Η συμφωνία για τα 10 εκατ βαρέλια πετρελαίου κρύβει το ‘σχέδιο’ της Σ.Αραβίας για το μέλλον της ενέργειας

Την προηγούμενη εβδομάδα έγινε εκτενής μελέτη από τους αναλυτές , της συμφωνίας για το πετρέλαιο που προβλέπει μείωση ημερησίως 10 εκατ. βαρελιών, από την παγκόσμια παραγωγή. Σκοπός η συγκράτηση της πτώσης της τιμής του βαρελιού, που έχει κατρακυλήσει.

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Υπήρξαν εκατοντάδες αναλύσεις που την περιέγραφαν σαν “συμφωνία του αιώνα”, μιας και ουδέποτε είχε περικοπεί από την παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου τόσο τεράστια ποσότητα.

Μάλιστα δημιουργήθηκε μία πρόσκαιρη ευφορία που οδήγησε σε αύξηση της τιμής του βαρελιού. Φαίνεται όμως πως όλα είναι πρόσκαιρα και στην ουσία, απλά θέλησαν οι παίκτες να κερδίσουν χρόνο για να μελετήσουν τις μελλοντικές κινήσεις τους.

Οι χώρες παραγωγοί αγωνίζονται με τους καταναλωτές να είναι θεατές. Και να πληρώνουν φυσικά.  Σαουδική Αραβία και Ρωσία αγωνίζονται μεταξύ τους, με τις ΗΠΑ σε δευτερεύοντα ρόλο

Λίγο πριν τη συμφωνία περικοπής της παραγωγής κατά 10 εκατ βαρέλια ημερησίως,  η τιμή του δείκτη WTI είχε σταθεροποιηθεί  στα 22 δολάρια το βαρέλι και τα κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου (hedging) είχαν δώσει σκληρές μάχες, προκειμένου να μην κατέλθει ο δείκτης κάτω από το ψυχολογικό φράγμα των 20 δολαρίων. Τρεις φορές, η τιμή κόλλησε ακριβώς στα 20 δολάρια και πολλές φορές κυμάνθηκε μεταξύ 20,01 και 20,06 δολαρίων.

Η αρχική ευφορία, όπως προαναφέραμε ανέβασε πρόσκαιρα τις τιμές, τις  έσπρωξε ακόμα και στα 28 δολάρια το βαρέλι, ενώ η διακύμανση του Brent ήταν κι αυτή ανάλογη προς τα επάνω.

Φαίνεται όμως πως η συμφωνία είναι, αν όχι ‘πέτσινη’ τουλάχιστον ‘πλαστή’

Πρέπει να ληφθή υπ όψιν είναι ότι η παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου αυξανόταν διαρκώς τα τελευταία δέκα χρόνια μιας και αυξανόταν η ζήτηση διεθνώς. Και έτσι έκλεισε το 2019 με την ημερήσια παραγωγή να είναι 100 εκατ. βαρέλια.

Μείωση κατά 30%

Συνεπώς, τα 10 εκατ. βαρέλια που έκοψαν με την συμφωνία, αποτελούν το 10% της ημερήσιας παγκόσμιας παραγωγής. Ωστόσο στην  παρούσα φάση, ο κορονοϊός έχει περιορίσει  πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους, με ένα άνευ προηγουμένου lockdown. Αποτέλεσμα να μην κινούνται τα αυτοκίνητα. Να μην πετάνε τα επιβατικά αεροπλάνα. Να μην γίνονται κρουαζιέρες. Να έχουν φτάσουν στο ναδίρ οι ακτοπλοϊκές μεταφορές. Να μην λειτουργούν τα εργοστάσια. Να μη λειτουργεί τίποτα.

Η κάθετη πτώση της ζήτησης πετρελαίου από όλα αυτά είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν από την παγκόσμια ζήτηση 30 εκατ. βαρέλια ημερησίως. Αυτό σημαίνει ότι οι απώλειες στη ζήτηση ημερησίως έφτασαν στο 30%! Κατά συνέπεια όσοι χαρακτήρισαν ιστορική την συμφωνία αστόχησαν εντελώς, πολύ απλά διότι ακόμα και μετά από μια τέτοια περικοπή, το έλλειμμα μεταξύ της παραγόμενης ποσότητας και της ζητούμενης ποσότητας, εξακολουθεί να είναι χαοτικό κατά 20 εκατ. βαρέλια ημερησίως. Πιο απλά υπάρχει ένα πλεόνασμα παραγωγής της τάξς των 20 εκατ βαρελιών!

Αν η περικοπή στην παραγωγή ήταν ίση με την μείωση στην ζήτηση, ή και πιο κάτω, τότε ναι θα ήταν πραγματική συμφωνία . Τότε οι τιμές του πετρελαίου θα αυξάνονταν  και θα έφταναν σε μερικές εβδομάδες, πάνω από τα επίπεδα των 45 δολαρίων για το WTI και πάνω από τα 50 δολάρια για το Brent. Επίπεδα που έχουμε χαρακτηρίσει ως «παγκόσμια τιμή ισορροπίας της ειρήνης».

Με αυτά ως δεδομένα, συνεχίζουμε στην αγορά σήμερα να έχουμε μια υπερπροσφορά πετρελαίου και να πλημμυρίζουν οι αποθηκευτικοί χώροι. Κι εδώ ακριβώς, ξεκινά το πρόβλημα.

Δεν υπάρχει η δυνατότητα αποθήκευσης! Ο πλανήτης σήμερα έχει maximum αποθηκευτική ικανότητα που φτάνει τα επτά δισ. βαρέλια. Πριν τον covid-19 οι δεξαμενές ήταν κατά 60% γεμάτες, ενώ σήμερα το ποσοστό αυτό ξεπερνά το 80%.

Δυνατότητα αποθήκευσης κατά 100% δεν υπάρχει, γιατί το πετρέλαιο ταξιδεύει σε διάφορους τύπους (βαρύ, ελαφρύ κτλ.). Αυτό σημαίνει πως δεν μπορεί να βάζεις σε μια δεξαμενή δύο τύπους πετρελαίου. Κατά συνέπεια πλησιάζουμε στο όριο που ο πλανήτης δεν θα μπορεί να αποθηκεύει πλέον πετρέλαιο. Με αυτούς τους ρυθμούς σήμερα και με δεδομένη την υπερπροσφορά κατά 20% έναντι της ζήτησης, οι δεξαμενές σε παγκόσμια κλίμακα θα γεμίσουν μετά από 3-5 εβδομάδες, χωρίς ωστόσο να έχουμε αύξηση της ζήτησης. Οι περιορισμοί στις μετακινήσεις παραμένουν.

Αυτό θα οδηγήσει σε παύση της παραγωγής; Με τα δεδομένα που έχουμε, ναι είναι ένα ενδεχόμενο και μάλιστα πιθανό.

Εδώ ακριβώς είναι και το παιγνίδι των Σαουδαράβων. Πιστεύουν ότι οι άλλοι παραγωγοί θα πτωχεύσουν, κυρίως οι Αμερικανοί (!)  και θα δημιουργηθούν κενά στην αγορά, τα οποία θα καλύψουν αυτοί με δικό τους αργό πετρέλαιο σε πολύ φτηνές τιμές. Θα είναι κερδισμένοι, διότι θα έχουν κατακτήσει νέες αγορές και θα εγκαθιδρύσουν την επικυριαρχία τους!

Το ‘κρυφό σχέδιο’ των Σαουδαράβων

Κι αν θέλει κανείς να δει την πραγματικότητα, οι λεγόμενες περικοπές στην παραγωγή, δεν είναι καν περικοπές. Η Σαουδική Αραβία, ιστορικά, ουδέποτε κατάφερε να παράγει ημερησίως άνω των 9.5 εκατ. βαρελιών ημερησίως. Όταν εν μέσω COVID-19 είπαν σταδιακά ότι αυξάνουν την παραγωγή τους στα 12,5 εκατ. βαρέλια μπλόφαραν. Είναι προφανές ότι δεν μπορούν να πετύχουν τέτοιους ρυθμούς εξόρυξης με την τεχνολογία που διαθέτουν.

Τι κάνουν, λοιπόν, οι Σαουδάραβες; Πουλούν από το απόθεμά τους!  Δηλαδή, ενώ δεν παράγουν όσο λένε, αδειάζουν τις δεξαμενές τους, την ώρα που οι άλλοι τις γεμίζουν.

Φαίνεται λοιπόν πως η συμφωνία του OPEC+ μάλλον οδηγεί σε μέγιστα προβλήματα την παγκόσμια αγορά. Ουδείς ξέρει ποια θα είναι η αντίδραση της Ρωσίας και φυσικά των ΗΠΑ.

Πάντως ίσως γι αυτό (και γι αυτό) ο Τραμπ να επιδιώκει πάση θυσία την επιστροφή στην οικονομική κανονικότητα, δηλαδή στη ζήτηση πετρελαίου.