Οι χώρες – παραγωγοί πετρελαίου πιθανόν να ετοιμάζονται για ακόμη μία μεταξύ τους αναμέτρηση πριν από το τέλος του έτους, με τους ισχυρότατους παράγοντες Σαουδική Αραβία και Ρωσία να έχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τον τρόπο προσέγγισης του “φρένου” που έχει μπει στην ανάκαμψη της ζήτησης για πετρέλαιο το τελευταίο διάστημα.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Του Julian Lee
Οι νέοι περιορισμοί σε ταξίδια και κοινωνικές συναθροίσεις σε όλη την Ευρώπη, μαζί με τη μείωση των κρατικών πακέτων στήριξης για τις εταιρείες, έχουν τρομερή επίδραση στη ζήτηση αργού, ακριβώς τη στιγμή που το καρτέλ των παραγωγών πετρελαίου του OPEC+, που μείωσε την συνολική παραγωγή των μελών του κατά 9,7 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα τον Μάιο, αρχίζει να εξετάζει την επόμενη χαλάρωση των περιοριστικών ορίων που έχουν τεθεί στην παραγωγή αργού.
Όλοι αξίζει να θυμόμαστε τι συνέβη την τελευταία φορά που τα κράτη αυτά δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν για το τι ακριβώς έπρεπε να κάνουν.
Οι εκτιμήσεις αναθεωρούνται
Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) και ο Οργανισμός Χωρών Εξαγωγής Πετρελαίου (OPEC) έχουν ξαναρχίσει να μειώνουν τις προβλέψεις τους για τα συνολικά επίπεδα ζήτηση πετρελαίου για το 2020.
Τους τελευταίους δύο μήνες, ο IEA μείωσε τις προβλέψεις του κατά 400.000 βαρέλια την ημέρα, ενώ ο OPEC μείωσε τις δικές του κατά 500.000 βαρέλια. Και μπορεί να χρειαστεί να μειωθούν ακόμη περισσότερο.
Ο Neil Atkinson, επικεφαλής του τμήματος Πετρελαϊκής Βιομηχανίας και Αγορών του IEA, δήλωσε σε εκδήλωση του Bloomberg την Πέμπτη ότι ο οργανισμός “είναι πιο πιθανό να προχωρήσει σε υποβάθμιση παρά σε αναβάθμιση” των προβλέψεων για τη ζήτηση στην επόμενη μηνιαία έκθεσή του.
Ο μεγαλύτερος αντίκτυπος στη ζήτηση πετρελαίου προέρχεται από τη μείωση των συναλλαγών, τις αποδυναμωμένες οικονομίες και τις επιπτώσεις των κλεισίματος επιχειρήσεων και των απωλειών θέσεων εργασίας, ανέφεραν αναλυτές της Standard Chartered, μεταξύ άλλων οι Emily Ashford και Paul Horsnell, την περασμένη εβδομάδα.
Σε μια περίοδο κατά την οποία η ζήτηση πετρελαίου αναμένετο να ανακάμψει, τώρα φαίνεται να ακολουθεί ξανά αντίρροπη κατεύθυνση. Ένας νέος γύρος κρατικών συστάσεων για εργασία από το σπίτι και περιορισμών στις κοινωνικές δραστηριότητες, που προκλήθηκαν από την αύξηση των λοιμώξεων από τον κορονοϊό στην Ευρώπη, πρόκειται να “συναντηθεί” σύντομα με τη μείωση των μέτρων οικονομικής στήριξης.
Η κατανάλωση πετρελαίου στις ΗΠΑ αντιμετωπίζει παρόμοια εμπόδια, με την κρατική υποστήριξη στο πλαίσιο του νόμου Coronavirus Aid, Relief and Economic Security να λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου. Ακόμη και η Ασία δεν είναι άτρωτη, με την Ταϊλάνδη να είναι η μόνη χώρα που πλησιάζει σε μια ανάκαμψη σχήματος τύπου V στη ζήτηση πετρελαίου, σύμφωνα με την Standard Chartered.
Ο χώρος για πρόσθετη προσφορά “στενεύει”
Φυσικά, δεν αφορούν τα πάντα μόνο τη ζήτηση. Ο διαθέσιμος χώρος για πρόσθετη προσφορά από τις χώρες του OPEC+ εξαρτάται επίσης από το πόση ποσότητα πετρελαίου έρχεται από άλλες πηγές. Και υπάρχει τουλάχιστον η ίδια αβεβαιότητα σε αυτό το μέτωπο με εκείνη που υπάρχει στο πεδίο της ζήτησης.
Υπάρχουν φόβοι – ή ελπίδες, αν είναι κανείς ανταγωνιστής παραγωγός πετρελαίου – ότι η παραγωγή από τις πετρελαιοπηγές σχιστόλιθου στις ΗΠΑ βαδίζει προς νέα μεγάλη πτώση τις επόμενες εβδομάδες και μήνες.
Οι ολοκληρώσεις πετρελαιοπηγών στις ΗΠΑ βρίσκονται τώρα τόσο χαμηλά που ενδέχεται να επίκεινται μεγάλες μειώσεις στην παραγωγή σε μηνιαία βάση, προειδοποίησε η Emily Ashford την περασμένη εβδομάδα.
Τα οριστικά μηνιαία στοιχεία από την Υπηρεσία Ενεργειακών Πληροφοριών των ΗΠΑ δείχνουν ότι η φετινή πτώση στην εγχώρια παραγωγή αργού ήταν πιο απότομη και βαθύτερη σε σχέση με ό,τι αποτυπωνόταν στα προκαταρκτικά εβδομαδιαία στοιχεία. Μια νέα πτώση στην παραγωγή των ΗΠΑ θα αφήσει περισσότερο χώρο στο καρτέλ του OPEC+ να αυξήσει τη δική του παραγωγή.
Η “μάχη” στο εσωτερικό του OPEC+
Υπάρχουν ωστόσο προβλήματα στην ίδια την ομάδα, όπως έχω γράψει στο παρελθόν. Ενώ η συνολική συμμόρφωση με τις υποσχεθείσες περικοπές παραγωγής ήταν ασυνήθιστα καλή – χάρις, εν μέρει, στην άτεγκτη στάση του υπουργού Ενέργειας της Σαουδικής Αραβίας πρίγκιπα Abdulaziz Bin Salman – μερικές χώρες εξακολουθούν να δυσκολεύονται να εφαρμόσουν πλήρως τις περικοπές που τους αναλογούν.
Υπάρχει δε και η Λιβύη, η οποία παραμένει εκτός της συμφωνίας για περικοπές στην παραγωγή και δημιουργεί άλλη μια μεγάλη πηγή αβεβαιότητας. Η πολιτική ανακωχή στον μακροχρόνιο εμφύλιο πόλεμο στη χώρα μέλος του OPEC θα μπορούσε να της επιτρέψει να αυξήσει τις εξαγωγές, προσθέτοντας νέες ποσότητες στην παγκόσμια προσφορά, σε μια άσχημα στιγμή για τους υπόλοιπους παραγωγούς.
Η κρατική εταιρεία πετρελαίου της χώρας προβλέπει ότι η προσφορά θα μπορούσε γρήγορα να αυξηθεί στα 260.000 βαρέλια την ημέρα, από περίπου το ένα τρίτο αυτού του επιπέδου. Η Goldman Sachs εκτιμά ότι οι εξαγωγές θα μπορούσαν να φτάσουν το διπλάσιο των σημερινών μέχρι το τέλος του έτους.
Ακόμη και οι μεγαλύτεροι traders πετρελαίου στον κόσμο – συμπεριλαμβανομένων των ομίλων Vitol, Trafigura και Mercuria Energy – δεν έχουν ενιαία άποψη για τις προοπτικές του πετρελαίου τους επόμενους μήνες. Ο συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Mercuria, Marco Durnand, αναφέρει ότι “δεν χρειαζόμαστε το επιπλέον αργό” που σχεδιάζει να εξορύξει ο OPEC+ από τον Ιανουάριο. Τα στελέχη της Trafigura είναι επίσης απαισιόδοξα. Ωστόσο, η Vitol έχει μια πολύ πιο αισιόδοξη άποψη από τους ανταγωνιστές της.
Με τόση αβεβαιότητα, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι εντάσεις κάνουν την εμφάνισή τους εντός του OPEC+.
Σύγκρουση Ριάντ – Μόσχας εν όψει;
Η Σαουδική Αραβία θέλει, πάνω απ’ όλα, να αποτρέψει την πτώση των τιμών του πετρελαίου και ο υπουργός Ενέργειάς της τονίζει ότι η ομάδα παραγωγών του OPEC+ θα λειτουργήσει “βάσει προγνώσεων και προληπτικής λογικής” προκειμένου να σταματήσει η προσφορά πριν υπερκεράσει τη ζήτηση. Θέλει έτσι να κάνει τους traders του πετρελαίου “όσο πιο νευρικούς γίνεται”.
Ο Ρώσος ομόλογός του, Alexander Novak, είναι πιο προσεκτικός, ενώ θέλει να αποφύγει την επανειλημμένη αναθεώρηση μιας συμφωνίας που θέτει στόχους παραγωγής μέχρι τα τέλη Απριλίου του 2022.
Αυτή η συμφωνία προβλέπει ότι το καρτέλ θα προσθέσει άλλα 2 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως στη συλλογική παραγωγή του από τις αρχές Ιανουαρίου του 2021, με τον Novak να προτιμά να περιμένει όσο το δυνατόν περισσότερο πριν λάβει μια απόφαση αλλαγής σχεδίων.
Υπήρξε μια παρόμοια διαφωνία τον Μάρτιο, με τη Ρωσία να θέλει να διατηρήσει το status quo και τη Σαουδική Αραβία να επιδιώκει βαθύτερες περικοπές στην παραγωγή, που κατέληξε σε μια σύντομη περίοδο “δωρεάν πετρελαίου για όλους” και οδήγησε την τιμή του αργού κάτω από τα 20 δολάρια το βαρέλι.
Κανείς δεν θέλει μια επανάληψη αυτού του σκηνικού.
Tο αρχικό αγγλικό κείμενο του Bloomberg ΕΔΩ
Oil producers could be set for another showdown before the end of the year, with heavyweights Saudi Arabia and Russia holding different views on how to approach the halting recovery in oil demand.
Renewed restrictions on travel and social gatherings across Europe, along with the tapering of state support packages for companies, are having a chilling effect on demand for crude, just as the OPEC+ group of oil producers, who cut production by a record 9.7 million barrels a day in May, begin to contemplate the next easing of limits on their output. We should all remember what happened last time they couldn’t agree on what to do.
The International Energy Agency and the Organization of Petroleum Exporting Countries have both resumed cutting their forecasts for this year’s oil demand. In the past two months, the IEA has trimmed its forecast by 400,000 barrels a day, while OPEC has reduced its own by 500,000 barrels. And they may have further yet to fall. Neil Atkinson, the IEA’s Head of Oil Industry and Markets Division, said at a Bloomberg event on Thursday that the agency is “more likely to make a downgrade than an upgrade” to demand forecasts in its next monthly report.
Faltering Demand
The biggest headwind to oil demand comes from reduced trade, weakened economies and the knock-on effects of business closings and job losses, Standard Chartered analysts, including Emily Ashford and Paul Horsnell, said in a report last week.
At a time when oil demand was meant to be recovering, it now seems to be going into reverse again. A new round of work-from-home advice and restrictions on social activities, triggered by a rise in virus infections in Europe, are set to collide with a reduction in economic support measures. U.S. oil consumption faces similar obstacles, with government support under the Coronavirus Aid, Relief, and Economic Security Act coming to an end on September 30. Even Asia isn’t immune, with Thailand the only country that’s close to seeing a V-shaped recovery in oil demand, according to Standard Chartered.
Of course, it’s not all about demand. The room available for additional supply from the OPEC+ countries also depends on how much oil is coming from elsewhere. And there is at least as much uncertainty on this front as there is with demand.
There are fears — or hopes, if you’re a rival oil producer — that output from U.S. shale deposits is set for another big drop in the coming weeks and months. Well completions in the U.S. are now so low that large monthly declines in production may be imminent, Emily Ashford warned last week.
Off a Cliff
More robust monthly data from the U.S. Energy Information Administration show that this year’s drop in domestic crude production has been both steeper and deeper than their preliminary weekly data suggested. Another drop in U.S. production would leave more room for the OPEC+ group to raise its own output.
But there are problems within the group itself, as I wrote here. While overall compliance with the promised output cuts has been unusually good — thanks in part to the no-nonsense attitude of Saudi Arabian energy minister Prince Abdulaziz Bin Salman — a few countries are still struggling to implement their cuts in full.
And then there’s Libya, which remains outside the group’s supply deal and is creating another big source of uncertainty. The political truce in the OPEC member’s long-running civil war could allow it to boost exports, adding to global supply at an inconvenient time for the rest of the group. The state oil company is predicting supply could quickly rise to 260,000 barrels per day from about a third of that level. Goldman Sachs reckons exports could reach double that by the year’s end.
Even the world’s biggest oil traders — including Vitol Group, Trafigura Group and Mercuria Energy Group — don’t have a united view on the outlook for oil over the coming months. Mercuria co-founder and CEO Marco Durnand says “we do not need the extra oil” that the OPEC+ group is planning to pump from January. Trafigura executives are also downbeat. But Vitol has a starkly more bullish view than its rivals.
With so much uncertainty, it’s little surprise that tensions are emerging within the OPEC+ group.
Saudi Arabia wants, above all, to prevent oil prices from slipping, and its energy minister says the OPEC+ producer group will be “proactive and preemptive” to stop supply from running ahead of demand. He wants to make oil traders “as jumpy as possible.”
Anatomy of a Deal
Note: The Tatrget + compensation figure for June 2020 includes the voluntary additional cuts offered by Saudi Arabia, Kuwait and the UAE
His Russian counterpart Alexander Novak is more cautious, wanting to avoid repeatedly revising a deal that sets out production targets to the end of April 2022. That agreement sees the group adding another 2 million barrels a day to their collective production from the beginning of January (see the chart above), and Novak prefers to wait as long as possible before making a decision to alter that.
We’ve all seen where a standoff between the two big beasts of the OPEC+ group can lead. There was a similar disagreement back in March, with Russia wanting to preserve the status quo and Saudi Arabia seeking deeper output cuts, that sparked a brief production free-for-all that helped push oil prices below $20 a barrel. Nobody wants a repeat of that.
This column does not necessarily reflect the opinion of the editorial board or Bloomberg LP and its owners.