Εμπρησμός «Κλαουδάτου» και «Ατενέ» | 6 μήνες μετά τον εμπρησμό «Κατράντζου» και «Μινιόν»

Εμπρησμός «Κλαουδάτου» και «Ατενέ» | 6 μήνες μετά τον εμπρησμό «Κατράντζου» και «Μινιόν»

Σχεδόν μισό χρόνο μετά τον εμπρησμό του «Κατράντζου» και του «Μινιόν», άγνωστοι τοποθέτησαν ωρολογιακές βόμβες στα πολυκαταστήματα «Κλαουδάτου» και «Ατενέ», οι οποίες εξερράγησαν ταυτόχρονα. Τα καταστήματα και παρακείμενα κτήρια καταστράφηκαν ολοσχερώς.

«[…] Οι τρεις φύλακες των καταστημάτων [“Κλαουδάτου”] και οι διερχόμενοι αντελήφθησαν την πυρκαϊά, γύρω στις 3 το πρωί, είναι άγνωστο, όμως, ακόμη πόση ώρα νωρίτερα είχαν δημιουργηθεί από τις εμπρηστικές βόμβες οι πρώτες εστίες. Η επέκτασή της πάντως, εσωτερικώς τουλάχιστον, ήταν ταχύτατη και, παρά την έγκαιρη επέμβαση ολόκληρης σχεδόν της δυνάμεως της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, το αποτέλεσμα αρνητικό. Τις φλόγες που είχαν περιζώσει τα κτίρια ενίσχυαν τα εύφλεκτα είδη των καταστημάτων και οι αλλεπάλληλες εκρήξεις διαφόρων συσκευών υγραερίου, ειδών “σπρέυ” κ.λπ. […]

Ενώ οι πυροσβεστικές δυνάμεις και η αστυνομία είχαν αρχίσει την προσπάθεια καταστολής της πυρκαϊάς, των καταστημάτων Κλαουδάτου, έγινε αντιληπτός και ο εμπρησμός του “Ατενέ”. Πυροσβεστικές δυνάμεις κατευθύνθηκαν και στο κατάστημα αυτό, εισήλθαν στο εσωτερικό του και άρχισαν το έργο της κατασβέσεως από τον δεύτερο ή τον τρίτο όροφο, όπου είχε γίνει αντιληπτή η πυρκαϊά.»

Εμπρησμός «Κλαουδάτου» και «Ατενέ» | 6 μήνες μετά τον εμπρησμό «Κατράντζου» και «Μινιόν»

Εμπρησμός «Κλαουδάτου» και «Ατενέ» | 6 μήνες μετά τον εμπρησμό «Κατράντζου» και «Μινιόν»
Εμπρησμός «Κλαουδάτου» και «Ατενέ» | 6 μήνες μετά τον εμπρησμό «Κατράντζου» και «Μινιόν»
Εμπρησμός «Κλαουδάτου» και «Ατενέ» | 6 μήνες μετά τον εμπρησμό «Κατράντζου» και «Μινιόν»

Όταν η Ελλάδα βγήκε από την επτάχρονη περιπέτεια της χούντας των συνταγματαρχών, προσπαθούσε επί πολλά χρόνια να βρει τα «πατήματά» της. Κυρίως οι άνθρωποι προσπαθούσαν να μην βλέπουν τον διπλανό τους με… μισό μάτι και ως πιθανό χαφιέ της Ασφάλειας.

Για τον λόγο αυτό μικρές «αποδράσεις» από την καθημερινότητα ακόμα και στο κέντρο της πρωτεύουσας ήταν βάλσαμο για όλους.

Πυροσβέστες προσπαθούν να σβήσουν τη φωτιά στο «Ατενέ» (φωτ. Αδελφοί Φλώρου).

Ειδικά τα μεγάλα πολυκαταστήματα ήταν ένας μοναδικός πόλος έλξης. Ερχόντουσαν άνθρωποι ακόμα και από την επαρχεία για να πάνε μια βόλτα στο Μινιόν, στον Κατράντζο, στον Κλαουδάτο, στον Λαμπρόπουλο. Πολυκαταστήματα που απογείωσαν το λιανεμπόριο και έγιναν σημείο αναφοράς στην πόλη. Για πάρα πολλούς ανθρώπους (ακόμα και σήμερα) Χριστούγεννα σημαίνουν… Μινιόν.

Το 1980 είναι μια κρίσιμη χρόνια για την μεταπολιτευτική Ελλάδα. Η Νέα Δημοκρατία του Γεωργίου Ράλλη είναι στην κυβέρνηση η οποία, όμως, έχει ξεκάθαρα ημερομηνία λήξης. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω και όλοι βλέπουν πως η «Αλλαγή» του ΠΑΣΟΚ με μπροστάρη τον Ανδρέα Παπανδρέου, είναι προ των πυλών.

Το πύρινο σκηνικό (για επιθέσεις καρμπόν, έκαναν λόγο οι εφημερίδες της εποχής) επαναλήφθηκε στις 3 Ιουνίου 1981 με την ταυτόχρονη πυρπόληση των πολυκαταστημάτων «Κλαουδάτος» και «Ατενέ». Στις 4 Ιουλίου ήταν η σειρά του «Δραγώνα». Από τον κανόνα του κέντρου της Αθήνας ξέφυγε μόνο ο «Λαμπρόπουλος» το πολυκατάστημα του οποίου στον Πειραιά κάηκε τρεις ημέρες αργότερα.

Η αστυνομία ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή εκτεταμένες έρευνες αλλά πάντα βρισκόταν ένα βήμα πίσω. Ίσως γι αυτό τον λόγο ανώτατοι αξιωματικοί ήταν εξαιρετικά φειδωλοί σε αυτά που δήλωναν και απόλυτα συγκρατημένοι στις εκτιμήσεις τους.

Όλα έδειχναν πως το σχέδιο των εμπρηστών ήταν καλά οργανωμένο και στις περισσότερες επιθέσεις ο εκρηκτικός μηχανισμός ήταν σχεδόν ίδιος. Όπως αποκάλυψε η έρευνα, μάλιστα, οι δράστες τοποθετούσαν τους εμπρηστικούς μηχανισμούς μέσα σε πακέτα τσιγάρων (κασετίνες).

Θα αναρωτηθεί κάποιος «μα καλά, ολοκληρωτική καταστροφή από έναν τόσο μικρό εμπρηστικό μηχανισμό»; Όπως διαπιστώθηκε οι δράστες φρόντιζαν να τοποθετούν τους μηχανισμούς (πολλούς σε κάθε επίθεση) σε καίρια σημεία. Στην περίπτωση του Μινιόν, για παράδειγμα, είχαν τοποθετηθεί στον τομέα με τα είδη camping, σε κοντινή απόσταση από τις φιάλες υγραερίου. Στον Κατράντζο ανάμεσα σε ρούχα.

Επιπλέον, ίσως το πιο ενδιαφέρον από τα στοιχεία- σενάρια που ακούστηκαν εκείνη την περίοδο προέρχεται από τον Ε.Λ.Α. τα μέλη του οποίου στο περιοδικό «Αντιπληροφόρηση» που εξέδιδε την εποχή εκείνη η οργάνωση αποκάλυψαν πως οι δράστες για να είναι σίγουροι για τα αποτελέσματα του σχεδίου τους, εκτός από τους εμπρηστικούς μηχανισμούς, χρησιμοποίησαν και ένα υλικό που είχε εισαχθεί από την Ολλανδία και το χρησιμοποιούσαν για να επιταχύνουν τις φωτιές στις πετρελαιοπηγές!

Ότι και να έγινε, το λιανεμπόριο στην Αθήνα δέχθηκε τόσο ισχυρό πλήγμα που για πολλούς άλλαξε μια για πάντα την εικόνα της αγοράς. Πέρα από τα καταστήματα που πυρπολήθηκαν, ζημιές υπέστησαν και τα μικρότερα καθώς είτε έμειναν κλειστά για ημέρες εξαιτίας του φόβου της κατάρρευσης που υπήρχε για τα κτίρια που είχαν καεί, είτε λειτουργούσαν υπό Δρακόντεια μέτρα ασφαλείας καθώς υπήρχε ανησυχία για νέες επιθέσεις.

Και αυτό ήταν ένα μεγάλο πλήγμα στην αγοραστική κίνηση καθώς οι Αθηναίοι δεν είχαν συνηθίσει να μπαίνουν στα μαγαζιά μετά από… σωματικό έλεγχο και με αστυνομικούς (φανερούς ή κρυφούς) ανάμεσα στους διαδρόμους.

«Είμαστε πυροπαθείς χωρίς να έχουμε καεί», έλεγαν οι καταστηματάρχες στην Πατησίων και τα Χαυτεία…

Το νέο Μινιόν λειτούργησε και πάλι σε χρόνο ρεκόρ. Τίποτα όμως δεν ήταν όπως πριν. Το 1983 εντάχθηκε στις λεγόμενες «προβληματικές επιχειρήσεις» και ο έλεγχος του πέρασε στο κράτος. Όσες προσπάθειες κι αν έγιναν παρέμεινε στάσιμο σε μια εποχή όπου οι εξελίξεις στην αγορά ήταν ραγδαίες αφού τα πρώτα shop in shop καταστήματα έκαναν την εμφάνισή τους και σύντομα έβαλαν το λιανεμπόριο σε μια νέα εποχή.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *