Σχεδόν επιδεικτικά συγχρωτίζεται με τον Ρώσο δικτάτορα Βλάντιμιρ Πούτιν, γράφει το γερμανικό Μέσο
Το περιοδικό DER SPIEGEL αναφέρεται στην Τουρκία, επισημαίνει την ιδιαίτερη γεωστρατηγική θέση της χώρας και υποστηρίζει ότι «ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αξιοποίησε τη θέση αυτή με όρους εξωτερικής πολιτικής. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στη συμφωνία για τα σιτηρά που συνήψαν πριν από τρεις εβδομάδες Ρωσία και Ουκρανία μετά από διαμεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών και της Τουρκίας.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!
Στον πόλεμο της Ουκρανίας ο Ερντογάν ενέχει διπλό ρόλο, καθώς είναι ένας από τους λίγους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, που διατηρεί στενές επαφές τόσο με το Κίεβο, όσο και με τη Μόσχα. Πριν ακόμη από λίγους μήνες η Τουρκία ήταν ένα είδος παρία στη διεθνή πολιτική, ο Ερντογάν με τις προκλήσεις του είχε εξοργίσει ομολόγους του σε Μέση Ανατολή, Ευρώπη και ΗΠΑ. Ξαφνικά γίνεται και πάλι ένας περιζήτητος συνομιλητής.
Ο κίνδυνος για την Τουρκία είναι όμως ότι o Ερντογάν το παρακάνει, όπως έχει κάνει τόσες φορές στο παρελθόν. Σχεδόν επιδεικτικά συγχρωτίζεται με τον Ρώσο δικτάτορα Βλάντιμιρ Πούτιν. Για τους εταίρους του στο ΝΑΤΟ συμπεριφέρεται ωσάν να ήταν διπλός πράκτορας».
- Διαβάστε επίσης: DW: Γιατί η Τουρκία έγινε πιο επιθετική προς την Ελλάδα μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία
Παράλληλα, το γερμανικό περιοδικό, σύμφωνα με την DW, επισημαίνει τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η τουρκική οικονομία:
«Η οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, ο πληθωρισμός αγγίζει το 80%. Περισσότερο από ποτέ οι τουρκικές επιχειρήσεις θα ήθελαν τώρα να βασίζονται σε αξιόπιστες σχέσεις με τα κράτη-μέλη της ΕΕ, με τα οποία διεκπεραιώνουν πάνω από το ήμισυ των εμπορικών τους συναλλαγών. Με λιγότερο από έναν χρόνο να απομένει μέχρι τις προεδρικές εκλογές τα ποσοστά δημοφιλίας του Ερντογάν είναι τόσο χαμηλά, όσο ελάχιστες φορές από τότε που ανέλαβε την εξουσία. Εμφανιζόμενος όλο αυτοπεποίθηση στη διεθνή σκηνή μπορεί να εντυπωσιάζει τους εθνικιστές ψηφοφόρους, αλλά οι περισσότεροι Τούρκοι θα προτιμούσαν να δουν την οικονομία να ανακάμπτει».
Ένα νέο κύμα απεργιών ξεσπά στην Τουρκία καθώς ο πληθωρισμός εκτοξεύεται
Χασάν Γιλντιρίμ
πριν 19 ώρες
Ο αυξανόμενος πληθωρισμός, οι κακές συνθήκες εργασίας και η βαθύτερη φτώχεια ωθούν τους εργαζόμενους στην Τουρκία σε αγώνα εν μέσω ενός αυξανόμενου κύματος απεργιών διεθνώς.
Στις 5 Αυγούστου, οι εργαζόμενοι σε δύο εργοστάσια του κατασκευαστή ανταλλακτικών αυτοκινήτων Standart Profil στο Düzce και στη Manisa προχώρησαν σε άγριες απεργίες και κατέλαβαν τους χώρους εργασίας τους, απαιτώντας επιπλέον αύξηση και ασφαλείς συνθήκες εργασίας. Μετά την απεργία, ο δήμαρχος Düzce Faruk Özlü του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) απείλησε τους εργαζόμενους, δηλώνοντας: «[Η] παράνομη ενέργεια του είναι τόσο κακή που κινδυνεύετε να χάσετε όλα τα νόμιμα δικαιώματά σας ενώπιον του νόμου».
Πάνω από 2.000 εργαζόμενοι συμμετείχαν στις απεργίες, οι οποίες έληξαν στις 9 Αυγούστου αφού η εταιρεία αποδέχθηκε τα αιτήματα των εργαζομένων. Αντίστοιχα, η διοίκηση θα δώσει στους εργαζομένους μια περαιτέρω αύξηση μισθού κατά 28%, ένα κουπόνι αγορών 1.500 τουρκικών λιρών (TL) και θα λάβει μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία.
Οι άγριες απεργίες στη Standard Profil πραγματοποιήθηκαν εν μέσω αυξανόμενης οργής και αγώνων της εργατικής τάξης στην Τουρκία και διεθνώς ενάντια στο σταθερά αυξανόμενο κόστος ζωής και την πτώση των πραγματικών μισθών. Ο επίσημος ετήσιος πληθωρισμός στην Τουρκία αυξήθηκε στο 79,6% τον Ιούλιο. Το Inflation Research Group (ENAG), ένας ανεξάρτητος ερευνητικός οργανισμός, υπολόγισε τον ετήσιο πληθωρισμό στο 176%.
Εργάτες αυτοκινήτων σε απεργία στην Τουρκία στις αρχές του έτους
Η διοίκηση μειώνει τους πραγματικούς μισθούς για τους εργαζόμενους, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της Τουρκίας, χορηγώντας τους αυξήσεις πολύ κάτω από το επίπεδο του πληθωρισμού.
Σύμφωνα με έκθεση της φιλοκυβερνητικής συνομοσπονδίας Türk-İş, το όριο της φτώχειας για μια τετραμελή οικογένεια αυξήθηκε σε 22.280 TL (1.240 $) και το όριο πείνας σε 6.840 λίρες (380 $) τον Ιούλιο. Ο κατώτατος μισθός είναι μόνο 5.500 λίρες. Σύμφωνα με έρευνα της Ένωσης για τα Δικαιώματα των Καταναλωτών, το 90 τοις εκατό του πληθυσμού ζει τώρα κάτω από το όριο της φτώχειας.
Αυτή η άνευ προηγουμένου εξαθλίωση σημαίνει στην πραγματικότητα μια μαζική μεταφορά πλούτου από την εργατική τάξη στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του καθ. Dr. Şenol Babuşcu, ενώ τα κέρδη του τραπεζικού τομέα της χώρας το πρώτο εξάμηνο του 2021 ήταν 34 δισεκατομμύρια λίρες, τα κέρδη τους πρώτους έξι μήνες του 2022 εκτοξεύτηκαν κατά 401 τοις εκατό στα 169 δισεκατομμύρια λίρες.
Μπροστά στην κοινωνική αντεπανάσταση της άρχουσας τάξης, που κλιμακώθηκε μετά την πανδημία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι εργαζόμενοι παλεύουν όλο και περισσότερο για καλύτερους μισθούς και συνθήκες διαβίωσης. Αυτοί οι αγώνες των εργαζομένων περιλαμβάνουν:
Στο εργοστάσιο ηλεκτρονικών ειδών Salcomp Xiaomi στην Κωνσταντινούπολη, 400 εργαζόμενοι απολύθηκαν με τη συνεργασία του σωματείου Türk-Metal που συνδέεται με το Türk-İş, όταν το συνδικάτο απέρριψε το αίτημά τους για απεργία. Όταν οι εργαζόμενοι δεν έλαβαν την υποσχεθείσα αποζημίωση, κατέλαβαν το εργοστάσιο στις 3 Αυγούστου και στη συνέχεια πραγματοποίησαν διαμαρτυρία μπροστά από το σωματείο του Τουρκικού Μετάλλου.
Οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο ηλεκτρονικών Techomix στην Προύσα που είναι μέλη της Türk Metal προχώρησαν σε απεργία στις 5 Αυγούστου.
Εν μέσω ενός κύματος άγριων απεργιών από εργάτες της Amazon στο Ηνωμένο Βασίλειο, Τούρκοι εργαζόμενοι της Amazon που απολύθηκαν επειδή ήταν μέλη του DGD-SEN, ενός συνδικάτου ανεξάρτητου από τις μεγάλες συνομοσπονδίες, ξεκίνησαν μια διαμαρτυρία στις 8 Αυγούστου μπροστά από τον Ceva Lojistik, τον Τούρκο της Amazon. αποθήκη στο Dilovası, Kocaeli. Η αποθήκη απασχολεί περίπου 3.000 εργαζόμενους, οι οποίοι κερδίζουν μόνο 100 λίρες παραπάνω από τον κατώτατο μισθό των 5.500 TL. Περίπου 600 εργαζόμενοι συγκέντρωσαν υπογραφές για να ζητήσουν βελτίωση των μισθών και των συνθηκών εργασίας. Εκτός από τους μισθούς, οι εργαζόμενοι ζήτησαν να ληφθούν μέτρα κατά της καταπίεσης και της έλλειψης κανόνων και να προασπιστεί η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων, οι υπηρεσίες και τα γεύματα. Η εταιρεία απάντησε στέλνοντας εργάτες σε άλλες αποθήκες.
Οι εργαζόμενοι στην κλωστοϋφαντουργία του ETF στην Κωνσταντινούπολη δέχθηκαν επίθεση από την αστυνομία στις 9 Αυγούστου, τη 19η ημέρα της διαμαρτυρίας τους. Στις 6 Ιουλίου, 330 εργάτες «απομειώθηκαν» στο εργοστάσιο. Στις 21 Ιουλίου, οι εργάτες ξεκίνησαν διαμαρτυρία μέσα στο εργοστάσιο. Στις 31 Ιουλίου, η διοίκηση ανακοίνωσε το κλείσιμο του εργοστασίου, αλλά δεν έδωσε στους εργαζόμενους τις απαιτήσεις τους. Στις 9 Αυγούστου, η διοίκηση, συνοδευόμενη από αστυνομικούς, έφερε φορτηγά στο εργοστάσιο και εισήγαγε λαθραία τα εμπορεύματα. Η αστυνομία επιτέθηκε στους εργάτες που διαμαρτυρήθηκαν για αυτή την επιχείρηση.
Στις 10 Αυγούστου, οι εργαζόμενοι του Ομίλου YDA στο εργοτάξιο ενός χρηματοοικονομικού κέντρου στο Ataşehir της Κωνσταντινούπολης, ξεκίνησαν διαμαρτυρία στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας για να απαιτήσουν την απόλυση, τις προειδοποιητικές αμοιβές και τους απλήρωτους μισθούς. Οι εργαζόμενοι οργάνωσαν πορεία την επόμενη μέρα και ένας δημοσιογράφος που κάλυπτε τη διαμαρτυρία συνελήφθη από την αστυνομία.
Στο Er Prefabrik στη Μανίσα, 80 εργαζόμενοι αποχώρησαν την Πέμπτη, αφού η εταιρεία τους έδωσε αύξηση μισθού 30 τοις εκατό ως απάντηση στο αίτημά τους για αύξηση 45.
Οι «Εργαζόμενοι στην Υγεία και Φροντίδα στο σπίτι» από τον Μητροπολιτικό Δήμο της Σμύρνης που διευθύνεται από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) διαμαρτύρονται εδώ και δύο εβδομάδες μπροστά από το δημαρχείο, ζητώντας να αποκατασταθούν. Στις 8 Αυγούστου, οι διαδηλωτές εργάτες δέχθηκαν επίθεση από αστυνομικούς και προσωπικό ασφαλείας.
Οι εργαζόμενοι σε εγκαταστάσεις υγιεινής στον δήμο Beylikdüzü στην Κωνσταντινούπολη που διευθύνεται από το CHP πραγματοποίησαν μια δίωρη προειδοποιητική απεργία άγριων γατών το Σάββατο, αφού τα αιτήματά τους για πρόσθετη αύξηση δεν ικανοποιήθηκαν.
Στον δήμο Kartal υπό τη διοίκηση CHP στην Κωνσταντινούπολη, προσφέρθηκε στους εργαζομένους αύξηση 40 τοις εκατό πάνω από τον παλαιό κατώτατο μισθό των 4.250 λιρών. Οι εργαζόμενοι απέρριψαν αυτή τη άθλια προσφορά και αργότερα απέρριψαν μια άλλη πρόταση αύξησης 50 τοις εκατό.
Ενώ οι δημοτικοί εργαζόμενοι στο Kartal ετοιμάζονται να απεργήσουν, οι εργαζόμενοι στον δήμο Kadıköy της Κωνσταντινούπολης απέρριψαν επίσης μια άθλια αύξηση 40%. Πρόκειται να απεργήσουν μετά από διαδικασία διαμεσολάβησης ενός μήνα.
Μιλώντας στον Τύπο, οι εργαζόμενοι επέκριναν τόσο το CHP όσο και το συνδικάτο Genel-İş που συνδέεται με το DİSK, το οποίο διοικείται από ψευδοαριστερές ομάδες μαζί με το CHP. Ένας εργάτης είπε για το CHP: «Οι λεγόμενοι σοσιαλδημοκρατικοί δήμοι CHP, που λένε ότι πορεύονται προς την εξουσία, πηγαίνουν στην εξουσία αφήνοντας τους εργάτες τους κάτω από τη γραμμή της πείνας;» Ανέφερε ότι πριν από δύο μήνες, ένας εργαζόμενος του Δήμου Καρτάλ αυτοκτόνησε λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Το γεγονός ότι ένας εργαζόμενος τόνισε ότι το σωματείο «δεν έχει απεργιακό ταμείο», που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι που απεργούν δεν πληρώνονται, υπογραμμίζει την ανάγκη οι εργαζόμενοι να συγκροτήσουν επιτροπές και να πάρουν τον έλεγχο του απεργιακού ταμείου που ανήκει τους.
Η Genel-İş έχει προδώσει αρκετές φορές τους δημοτικούς εργαζόμενους πρόσφατα. Το 2021, οι απεργίες στους δήμους Kadıköy και Maltepe στην Κωνσταντινούπολη ξεπουλήθηκαν από την DİSK και την Genel-Iş. Τον περασμένο Μάρτιο, το ίδιο σωματείο αρνήθηκε να εφαρμόσει την απεργιακή απόφαση που έλαβαν οι εργαζόμενοι στον δήμο Seyhan στα Άδανα και υπέγραψε σύμβαση λίγο αργότερα. Στον δήμο Çukurova, η απόφαση απεργίας ακυρώθηκε την ημέρα που ελήφθη.
Το απεργιακό κύμα στην Τουρκία είναι μέρος ενός αναπτυσσόμενου κινήματος της διεθνούς εργατικής τάξης ενάντια στον καπιταλισμό. Μετά από μαζικές διαδηλώσεις και απεργίες στη Σρι Λάνκα που ανάγκασαν τον πρόεδρο να παραιτηθεί, οι άρχουσες τάξεις σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, φοβούνται παρόμοιες κοινωνικές εκρήξεις στις χώρες τους. Ολόκληρο το αστικό πολιτικό κατεστημένο στοχεύει να εκτρέψει την αυξανόμενη οργή μεταξύ των εργαζομένων, ενώ τα συνδικάτα κάνουν ό,τι μπορούν για να καταστείλουν την ταξική πάλη.
Ο δρόμος προς τα εμπρός για τους εργάτες είναι να οργανώσουν επιτροπές βαθμών, ανεξάρτητες από τις φιλοκαπιταλιστικές συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες. Η Διεθνής Εργατική Συμμαχία των Επιτροπών Κατάταξης (IWA-RFC) που ξεκίνησε η Διεθνής Επιτροπή της Τέταρτης Διεθνούς αγωνίζεται να ενώσει και να κινητοποιήσει το αντικειμενικά αναπτυσσόμενο κίνημα της διεθνούς εργατικής τάξης ενάντια στον καπιταλισμό. Πρέπει να κατασκευαστεί σε κάθε εργοστάσιο και χώρο εργασίας σε όλο τον κόσμο. ΑΠΟ WSWS.