Η κίνηση αυτή θα έχει προφανείς επιπτώσεις για την πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία, καθώς εμποδίζει τη Ρωσία από το να ενισχύει τον στόλο της στον Εύξεινο Πόντο με τον (πολύ ισχυρότερο) στόλο από τη Βαλτική ή την Αρκτική
Το κλείσιμο των Στενών του Βοσπόρου ανακοίνωσε η Τουρκία με φόντο τον πόλεμο στην Ουκρανία, μια απόφαση που έρχεται μετά από πίεση της Δύσης στον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος συνεχίζει να πατά σε δύο «βάρκες».
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, η Αγκυρα ενημέρωσε όλες τις παράκτιες και μη παράκτιες χώρες να μην κάνουν διέλευση των πολεμικών τους πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα.
«Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κάποιο αίτημα διέλευσης από τα Στενά. Στο περιβάλλον σύγκρουσης ειδοποιήσαμε όλες τις παράκτιες και μη παράκτιες χώρες να μην κάνουν διέλευση των πολεμικών τους πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα. Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει οποιοδήποτε αίτημα. Εφαρμόζουμε τις διατάξεις της Συνθήκης του Μοντρέ» είπε χαρακτηριστικά ο τούρκος ΥΠΕΞ.
Από τη δήλωση Τσαβούσογλου προκύπτει πως το κλείσιμο αφορά τόσο τα κράτη της Μαύρης Θάλασσας (βλέπε π.χ. Ρωσία) όσο και τα κράτη εκτός Μαύρης Θάλασσας (βλέπε π.χ. ΗΠΑ).
Επίσης, όπως διευκρινίζεται από τον τούρκο ΥΠΕΞ, «εάν το πολεμικό πλοίο επιστρέψει στη βάση του στη Μαύρη Θάλασσα (σ.σ. το ρωσικό), η διέλευση δεν εμποδίζεται».
Η κίνηση αυτή θα έχει προφανείς επιπτώσεις για την πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία, καθώς εμποδίζει τη Ρωσία από το να ενισχύει τον στόλο της στον Εύξεινο Πόντο με τον (πολύ ισχυρότερο) στόλο από τη Βαλτική ή την Αρκτική. Επηρεάζεται, παράλληλα, και η δραστηριότητά της στη Συρία όπου διατηρεί ναυτική βάση. Φυσικά ισχύει κι από την άλλη πλευρά καθώς ούτε ο ΝΑΤΟικός στόλος μπορεί να ενισχύσει με είσοδο πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα.
Σύμφωνα με τον Guardian, η απόφαση για αποκλεισμό πλοίων θα μπορούσε να επηρεάσει περίπου 16 ρωσικά πολεμικά πλοία και υποβρύχια που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη Μεσόγειο, μερικά από τα οποία αποτελούν μέρος του στόλου στη Μαύρη Θάλασσα.
Τι προβλέπει η Συνθήκη του Μοντρέ
Το νομικό καθεστώς των Στενών καθορίζεται από τη Συνθήκη του Μοντρέ ή αλλιώς η Συνθήκη για το καθεστώς των Στενών του 1936, που κατοχυρώνει την πλήρη κυριαρχία της Τουρκίας στο μοναδικό και στρατηγικής σημασίας θαλάσσιο πέρασμα προς τη Μαύρη Θάλασσα, επιβάλλει όμως καθεστώς ελεύθερης ναυσιπλοΐας.
Η Συνθήκη για το καθεστώς των Στενών υπογράφηκε στις 20 Ιουλίου 1936 στην ελβετική πόλη Μοντρέ.
Με τη συνθήκη παραχωρήθηκε στην Τουρκία ο πλήρης έλεγχος επί των Στενών, της δόθηκε το δικαίωμα να διατηρεί σε αυτά στρατιωτικές δυνάμεις, καταργώντας τους σχετικούς περιορισμούς της προγενέστερης Συνθήκης της Λωζάννης του 1923.
Εξασφαλίζει, παράλληλα, την ελεύθερη ναυσιπλοΐα από τα μη στρατιωτικά πλοία σε καιρό ειρήνης, ενώ επιτρέπει τη διέλευση πολεμικών πλοίων των παρευξείνιων χωρών με ειδοποίηση μιας εβδομάδας και υπό κάποιους όρους όσον αφορά στο εκτόπισμα, το μέγεθος και τον οπλισμό.
Περιορίζει, ωστόσο, σημαντικά τη διέλευση των πολεμικών πλοίων που δεν ανήκουν στα Παρευξείνια Κράτη, θέτοντας μικρότερα όρια στο εκτόπισμά τους και τον οπλισμό που φέρουν και επιβάλλει επίσης έγκαιρη προειδοποίηση διέλευσης.
Τι συμβαίνει σε περιόδους σύγκρουσης
Σε περιόδους σύγκρουσης όπου η Τουρκία δεν είναι εμπόλεμη, για τα πολεμικά πλοία από χώρες που δεν εμπλέκονται στη σύγκρουση, η ελεύθερη κυκλοφορία παραμένει ο κανόνας.
Τα άλλα -σε αυτή την περίπτωση της Ουκρανίας και της Ρωσίας- δεν θα μπορούν πλέον να περάσουν. Εκτός, και εάν πρόκειται να επιστρέψουν στο ναύσταθμό τους στη Μαύρη Θάλασσα, κάτι που ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανέφερε ρητά στη δήλωσή του.
Σε περίπτωση σύγκρουσης όπου η Τουρκία είναι μεταξύ των εμπολέμων, «η διέλευση των πολεμικών πλοίων θα αφεθεί εξ ολοκλήρου στη διακριτική ευχέρεια της τουρκικής κυβέρνησης», αναφέρει λεπτομερώς το άρθρο 19 της Συνθήκης του Μοντρέ.
Ερντογάν: Δεν εγκαταλείπουμε ούτε τη Ρωσία ούτε την Ουκρανία
Νωρίτερα, ο Ταγίπ Ερντογάν επανέλαβε ότι η Τουρκία δεν μπορεί να εγκαταλείψει τις σχέσεις της με τη Ρωσία ή την Ουκρανία και πρόσθεσε ότι η Αγκυρα θα εφαρμόσει το σύμφωνο για τη διέλευση από τα Στενά ώστε να αποτρέψει μια κλιμάκωση του πολέμου.
Κράτος μέλος του ΝΑΤΟ η Τουρκία, χαρακτήρισε την Κυριακή την εισβολή της Ρωσίας «πόλεμο», κάτι που της επέτρεψε να επικαλεστεί άρθρα βάσει της διεθνούς συμφωνίας του 1936 που περιορίζει τη διέλευση ορισμένων ρωσικών πλοίων από τα τουρκικά στενά. Η Τουρκία μοιράζεται θαλάσσια σύνορα με την Ουκρανία και τη Ρωσία και διατηρεί καλούς δεσμούς και με τις δύο χώρες.
Μιλώντας έπειτα από συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο Ερντογάν επέκρινε την αναποφάσιστη, όπως τη χαρακτήρισε, στάση των Ηνωμένων Πολιτειών και των δυτικών δυνάμεων στην εισβολή στην Ουκρανία, λέγοντας ότι η προσέγγιση ήταν ένδειξη αποτυχίας της διεθνούς τάξης.
Συμπλήρωσε πως η Τουρκία δεν θα θέσει σε κίνδυνο τις δεσμεύσεις της προς τους συμμάχους της, συμπεριλαμβανομένου των χωρών του ΝΑΤΟ, αλλά ότι επίσης δεν μπορεί να γυρίσει την πλάτη στα «εθνικά συμφέροντα» στην περιοχή της. Επανέλαβε, πάντως, ότι κρίνει απαράδεκτη τη ρωσική εισβολή.
Σημειώνεται πως το ζήτημα των Στενών έφερνε σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση την Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ.
Σοβιετική Ένωση και Συνθήκη του Μοντρέ
Ο «επιτήδειος ουδέτερος» του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Τουρκία είχε μόνο οικονομικά προβλήματα από τον πόλεμο. Δεν είχε νεκρούς, κατεστραμμένες υποδομές ή διαλυμένη οικονομία. Βασικό μέλημά της, ήταν να μην χάσει εδάφη. Η αξιοπιστία της είχε κλονιστεί.
Τον Μάρτιο του 1945, η ΕΣΣΔ κατήγγειλε την τουρκοσοβιετική Συνθήκη Ουδετερότητας του 1925, ενώ τον Ιούνιο του 1945, η Σοβιετική Ένωση για την ανανέωση της Συμφωνίας, ζητούσε την αναθεώρηση της Σύμβασης του Μοντρέ με διμερή διαπραγμάτευση, την επιστροφή του Καρς και του Αρνταχάν, και πιθανή παραχώρηση ναυτικών βάσεων στα Στενά.
Οι περιοχές του Καρς και του Αρνταχάν, δόθηκαν από τους Σοβιετικούς στην κυβέρνηση Κεμάλ Ατατούρκ, με τη Συνθήκη Φιλίας που υπογράφτηκε στη Μόσχα (16/3/1921).
Η Τουρκία, μετά από τις αξιώσεις του Στάλιν, βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Η πρώτη που έσπευσε να τη βοηθήσει, ήταν η Μεγάλη Βρετανία, καθώς θεωρούσε την ΕΣΣΔ απειλή για τα συμφέροντά της στη Μ. Ανατολή. Οι ΗΠΑ, αρχικά αντέδρασαν αμήχανα, όπως στη Συνδιάσκεψη του Πότσδαμ της Γερμανίας (καλοκαίρι 1945), δέχθηκαν το σοβιετικό αίτημα για αναθεώρηση της Συνθήκης του Μοντρέ.
Το θέμα των διαφορών της Τουρκίας με την ΕΣΣΔ για το Καρς και το Αρνταχάν, θεωρήθηκε διμερές πρόβλημα. Η κρίση του Ιράν το 1946, σχετικά με την κατοχή του περσικού Αζερμπαϊτζάν από τους Σοβιετικούς, αφύπνισε τους Αμερικανούς. Έτσι οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής της Συνθήκης του Μοντρέ και των Συνθηκών του 1921-1922 σταμάτησε κάπου εκεί.
Με την κατασκευή της νέας διώρυγας της Κωνσταντινούπολης που έχει προγραμματίσει η Τουρκία, «η Συνθήκη του Μοντρέ μαζί με τα Στενά είναι ιστορία», δήλωσε αυτάρεσκα στις 5/1/2020 ο Ταγίπ Ερντογάν. Πρόκειται για μία ενέργεια, που θα δημιουργήσει, εφόσον βέβαια υλοποιηθεί, σημαντικά προβλήματα στη Ρωσία. Αντίθετα, φαίνεται ότι οι Η.Π.Α. θα είναι ωφελημένες.
Όπως αναφέρει το ΓΕΣ στην ιστοσελίδα του
ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΣΤΕΝΩΝ (ΤΟΥ ΜΟΝΤΡΕ)
Hμερομηνία Υπογραφής: 20 Ιουλίου 1936, στο Μοντρέ. Άρχισε να ισχύει στις 9 Νοεμβρίου 1936.
Συμβαλλόμενα Μέρη: Κράτη Μαύρης Θάλασσας : Βουλγαρία, Ρουμανία, Σοβιετική Ένωση, Τουρκία, άλλα Κράτη : Αυστραλία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Αγγλία, Γιουγκοσλαβία.
Σκοπός : Επιιστροφή στην Τουρκία της διαχείρισης των Στενών και διακανονισμός έλευσης των πλοίων διαμέσου των Στενών (Δαρδανέλια, θάλασσα Μαρμαρά και Βόσπορος).
Κυριότερα Άρθρα :
Προοίμιο : “Επιθυμούντες να ρυθμίσουμε τη διέλευση και ναυσιπλοΐα στα Στενά σε τρόπο που αυτή να εξασφαλίζεται, χωρίς να παραγνωρίζεται η ασφάλεια της Τουρκίας και των άλλων κρατών της Μαύρης Θάλασσας αποφασίσαμε να αντικαταστήσουμε με την παρούσα Συνθήκη, τη συνθήκη που υπογράψαμε στη Λοζάννη στις 24 Ιουλίου 1923”.
Τμήμα 1 και 2 : Ρυθμίζει τα της διέλευσης των εμπορικών και πολεμικών
Άρθρο 10 : “Πολεμικά πλοία, εκτός αυτών που εμπίπτουν στην κατηγορία που περιγράφεται στην προηγούμενη παράγραφο (ελαφρά επιφανείας, μικρά πολεμικά ή βοηθητικά πλοία), θα έχουν το δικαίωμα της διέλευσης μόνο υπό τις συνθήκες που περιγράφονται στο άρθρο 11 και 12”.
(Το άρθρο 11 ρυθμίζει τη μεγάλων πλοίων κρατών της Μαύρης Θάλασσας).
Άρθρο 12: “Τα κράτη της Μαύρης Θάλασσας θα έχουν το δικαίωμα διέλευσης διαμέσου των Στενών με το σκοπό να αφιχθούν στις βάσεις τους υποβρύχια που κατασκευάσθηκαν ή αγοράσθηκαν εκτός περιοχής Μαύρης Θάλασσας, ή που ήσαν για επισκευή σε ναυπηγεία εκτός Μαύρης Θάλασσας”.
Άρθρο 13: Επιβάλλει προειδοποίηση στην Τουρκία για διέλευση πολεμικών πλοίων (κανονικά οκτώ (8) ημέρες για κράτη της Μαύρης Θάλασσας και δεκαπέντε (15) ημέρες για τα άλλα κράτη).
Άρθρο 24: “Η Τουρκία θα επιβλέπει την εκτέλεση όλων των προβλέψεων της παρούσας Συνθήκης σχετικά με τη διέλευση πολεμικών πλοίων διαμέσου των Στενών.”
Παρατήρηση : Με κοινή συναίνεση και πρακτική, η Συνθήκη εφαρμόζεται και για κράτη που δεν την έχουν υπογράψει, Για τη διέλευση των αεροπλανοφόρων αναφερόμαστε σε ιδιαίτερο κεφάλαιο – Συνθήκες Μεσογείου. Η Ιαπωνία αποκήρυξε τα εκ της Συνθήκης δικαιώματα της με τη Συνθήκη της Ειρήνης το 1951.