Από την περασμένη Τρίτη, οπότε πυροβολήθηκε στο κεφάλι ενώ βρισκόταν σε πολυσύχναστο δρόμο του Άμστερνταμ, ο Ολλανδός δημοσιογράφος Πέτερ Ρ. ντε Φρις δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή. Ο συγκλονισμός της ολλανδικής κοινωνίας υπήρξε βαθύς, με τον ίδιο τον βασιλιά Βίλεμ-Αλεξάντερ να δηλώνει ότι απειλούνται τα θεμέλια του κράτους δικαίου. Αυτού του τύπου η βία δεν είναι οικεία σε μία χώρα όπου ακόμη και ο πρωθυπουργός κυκλοφορεί με το ποδήλατό του χωρίς συνοδεία σωματοφυλάκων.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Του Κώστα Ράπτη
Ωστόσο, η επίθεση στον ντε Φρις δεν ήρθε από το πουθενά. Οι απειλές και οι επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων έχουν τριπλασιασθεί μεταξύ 2019 και 2020, με αποτέλεσμα ακόμη και η δημόσια ραδιοτηλεόραση NOS να έχει αφαιρέσει, για λόγους ασφαλείας, το λογότυπό της από τα εξωτερικά συνεργεία της. Οι εντάσεις που έχουν προκύψει στην ολλανδική κοινωνία με αφορμή τα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία και οι διαρκείς ρητορικές επιθέσεις ακροδεξιών πολιτικών όπως ο Χερτ Βίλντερς και ο Τιερί Μποντέ κατά του Τύπου έχουν παίξει τον ρόλο τους.
Στην περίπτωση όμως του ντε Φρις, πεπειραμένου αστυνομικού συντάκτη γνωστού σε όλη την Ολλανδία, η δολοφονική επίθεση παραπέμπει σε κάτι πολύ συγκεκριμένο: την εν εξελίξει δίκη της λεγόμενης Mocro-mafia, όπου ο μαροκινής καταγωγής “νονός” Ριντουάν Τάγκι και άλλα 16 πρόσωπα αντιμετωπίζουν κατηγορίες για σειρά δολοφονιών ή αποπειρών δολοφονίας την περίοδο 2015-2019 στο πλαίσιο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ συμμοριών ναρκωτικών.
Ο ντε Φρις είχε υποστηρίξει από το 2019 ότι βρίσκεται στην “μαύρη λίστα” του Τάγκι, καθώς στην πολύκροτη δίκη έχει τονν ρόλο του εκπροσώπου και συμβούλου του κύριου μάρτυρα κατηγορίας Ναμπίλ Μπ.
Σημειώνεται ότι ήδη το 2018 δολοφονήθηκε στο Άμστερνταμ ο αδελφός του Ναμπίλ Μπ. και τον επόμενο χρόνο έπεσε νεκρός ο δικηγόρος του.
Για την επίθεση εναντίον του ντε Φρις έχουν συλληφθεί ένας 21χρονος από το Ρότερνταμ και ένας 35χρονος πολωνικής υπηκοότητας.
Οι αγριότητες στις οποίες μπορεί να φτάσει η σύγκρουση των ναρκο-συμμοριών είναι εντυπωσιακές, αν και μέχρι τώρα η ολλανδική κοινωνία θεωρούσε ότι δεν την αφορούν όσα εκτυλίσσονται στο εσωτερικό του υποκόσμου.
Το 2012 αντίπαλες συμμορίες χτυπήθηκαν μέσα στο Άμστερνταμ με Καλάσνικοφ. Το 2016 23χρονος Μαροκινός “γνωστός στις αρχές” αποκεφαλίστηκε και το κομμένο κεφάλι του αποτέθηκε έξω από ένα καφέ της ολλανδικής πρωτεύουσας. Προ ετών αντιαρματική ρουκέτα εκτοξεύτηκε εναντίον των γραφείων περιοδικού ειδικευμένου στο αστυνομικό ρεπορτάζ. Και πέρσι στο λιμάνι του Ρότερνταμ η αστυνομία ανακάλυψε επτά κοντέινερ τα οποία είχαν μετατραπεί σε αυτοσχέδια κρατητήρια και θαλάμους βασανιστηρίων της μαφίας.
Έρευνα του σωματείου αστυνομικών που δημοσιεύθηκε το 2018 παρομοίαζε την Ολλανδία με “ναρκο-κράτος”.
Η ολλανδική πολιτική ανοχής (χωρίς επίσημη αποποινικοποίηση) της χρήσης μαλακών ναρκωτικών έπεσε θύμα των αντιφάσεών της, καθώς τα “παραδοσιακά” coffee shops όπου σερβίρεται μαριχουάνα περνούν σιγά σιγά στον έλεγχο μεγάλων συμμοριών που αναλαμβάνουν την τροφοδοσία, ενώ ταυτοχρόνως με εκβιασμούς σε αιρετούς της τοπικής αυτοδιοίκησης και με τη συνδρομή διεφθαρμένων συμβολαιογράφων αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερο αποτύπωμα στο real estate των μεγάλων πόλεων. Και την κατάσταση περιπλέκει πολύ περισσότερο το γεγονός ότι η Ολλανδία έχει μετατραπεί σε πανευρωπαϊκό διαμετακομιστικό κέντρο κολομβιανής κοκαΐνης, όπως αποκαλύπτουν οι κατά καιρούς κατασχέσεις μεγάλων ποσοτήτων.
Οι αρχές προσπαθούν να περιορίσουν την λειτουργία των coffee shops απαγορεύοντας λ.χ. την εξυπηρέτηση αλλοδαπών ώστε να περισταλεί ο ναρκοτουρισμός. Ωστόσο, δεν είναι σε αυτό το επίπεδο που παίζεται το μεγάλο παιχνίδι που συνιστά την σκοτεινή όψη του ολλανδικού προτύπου ευταξίας και ανεκτικότητας.