Η υπερ-κασετίνα με τα «μαγικά» κουμπάκια, η αγαπημένη μας αμερικάνικη τηλεοπτική σειρά (που κάνει τις σημερινές να ωχριούν μπροστά της!), το σχολικό Ανθολόγιο και μερικές ακόμα συγκινητικές φωτογραφικές αναμνήσεις από τις δεκαετίες του 1980 και 1990 που θα σας πάνε πολλά χρόνια πίσω…
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Η υπερ-κασετίνα!
…που δε μπορούμε να βρούμε πουθενά σήμερα! Ποιο κορίτσι δεν είχε ενθουσιαστεί με αυτή τη φοβερή κασετίνα με τις αμέτρητες θήκες;
Το βαλιτσάκι του Sport Billy
…δεν έλειπε τίποτα από εκεί! Θυμίζει λίγο την τσάντα της σημερινής μαμάς που έχει τα πάντα!
Η απόλυτη κανάτα των 80s
…που δεν έλειπε από κανένα σπίτι! Το πρόβλημα, βέβαια, ήταν ότι χρειάζοταν πολύ συχνά καθάρισμα γιατί μάζευε… μούχλα!
Ποιος διάβαζε Μπλεκ;
Οι άνδρες της παρέας σίγουρα! Ο δημοφιλής ήρωας που πολεμούσε για την ελευθερία του, έδωσε έμπνευση σε πολλά αγόρια της εποχής.
«Αυτός, αυτή και τα μυστήρια»
(τι να μας πει τώρα το Game of Thrones;)
Το θυμάστε αυτό το άρωμα;
…και το σχετικό λογοπαίγνιο, όταν είχε βγει; Δεν θυμόμαστε καν πώς μύριζε!
Από τα πλέον αγαπημένα σχολικά μας βιβλία!
Τα πιο όμορφα λογοτεχνικά κείμενα που διέγειραν την παιδική φαντασία!
Ο Τζον-Τζον!
«Ο καλύτερος φίλος της Bibi-Bo» -πόσο αθώα χρόνια..;
Αξέχαστη σχολική ανάμνηση…
Φαίνεται παλιακό, όμως αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής παράδοσης.
Και κάπως έτσι ΔΕΝ μάθαμε ποτέ Γεωμετρία…
Εσείς τι ζωγραφίζατε έξω από τα βιβλία σας;
Το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον
Ποιος δεν το έβλεπε; Πρόκειται για ένα από τα πιο αγαπημένα κινούμενα σχέδια όλων των εποχών που με χαρά θα παρακολουθούσαν και τα σημερινά παιδιά.
Αγαπημένες καραμέλες της εποχής!
Άραγε, ξέρει κανείς να μας πει αν κυκλοφορούν ακόμα στα περίπτερα;
Η πλατεία Ομονοίας ήταν κάποτε ωραία…
…είχε μπόλικο πράσινο και ένα μεγάλο συντριβάνι στο κέντρο της!
Αναπολώντας την δεκαετία 80.Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε Κρυφτό, Κυνηγητό,Κλέφτες κι Αστυνόμους!
Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε Κρυφτό, Κυνηγητό,Κλέφτες κι Αστυνόμους κ.α.
Οταν θέλαμε ποδόσφαιρο υπήρχε ακόμα κάποια αλάνα να μας δεχθεί
Τρώγαμε καραμελάκια ΡΕΖ, μπομπονέλα γαριδάκια Extra και Φοφίκο…
Επίσης κάναμε ακόμη παιδικά πάρτυ στα σπίτια μας τα Σάββατα
Τις πρώτες πορνό ταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο Βίντεο του Μπαμπά όταν κάναμε κοπάνες από το σχολείο και μαζευόμαστε στο σπίτι όλοι μαζί
Ακούγαμε τους ερασιτέχνες στο ραδιόφωνο και τους ερωτευόμαστε από τη φωνή τους (εγώ είχα την τύχη να έχω και δικό μου)
Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και όχι τυποποιημένες τυρόπιτες κουρού.
Τρώγαμε Κουκουρουκου και Σοκοφρέτες…
Κάναμε ψεύτικα τατουάζ από τις τσίχλες…
Διαβάζαμε Μπλεκ, Αγόρι, Ποπάυ, Τιραμόλα… και Σούπερ Κατερίνα…
Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό…
Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο & δεν κινδυνεύαμε τόσο…
Παίζαμε Μήλα – Σχοινάκι – Μακριά γαϊδούρα.
Τραγουδήσαμε ‘Το νού σου κύριε οδηγέ’ και χορέψαμε λαμπάντα και Ska sou sou….
Βλέπαμε Tom & Jerry, Looney toones, Bugs Bunny και Coyte με το Bippp Bippp…
Παίζαμε Μπουκάλα και Θάρρος ή Αλήθεια…
Κάναμε απίστευτες πλάκες με τις μπουγελόφατσες
Ντυνόμασταν Νιτζα, Καουμπόυ και Ρομπέν των Δασών τις Απόκριες και όχι Πίκατσου και Μπομπ Σφουγγαράκης…
Συνωστιζόμασταν στα Βίντεο Κλαμπ, για να πάρουμε κασέτες με τον Μουστάκα και τους νέους τότε Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, Ψάλτη και Στίβ Ντούζο…
Παίρναμε το μπλοκ με τις χειροτεχνίες και με το ασημόχαρτο και το χρυσόχαρτο φτιάχναμε στολίδια τα Χριστούγεννα.
Βλέπαμε Παιχνίδια χωρίς Σύνορα…
Είδαμε Michael Jordan και μαζεύαμε κάρτες ΝΒΑ…
Το πρώτο μας φιλί δίνονταν με ακούμπισμα των χειλιών και όχι κατευθείαν η γλώσσα στον ουρανίσκο…
Τρώγαμε παγωτά ΑΓΝΟ με την φάτσα με την τσιχλομυτούλα…
Ακούγαμε Στέφανο Κορκολή, Οmega Vibes, Αλέξια & Κωνσταντίνα…
Βλέπαμε το ΑΡΓΑ και το Μπίγκο με τον Νίκο Μαστοράκη…
Είδαμε χιλιάδες σποτάκια εναντίων των Ναρκωτικών και μας ενημέρωναν στα σχολεία για το AIDS…
Παίζαμε με νεροπίστολα…
Βλέπαμε ακόμα Λευκά Χριστούγεννα… χωρίς πολέμο, πριν οι εποχές γίνουν και αυτές ΕΜΟ…
Βάζαμε κολόνια Μυρτώ και 4711…
Λουζόμασταν με Johnson’s όχι πια δάκρυα και βάζαμε τραυμαπλάστ με φιγούρες και ας μην είχαμε πληγές..
Λέγαμε ανέκδοτα με τον Τοτό και τους Πόντιους & όχι με Ξανθιές.
Προλάβαμε Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου & όχι τις τωρινές κόπιες τους, που μας βασανίζουν ανελέητα…
Παίζαμε Monopoly, τα επιτραπέζια της ΜΒ όπως ΗΟΤEL, Μάντεψε ποιος, Το στοιχειωμένο σπίτι…
Τα πανηγύρια στο χωριό που πηγαίναμε μια φορά το χρόνο και τρώγαμε ότι παραδοσιακό υπήρχε και χορεύαμε νησιώτικα με την ψυχή μας…
Τη μανία με τα ΓΙΟ-ΓΙΟ…
Τα ζελεδάκια του Λάβδα που τα παίρναμε με τα σακουλάκια και τις μακρόστενες καραμέλες με τα φρούτα…
Τη πίτσα που τη τρώγαμε σπάνια και κάναμε γιορτή κάθε φορά που μαθαίναμε ότι οι γονείς θα μας πάνε σε πιτσαρία…
Με λίγα λόγια για αυτούς & για ακόμα περισσότερους λόγους, ζήσαμε ίσως την καλύτερη δεκαετία…
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ΓΟΝΕΙΣ μας
που αποφάσισαν να μας κάνουν την κατάλληλη στιγμή…
και μας επέτρεψαν να ζήσουμε τόσο ανέμελα και όμορφα χρόνια…
romianews