– Που είναι η Ελένη;
– Έφυγε.
– Δεν είπε που πάει;
– Ούτε η ίδια ξέρει, έβαλε σε ένα σακ βουαγιάζ 3 μπλούζες, 3 βρακιά, μαγιό, βιβλίο και πάει στον Πειραιά να πάρει οποίο πλοίο φεύγει.
– Δεν πήρε μαζί κινητό;
– Δεν ήθελε να την βρίσκουν.
– Παίρνω το Λιμενικό.
Λογικό; Λογικό για 2022. Κι όμως, αυτά ήταν πάνω κάτω τα πράγματα που παίρναμε μαζί μας τότε, όταν φεύγαμε για διακοπές. Σήμερα, αν φύγει κάποιος με αυτά στην βαλίτσα του, μπαίνει μάλλον στην κατηγορία «αγγελοκρουσμένος» και φλερτάρει σοβαρά με σίλβερ αλέρτ.
Πώς ήταν οι διακοπές σε νησί τότε και πώς είναι τώρα; Οι ανάγκες έχουν αλλάξει, τα πλοία έχουν αλλάξει, η ποιότητα διαμονής έχει αλλάξει, οι τιμές έχουν αλλάξει, η ταβέρνα έχει αλλάξει.
Tότε: 36ρι φιλμ, οι μισές φωτό κουνημένες, βοϊδοβλέμματα από το αλκοόλ. Τώρα: Summer loading, κώλοι και λεζάντα feeling blessed.
-Τι είχε η βαλίτσα τότε;
Λιτή και απέριττη. Μαγιό, βιβλίο, βρακιά/εσώβρακα, σορτσάκια, ένα μακρύ παντελόνι άμα κάνει ψύχρα, φανελάκια, σουτιέν (where applicable), τζιν μπουφάν, κανένα παρεό, κοντομάνικα, σαγιονάρες, all star ή εσπαντρίγια και ένα σανδάλι που τελικά δεν φορούσαμε ποτέ. Εγώ έπαιρνα και ένα καλό φόρεμα μην τύχει και μας καλέσουν σε κανένα γάμο, σε κανένα γκαλά, σε καμία θαλαμηγό, μην πάμε κάζουαλ.
-Τι έχει η βαλίτσα τώρα:
Σακ βουαγιάζ ή βαλίτσα μπαουλάκι με ροδάκια. Μαγιό, kindle, στρινγκ/μπόξερ σορτσάκι (ντένιμ, ποδηλατικό και mom fit), παντελόνι κάπρι, παντελόνι κάργκο, τοπ με τιραντάκια, κροπ τοπ, σουτιέν (where applicable), τζιν μπουφάν, κανένα παρεό, Τ-shirts, κροξ, μπίρκενστοκ, βανς ή all star ή τομς, πουπουλένιο μπουφάν για το καρακλιματιζόμενο σαλόνι του πλοίου.
-Νεσεσέρ τότε:
Οδοντόκρεμα, οδοντόβουρτσα, νήμα (αν ήσουν πολύ φλώρος), ξυραφάκι, βούρτσα μαλλιών, σαμπουάν, ίσως μαλακτικό (υπερβολή) σαπούνι, αποσμητικό (κι αυτό ψιλο-υπερβολή).
-Νεσεσέρ τώρα:
Οδοντόκρεμα, οδοντόβουρτσα, μεσοδόντια βουρτσάκια (αν είσαι πολύ φλώρος), μηχανή για τριμάρισμα μουσιού, βούρτσα μαλλιών, σαμπουάν για μαλλιά ταλαιπωρημένα από τον ήλιο, μαλακτικό για μαλλιά ταλαιπωρημένα από τον ήλιο, αφρόλουτρο ενυδατικό, ενυδατική λοσιόν σώματος, Αποσμητικό, ενυδατική προσώπου, κρέμα ματιών, σπρέι μαλλιών για μετά τον ήλιο, κρέμα για κάψιμο από τον ήλιο, μακιγιάζ (if applicable), αλοιφή για κουνούπια, αντικουνουπική λοσιόν.
-Πλοίο τότε:
Αγούδημος, ωραία ονόματα σαν γλυκά του κουταλιού, Ροδάνθη, Νταλιάνα, Μιλένα, Ρομίλντα. Θα τα λέγαμε σχετικώς αργά πλοία. Δηλαδή έναν καλό ύπνο τον έκανες μέχρι να φτάσεις. Τα εισιτήρια τα εξέδιδαν τα πρακτορεία. Οι πράκτορες είχαν 4 τηλεφωνικές συσκευές μπροστά τους και κατέβαζαν το ακουστικό στις 3 για να μπορέσουν να μιλήσουν στην τέταρτη και να γίνει η δουλειά. Όσοι ήταν σε ηλικία πειστική για φοιτητές έβγαζαν φοιτητικό κι ας μην είχαν πάσο.
Τότε μπορούσες να μπεις χωρίς εισιτήριο στο καράβι και μια φωνή στο μεγάφωνο σου έλεγε να πας να βγάλεις εισιτήριο στο λογιστήριο.
Τότε λοιπόν μπορούσες να μπεις χωρίς εισιτήριο και μια φωνή στο μεγάφωνο σου έλεγε να πας να βγάλεις εισιτήριο στο λογιστήριο. Εγώ, που δεν φημίζομαι για την αλητεία μου, την είχα πέσει μαζί με ένα άλλο κακοποιό στοιχείο σε μια άδεια καμπίνα στην οποία όμως ήρθαν οι πλούσιοι νόμιμοι κάτοχοι οπότε εξήλθαμε κάπως βιαστικά.
Ωραίοι ύπνοι που γίνονταν σε υπνόσακο κάτω από σκάλες, πάνω σε ωραίες μοκέτες φορτωμένες με αναμνήσεις… Αν κάτι τύχαινε και δεν μπορούσες να ταξιδέψεις, δεν ακύρωνες το εισιτήριο με ένα κλικ (υπήρχε Κλικ περιοδικό αλλά για άλλη δουλειά) και δεν σου επέστρεφαν τα λεφτά.
Σαλόνια με καναπέδες εργονομικά σχεδιασμένους, που χωρούσαν δηλαδή να ξαπλώσεις να κοιμηθείς, φιλικοί στον χρήστη που δεν θέλει καμπίνα αλλά θέλει κάπου να την πέσει. Ωραίες πλαστικές καρέκλες που μένουν σταθερές στη θέση τους στο κατάστρωμα σε ακραίες συνθήκες με μποφόρ. Τυρόπιτα από χαρτόνι που μασιέται, με τυρί από την τρίτη δαγκωνιά και μέχρι την 5η το πολύ. Ολ πάσετζερς ντεστινέισιον Πάρος αρ κάιντλυ ρηκουέστεντ το ντισεμπαρκέσιον και λοιπά.
-Πλοίο τώρα:
Όχι τόσο γλύκισμα τα ονόματα πια. Πιο aggressive, πιο thundercats, υποδηλώνουν ταχύτητα και αξιοπιστία. Σαφώς ταχύτερα αλλά αυτό πληρώνεται. Εισιτήρια ονλάιν, με τα ίδια λεφτά πηγαίνεις στο Παλέρμο. Τουλάχιστον αν αλλάξεις γνώμη σου επιστρέφονται. Φαγώσιμα από μεγάλες εγχώριες τυροπιτοεταιρείες γνωστές στο χώρο της γρήγορης εστίασης,
Σαλόνια με δροσιά και πολυθρόνες που δεν μπορείς να ξαπλώσεις. Αναρίθμητες αεροπορικές θέσεις, και με τις 2 έννοιες. Μη αριθμημένες, για να έχεις κάτι να τσακωθείς αν παραστεί η ανάγκη, και αναρίθμητες γιατί the more the merrier. Έχει και αριθμημένες αλλά αυτό πληρώνεται.
-Διαμονή τότε:
Ρουμς του λετ. Σκληρό κρεβατοπάζαρο στα λιμάνια. Αφανισμός σουηδικών δασών για να φτιάξουν οι ξυλουργοί εκείνα τα ωραία ξανθά κρεβάτια με τους ρόζους.
-Διαμονή τώρα:
Μπουτικ χοτέλ, air bnb, seaside apartments, Beach front villas, spa hotel, luxury studios. Δηλαδή αν το κατάλυμα έχει μόνο τη λέξη rooms τότε είναι σίγουρο ότι το ντουλάπι έχει κατσαρίδα, το δωμάτιο έχει ανεμιστήρα, η μπανιέρα έχει @@×#€τριχες και ο ιδιοκτήτης μένει από πάνω και ΑΚΟΥΕΙ.
Η τυροκαυτερή έγινε φάβα παντρεμένη με καραμελωμένο κρεμμύδι.
-Μενού τότε:
Χωριάτικη, πατάτες, τζατζίκι, φάβα (ανύπαντρη, μεγαλοκοπέλα, κατά καιρούς έπαιζε με το κρεμμύδι αλλά πλατωνικά), τυροκαυτερή, γαύρος,αθερίνα, κεφτέδες, μελιτζανοσαλάτα (με μαγιονέζα), χοιρινή, μοσχαρίσια λουκάνικο και να δω τι έχει μείνει από λαδερά.
-Μενού τώρα:
Χωριάτικη με τοματίνια, ντάκος με κοπανιστή, γαύρος μαρινάτος, φάβα παντρεμένη με καραμελωμένο κρεμμύδι (να ζήσετε ρε κρεμμύδι, βίον ανθόσπαρτον), αρμύρα κεφτέδες με πληγούρι, μελιτζανοσαλάτα αγιορείτικη, λουκάνικο δικό μας, μανιτάρια πλευρώτους στη σχάρα, rib eye, παντσέτα, και να δω τι έχει μείνει από τις vegan επιλογές μας.
-Ταβέρνα τότε:
Πήγαινες στα τυφλά, χωρίς συστάσεις και reviews. Με μια σελίδα σκισμένη από προπέρσινο περιοδικό κομμωτηρίου, που προτείνει την Βάρκα του κυρ Γιάννη, Το Βουνί και το Δελφίνι και λίγο πιο μέσα στη ενδοχώρα, την Αστροφεγγιά. Και όταν έφτανες, η μεν βάρκα του κυρ Γιάννη είχε κλείσει γιατί ο μάγειρας μπάρκαρε σε γκαζάδικο, το Βουνί και το Δελφίνι χώρισαν και έμεινε σκέτο το Βουνί υπό νέα διεύθυνση αλλά με ελεεινό φαγητό, και η σεφ της Αστροφεγγιάς έκανε κάτι πειραματισμούς με ώμους γαύρους και πήγαιναν μόνο κάτι χίπηδες Γερμανοί και οι γονείς της που πίστευαν σε αυτήν. Και όλα αυτά τα απάνθρωπα, επειδή δεν είχαμε reviews και αστεράκια.
-Ταβέρνα τώρα:
Με οδηγό τ’ άστρα, Google reviews, tripadvisor, οι τοπ 10 ταβέρνες του νησιού, αναζήτηση με κριτήρια, ψάρι, κρεας, vegan, παραθαλάσσια, θέα, μέσα στα γραφικά σοκάκια, roof garden, βραβευμένη, new entry, αυτή που έκανε γυρίσματα ο Φούφουτος με την εκπομπή του, ρομαντική, και πάει λέγοντας.
Τότε πήγαινες στα τυφλά στην ταβέρνα, χωρίς συστάσεις και reviews. Με μια σελίδα σκισμένη από προπέρσινο περιοδικό κομμωτηρίου.
-Ποτά τότε:
Ούζο, μπύρα και στην καρδιά Φωστήρα. Βότκα λεμόνι, captain Morgan με χυμό ανανά, κρασί δικό μας.
-Ποτά τώρα:
Να σας φέρω τον κατάλογο με τα κρασιά. Να σας φέρω τον κατάλογο με τα κοκτέιλ. Να σας φέρω τον κατάλογο με τα αποστάγματα. Κρασί ροζέ.
-Εμφάνιση-beauté και τρίχα τότε:
Ντους πριν το ταξίδι, χαλάουα και κόψιμο νυχιών με τον νυχοκόπτη. Βeauté στην επιστροφή: κόψιμο μουσιού με κλαδευτήρι.
-Εμφάνιση-beauté και τρίχα τώρα:
Μανικιούρ-πεντικιούρ ημιμόνιμο, χαλάουα όχι, έχει προηγηθεί αποψίλωση με λέιζερ, ίσως κούρεμα, τριμάρισμα μουσιού για να έχει μήκος τριών ημερών και σχετικά συνεπής διατήρησή του.
Τότε: τηλεκάρτα. Τώρα: power bank και ατμοτσίγαρο.
-Μουσική τότε:
Ο,τι ήξερε να παίζει ο κιθαρωδός της παρέας, όλο το νησί ένα βότσαλο στα πόδια σου, συν cd, συν τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός.
-Μουσική τώρα:
Τα πάντα, όποτε θέλουμε μέσω Spotify και πάει λέγοντας.
-Αναμνήσεις τότε:
Η νεολαία 36ρι φιλμ, το 70% κουνημένες, βοϊδοβλέμματα από το αλκοόλ, χαζά χαμόγελα, γυαλιστερά μέτωπα και οι τότε boomers καρτ ποστάλ με γραμματόσημο.
-Αναμνήσεις τώρα:
Summer loading, κώλοι και φίλτρα στο instagram, και φωτογραφίες στο cloud και οι boomers USB stick και feeling blessed στο facebook. Παλιά τουλάχιστον τις τυπώναμε τις φωτογραφίες.
-Τεχνολογία τότε:
Τηλεκάρτα, σελιδοδείκτης, κασετόφωνο/cd player, μπαταρίες, και ο γκατζετάκιας της παρέας φωτογραφική μηχανή κόντακ, σουγιάς και zippo.
-Τεχνολογία τώρα:
Smartphone, smartwatch, φορτιστής, power bank, ατμοτσίγαρο, ηχείο jbl, τάμπλετ η/και λάπτοπ, σέλφι στικ (όχι νταξει, υπερβολή, ποιητική αδεία το έβαλα), και ο γκατζετάκιας της παρέας πολύπριζο, αδιάβροχα ακουστικά και drone τσέπης.
-Άθληση τότε:
Τάβλι, 5 απλωτές, καμία ρακέτα.
-Άθληση τώρα:
Beach yoga, κολύμπι, beach volley, beach soccer, κανένα πεντοχίλιαρο χαλαρό τρεξιματάκι…
Τότε: ρακέτα. Τώρα: beach yoga.
-Παραλία τότε:
Πετσέτα θαλάσσης μέτριας ποιότητας και έκτασης, και αντηλιακό Κόπερτον με δείκτη προστασίας 20, βιβλίο, ψάθα μάλλον (οι πιο σιχασιάρηδες).
-Παραλία τώρα:
Πετσέτα θαλάσσης τεράστια και πολύ μαλακή, αντηλιακό προσώπου 50ρι, αντηλιακό σώματος 30ρι με ελαφριά υφή δεν λερώνει απλώνεται χωρίς τρίψιμο (όχι απαραιτήτως καλό), αντηλιακό lipstick χειλιών, αντηλιακό σπρέι μαλλιών, αντισηπτικό, νερό σε θερμός, καφές σε θερμός, κουλούρι Θεσσαλονίκης, πανάλαφρο αλουμινένιο πτυσσόμενο καρεκλάκι για την άμμο, ίσως ομπρέλα/σκηνή, ψάθα, στεγνό δεύτερο μαγιό, βατραχοπέδιλα ειδικά, μάσκα, αναπνευστήρας.
Ε, και να ετοιμαζόμαστε και να οργανωνόμαστε σιγά σιγά, κοντοζυγώνει η ώρα του ντιζεμπαρκέισιον…