Το κουμπί του εκλογικού συναγερμού Νο2 πάτησε επισήμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο γαλάζιο στρατόπεδο, δίνοντας τις κατευθυντήριες οδηγίες του νέου προεκλογικού αγώνα. Σε μια κατά τ’ άλλα πανηγυρική μάζωξη κατά την οποία κυριάρχησαν οι αγκαλιές και τα χαμόγελα μαζί με νέα πονταρίσματα νίκης για τις 25 Ιουνίου, χθες στα κεντρικά γραφεία της ΝΔ στην οδό Πειραιώς, ο αρχηγός έδωσε τις εντολές «μετριοπάθεια», «προγραμματικός λόγος», «σεμνότητα».
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Θέλοντας επίσης να μαζέψει πια το κλίμα ευφορίας μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου, όρισε τους μεγάλους «αντιπάλους» της παράταξης όπως αναφέρει η Ελένη Ευαγγελοδήμου.
Από τη μία είναι «ο εφησυχασμός, η ικανοποίηση της νίκης, η χαλάρωση» με τα λεγόμενα του Μητσοτάκη – και με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον κομματικό μηχανισμό που ενεργοποιείται παρακολουθώντας το ύφος και το περιεχόμενο της προεκλογικής δραστηριότητας του κάθε στελέχους.
Από την άλλη είναι, κατά τον Μητσοτάκη, «τα προβλήματα των πολιτών». Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανάγκη των επιτελών της ΝΔ να μην καλλιεργείται προς τα έξω εικόνα αυταρέσκειας, αντίθετα να υπογραμμίζεται ότι υπάρχει κατανόηση για τις δυσκολίες των πολιτών και σχέδιο επίλυσής τους – όχι ότι η χώρα μετατράπηκε σε «παράδεισο» την τελευταία τετραετία.
Στα σημεία των ανατροπών
Με βάση αυτά, οι υποψήφιοι και πρωτίστως οι λεγόμενοι «πρωτοκλασάτοι» που κέρδισαν τη μάχη του σταυρού στις 21 Μαΐου καλούνται (και) σε ειδικές αποστολές εκτός έδρας, δηλαδή σε επισκέψεις έξω από τα όρια της εκλογικής περιφέρειάς τους.
Τα «φύλλα πορείας» έχουν αρχίσει ήδη να φεύγουν. Υπάρχουν βουλευτές που «χρεώνονται» από τα κεντρικά επισκέψεις πολλά χιλιόμετρα μακριά από την έδρα τους, παρότι η κεντρική οδηγία προς όλους είναι να ρίξουν το βάρος στις δικές τους περιφέρειες. Νεοεκλεγείς στον Βόρειο τομέα της Αθήνας θα ανηφορίσει σύντομα στην Κοζάνη, άλλος από τα νότια της Αθήνας ετοιμάζεται για Έβρο, κάποιος από την Α’ Αθήνας θα κατηφορίσει προς την Κρήτη κ.λπ.
Σε κάθε περίπτωση με ή χωρίς τον Μητσοτάκη η ΝΔ θέλει να εστιάσει στα σημεία του χάρτη όπου πέτυχε ανατροπές στις 21 Μαΐου: Κρήτη (εκεί θα βρεθεί για… road trip ο Μητσοτάκης αύριο και μεθαύριο), Αχαΐα (ένα από τα «κάστρα» της Κεντροαριστεράς), δυτική Αττική, δυτική Αθήνα (όπου θα κάνει βόλτα ο Μητσοτάκης σήμερα το απόγευμα). 
Στοχευμένα
Ειδικά οι λαϊκές γειτονιές, μαζί με τον Βορρά σχεδόν στο σύνολό του καθώς και τα θεωρούμενα «κάστρα» των άλλων, νομοί που άλλαξαν χέρια στις 21 Μαΐου, είναι στο στόχαστρο της ΝΔ. Εκεί η στρατηγική των γαλάζιων αφορά πρωτίστως τα «ανοίγματα».
Τα στοχευμένα μηνύματα δηλαδή τόσο προς τα δεξιότερα της ΝΔ, όπου η κινητικότητα και οι δυναμικές προβληματίζουν την κεντροδεξιά παράταξη με δεδομένο τον στόχο της αυτοδυναμίας όσο και προς το κεντρογενές ακροατήριο με αγωνία στους γαλάζιους κόλπους να «ακούσουν» εκ νέου οι ψηφοφόροι το διακύβευμα της κυβερνησιμότητας.
Αυτό που, κοινώς, ξορκίζει η ΝΔ είναι διαρροές ψήφων είτε με χαλαρότητα προς μικρά δεξιά κόμματα, είτε προς το ΠΑΣΟΚ (ή και στον ΣΥΡΙΖΑ) στο πλαίσιο της «μάχης» στην Κεντροαριστερά. Λένε πολλά από μόνες τους δύο πρόσφατες αποστροφές του Μητσοτάκη – εμμέσως προς την πασοκογενή και στη δεξιότερη από τη ΝΔ δεξαμενή.
«Υπάρχει μία μόνο πρόταση διακυβέρνησης στον τόπο, ψηφίζουμε κυβέρνηση και όχι αντιπολίτευση» τονίζει, θέλοντας να μετατοπίσει το κέντρο βάρους της μετεκλογικής συζήτησης. Και όποιοι «έχουν πραγματικές πατριωτικές ευαισθησίες», όπως έχει πει, «να δουν ποιοι είναι οι πατριώτες στην πράξη και ποιοι είναι οι πατριώτες της θεωρίας και να αναλογιστούν αν αξίζει πραγματικά να δώσουν την ψήφο τους σε κόμματα τα οποία μπορεί να μην έχουν δοκιμαστεί, κόμματα διαμαρτυρίας που ουσιαστικά δεν έχουν να εισφέρουν πολλά στη διακυβέρνηση ή αν θέλουν να συνταχθούν με ένα μεγάλο πατριωτικό προοδευτικό μέτωπο, το οποίο έχει αποδείξει στην πράξη πώς αντιλαμβάνεται τον υπεύθυνο πατριωτισμό»
Δεν υπάρχει άλλη λύση – There Is No Alternative (TINA)
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η ανάλυση του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, του πρώην υπουργού, την οποία κι αξίζει να διαβάσετε.
H ΝΔ οφείλει να κοιτάζει προσεκτικότερα προς τα δεξιά της. Προς τους δικούς της παραδοσιακούς οπαδούς. Που αισθάνονται αρκετά παραμελημένοι.
Για πρώτη φορά το ακρωνύμιο ΤΙΝΑ χρησιμοποιήθηκε επί Μάργκαρετ Θάτσερ που συνήθιζε να επιμένει πως «δεν υπάρχει άλλη λύση» για τα κοινωνικά δυσάρεστα μέτρα που έπαιρνε. Στην Ελλάδα σήμερα η έκφραση ξαναζωντάνεψε με την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ, και κυρίως του Αλέξη Τσίπρα, ως αντίπαλο δέος του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Οσα λάθη ή αδυναμίες οι εκλογείς και αν καταμαρτυρούσαν στη ΝΔ και τον πρόεδρό της η προοπτική να εισπράξει αυτή τη δυσαρέσκεια ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας έστελνε τους πάντες στην εκλογική αγκαλιά του Κ. Μητσοτάκη. Ετσι εξηγούνται οι αποτυχείς προβλέψεις των δημοσκοπήσεων, καθότι αφορά το τεράστιο ποσοστό της ΝΔ. Ετσι επίσης μπορεί να εξηγηθεί η γενικότερη καθίζηση της Αριστεράς.
Οπως σωστά επεσήμανε σε ένα τηλεοπτικό τραπέζι συζητήσεων ο Λ. Κουσούλης, η εκλογική ετυμηγορία της περασμένης Κυριακής υπήρξε η συνέχεια και η τελική ολοκλήρωση των εκλογών του 2019. Που είχαν σηματοδοτήσει την έξοδο του ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία, αλλά με ένα ποσοστό δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τον κόσμο που θα τον ήθελε να εκλεγεί.
Ηταν η ψήφος των λεγόμενων «κυβερνητικών», που έχουν σταθερή ιδεολογία – υπέρ της εκάστοτε κυβέρνησης. Η απογοήτευση και με τα 4 χρόνια στην αντιπολίτευση, βρήκε τελικά διέξοδο στην εκλογή της 21ης Μαΐου 2023. Και πήρε μαζί της και ολόκληρη την Αριστερά, που από τα πράγματα ήταν ευρωπαϊκός αναχρονισμός να κερδίζει συνολικά τόσο μεγάλα ποσοστά στις εκλογές!
Αυτές όμως οι εκλογές σηματοδότησαν και άλλες σημαντικές αλλαγές. Για τον ΣΥΡΙΖΑ χτύπησε ένα τελευταίο καμπανάκι κινδύνου. Αν δεν καταλάβει άμεσα τα λάθη του και σε επίπεδο ηγεσίας αλλά και σε θέματα πολιτικής στρατηγικής, το οριστικό τέλος είναι πολύ κοντά. Πρέπει να αποβάλει την άσκοπη τοξικότητα σε επίπεδο στελεχών αλλά και θέσεων.
Απαραίτητη επίσης είναι η επιλογή μιας ηγεσίας δίχως τις αμαρτίες και τους συνειρμούς του παρελθόντος, έτοιμης να υιοθετήσει καινούργιες στρατηγικές και να χτίσει από την αρχή. Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως είναι τώρα δεν δίνει την εικόνα εναλλακτικής κυβέρνησης. Αν αναμετρηθεί στις επικείμενες εκλογές δίχως να μεταμορφωθεί ριζικά, δύσκολα θα παραμείνει αξιωματική αντιπολίτευση. Μια λύση Αχτσιόγλου λ.χ., με μια νεανικότερη ηγετική ομάδα, είναι η μοναδική τους ελπίδα, αν και δύσκολη, για κομματική επιβίωση.
Για τη ΝΔ ο θρίαμβος δεν πρέπει να σκεπάσει τα προβλήματα. Αν ο Τσίπρας παραμείνει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα παίξει χωρίς ουσιαστικά αντίπαλο. Θα έχει όμως να αντιμετωπίσει τον εαυτό της και τις δυσκολίες της πραγματικότητας. Απειλή πραγματική γι’ αυτήν θα είναι ένα καινούργιο σοβαρό συντηρητικό μόρφωμα από τα δεξιά της και το Κέντρο. Που θα επισημάνει τρεις από τις εν δυνάμει αδυναμίες της. Τις μεγάλες δημόσιες δαπάνες που πραγματοποιεί και πνίγουν με ελέγχους και παρεμβάσεις την ελεύθερη οικονομική δράση των πολιτών.
Το ζήτημα της συνεχιζόμενης μεγάλης μουσουλμανικής μετανάστευσης, που στοιχίζει και κοινωνικά και οικονομικά. Και την αυξανόμενη παρεμβατική παρουσία της ΕΕ σε όλα σχεδόν τα επίπεδα. Από την οικονομία μέχρι τη μεταναστευτική πολιτική.
Αξίζει όλοι να καταλάβουν πως από την Αριστερά η απειλή έχει ουσιαστικά τελειώσει. Η ΝΔ οφείλει να κοιτάζει προσεκτικότερα προς τα δεξιά της. Προς τους δικούς της παραδοσιακούς οπαδούς. Που αισθάνονται αρκετά παραμελημένοι. Λόγω της έμφασης σε μεταγραφές από το ΠΑΣΟΚ και με την εμμονή σε επιλογές σοσιαλδημοκρατικές.
Να μην ξεχνάμε. Η άνοδος των συναισθημάτων περί εθνικής ταυτότητας, οικονομικής ανεξαρτησίας από ξένους ελεγκτές, funds και μεγάλο δημόσιο χρέος και από τις καταπιεστικές αντιλήψεις των Βρυξελλών περί κοινωνικών κανόνων και συμπεριφοράς απέναντι στην Τουρκία και τους μετανάστες, μπορούν να προετοιμάσουν ένα πολύ επικίνδυνο πολιτικό κοκτέιλ.