Η ανάλυση των πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης από τον Ευ. Μυτιληναίο

Τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας, δίνοντας έμφαση στην οικονομική πολιτική των πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης, «χαρτογράφησε» ο Ευάγγελος Μυτιληναίος.

Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Mytilineos στάθηκε, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών για τη Μεταπολίτευση, κυρίως στην περίοδο της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ, τη δεκαετία του ’80, όταν άρχισε να «ξεχειλώνει» η οικονομία, όπως είπε χαρακτηριστικά, αλλά και στην περίοδο του φθηνού και ξέφρενου δανεισμού μετά την ένταξη στη νομισματική ένωση.

Ο κ. Μυτιληναίος τόνισε πως «η βιομηχανική ιστορία της μεταπολίτευσης είναι μια καρδιά πονεμένη». «Δεν μπήκαμε καλά στη Μεταπολίτευση από άποψη προσέγγισης των ευρωπαϊκών στάνταρντ της οικονομίας», σημείωσε, αναφερόμενος στην εποχή της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που «διατήρησε μια συντηρητική οικονομική πολιτική». Όπως τόνισε, «πολλοί την ονόμασαν και “σοσιαλμανία»”του αείμνηστου Παναγή Παπαληγούρα με τις κρατικοποιήσεις του ομίλου Ανδρεάδη κλπ».

Στη συνέχεια ο κ. Μυτιληναίος αναφέρθηκε στην πρώτη εποχή της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ το 1981, τονίζοντας πως διάβασε σε έρευνα ότι «ο Ανδρέας Παπανδρέου παραμένει ο πιο δημοφιλής πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, κάτι που δεν με εξέπληξε καθόλου, διότι ακόμη και μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις αναζητούν εναγωνίως στελέχη του ΠΑΣΟΚ για να στελεχώσουν τις ομάδες τους. Το ΠΑΣΟΚ κάποια στιγμή ταυτίστηκε με τη χώρα».

Ωστόσο, όπως επισήμανε, εκείνη την περίοδο «ξεκίνησε δειλά το ξεχείλωμα της οικονομίας», καθώς έπρεπε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες η δημοσιονομική πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Το 1983 δημιουργήθηκε ο Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων, στον οποίο «φορτώθηκαν» καμιά 40αριά επιχειρήσεις, οι οποίες «ήταν μεταξύ κλειστές και ανοιχτές, τύπου ΛΑΡΚΟ. Γέμισαν αυτές οι επιχειρήσεις πρασινοφρουρούς. Ξεκίνησε ένα όργιο διαφθοράς». Όλα αυτά, σημείωσε δημιούργησαν ένα κλίμα στην οικονομία.

Στη δεύτερη περίοδο του ΠΑΣΟΚ από το 1985 και έπειτα η χώρα «μπαίνει σε κάποια πολιτική αστάθεια», με την κυβέρνηση να έχει να αντιμετωπίσει την οξύτατη αντιπολίτευση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Όπως σημείωσε «ο Ανδρέας Παπανδρέου προσπάθησε να κρατήσει κάποια πράγματα, ωστόσο μετά εγκατέλειψε την προσπάθεια».

Τι είπε για Μητσοτάκη και Σημίτη

Ο κ. Μυτιληναίος στη συνέχεια της ομιλία τους τόνισε πως «ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός κατά τη γνώμη μου είναι μια μοναδική πολιτική φυσιογνωμία και πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή του και γι’ αυτό απέτυχε. Το timing της πρωθυπουργίας του ήταν λίγο πρώιμο, έπρεπε να είναι καμιά δεκαριά χρόνια αργότερα».

Παράλληλα ο κ. Μυτιληναίος υπογράμμισε την εκτίμησή του για τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, και τόνισε πως «ήταν ευτύχημα για την Ελλάδα που υπήρξε πρωθυπουργός της για οκτώ χρόνια» και εξέφρασε τη χαρά του πως αναγνωρίζονται πλέον οι προσπάθειες που έκανε, ακόμα και αν «πολλές δεν πέτυχαν». Ειδικά για το Ασφαλιστικό ανέφερε ότι αν είχε γίνει η μεταρρύθμιση θα ήταν μια τεράστια επιτυχία για τη χώρα, αλλά δεν ήθελε η κυβέρνηση να πάρει το κόστος. «Όποια μεταρρύθμιση είναι να γίνει, είτε θα γίνει στην πρώτη τετραετία ή στις αρχές της δεύτερης, μετά την πρώτη, αρχίζει και δυσκολεύει», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μυτιληναίος.

Τι είπε για Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου

Ωστόσο η κατάσταση δημοσιονομικά εκτραχύνεται την εποχή της πρωθυπουργίας των Κώστα Καραμανλή και Γιώργου Παπανδρέου, «με την βιομηχανία να παλεύει σε φουρτουνιασμένα νερά», σύμφωνα με τον κ. Μυτιληναίο. «Είχε αρχίσει το πράγμα και δυσκόλευε παρότι υπήρχαν παροχές, και οι τράπεζες έδιναν λεφτά. Παρ’ όλα αυτά λίγες επιχειρήσεις ήταν πια αυτές που μπορούσαν να σταθούν σε διεθνές επίπεδο».

Ο κ. Μυτιληναίος αναφέρθηκε στην εποχή της ευδαιμονίας, πριν τη μεγάλη διεθνή οικονομική κρίση. Όπως είπε, «μπήκαμε στην ΟΝΕ. Φτηνό χρήμα, πολύ χρήμα, είκοσι ποντάκια spread, και βαδίζαμε πλέον πλησίστιοι προς την κρίση του 2008, η οποία μπορεί να ήλθε από την Lehman Brothers, αλλά η Ελλάδα ήταν πανέτοιμη να συμμετάσχει στο πάρτι της Lehman. Και μετά νομίζαμε ότι εμείς τη γλυτώσαμε. Όπως έλεγε ο Γιώργος Αλογοσκούφης, “είμαστε θωρακισμένοι”. Μάλλον το έχει μετανιώσει, φαντάζομαι».

Ο κ. Μυτιληναίος επισήμανε και την ιστορία του χρηματιστηρίου, «την οποία κακώς δεν αναφέρουμε», όπως είπε. «Ήταν ένας σταθμός και η αναδιανομή του εισοδήματος που έγινε με το μεγάλο κόλπο του χρηματιστηρίου την περίοδο 1999-2000. Δεν μπορεί να μην αναφέρεται όταν μιλάμε για τη Μεταπολίτευση».

Ευ. Μυτιληναίος στο συνέδριο «Η καμπύλη της Μεταπολίτευσης»: Θετικό το momentum για την Ελλάδα, όχι για την Ευρώπη

Στις εργασίες του συνεδρίου του Κύκλου Ιδεών «Η Καμπύλη της Μεταπολίτευσης» και συγκεκριμένα στην ενότητα «Η πρώτη και δεύτερη Μεταπολίτευση της ελληνικής οικονομίας», συμμετείχε την Τρίτη 14/5, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της MYTLINEOS, Ευάγγελος Μυτιληναίος.

Το συνέδριο διεξάγεται στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία και διοργανώνεται σε συνεργασία με το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών.

Συνομιλώντας με τους Νίκο Βέττα (Γενικό Διευθυντή ΙΟΒΕ, Καθηγητή Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών), Κώστα Καλλίτση (Οικονομικό Αναλυτή, KReport), Φωκίωνα Καραβία, (Διευθύνοντα Σύμβουλο, Eurobank) και Γκίκα Χαρδούβελη (Πρόεδρο του ΔΣ της Εθνικής Τράπεζας, Πρόεδρο της  Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών) και με συντονίστρια τη δημοσιογράφο Ειρήνη Χρυσολωρά, ο κ. Μυτιληναίος επιχείρησε μία καταγραφή της πορείας της βιομηχανίας στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

Στάθηκε ιδιαίτερα στα αίτια που οδήγησαν στην οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις που αυτή είχε στο ελληνικό επιχειρείν, τονίζοντας ότι οι εταιρείες εκείνες που στάθηκαν όρθιες, είναι αυτές που σήμερα έχουν κατακτήσει ηγετική θέση και στο διεθνές στερέωμα, όπως η MYTILINEOS.

Καθώς πλησιάζουμε και στις ευρωεκλογές, ο κ. Μυτιληναίος ερωτήθηκε και για την στάση της Ευρώπης σήμερα απέναντι στη βιομηχανία: «Το Ευρωπαϊκό περιβάλλον είναι αρνητικό. Το momentum για την Ελλάδα διεθνώς είναι θετικό, όχι για την Ευρώπη. Ευρώπη, negative. Ελλάδα, positive» σημείωσε.

Όπως τόνισε, «να μην ξεχνάμε ότι η Ευρώπη τα επόμενα χρόνια θα επιβαρυνθεί με εκατοντάδες δισεκατομμύρια, για να μην ανεβάσω περισσότερο το νούμερο, με αμυντικές δαπάνες οι οποίες πριν από δύο χρόνια δεν υπήρχαν στον ορίζοντα αλλά τώρα μπαίνουν και μπαίνουν επιτακτικά και επίσης θα επιβαρυνθεί υπέρμετρα με το κόστος της ‘πράσινης μετάβασης’ εάν οι ευρωπαίοι πολιτικοί δεν βάλουν μυαλό και δεν συγχρονίσουν την ενεργειακή μετάβαση, την πράσινη μετάβαση με τις δυνατότητες της πραγματικής οικονομίας».