Η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ εξαπολύει “σωρηδόν” πυρά στον “ψυχρό πόλεμο” που έχει κηρύξει εναντίον της Κίνας και οι πιθανότητες ενός θερμού πολεμικού επεισοδίου γύρω από την Ταϊβάν φαίνεται να αυξάνονται.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Για να αποφευχθεί μια καταστροφική σύγκρουση, οι ΗΠΑ θα ήταν συνετό να αποφύγουν την αδέξια, αυτοκαταστροφική προκλητικότητα και να αφιερώσουν πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια στην ήρεμη και “αθόρυβη” αποτροπή.
Το στοίχημα των επόμενων μηνών
Οι επόμενοι μήνες θα μπορούσαν να αποδειχθούν ιδιαίτερα επικίνδυνοι. Και οι δύο χώρες έχουν αυξήσει τους ναυτικούς ελιγμούς τους στα στενά της Ταϊβάν φέτος, ακόμη και τώρα που η επικοινωνία μεταξύ των στρατιωτικών τους επιτελείων έχει περιοριστεί επικίνδυνα.
Η καθεμιά θεωρεί ότι η άλλη επιδίδεται σε “προκλητικές” κινήσεις: η Κίνα διεξάγει στρατιωτικούς ελιγμούς και έχει εγκαταλείψει τη ρητορική περί “ειρηνικής” επανένωσης με το νησί. Οι ΗΠΑ αναβαθμίζουν τους διπλωματικούς δεσμούς με την Ταϊβάν και πωλούν στην Ταϊπέι πιο εξελιγμένα όπλα.
Η Κίνα, η οποία έχει πρόσφατα άνοιξε “μέτωπα” με την Ινδία και την Αυστραλία, ενώ περισφίγγει τον κλοιό της στο Χονγκ Κονγκ, μοιάζει ολοένα και πιο ανεξέλεγκτη στις φιλοδοξίες της. Φωνές με ειδικό βάρος πιέζουν τις ΗΠΑ να εγκαταλείψουν την παραδοσιακά διφορούμενη στάση τους και να δεσμευθούν επισήμως σε στρατιωτική υπεράσπιση της Ταϊβάν.
Η σημασία της υπερασπισης της Ταϊβάν
Ζωτικής σημασίας συμφέροντα των ΗΠΑ αναμφίβολα διακυβεύονται εκεί. Όπως έχουν τα πράγματα, οι σύμμαχοι της Αμερικής στην Ασία αναμένουν από τις ΗΠΑ να προστρέξουν σε βοήθεια της Ταϊβάν. Μια αποτυχία σε αυτό το πεδίο θα τραυμάτιζε ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία των ΗΠΑ και θα ωθούσε χώρες όπως οι Φιλιππίνες, η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία είτε να αναζητήσουν ένα modus vivendi με την Κίνα είτε να αναπτύξουν τα δικά τους πυρηνικά αποτρεπτικά μέσα.
Από στρατηγική άποψη, η απόκτηση του ελέγχου της Ταϊβάν θα επέτρεπε στην Κίνα να προβάλει την εξουσία της στον δυτικό Ειρηνικό – ωθώντας τις ΗΠΑ πιο μακριά από τις κινεζικές ακτές, απειλώντας τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ιαπωνίας και ενισχύοντας τις επιδιώξεις του Πεκίνου για περιφερειακή ηγεμονία. Επίσης, η Ταϊβάν είναι μια ακμάζουσα δημοκρατία και ένας βασικός κόμβος όσον αφορά τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού στον κλάδο της τεχνολογίας.
Το ερώτημα είναι ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να αποτρέψει κανείς μια κινεζική επίθεση. Το έργο αυτό έχει καταστεί πιο δύσκολο σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες. Η Κίνα έχει ξοδέψει δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια τα τελευταία χρόνια σε πυραύλους, αεροσκάφη και αμφίβιες δυνάμεις που έχουν σχεδιαστεί για να σαρώσουν γρήγορα τις αμυντικές γραμμές της Ταϊβάν.
Έχει επίσης αναπτύξει πυραύλους που είναι σχεδιασμένα ώστε να βυθίζουν πλοία, αντι-δορυφορικά όπλα και δυνατότητες στον κυβερνοχώρο που έχουν σχεδιαστεί για αποτροπή έναντι του ναυτικού των ΗΠΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι προσομοιώσεις πολεμικής σύρραξης δείχνουν ότι οι ΗΠΑ θα υφίσταντο βαριές απώλειες σε οποιαδήποτε τέτοια σύγκρουση. Οι σχεδιαστές στρατηγικής της Κίνας το γνωρίζουν. Πιθανόν να τείνουν προς μια υπερβολική αυτοπεποίθηση, ενθαρρύνοντας τους σκληροπυρηνικούς του Πεκίνου να δράσουν.
Η ανερμάτιστη στρατηγική Τραμπ έναντι της Κίνας
Η Κίνα έχει επίσης να συνυπολογίσει την ευρεία εκστρατεία της κυβέρνησης Τραμπ για την αμφισβήτηση των θέσεων που έχει κατακτήσει το Πεκίνο στο εμπόριο, την τεχνολογία, την περιφερειακή πολιτική και σε οποιονδήποτε άλλο τομέα μπορεί να περάσει από το μυαλό του προέδρου των ΗΠΑ. Ορισμένες από αυτές τις κινήσεις της Ουάσινγκτον εδράζονται σε λογικότατες ανησυχίες.
Ωστόσο οι ενέργειες της αμερικανικής κυβέρνησης ήταν συνήθως ανερμάτιστες, τέθηκαν σε εφαρμογή αδέξια, ενώ αποδείχθηκαν και αναποτελεσματικές και δαπανηρές για την οικονομία των ΗΠΑ. Γενικά περισσότερο προσαρμοσμένες ώστε να εντυπωσιάσουν ένα εσωτερικό κοινό παρά για να αλλάξουν πραγματικά την συμπεριφορά της Κίνας, θα μπορούσαν να είχαν σχεδιαστεί βασικά για να σοκάρουν και να εξευτελίσουν το Πεκίνο – δηλαδή να προκαλέσουν άσκοπα. Αυτό ασκεί πίεση στους ηγέτες της Κίνας να δείξουν ότι δεν θα οδηγηθούν σε υποχώρηση γύρω από το ζήτημα της Ταϊβάν ή από οποιοδήποτε άλλο θέμα.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ισχυρίζεται, σωστά, ότι οι προσπάθειές της μέχρι στιγμής προκειμένου να ενισχύσει τους δεσμούς με την Ταϊβάν παραμένουν εντός των ορίων της παραδοσιακής πολιτικής της περί της “μιας και μόνης Κίνας”.
Η τελευταία αναγνωρίζει την κυβέρνηση στο Πεκίνο ως τη μοναδική νομική κυβέρνηση της Κίνας, ωστόσο δεν λαμβάνει θέση στο ζήτημα της κυριαρχίας επί της Ταϊβάν. Είναι ζωτικής σημασίας να συνεχιστεί αυτή η λογική, ακόμη και την ώρα που οι ΗΠΑ επιδιώκουν στενότερους οικονομικούς, τεχνολογικούς, στρατιωτικούς και διπλωματικούς δεσμούς με το νησί.
Ο σεβασμός στο status quo για το ζήτημα της κυριαρχίας δεν αποκλείει, για παράδειγμα, μια νέα διμερή εμπορική συμφωνία με την Ταϊβάν, όπως προτάθηκε από ομάδα γερουσιαστών των ΗΠΑ. Ωστόσο, ο Λευκός Οίκος πρέπει να αντισταθεί σε κάθε προσπάθεια ηγετών της Ταϊβάν να ξεπεράσουν τα όρια και πρέπει να απορρίψει τις πλέον “ακραίες” προτάσεις και εκείνους που τις προωθούν εντός ΗΠΑ.
Αν και η ιδέα της ανοιχτής υπεράσπισης του νησιού δεν είναι παράλογη, θα μπορούσε επίσης να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα απ’ όσα θα έλυνε. Η Κίνα θα την θεωρούσε παραβίαση του στάτους κβο. Ορισμένοι ηγέτες της Ταϊβάν πιθανόν να αισθάνονταν πιο ελεύθεροι να αρχίσουν να ενεργούν βεβιασμένα. Το πιο σημαντικό, στην περίπτωση που οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν σαφώς τα μέσα για να επικρατήσουν σε μια τέτοια σύγκρουση, θα είχαν τραβήξει μια “κόκκινη γραμμή” η οποία δεν θα είχε αξιοπιστία.
Η “ήρεμη” αποτρεπτική δύναμη
Ένας καλύτερος τρόπος είναι να ασκεί κανείς αποτροπή έναντι της Κίνας μέσω ανάπτυξης δυνατοτήτων και συμμαχιών, αποφεύγοντας παράλληλα την “πρόκληση για την πρόκληση”.
Για τον σκοπό αυτό, οι ΗΠΑ θα πρέπει να αναπτύξουν γρήγορα νέες επιχειρησιακές ιδέες και να επενδύσουν σε οπλικά συστήματα – συμπεριλαμβανομένων πυραύλων μεγάλης εμβέλειας κατά πλοίων, επιφανειακών και υποθαλάσσιων drone, τεχνητής νοημοσύνης και ανθεκτικών δικτύων πεδίου μάχης – προκειμένου να αντισταθμίσουν τα ασύμμετρα πλεονεκτήματα της Κίνας. Η ιδέα να γίνει το νησί “σκατζόχοιρος” με την πώληση όπλων όπως νάρκες θαλάσσης, drones και παράκτια αμυντικά πυραυλικά συστήματα – αντί για περισσότερα άρματα μάχης και F-16 – είναι ορθή.
Οι ηγέτες της Ταϊβάν πρέπει επίσης να επικεντρωθούν στην αναβάθμιση των εφεδρικών δυνάμεών τους για την απόκρουση οποιασδήποτε κινεζικής εισβολής.
Οι ΗΠΑ μπορούν να σηματοδοτήσουν την αποφασιστικότητά τους ήσυχα, χωρίς ρητές αμυντικές δεσμεύσεις. Η ανοικοδόμηση των σχέσεων με τους παραδοσιακούς συμμάχους τους στην Ασία είναι ζωτικής σημασίας.
Ένα καλό ξεκίνημα θα ήταν να αποφεύγουν να τους “μειώνουν” σε ζητήματα που σχετίζονται με το εμπόριο και να αμφισβητούν το πόσα χρήματα πληρώνουν προκειμένου να στεγάζουν στρατεύματα των ΗΠΑ. Πρέπει να συζητηθεί ο ρόλος που θα διαδραμάτιζε κάθε μία από αυτές τις χώρες σε μια οποιαδήποτε σινοαμερικανική σύγκρουση. Η Ουάσινγκτον πρέπει επίσης να διερευνήσει την πιθανότητα μιας ευρύτερου φάσματος συνεργασίας για την ασφάλεια με μη παραδοσιακούς εταίρους της στην περιοχή, όπως το Βιετνάμ.
Τέλος, οι ΗΠΑ θα πρέπει να συντονιστούν ευρύτερα με Ευρωπαίους συμμάχους τους και άλλα κράτη εκτός της περιοχής – αποκαθιστώντας φιλίες που και πάλι ο Τραμπ τραυμάτισε τόσο απερίσκεπτα.
Καθοδηγούμενος από τις ΗΠΑ, ο κόσμος πρέπει να καταστήσει σαφές στο Πεκίνο ότι μια απρόκλητη επίθεση εναντίον της Ταϊβάν θα είχε μακροχρόνιες και βαθιές οικονομικές συνέπειες. Η Κίνα έχει κερδίσει πάρα πολλά από την ειρηνική αλληλεπίδραση με άλλες χώρες – περισσότερα, ίσως, από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην ιστορία.
Οι Κινέζοι ηγέτες τονίζουν ότι θα δέχονταν να καταβάλουν οποιοδήποτε τίμημα προκειμένου να “επανενώσουν” τη χώρα τους. Ευγενικά αλλά σταθερά, ο κόσμος πρέπει να τους καταστήσει σαφές πόσο υψηλό θα μπορούσε να είναι αυτό το τίμημα.
Της Συντακτικής Ομάδας του Bloomberg Opinion– Παραθέτουμε το αρχικό αγγλικό κείμενο
Xi Jinping’s Chinese Communist Party has threatened to invade Taiwan for more than seven decades. Now fears are growing among analysts, officials and investors that it might actually follow through over the next few years, potentially triggering a war with the U.S.
In September, People’s Liberation Army aircraft repeatedly breached the median line in the Taiwan Strait, eliminating a de facto buffer zone that has kept peace for decades. The party-run Global Times newspaper has given a picture of what could come, urging China’s air force to patrol the skies over Taiwan and “achieve reunification through military means” if it fires any shots. Taiwan announced it would only shoot if attacked.
Despite the saber rattling, China and Taiwan have many reasons to avoid a war that could kill tens of thousands, devastate their economies and potentially lead to a nuclear conflict with the U.S. and its allies. The overwhelming consensus remains that Beijing will continue efforts to control Taiwan through military threats, diplomatic isolation and economic incentives. Equities in Taiwan have recently hit record highs.
Taiwan’s Best Landing Sites Are Well Defended
Sources: The Chinese Invasion Threat, NASA, OpenStreetMap contributors, Natural Earth, Google Earth
But several forces may push them toward action: President Xi Jinping’s desire to cement his legacy by gaining “lost” territory, falling support among Taiwan’s public for any union with China, the rise of pro-independence forces in Taipei and the U.S.’s increasingly hostile relationship with Beijing on everything from Hong Kong to the coronavirus to cutting-edge technology.
“I am increasingly concerned that a major crisis is coming,” said Ian Easton, senior director at the Project 2049 Institute who wrote “The Chinese Invasion Threat: Taiwan’s Defense and American Strategy in Asia.” “It is possible to envision this ending in an all-out invasion attempt and superpower war. The next five to 10 years are going to be dangerous ones. This flash point is fundamentally unstable.”
Taiwan will be among the most pressing security issues facing whoever wins the U.S. election on Nov. 3. While Taipei has enjoyed a resurgence of bipartisan support in Washington and the Trump administration has made unprecedented overtures, President Donald Trump himself has expressed skepticism about Taiwan’s strategic value. Democratic nominee Joe Biden has previously said Congress should decide whether the U.S. should defend Taiwan in any attack.
Analysts such as Easton have gamed out scenarios of a potential Chinese invasion of Taiwan for years, based on military exercises, arms purchases and strategy documents from the major players. Most of them foresee China going for a quick knockout, in which the PLA overwhelms the main island before the U.S. could help out.
On paper, the military balance heavily favors Beijing. China spends about 25 times more on its military than Taiwan, according to estimates from the Stockholm International Peace Research Institute, and has a clear conventional edge on everything from missiles and fighter jets to warships and troop levels — not to mention its nuclear arsenal.
Beijing’s optimistic version of events goes something like this: Prior to an invasion, cyber and electronic warfare units would target Taiwan’s financial system and key infrastructure, as well as U.S. satellites to reduce notice of impending ballistic missiles. Chinese vessels could also harass ships around Taiwan, restricting vital supplies of fuel and food.
Airstrikes would quickly aim to kill Taiwan’s top political and military leaders, while also immobilizing local defenses. The Chinese military has described some drills as “decapitation” exercises, and satellite imagery shows its training grounds include full-scale replicas of targets such as the Presidential Office Building.
An invasion would follow, with PLA warships and submarines traversing some 130 kilometers (80 miles) across the Taiwan Strait. Outlying islands such as Kinmen and Pratas could be quickly subsumed before a fight for the Penghu archipelago, which sits just 50 kilometers from Taiwan and is home to bases for all three branches of its military. A PLA win here would provide it with a valuable staging point for a broader attack.
As Chinese ships speed across the strait, thousands of paratroopers would appear above Taiwan’s coastlines, looking to penetrate defenses, capture strategic buildings and establish beachheads through which the PLA could bring in tens of thousands of soldiers who would secure a decisive victory.
In reality, any invasion is likely to be much riskier. Taiwan has prepared for one for decades, even if lately it has struggled to match China’s growing military advantage.
Taiwan’s main island has natural defenses: Surrounded by rough seas with unpredictable weather, its rugged coastline offers few places with a wide beach suitable for a large ship that could bring in enough troops to subdue its 24 million people. The mountainous terrain is riddled with tunnels designed to keep key leaders alive, and could provide cover for insurgents if China established control.
Taiwan in 2018 unveiled a plan to boost asymmetric capabilities like mobile missile systems that could avoid detection, making it unlikely Beijing could quickly destroy all of its defensive weaponry. With thousands of surface-to-air missiles and anti-aircraft guns, Taiwan could inflict heavy losses on the Chinese invasion force before it reached the main island.
Taiwan Outgunned in Matchup of Military Might
Source: U.S. Department of Defense
Taiwan’s military has fortified defenses around key landing points and regularly conducts drills to repel Chinese forces arriving by sea and from the air. In July outside of the western port of Taichung, Apache helicopters, F-16s and Taiwan’s own domestically developed fighter jets sent plumes of seawater into the sky as they fired offshore while M60 tanks, artillery guns and missile batteries pummeled targets on the beach.
Chinese troops who make it ashore would face roughly 175,000 full-time soldiers and more than 1 million reservists ready to resist an occupation. Taiwan this week announced it would set up a defense mobilization agency to ensure they were better prepared for combat, the Taipei Times reported.
Other options for Beijing, such as an indiscriminate bombing campaign that kills hundreds of thousands of civilians, would hurt the Communist Party’s ultimate goal of showcasing Taiwan as a prosperous territory with loyal Chinese citizens, Michael Beckley, who’s advised the Pentagon and U.S. intelligence communities, wrote in a 2017 paper
.
“The PLA clearly would have its hands full just dealing with Taiwan’s defenders,” Beckley wrote. “Consequently, the United States would only need to tip the scales of the battle to foil a Chinese invasion.”
The potential involvement of the U.S. is a key wild card when assessing an invasion scenario. American naval power has long deterred China from any attack, even though the U.S. scrapped its mutual defense treaty with Taiwan in 1979 as a condition for establishing diplomatic ties with Beijing. The Taiwan Relations Act authorizes American weapons sales to “maintain a sufficient self-defense capability.”
Failing to intervene could hurt U.S. prestige on scale similar to the U.K.’s failed bid to regain control of the Suez Canal in 1956, Ray Dalio, the billionaire founder of Bridgewater Associates, wrote on Sept. 25. That crisis accelerated the disintegration of the British Empire and signaled the pound’s decline as a reserve currency in favor of the dollar, Dalio said.
“The more of a show the U.S. makes of defending Taiwan the greater the humiliation of a lost war,” he said. “That is concerning because the United States has been making quite a show of defending Taiwan while destiny appears to be bringing that closer to a reality.”
China’s Anti-Secession Law is vague on what would actually trigger an armed conflict. Its state-run media have warned that any U.S. military deployment to Taiwan would trigger a war — one of several apparent red lines, along with a move for Taipei’s government to declare legal independence. State broadcaster CCTV recently warned “the first battle would be the last battle.”
Since the Communist Party’s legitimacy is based in part on a pledge to “unify” China, its hold on the country’s 1.4 billion people could weaken if it allowed Taiwan to become an independent country. And while any invasion even of outlying islands carries the risks of economic sanctions or a destabilizing conflict, threats issued in state-run media allow Beijing to appeal to a domestic audience and deter Taiwan at the same time.
The PLA Air Force released a video in September showing H-6 bombers making a simulated strike on a runway that looked like one at Anderson Air Force Base on Guam, a key staging area for any U.S. support for Taiwan. The Global Times reported that China’s intermediate ballistic missiles such as the DF-26 could take out American bases while its air defenses shoot down incoming firepower.
This is a worry for U.S. military planners. A University of Sydney study warned last year that America “no longer enjoys military primacy” over China and that U.S. bases, airstrips and ports in the region “could be rendered useless by precision strikes in the opening hours of a conflict.”
“Beijing’s strategy isn’t just based on undermining Taiwan’s resistance, it’s also a gamble on how the U.S. will approach the cross-strait issue,” Daniel Russel, a former top State Department official under President Barack Obama, said in Taipei on Sept. 8. “The strongest driver of increased Chinese assertiveness is the conviction that the Western system, and the U.S. in particular, is in decay.”
In August, China fired four missiles into the South China Sea capable of destroying U.S. bases and aircraft carriers. Since the DF-26 can be armed with both nuclear and conventional warheads, arms-control experts have worried that any signs China was mobilizing to fire one could trigger a preemptive U.S. strike against Chinese nuclear forces — potentially leading to an uncontrollable conflict.
Whether the world will ever get to that moment largely hinges on political leaders in Beijing and Washington.
Chinese and U.S. Forces Could Clash Over Taiwan
Taiwan’s outlying islands would likely be among the first targets of an invasion
Sources: The Chinese Invasion Threat, Natural Earth, International Institute for Strategic Studies; U.S. Department of Defense, GlobalSecurity.org
Some in the U.S., like Trump’s former national security adviser, John Bolton, wanted the administration to do much more to show it would come to Taiwan’s aid. Richard Haass, president of the Council on Foreign Relations, argued last month that the U.S. should explicitly state it would intervene to deter Xi and reassure allies.
“Above all, Xi is motivated by a desire to maintain the CCP’s dominance of China’s political system,” Haass wrote in Foreign Affairs magazine on Sept. 2 in a piece co-authored with David Sacks. “A failed bid to ‘reunify’ Taiwan with China would put that dominance in peril, and that is a risk Xi is unlikely to take.”
China’s military said in September that it would defeat Taiwan independence “at all cost.” Ma Xiaoguang, a spokesman for China’s Taiwan Affairs Office in Beijing, separately warned that Tsai’s pro-independence Democratic Progressive Party was “totally misjudging” the situation.
Taiwanese officials have also said China’s military threat is rising, even though Defense Minister Yen De-fa told lawmakers on Sept. 29 there’s no sign the PLA is amassing troops for an invasion.
“We simply have to be prepared for the worst,” said Enoch Wu, a former officer in Taiwan’s special forces who is now with the New Frontier Foundation affiliated with Tsai’s ruling party. “China is no longer ‘biding its time’ and no longer trying to win hearts and minds.”
Ultimately, Xi would need to order any attack. Last year he said “peaceful reunification” would be best even though he wouldn’t “renounce the use of force.” He called Taiwan’s integration with China “a must for the great rejuvenation of the Chinese nation in the new era” — a key reason he’s used to justify scrapping presidential term limits in becoming China’s most powerful leader since Mao Zedong.
While an invasion carries enormous risks for the party, Xi has shown he will take strong action on territorial disputes. He’s ignored international condemnation in squashing Hong Kong’s pro-democracy camp, militarizing contested South China Sea land features and setting up reeducation camps for more than a million Muslim Uighurs in Xinjiang.
That record worries analysts like Easton, who wrote the book on China’s invasion threat.
“Taiwan fighting by itself could make Beijing pay a terrible price, at least several hundreds of thousands in casualties,” he said. “But that may be a price Xi Jinping is willing to pay. We underestimate the CCP’s capacity for radical decision making at our peril.”
