Χάρτης, βάσει του οποίου η Άγκυρα εγείρει ενστάσεις ακόμα και στην επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων νοτίως της Κρήτης και δυτικά των Κυθήρων-Αντικυθήρων, εμφανίστηκε στον τουρκικό Τύπο. Άραγε, η ελληνική κυβέρνηση τον έλαβε υπόψιν της για την «επέκταση» των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Ιόνιο το 2020-2021;
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!
Να εμφανιστούν οι ελληνικές θέσεις για επέκταση των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων (ΕΧΥ), από τα 6 ναυτικά μίλια που είναι σήμερα, στα 12, ως «ανυπόστατες» και, αντίθετα, οι τουρκικές ως «απολύτως νόμιμες», επιχειρείται σε πρόσφατο δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Aydinlik.
Ενδιαφέρον είναι ότι πρόκειται για εθνικιστική και υποτίθεται αντιπολιτευόμενη εφημερίδα, με πολύ μικρή κυκλοφορία (1700-1900 φύλλα). Πολλές από αυτές, βέβαια, συχνά λειτουργούν ως επικοινωνιακά δεκανίκια της Άγκυρας.
Στην προκειμένη, με το δημοσίευμά της, η εφημερίδα σπεύδει, εν μέσω εορτών, και ενόψει του νέους έτους, να υπερασπιστεί την αναγκαιότητα της τουρκικής απειλής του casus belli στην περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της.
Ως γνωστόν, από το 1995, με απόφαση της τουρκικής Βουλής, υφίσταται η απειλή του casus belli. Κατά το δημοσίευμα, η επέκταση των ΕΧΥ στα 12 ν.μ. «δεν διαφέρει από την απόβαση των Ελλήνων στρατιωτών στη Σμύρνη».
Ο χάρτης του 2010
Πέραν των εθνικιστικών, προπαγανδιστικών κορωνών, το σημαντικό είναι ότι παρουσιάζεται ένας χάρτης, ο οποίος, όπως αναφέρει η εφημερίδα, κατατέθηκε από την Άγκυρα στον Διεθνή Υδρογραφικό Οργανισμό (IHO – International Hydrographic Organization), στις 3 Δεκεμβρίου του 2010 και δείχνει από που ξεκινούν, κατά την άποψη της Τουρκίας, τα όρια του Αιγαίου Πελάγους.
Ειδικότερα, παρουσιάζεται ο διαχωρισμός του Αιγαίου (σ.σ. «Θάλασσα των νήσων», όπως το ονομάζει η Άγκυρα), από την Ανατολική Μεσόγειο, με μια νοητή γραμμή που ξεκινά από τα Κύθηρα, τα Αντικύθηρα και την Κρήτη και καταλήγει στη Ρόδο, μέσω Κάσου και Καρπάθου.
Το ενδιαφέρον είναι ότι, με τον συγκεκριμένο χάρτη, η Άγκυρα, χαράσσοντας τη γραμμή του Αιγαίου Πελάγους από θαλάσσιες περιοχές της Μεσογείου, της ανατολικής Μεσογείου, και περιοχές που «βλέπουν» προς Ιόνιο, ουσιαστικά προβάλλει παράλογες αξιώσεις και «απαιτεί» να μην επεκταθούν τα ΕΧΥ, σε θαλάσσιες περιοχές πολύ πέραν του Αιγαίου Πελάγους.
Ειδικότερα, στη Μεσόγειο και το Λιβυκό, νοτίως της Κρήτης, στην ανατολική Μεσόγειο, ανατολικά της Κρήτης, στην Κάσο, Κάρπαθο και Ρόδο, ακόμα και δυτικά των Κυθήρων και των Αντικυθήρων, οι ακτές των οποίων «βλέπουν» προς το Ιόνιο.
Από που κι’ ως που, άραγε, η Τουρκία περιλαμβάνει τις νότιες ακτές της Κρήτης, δηλαδή το Λιβυκό Πέλαγος-Μεσόγειο, στο Αιγαίο (!), και, ως εκ τούτου, απαιτεί να μην γίνει επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων;
Να σημειωθεί ότι η Τουρκία επικαλείται παλαιότερες συμφωνίες με την Ελλάδα, σύμφωνα με τις οποίες ουδεμία μονομερής κίνηση μπορεί να γίνει εντός των ορίων του Αιγαίου Πελάγους.
Η ίδια η Άγκυρα, βέβαια, έχει καταστήσει κουρελόχαρτο αυτές τις συμφωνίες, αφού έχει φτάσει στο σημείο να χαράσσει αυθαίρετα και μονομερώς ακόμα και όρια έρευνας και διάσωσης στο… μέσον του Αιγαίου.
Ιόνιο: Σοβαρά ερωτηματικά
Κατά την τουρκική, εθνικιστική εφημερίδα, μετά την επέκταση των ΕΧΥ στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο Πέλαγος, στο τέλος Δεκεμβρίου του 2020, «η Ελλάδα σχεδιάζει να επεκτείνει αυτή την πρακτική στη «Θάλασσα των Νησιών» (σ.σ. Αιγαίο) βήμα προς βήμα».
Ανεξαρτήτως εάν ευσταθεί αυτή η εκτίμηση ή όχι, βέβαιον είναι ότι η Αθήνα, ακόμα και στην περίπτωση της επέκτασης των ΕΧΥ στο Ιόνιο Πέλαγος δεν τόλμησε να τα επεκτείνει στο ύψος των Κυθήρων-Αντικυθήρων.
Πόσο μάλλον, δυτικά και νότια της Κρήτης και πολύ περισσότερο ανατολικά της Κρήτης, όπου, όπως έχει επισημανθεί πολλάκις, θα έμπαινε σφήνα στο ψευδεπίγραφο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο για την χάραξη της δήθεν ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης, στο τέλος του 2019.
Ως γνωστόν, τον Ιανουάριο του 2021, στη Βουλή, η κυβέρνηση εμφάνισε ως μεγάλη επιτυχία της το κλείσιμο των κόλπων στο Ιόνιο μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο (μεσαίο πόδι της Πελοποννήσου) και την επέκταση των ΕΧΥ στα 12 ν.μ.
Το σχέδιο αυτό υλοποιήθηκε με καθυστέρηση άνω των δύο ετών από τότε (2018) που το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών σε συνεργασία με μεγάλο, διεθνές μελετητικό γραφείο, το ολοκλήρωσαν.
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι το αρχικό σχέδιο που είχε καταρτιστεί όταν υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Νίκος Κοτζιάς, προέβλεπε το κλείσιμο των κόλπων και την επέκταση των ΕΧΥ μέχρι τα Κύθηρα και τα Αντικύθηρα και όχι μόνο μέχρι το Ταίναρο. Ο ίδιος, μάλιστα, με την παραίτησή του, τον Οκτώβριο του 2018, είχε δηλώσει ότι είχε παραδώσει τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα στην τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ
Ωστόσο, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ήδη από την αρχή του 2019, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, και στη συνέχεια, μετά τις εκλογές το καλοκαίρι του ιδίου χρόνου, επί κυβέρνησης ΝΔ, σχεδιαζόταν η εξαίρεση των Κυθήρων και Αντικυθήρων από το Προεδρικό Διάταγμα.
Έτσι, στο ΠΔ του 2021, τα όρια του κλεισίματος των κόλπων του Ιονίου και η επέκταση των ΕΧΥ έφταναν μόνο μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο, ενώ είχαν εξαιρεθεί τα Κύθηρα-Αντικύθηρα.
Για ποιους λόγους, άραγε, δεν υλοποιήθηκε το αρχικό σχέδιο και προκρίθηκε ένα «ανανεωμένο»;
Κατά πληροφορίες, κρίθηκε σκόπιμο να εξαιρεθεί η προηγούμενη πρόβλεψη περί Κυθήρων, Αντικυθήρων, με το «σκεπτικό» ότι τα νησιά αυτά από την ανατολική πλευρά «βλέπουν» στο Αιγαίο. Και, ως εκ τούτου, το κλείσιμο των κόλπων και η επέκταση των ΕΧΥ θα προκαλούσε περαιτέρω όξυνση με την Τουρκία.
Αξιώσεις
Με τη δημοσίευση του χάρτη των τουρκικών αξιώσεων, τώρα στην Aydinlik, εύλογα εγείρονται ερωτηματικά ως προς το εάν η ελληνική κυβέρνηση τον έλαβε υπόψιν της, προκειμένου να εξαιρέσει από την επέκταση των ΕΧΥ τα Κύθηρα και τα Αντικύθηρα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το αρχικό σκεπτικό του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών ήταν να γίνει επέκταση των ΕΧΥ στα 12 ναυτικά μίλια, στις δυτικές ακτές των Κυθήρων-Αντικυθήρων, που «βλέπουν» προς Ιόνιο, και στην ανατολική που «βλέπει» προς Αιγαίο, να παραμένει στα 6 ν.μ. Έτσι, θα στερείτο η Τουρκία του δήθεν επιχειρήματος περί μονομερούς ενέργειας της Ελλάδας στο Αιγαίο.
Γιατί, άραγε, δεν υλοποιήθηκε αυτή η πρόβλεψη; Για να μην «ενοχληθεί» Άγκυρα; Που, έτσι κι’ αλλιώς, το 2020, προέβη σε σειρά άκρως επιθετικών ενεργειών στην ανατολική Μεσόγειο.
Και σε τελική ανάλυση, γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να ρωτήσει πρώτα την Τουρκία, για να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα Κύθηρα-Αντικύθηρα; Αν είναι να «ρωτήσει» την γείτονα για αυτά τα νησιά, τότε είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν η Αθήνα διαθέτει την πολιτική βούληση να επεκτείνει τα ΕΧΥ σε άλλες «καυτές» περιοχές.
Άκρως σημαντικό είναι, επίσης, ότι η Τουρκία, τόσο στη Μαύρη Θάλασσα, όσο και στη Μεσόγειο έχει επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 ναυτικά μίλια. Της ζήτησε ποτέ η Ελλάδα τον λόγο; Όχι. Τότε, γιατί εκείνης της πέφτει λόγος, επειδή η Ελλάδα θα έκανε το ίδιο στη δυτική πλευρά των Κυθήρων-Αντικυθήρων, νότια και ανατολικά της Κρήτης, κ.ο.κ.;
Να σημειωθεί πως, μετά την ανακοίνωση Προεδρικού Διατάγματος για το Ιόνιο, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε, κάθε άλλο παρά ενοχλημένος εμφανίστηκε. Το αντίθετο, ωστόσο, εκτιμάται ότι θα γινόταν εάν το Προεδρικό Διάταγμα «άγγιζε» και τα Κύθηρα-Αντικύθηρα.
Τουρκικά οξύμωρα
Εκτός των άλλων, είναι εμφανές ότι η Άγκυρα συστηματικά προβαίνει σε κατασκευή χαρτών με τις αξιώσεις της κατά το δοκούν. Κάτι, άλλωστε, που φαίνεται από το ίδιο το δημοσίευμα της εφημερίδας, Aydinlik.
Είναι χαρακτηριστικό, εξάλλου, ότι στον μεν χάρτη που κατετέθη το 2010 στον Διεθνή Υδρογραφικό Οργανισμό (IHO) τα -κατά την Άγκυρα- όρια του Αιγαίου αρχίζουν από το Λιβυκό, κάτω από την Κρήτη, κ.ο.κ., στον, δε, δεύτερο χάρτη που περιλαμβάνει το δημοσίευμα, και φαίνεται ότι και αυτός προέρχεται από τουρκικές Αρχές, τα ελληνικά και τουρκικά χωρικά ύδατα (των 6 και των 12 ναυτικών μιλίων), άρα εντός του Αιγαίου, εμφανίζονται πάνω από την Κρήτη, ανατολικά των Κυθήρων-Αντικυθήρων, κ.λ.π.
Άρα, οι δύο χάρτες φαίνεται να είναι σε αναντιστοιχία μεταξύ τους. Είναι προφανές ότι η Αθήνα δεν μπορεί να λειτουργεί ανάλογα με τις εκάστοτε ορέξεις της Άγκυρας και να λαμβάνει τις όποιες αποφάσεις της με γνώμονα να μην δυσαρεστήσει την γείτονα.
Κάτι τέτοιο είναι πολιτική κατευνασμού. Για την οποία, μάλιστα, είναι άχρηστα τα υπερσύγχρονα και πανάκριβα όπλα που αγοράζονται.
Αιγαίο – Κλειστή θάλασσα
Κατά τη μόνιμη τουρκική επωδό, η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, θα μετατρέψει το Πέλαγος σε κλειστή θάλασσα. Τα ίδια επαναλαμβάνει και το δημοσίευμα της Aydinlik.
Η σαφής απάντηση της ελληνικής πλευράς ήταν ότι ουδόλως θα παρεμποδιστεί η ελεύθερη ναυσιπλοΐα, δεδομένου ότι έχουν προβλεφθεί όλες οι μέριμνες για διεθνείς ναυτικούς διαδρόμους, και, ως εκ τούτου, τα πλοία, εμπορικά και πολεμικά, δεν θα παρεμποδίζονταν να πλεύσουν.
Να σημειωθεί ότι συμπαραστάτες στο συγκεκριμένο «επιχείρημα» η Άγκυρα έχει μεγάλες δυνάμεις, όπως μεταξύ άλλων οι ΗΠΑ και η Ρωσία.
Αυτές φέρονται να είχαν προβάλει αντιρρήσεις για το κλείσιμο των κόλπων και στα νησιά Κύθηρα-Αντικύθηρα, με το «σκεπτικό» ότι η επέκταση της θαλάσσιας περιοχής της ελληνικής, εθνικής κυριαρχίας θα σημάνει το κλείσιμο του σημείου και την παρεμπόδιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας. Κι’ αυτό, παρ’ ότι είχαν ληφθεί όλες οι σχετικές μέριμνες εκ μέρους της Ελλάδας.
Το Αιγαίο στην «κατάψυξη»
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η επισήμανση που γίνεται στο δημοσίευμα της εφημερίδας, Aydinlik, ότι την Τουρκία την συμφέρει στην παρούσα συγκυρία να μείνει στην «κατάψυξη» το θέμα του Αιγαίου.
Εάν κάτι τέτοιο απηχεί την τουρκική πολιτική, τότε το καθήκον της ελληνικής πολιτικής είναι να ξεμπροστιάσει αυτά τα σχέδια της Άγκυρας, τα οποία δεν έχουν άλλους στόχους παρά να δημιουργούν -βήμα το βήμα- τετελεσμένα, καθώς και να κερδίσει χρόνο προκειμένου να αναβαθμίσει τον ρόλο της στο γεωπολιτικό παιχνίδι της ανατολικής Μεσογείου.
«Το να συνεχίσει να είναι «παγωμένο» το καθεστώς της Θάλασσας των Νησιών (σ.σ. Αιγαίο) είναι σημαντικό για την Τουρκία, προκειμένου να επικεντρωθεί στα δικαιώματα και τα συμφέροντά της στην Ανατολική Μεσόγειο», γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα.
Ως γνωστόν, η κινητικότητα της Άγκυρας τόσο στην Κύπρο, όσο και στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, όπου δραστηριοποιούνται «παίκτες» όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, αλλά και η Ρωσία στη Συρία, και βέβαια οι ΗΠΑ, είναι ιδιαίτερα αυξημένη τα τελευταία χρόνια.
Εκτός το Καστελόριζο
Σε αυτό το πλαίσιο, ως ήταν αναμενόμενο άλλωστε, κατά την πάγια πρακτική της, η Άγκυρα «εξαφάνισε» από τους χάρτες της το Καστελόριζο.
Με δεδομένο ότι η Τουρκία συστηματικά επιδιώκει την εξαίρεση του Καστελόριζου από το υπόλοιπο σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων, και ειδικά στην περίπτωση μιας ελληνο-τουρκικής διαπραγμάτευσης γι’ αυτό, ο χάρτης στην Aydinlik και σε αυτό το ζήτημα είναι εκ του πονηρού.
Το Καστελόριζο, όμως, είναι αναπόσπαστο κομμάτι των Δωδεκανήσων. Να σημειωθεί ότι για την οριοθέτηση στην περιοχή των Δωδεκανήσων ισχύει η Συμφωνία της 4ης Ιανουαρίου 1932 και το Πρωτόκολλο της 28ης Δεκεμβρίου 1932 μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας.
Η, δε, Ελλάδα θεωρείται διάδοχο κράτος της Ιταλίας στη συμφωνία αυτή με βάση τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων της 10ης Φλεβάρη 1947, η οποία εκχωρεί την κυριαρχία των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα.
Ως γνωστόν, συστηματικά η Άγκυρα «εξαφανίζει» το Καστελόριζο και παρουσιάζει το σύμπλεγμα της Μεγίστης ως «ανύπαρκτο» και ως τουρκική περιοχή.
πηγή κειμένου antinews