 και μεγάλωσε στο κιμπούτς Ντεγκάνια Αλέφ, ένα από τα πρώτα σοσιαλιστικά κιμπούτς του Ισραήλ (που τότε ήταν βρετανική κτήση).
Στα εφηβικά του χρόνια εντάχθηκε στην Χαγκανά, την παράνομη παραστρατιωτική οργάνωση των ισραηλινών που πολεμούσε εναντίον των Βρετανών αποικιοκρατών αλλά και εναντίον των Παλαιστινίων, που ήταν η πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής. Το 1940 οι βρετανικές αρχές τον συνέλαβαν, αλλά την επόμενη χρονιά απελευθερώθηκε για να πάρει μέρος σε καταδρομικές επιχειρήσεις στο Λίβανο ενάντια στους Γάλλους του Βισύ, που ήταν συνεργάτες των Γερμανών και κατείχαν την περιοχή. Σε εκείνες τις επιχειρήσεις τραυματίστηκε σοβαρά όταν μία σφαίρα χτύπησε τα κιάλια που χρησιμοποιούσε εκείνη τη στιγμή.
Λόγω των εκτεταμένων τραυμάτων που υπέστη από τα θραύσματα του γυαλιού και λόγω της καθυστέρησης μέχρι να μεταφερθεί για νοσηλεία, έχασε το αριστερό του μάτι. Επειδή δεν ήταν δυνατό να τοποθετηθεί ένα γυάλινο υποκατάστατο, ο Νταγιάν φορούσε ένα χαρακτηριστικό μαύρο κάλυμμα για όλη την υπόλοιπη ζωή του.
Το 1948, κατά τη διάρκεια του πρώτου Αραβο-Ισραηλινού πολέμου, αμέσως μετά την ανακήρυξη του Ισραήλ σε ανεξάρτητο κράτος, ο 32χρονος Νταγιάν πέτυχε σημαντικές νίκες στην κοιλάδα του Ιορδάνη. Το 1956 στην κρίση του Σουέζ ήταν αρχηγός του Επιτελείου Στρατού και μέσα σε μία εβδομάδα κατέλαβε τη χερσόνησο του Σινά. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την πολιτική ως μέλος του σοσιαλιστικού Μαπάι και αργότερα του επίσης σοσιαλιστικού Ράφι, και αρχικά τοποθετήθηκε υπουργός Γεωργίας.
Το 1967 ως Υπουργός Άμυνας (μέχρι το 1974) σχεδίασε και πέτυχε την εντυπωσιακή νίκη του Ισραήλ κατά της Αιγύπτου, Συρίας, Ιράκ, Ιορδανίας, στον Πόλεμο των Έξι Ημερών. Τότε, μέσα σε έξι μέρες το Ισραήλ κατέκτησε τη χερσόνησο του Σινά, τη Λωρίδα της Γάζας, τη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, και τα υψώματα Γκολάν.
Μετά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, το 1974, ο Νταγιάν αποσύρθηκε για ένα σύντομο διάστημα από την πολιτική σκηνή. Εκείνος ο πόλεμος έληξε τον Οκτώβριο του 1973 χωρίς ξεκάθαρο νικητή, και πολλοί Ισραηλινοί τον κατηγόρησαν ότι δεν ήταν έτοιμος στο ξεκίνημα του πολέμου, κάτι που ο ίδιος αρνήθηκε σθεναρά τονίζοντας τις καινούριες νίκες που πέτυχε ενάντια σε αριθμητικά ανώτερες δυνάμεις.
Το 1977 προσχώρησε στο κόμμα του Μεναχέμ Μπέγκιν για να λάβει μέρος στην κυβέρνηση ως Υπουργός Εξωτερικών, ως το 1979. Με την ιδιότητα αυτή συνέβαλε στην υπογραφή της ειρηνευτικής συμφωνίας με την Αίγυπτο.
Πέθανε το 1981 από καρδιακή προσβολή. Το Τελέμ, ένα αριστερό/πατριωτικό κόμμα που είχε ιδρύσει, είχε κερδίσει δύο έδρες στις βουλευτικές εκλογές της 30ης Ιουνίου 1981.
