Rafale ή Beriev; | Το κόστος ενός πυροσβεστικού Beriev και ενός μαχητικού Rafale

Rafale ή Beriev;

Αν και ομολογώ ότι θα ήθελα να τρολάρω όσους βλέπω να θέτουν το ερώτημα και με ιερή αγανάκτηση να ανεβάζουν στα social media πόσα Beriev θα μπορούσαμε να αγοράσουμε στη θέση των Rafale δεν θα το κάνω

Θα πω μόνο ότι χωρίς Rafale το ερώτημα μπορεί κάποια στιγμή στο μέλλον να το απαντήσει για λογαριασμό μας ένας διάδοχος του… Ερντογάν. Και χωρίς τα Beriev τα Rafale να υπερασπίζονται μία χώρα που θα μοιάζει με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Είναι ψευτοδίλημμα και μπορώ να αντιληφθώ τους ανθρώπους που κάτω από την πίεση της φωτιάς το ακούν και το διαβάζουν με ενδιαφέρον, αλλά δεν μπορώ να δείξω καμία συμπάθεια σε εκείνους τους επαγγελματίες αγανακτισμένους που το θέτουν. Η άμυνα της χώρας και της κοινωνίας από φυσικούς κινδύνους και εξωτερικές απειλές δεν υπακούει σε τελεσίγραφα και διλήμματα αυτού του τύπου. Οφείλουμε να κάνουμε σε κάθε τομέα ότι καλύτερο μπορούμε. Αναζητώντας πάντα τη βέλτιστη ισορροπία, το περίφημο value for money κοκ.

Από εκεί και πέρα, θα πρέπει να αντιληφθούμε ορισμένες διαφορές. Τα Rafale, επειδή απευθύνονται σε ανθρώπινη απειλή έχουν αποτρεπτική αξία. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι κυρίως προληπτικό και όχι κατασταλτικό μέτρο. Ίσως χάρις στα Mirage ή τα F-16 να έχουμε τόσα χρόνια να πολεμήσουμε με τους Τούρκους. Όσα Beriev και να αγοράσουμε, όμως, οι φλόγες δεν θα το μάθουν ποτέ. Ούτε η ύπαρξή τους θα αποτρέψει εκούσιους και ακούσιους εμπρησμούς. Δε θα περιορίσει την ανθρώπινη βλακεία ή αδιαφορία, ούτε βεβαίως θα αλλάξει τα «γούστα» της η κλιματική αλλαγή επειδή η Ελλάδα θα αγοράσει Beriev.

Τα Beriev δεν μπορούν να προλάβουν μια πυρκαγιά. Μόνο εμείς μπορούμε. Και για αυτό θα πρέπει να απαντήσουμε στα σωστά ερωτήματα;

-Τι δάση θέλουμε;
-Πόσο κοντά ή μέσα σε αυτά θέλουμε να ζούμε;
-Τι πρέπει να κάνουμε ανάλογα με την απάντηση που θα δώσουμε σε κάθε ένα από τα δύο πρώτα ερωτήματα;

Σε ό,τι αφορά στο πρώτο ερώτημα είναι προφανές ότι το πεύκο θα πρέπει σε κάθε ευκαιρία που θα δίνεται να αντικαθίσταται.



Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο η δική μου απάντηση είναι «ναι» δίπλα στο δάσος, «όχι» μέσα στο δάσος.

Και με βάση αυτές τις δύο απαντήσεις να ανοίξουν οι απαιτούμενες αντιπυρικές ζώνες και να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα προστασίας σε κάθε δάσος.

Όταν λέω αντιπυρικές δεν εννοώ χωραφάκια 100 μέρων. Εννοώ μεγάλους διαδρόμους, που θα χωρίζουν τα δάση σε τμήματα και θα καθιστούν την επέκταση της φωτιάς από το ένα τμήμα στο άλλο αδύνατη. Ειδικά με βάση τα μέσα πυροπροστασίας που θα εγκατασταθούν στις ενδιάμεσες ζώνες.

«Είσαι τρελός; Θα κόψουμε τα δάση;» με ρώτησε φίλος πυροσβέστης που του το είπα. «Αλλιώς θα τα βλέπουμε να καίγονται» του απάντησα.

Και, μιας και αναφέρθηκα σε πυροσβέστη: η ιστορία με τη σύνταξη στα 50 και ίσως αρκετά πριν από αυτά πρέπει να τελειώσει. Χθες. Κανείς δεν λέει στα 50 να ανεβαίνουν στα βουνά ή σε σκάλες στις αστικές πυρκαγιές. Μπορούν όμως να περιπολούν στα δάση, να εκπαιδεύουν μαθητές και κατοίκους και να βοηθούν τους νεώτερους συναδέλφους τους στην πρώτη γραμμή από τα μετόπισθεν.

Και, με την ευκαιρία: τα ίδιο να γίνει σε όλα τα σώματα ασφαλείας και στις ένοπλες δυνάμεις. Δεν είναι δυνατόν να δαπανούμε εκατομμύρια για την εκπαίδευση ενός πιλότου και στη συνέχεια να τον προσφέρουμε σε ξένες αεροπορικές εταιρείες (και όχι πάντα πολιτικές).

ΥΓ. Όπου Beriev ο καθένας μπορεί να βάλει το πυροσβεστικό μέσο της αρεσκείας του, όπως βεβαίως στη θέση των Rafale ο καθένας μπορεί να βάλει το αεροσκάφος, τη φρεγάτα ή το αγαπημένο του τανκ…

σ.σ de-facto: Eδώ τελείωσε το άρθρο του Γιάννη Αντύπα. Θεωρούμε καλό να συμπληρώσουμε με ορισμένα στοιχεία ώστε να έχετε πληρέστερη εικόνα.

Για το λόγο αυτό θα παραθέσουμε το άρθρο της Αγγελικής Σπανού για το tvxs που παρουσιάζει ενδιαφέρον.

Τη στιγμή που πολλές περιοχές στην Ελλάδα βρίσκονται μέσα σε πύρινο κλοιό, έχει κερδίσει τις εντυπώσεις των ελληνικών ΜΜΕ το ρωσικό πυροσβεστικό αεροπλάνο Beriev Be-200. Πόσο όμως κοστίζει ένα τέτοιο «όπλο» εναντίον των πυρκαγιών σε αντιπαραβολή με τα γαλλικά μαχητικά Rafale, εκ των οποίων το πρώτο κατέφθασε στη χώρα μας μέσα στον Ιούλιο. 

Η κούρσα εξοπλισμών από τη μία, και οι καταστροφικές πυρκαγιές από την άλλη, δημιουργούν διλήμματα ασφαλείας λόγω και του κόστους.

Ενδεικτικά η τιμή ενός ρωσικού αεροσκάφους Beriev Be-200 κυμαίνεται από 45 έως 70 εκ. δολάρια το μέγιστο, σύμφωνα με τον ιστότοπο Airplane Update. Αντίθετα τα Rafale που αγόρασε η Ελλάδα αγγίζουν σχεδόν τα 170 εκατ. δολάρια το ένα. Η διαφορά είναι περίπου 3 προς 1.

Ως γνωστόν η Ελλάδα συμφώνησε τον περασμένο Ιανουάριο να αγοράσει 18 υπερσύγχρονα -εκ των οποίων τα 12 μεταχειρισμένα- Rafale συνολικού ύψους 3,4 δισ. δολ. (2.490 δισ. ευρώ), όσο δηλαδή το κόστος 48 υπερσύγχρονων ρωσικών Beriev.

Σημειώνεται ότι τα πυροσβεστικά αεροπλάνα δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες εκσυγχρονισμού με εκείνες των πολεμικών καθώς δεν υπάρχει ο παράγοντας του ανταγωνισμού και ταχύτατης εξέλιξης της στρατιωτικής τεχνολογίας.

Σύμφωνα με τον υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας, Ν. Χαρδαλιά, σε συνέντευξη τύπου που έδωσε τον Μάιο, «μεταξύ των νέων μέσων» που προμηθεύτηκε πρόσφατα η Ελλάδα μετά την επίσκεψη του κ. Χαρδαλιά στη Ρωσία «είναι και το μεγαθήριο ρωσικό Beriev Be-200 πολλαπλών χρήσεων που μπορεί να μεταφέρει 12 τόνους νερού ή επιβραδυντικού υγρού».

Προφανώς η άμυνα της χώρας είναι σημαντική, -η αεράμυνα είναι κομβικής σημασίας- και η αγορά σύγχρονων μαχητικών -όπως τα Rafale- είναι αναγκαία και δεν πρέπει να συγχέεται με άλλους τομείς. Ωστόσο, υπάρχει και η εσωτερική «απειλή» των πυρκαγιών στην οποία θα πρέπει διαχρονικά να δίνεται σημασία από όλες τις κυβερνήσεις. Παρ΄όλα αυτά, ενώ το ρωσικό αεροπλάνο βρίσκεται σε υπηρεσία/παραγωγή εδώ και δύο δεκαετίες, στην Ελλάδα εν έτει 2021 βλέπουμε αυτές τις δύσκολες μέρες να πετάει μόνο ένα.

Tα χαρακτηριστικά του Beriev Be-200

Το ρωσικό BE-200ES είναι το μοναδικό παγκοσμίως αεριωθούμενο – αμφίβιο αεροσκάφος με δυνατότητα μεταφοράς έως 12 τόνους νερού και βρίσκεται από τον Ιούλιο, στο “οπλοστάσιο” της χώρας μας για την κατάσβεση πυρκαγιών.Από τη 1η Ιουλίου, το ρωσικό αεροπλάνο Beriev-200 αποτελεί ένα πανίσχυρο «όπλο» στη φαρέτρα της Ελλάδας για την κατάσβεση πυρκαγιών που κάθε καλοκαίρι πλήττουν τη χώρα μας .Το ρωσικό «θηρίο» έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά του στις αντιπυρικές μάχες στη Ρωσία και είναι το μοναδικό παγκοσμίως αεριωθούμενο-αμφίβιο αεροσκάφος που έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει έως 12 τόνους ύδατος και να ρίχνει συνολικά 270 τόνους με κάθε ανεφοδιασμό του σε καύσιμα.

Το ρωσικό θηρίο Beriev-200 - Sputnik Ελλάδα
Το ρωσικό θηρίο Beriev-200 - Sputnik Ελλάδα
Το ρωσικό θηρίο Beriev-200 - Sputnik Ελλάδα

Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο εκπρόσωπος Τύπου της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Βασίλης Βαθρακογιάννης, μιλώντας στο Sputnik, αποκάλυψε ότι η πρώτη επιχείρησή του έγινε την ημέρα που έφτασε στη χώρα μας και πραγματοποιούσε δοκιμαστική πτήση πάνω από τον Ισθμό της Κορίνθου

.«Η πρώτη φορά που επιχείρησε ήταν την ημέρα που ήρθε και ήταν μάλιστα σε δοκιμαστική πτήση. Βρισκόταν πάνω από τον Ισθμό (σ.σ. Κορίνθου) και δόθηκε εντολή να ρίξει σε μια πυρκαγιά που είχαμε στη Σαλαμίνα. Ήταν η πρώτη του επιχείρηση» ανέφερε ο κ. Βαθρακογιάννης.«Δεν είναι τυχαίο ότι το αποκαλούμε το “θηρίο” και μέχρι στιγμής είμαστε ικανοποιημένοι από τη συμμετοχή του παρόλο που ήμασταν φοβισμένοι γιατί αυτό μεταφέρει 12 τόνους νερό κι αν αυτοί πέσουν μαζεμένοι, μπορεί να διαλύσουν ένα σπίτι ή μια εγκατάσταση. Για αυτό όταν επιχειρεί, τηρούνται όλα τα μέτρα ασφαλείας είτε να απομακρυνθούν οι πυροσβέστες είτε να ρίχνει σε σημείο που δεν κινδυνεύει ούτε εγκατάσταση ούτε υποδομή» αναφέρει ο εκπρόσωπος Τύπου της Πυροσβεστικής.

Τεχνικά χαρακτηριστικά του BE-200ES

Κινητήρες: 2 στροβιλοαντιδραστήρες διπλής ροής D-436TP, με ώθηση απογείωσης των 7.650 κιλών ο καθένας.Πλήρωμα: 2 άτομαΜέγεθος πτερύγων: 117,4 τ.μ.Πρώτη πτήση: 2002Έναρξη μαζικής παραγωγής: 2003Διαστάσεις αποθηκευτικού τμήματος (ΜxΠxΥ): 18,7 μ. x 2,4 μ. x 1,8μ.Αριθμός δεξαμενών ύδατος: 2Αριθμός δεξαμενών: 8Όγκος όλων των δεξαμενών: 12 κ.μΑξιοπλοΐαΒαθμοί 3Ύψος κύματος 1,2 μ.Εμβέλεια πτήσης 3.100 χλμ.ΤαχύτηταΠλεύσης 550-610 χλμ/ώραΜέγιστη 700 χλμ./ώραΜέγιστο βάρος αποθαλάσσωσης και απογείωσης:Από την επιφάνεια του νερού 40.000 κιλάΑπό το έδαφος: 42.000 κιλά

Το αεροσκάφος «εν δράσει»

Το αεροπλάνο κατεβαίνει προς την επιφάνεια του νερού με τη μικρότερη δυνατή ταχύτητα. Στη συνέχεια ο πιλότος ανοίγει τους μηχανισμούς υδροληψίας ενώ το αεροπλάνο γλιστράει πάνω στην επιφάνεια του νερού με ταχύτητα 150-190 χλμ./ώρα.Το νερό μεταφέρεται σε δεξαμενές μέσω των μηχανισμών υδροληψίας που έχουν τη δυνατότητα να αντλούν περίπου ένα τόνο ανά δευτερόλεπτο.Όταν οι δεξαμενές γεμίζουν, το νερό αρχίζει να πέφτει μέσα από μία ειδική βαλβίδα. Ο πιλότος βλέπει τη ροή του νερού, κλείνει τους μηχανισμούς υδροληψίας και αποθαλασσώνεται.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *