Το θερμό χειροκρότημα, που εισέπραξε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την ομιλία του στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, ερμηνεύθηκε από την ελληνική πλευρά ως απτή απόδειξη πως πέτυχε το στόχο του.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Αυτή τη φορά (σε αντίθεση με τις δημόσιες δηλώσεις πριν και μετά τη συνάντηση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ) ο κ. Μητσοτάκης κατήγγειλε (εμμέσως) την τουρκική επιθετικότητα, την οποία παρομοίασε με τη ρωσική για να πείσει τα μέλη του Κογκρέσου να “μπλοκάρουν” τυχόν πώληση νέων F16 στην Τουρκία.
Η κυβέρνηση εξαρχής βασιζόταν στο Κογκρέσο για να μην προχωρήσουν τα σχέδια του State Deparment για έμπρακτη αναθέρμανση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων.
Αίσθηση πάντως προκάλεσε το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός ούτε μία φορά δεν είπε τη λέξη “Τουρκία”, αλλά φωτογράφησε τη γειτονική χώρα. Σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη, ο κ.Μητσοτάκης επέλεξε να αναφερθεί μόνο εμμέσως στην Τουρκία ώστε να μη θεωρηθεί από τα μέλη του Κογκρέσου ότι αξιοποίησε αυτή την πρόσκληση για να… γκρινιάξει για τη γειτονική χώρα και σύμμαχο στο ΝΑΤΟ.
Αντίθετα, σχολίαζαν τα ίδια στελέχη, ο πρωθυπουργός πρώτα μίλησε για τα θέματα που ενδιαφέρουν τους Αμερικανούς, δηλαδή για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, και τα συνέδεσε με τις ελληνικές θέσεις.
Με αυτό τον τρόπο, έλεγαν, θέλησε να κάνει τα μέλη του Κογκρέσου να ταυτιστούν με την Ελλάδα απέναντι στην Τουρκία, για να καταλήξει στην έκκληση να λάβουν υπόψη τους τη σταθερότητα της περιοχής και της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ σε μία τόσο κρίσιμη συγκυρία, πριν εγκρίνουν νέο στρατιωτικό εξοπλισμό για την Άγκυρα- χωρίς όμως ούτε σε αυτό το σημείο να την κατονομάσει.
Μετά το χειροκρότημα όμως, τι θα μείνει από την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ουάσινγκτον; Κανένας Έλληνας δεν μπορεί να μην αισθάνθηκε περηφάνεια για την επίσκεψη του Πρωθυπουργού της Ελληνικής Δημοκρατίας στις ΗΠΑ.
Η Τουρκία βεβαίως δε θα πάψει έτσι απλά να έχει σημαντική θέση στους αμερικανικούς σχεδιασμούς στην περιοχή. Η Ελλάδα όμως διεκδικεί, εκτός από ένα “φρένο” στον στρατιωτικό εξοπλισμό της γείτονος, να είναι εκείνη που θα έχει την πρώτη θέση στην αμερικανική στρατηγική και κατά συνέπεια ευνοϊκότερη μεταχείριση, όπως θεωρεί η ελληνική κυβέρνηση.
Η ενεργειακή διάσταση
Δεν είναι τυχαίο ότι και το ενεργειακό είχε περίοπτη θέση στις συζητήσεις και τις δηλώσεις,με τον πρωθυπουργό να επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι κόμβος ενέργειας και πύλη εισόδου φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, στο πλαίσιο της ενεργειακής απεξάρτησης από τη Ρωσία.
Σημειωτέον ότι ο Ελληνοαμερικανός Νίκος Τσάφος ανέλαβε στο πλαίσιο αυτό ενεργειακός σύμβουλος του πρωθυπουργού για να βρίσκεται σε επαφή με τον αντίστοιχο σύμβουλο του προέδρου των ΗΠΑ, Άμος Χοκστάιν. Ενώ στο τραπέζι τέθηκε και η δημιουργία νέων μονάδων επαναεριοποίησης LNG στην Ελλάδα, όπως αυτή της Αλεξανδρούπολης.
Κυβερνητικές πηγές σε κάθε περίπτωση χαρακτήριζαν την επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, ήτοι τη συνάντηση με τον Τζο Μπάιντεν και την ομιλία στο Κογκρέσο, απόλυτα επιτυχημένη.
“Η Ελλάδα επέστρεψε δυναμικά στο παγκόσμιο και περιφερειακό γίγνεσθαι, ως ηγέτιδα δύναμη στα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Μια χώρα πόλος σταθερότητας, δικαίου, ασφάλειας και ανάπτυξης. Μια χώρα που κρατάει τα κλειδιά της ειρήνης και της ενεργειακής σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή.
Μια χώρα της οποίας η κληρονομιά, σε αξίες και αρχές, αναγνωρίζεται ως η πηγή του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού”, υποστήριζαν σε πανηγυρικό κλίμα, εκτιμώντς ότι Ελλάδα και ΗΠΑ έχουν αμοιβαία συμφέροντα και κοινές καταστατικές αρχές.
Φέρνει ένας Τζο Μπαϊντενόπουλος (ή Μπαϊντενάκης) την άνοιξη;
Εν τω μεταξύ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στελέχη της ΝΔ χαρακτήριζαν ιστορική στιγμή την ομιλία Μητσοτάκη στο αμερικανικό Κογκρέσο, χρησιμοποιούσαν τη λέξη “υπερηφάνια” και εγκωμίαζαν τον πρωθυπουργό ως διεθνή ηγέτη και συνομιλητή του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν.
“Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης συνόψισε άρτια το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του ελληνισμού, επανατοποθετώντας την Ελλάδα στο παγκόσμιο στερέωμα. Ένας πρωθυπουργός αντάξιος του Έθνους μας. Μόνο περηφάνια!”, σχολίασε χαρακτηριστικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, με ανάρτησή του στο Facebook.
Στην κυβέρνηση θεωρούν άλλωστε ότι με την ομιλία του στο Κογκρέσο ο πρωθυπουργός κέρδισε πόντους στο εσωτερικό ακροατήριο και δη στην πατριωτική δεξιά.
Ορισμένα γαλάζια στελέχη εκτιμούσαν δε ότι η φιλική αντιμετώπιση του ευδιάθετου και γεμάτου όρεξη για χιούμορ Μπάιντεν στον κ.Μητσοτάκη σημαίνει πως η κυβέρνηση έχει έναν απευθείας δίαυλο πια με το Λευκό Οίκο, μετά από μία μακρά περίοδο κατά την οπόια ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε προνομιακή σχέση με τον Ντοναλντ Τραμπ.
Τίθεται βεβαίως το ερώτημα: Οι ΗΠΑ δεν θα ακολουθήσουν realpolitik απέναντι στην Τουρκία, εφόσον κρίνουν ότι αυτό τις συμφέρει και προκειμένου να μην τη χάσουν στην αγκαλιά του Βλαντιμίρ Πούτιν;
Εξάλλου, ο Τζο Μπάιντεν μπορεί να θυμήθηκε ότι οι Ελληνοαμερικανοί στο Ντέλαγουερ τον αποκαλούσαν “Τζο Μπαϊντενόπουλος”, αλλά και ο Τραμπ είχε καλή σχέση και στήριξη από την ελληνική ομογένεια στην αρχή…
Ο κ. Μητσοτάκης σε κάθε περίπτωση προσπάθησε να εκθέσει την Άγκυρα στα μάτια των Αμερικανών, στηλιτεύοντας τα “παζάρια” στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ με “ομήρους” τη Σουηδία και τη Φινλανδία και θέλοντας να πείσει τους Συμμάχους ότι δεν χρειάζεται να κάνουν τα χατίρια της Τουρκίας.
Ο πρωθυπουργός επίσης δεν έχασε την ευκαιρία από το βήμα του Κογκρέσου να καταγγείλει το “λαϊκισμό” που όπως είπε κόστισε στη χώρα, ενώ έκανε λόγο και για ανάγκη “μετασχηματισμού” των social media ώστε να μην είναι τόσο “διαβρωτικά”.
Τι πέτυχε ο Μητσοτάκης στις ΗΠΑ; Θα φανεί μετά το χειροκρότημα…
Συνεπώς ας τα δούμε ψύχραιμα κι αντικειμενικά τα δεδομένα. Πώς τα πήγε ο πρωθυπουργός στην Αμερική; «Θρίαμβος» αναφωνούν κάποιοι εγχώριοι «φαν» του, βλέποντας τον Μπάιντεν να ξεκαρδίζεται στα γέλια με το «Μπαϊντενάκης» και τους βουλευτές και γερουσιαστές να χειροκροτούν επανειλημμένα την ομιλία του στο Κογκρέσο.
Ευχάριστα πράγματα, ασφαλώς. Από εικόνα και χειροκροτήματα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσκισε. Και για να μην είμαστε μίζεροι, έθεσε όλα τα θέματα που έχουν σχέση με τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Ήταν ο Πρωθυπουργός μιας χώρας με ιστορία, παρόν και μέλλον. Χώρας με υπόσταση
Και τώρα; Τώρα θα περιμένουμε να δούμε αν, όταν θα κοπάσει ο απόηχος της επίσκεψης, η κυβέρνηση Μπάιντεν και το Κογκρέσο θα θυμούνται όσα άκουσαν χθες από έναν ιστορικό σύμμαχό τους. Κυρίως, αν θα ανταποκριθούν, όταν έρθει η ώρα, στα αιτήματά του. Δηλαδή:
Πρώτον, ο πρόεδρος Μπάιντεν θα «ασκήσει όλη την επιρροή του» (έτσι του ζήτησε ο Μητσοτάκης), ώστε να λυθεί το Κυπριακό, φυσικά όχι με το σχηματισμό δύο κρατών, όπως θέλει η Τουρκία. Θα το κάνει ο πρόεδρος της υπερδύναμης ή απλώς θα μείνει το χειροκρότημά του στην αναφορά αυτή του πρωθυπουργού; Το παρελθόν, πάντως, δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικό. Από την εποχή της εκλογής του Τζίμι Κάρτερ (δεκαετία του ’70), όταν χτυπούσαν χαρμόσυνα οι καμπάνες στην Κύπρο, οι απογοητεύσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Για να δούμε αν ο βαθύς γνώστης του Κυπριακού Μπαϊντεν(όπουλος) θα φερθεί αλλιώς.
Δεύτερον, η κυβέρνηση Μπάιντεν θα αποσύρει το αίτημά της προς το Κογκρέσο να αρθεί το εμπάργκο και να δοθούν στην Τουρκία αερoπλάνα F-16; Αν δεν το αποσύρει, σημαίνει ότι έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια την επισήμανση Μητσοτάκη ότι δεν είναι μόνο ο Πούτιν που έχει αναθεωρητικές βλέψεις σε γειτονικές χώρες. Κι αν δεν αποσύρει το αίτημα η κυβέρνηση Μπάιντεν, το Κογκρέσο θα το απορρίψει;
Αν ούτε αυτό συμβεί, θα καταστεί ολοφάνερο ότι σύσσωμες οι εξουσίες των ΗΠΑ επιβραβεύουν τη χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, η οποία ούτε κανένα εμπάργκο προς τη Ρωσία εφαρμόζει και αποτελεί πηγή αστάθειας στην περιοχή. Ετσι είπε ο Μητσοτάκης και τον χειροκρότησαν βουλευτές και γερουσιαστές. Θα είναι μεγάλη απογοήτευση αν, μετά από τόσους μύδρους κατά του Πούτιν, το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να παίζει το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου απέναντι στις συνεχείς προκλήσεις του Ερντογάν.
Τρίτον, η μεγάλη προθυμία με την οποία ο κ. Μητοτάκης έσπευσε να δεσμευθεί ότι η Ελλάδα θα αγοράσει το 2028 και άλλα αεροπλάνα από τις ΗΠΑ («τα υπέροχα F-35», όπως είπε) επιβεβαιώνει ότι η κούρσα των εξοπλισμών συνεχίζεται ακάθεκτη. Μετά τα γαλλικά αεροπλάνα και τις φρεγάτες, έρχεται η σειρά των αμερικανικών εταιρειών. Ομως, το 2028 είναι μακριά και δεν μπορούν να γίνουν προβλέψεις ασφαλείς για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Θα είναι σε θέση σηκώσει το βάρος και άλλης αγοράς πανάκριβων αεροπλάνων; Η απόφαση δεν είναι απλή και ξεπερνά τη θητεία μιας κυβέρνησης.
Επιμύθιο: Ελπίζουμε αυτή τη φορά η κυβέρνηση των ΗΠΑ και τα νομοθετικά σώματα να τηρήσουν στοιχειωδώς όσα έδειξαν ότι αποδέχονται κατά την ομιλία του κ. Μητσοτάκη. Διαφορετικά, τα ωραία λόγια που άκουσε και τα χειροκροτήματα που απέσπασε θα μετατραπούν σε απογοήτευση…
Πληροφορίες από news247
Related posts:
Θα ανοίξουν οι Αμερικανοί το δρόμο για τα F-16; | Τι γίνεται τελικά με την Τουρκία; (video)
Στο Κογκρέσο των ΗΠΑ “ποντάρει” η κυβέρνηση για “φρένο” σε πώληση F16 στην Τουρκία
Συνάντηση Μητσοτάκη – Μπάιντεν στο Λευκό Οίκο | Οι 4 στόχοι, η τουρκική προκλητικότητα και τα F35
Ελλάδα | Τι πήραμε στις ΗΠΑ, τι ζητάμε από την Ε.Ε.