Απειλή για τη ναυσιπλοΐα και το περιβάλλον αποτελούν δεκάδες εγκαταλελειμμένα πλοία, τα οποία σκουριάζουν πολλά χρόνια σε αρκετούς λιμένες της Αττικής.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Του Γιώργου Γεωργίου
Με τη χθεσινή (12/7) απόφαση του Διοικητή της Δημόσιας Αρχής Λιμένων, η οποία δημοσιεύτηκε στη Διαύγεια, γίνεται γνωστό ότι τουλάχιστον 31 πλοία και πλωτά ναυπηγήματα πλησίον του Πειραιά και του Αργοσαρωνικού (δικαιοδοσία ΟΛΠ) παραπέμπονται στη γνωμοδοτική επιτροπή ναυαγίων και επικίνδυνων και επιβλαβών πλοίων της ΔΑΛ.
Συνολικά 15 πλοία παραπέμπονται κατ’ άρθρο 2 του Ν. 2881/2001 “Ρύθμιση θεμάτων ανέλκυσης ναυαγίων και άλλες διατάξεις”, το οποίο αφορά ναυάγια σε λιμένες, διώρυγες και διαύλους. Παράλληλα, 16 μονάδες παραπέμπονται κατ’ άρθρα 3-5 του ίδιου νόμου που αφορούν επικίνδυνα και επιβλαβή πλοία σε λιμένες, εκτός λιμένων ή σε ακινησία.
Η επιτροπή γνωμοδοτεί για θέματα ανέλκυσης, απομάκρυνσης ή εξουδετέρωσης ναυαγίων ή πλοίων, χωρίς να είναι απαραίτητο ότι όλες οι εξεταζόμενες μονάδες αποτελούν κίνδυνο και κατ’ επέκταση χρήζουν ενεργειών από τις αρχές.
Τα πλοία της λίστας
Ανάμεσα στα παραπεμπόμενα πλοία/πλωτά ναυπηγήματα συγκαταλέγονται σκαριά, τα οποία ναυπηγήθηκαν αρκετές δεκαετίες πριν και δραστηριοποιούνταν τόσο στην εμπορική ναυτιλία όσο και στην ακτοπλοΐα.
Ειδικότερα, στη λίστα συμπεριλαμβάνεται το δεξαμενόπλοιο “Αγία Ζώνη Ι”, με έτος κατασκευής το 1976. Το 2018 είχε συλληφθεί ο νόμιμος εκπρόσωπος της διαχειρίστριας του πλοίου, καθώς είχε διαπιστωθεί μικρής έκτασης ρύπανση στη θαλάσσια περιοχή Μώλου της ΔΕΗ στο Κερατσίνι. Υπενθυμίζεται εξάλλου ότι πριν από μερικά χρόνια, βυθίστηκε το “Αγία Ζώνη ΙΙ”, προκαλώντας εκτεταμένη ρύπανση στο Σαρωνικό.
Παράλληλα, στη λίστα καταγράφονται και πλοία/πλωτά ναυπηγήματα, τα οποία είχαν χαρακτηριστεί το 2018 “επικίνδυνα και επιβλαβή”, όπως διαβάζουμε στις τότε oικονομικές καταστάσεις του ΟΛΠ, διότι η “η συνολική τους κατάσταση δημιουργεί κίνδυνο βύθισης, κίνδυνο στη ναυσιπλοΐα και προσβάλλουν ή απειλούν να προσβάλλουν το περιβάλλον”. Ωστόσο, δεν προχώρησε, όπως φαίνεται, η απομάκρυνσή τους. Συγκεκριμένα πρόκειται για το επιβατηγό “Βαθύ” (Σαλαμίνα) και τον πλωτό γερανό “Κρόνο” (ΝΑΖΩ Περάματος).
Οι κίνδυνοι και το κόστος
Συνολικά εκατοντάδες ναυάγια και κουφάρια πλοίων εντοπίζονται στις ελληνικές θάλασσες. Πρόκειται, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, για περιβαλλοντικές “βόμβες” έτοιμες να σκάσουν ή και εμπόδιο στην ασφαλή διέλευση των πλοίων που πλέουν αναγκαστικά κοντά τους.
Βασικός ανασταλτικός παράγοντας για την απομάκρυνση επικίνδυνων πλοίων ή ναυαγίων είναι το κόστος. Με βάση τον προαναφερθέντα νόμο, η ανέλκυση βαραίνει τον ιδιοκτήτη και την εταιρεία που του παρέχει ασφαλιστική κάλυψη. Εάν, όπως συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις, ο πλοιοκτήτης αδιαφορήσει ή δεν μπορεί να επωμιστεί το κόστος, τότε το νομικό πρόσωπο που ασκεί τη διοίκηση και διαχείριση λιμένα προκηρύσσει διαγωνισμό. Διαδικασία που δεν έχει πάντα επιτυχημένη κατάληξη.
Η περίπτωση της Ελευσίνας
Σημαντικές πρωτοβουλίες για την απομάκρυνση όλων των επικίνδυνων-επιβλαβών πλοίων και ναυαγίων έχει αναλάβει ο Οργανισμός Λιμένος Ελευσίνας, περιοχή η οποία έχει χαρακτηριστεί “νεκροταφείο πλοίων”, λόγω των πολλών εγκαταλελειμμένων μονάδων.
Τον τελευταίο χρόνο έχουν απομακρυνθεί οριστικά περίπου εννέα επικίνδυνα-επιβλαβή πλοία και ναυάγια, ενώ προχωρούν οι διαδικασίες για την οριστική μετακίνηση κι άλλων εξ αυτών.
Μάλιστα, η διοίκηση του λιμένα προωθεί την ιδέα δημιουργίας ενός “πράσινου” διαλυτηρίου πλοίων, αλλά οι συζητήσεις με την κυβέρνηση βρίσκονται ακόμη σε πρώιμο επίπεδο. Πρόκειται για μία σημαντική υποδομή που λείπει από ένα ναυτιλιακό έθνος, όπως η χώρα μας, πάντα φυσικά σε ευθυγράμμιση με τις ευρωπαϊκές πρακτικές.
