Ο Τραμπ αλλάζει την αμερικανική ενεργειακή στρατηγική.Ο ρόλος της Λατινικής Αμερικής, του Ριάντ και του COVID-19

Όσο ο πλανήτης μουδιασμένος παρακολουθεί την επέλαση του COVID-19 και πολλές χώρες μετρούν νεκρούς, η Σαουδική Αραβία αποφάσισε να ‘επανασταστήσει’ κατά των ΗΠΑ του Τραμπ. Η σύγκρουση Ριαντ – Ουάσινγκτον έχει δυσχεράνει την παγκόσμια οικονομία ακόμα περισσότερο, μιας και ήδη ο COVID-19 καταστρέφει χώρες ολόκληρες.

Θα πρέπει να θυμίσουμε πως από τη στιγμή που ανέλαβε την Προεδρία των ΗΠΑ, ο Τραμπ προχώρησε σε μία αλλαγή στρατηγικής σε παγκόσμιο επίπεδο, με μεταφορά του ιμπεριαλιστικού βάρους από τις στρατιωτικές επεμβάσεις, στις οικονομικές. Όχι ότι έπαψε ο στρατός να αποτελεί τη δύναμη των ΗΠΑ, αλλά η απειλή επέμβασης είναι οικονομικότερη από την ίδια την επέμβαση. Στο πλαίσιο αυτό σημαντικό ρόλο παίζει και η CIA με παρασκηνιακές κινήσεις, κυρίως στη Λατινική Αμερική.

Δεν ξεχνάμε επίσης πως ο Τραμπ ήρε τους περιορισμούς εξόρυξης σε προστατευόμενες περιβαλλοντικά περιοχές των ΗΠΑ, μία στροφή στο σχιστολιθικό πετρέλαιο.

Η αλλαγή στην ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας επίσης έπαιξε ρόλο και μαζί με τον COVID-19 έχουμε ένα εκρηκτικό ενεργειακό μείγμα για το Λευκό Οίκο.

Αλλαγή πλεύσης του Τραμπ

Όπως αναφέραμε ήδη ο Τραμπ έκανε μία στροφή στην ίδια την αμερικανική ήπειρο, με τη Βενεζουέλα να μπαίνει στο στόχαστρό του. Είναι γνωστό πως η CIA και η SouthCom αποσταθεροποιούν αυτή τη χώρα για την προετοιμασία του σχεδίου Rumsfeld / Cebrowski για την καταστροφή κρατικών δομών στη λεκάνη της Καραϊβικής. Οι ΗΠΑ θεώρησαν ότι μια πιθανή εξάλειψη του προέδρου Nicolás Maduro δεν θα προκαλούσε περισσότερη αντίδραση από εκείνη του αρχηγού του στρατού του Παναμά, Manuel Noriega, το 1989.

Θυμίζουμε την παρέμβαση του συνόλου σχεδόν του Δυτικού Κόσμου στα της Βενεζουέλας και την προσπάθεια να απομακρυνθεί ο Maduro. Δεν εξετάζεται στο παρόν άρθρο ο ίδιος ο Maduro, αλλά η πολιτική των ΗΠΑ.

Η προσπάθεια του Τραμπ να ελέγξει τη Βενεζουέλα και τη Λατινική Αμερική αποτελεί μία στροφή στην αμερικανική πολιτική που είχαμε να δούμε αρκετές δεκαετίες, πριν από τον Πόλεμο του Κόλπου επί Μπους του Γηραιότερου.

Ο πόλεμος διαδοχής στη Σαουδική Αραβία και το μπέρδεμα στην Υεμένη

Η οικογένεια Σαούντ ελέγχει τη Σαουδική Αραβία με τρόπο που δε θυμίζει 21ο αιώνα. Να θυμίσουμε τον αποκεφαλισμό του ηγέτη της πολιτικής αντιπολίτευσης Σέιχ Νιμρ Μπαρρ αλ Νίμ (2016), τη σύλληψη σχεδόν όλων των πριγκίπων της βασιλικής οικογένειας και τη δήμευση της περιουσίας τους (2017) και φυσικά τον διαμελισμό με πριόνι ενός από τους υπηκόους της σε ένα προξενείο στο εξωτερικό (2018)!

Όταν ο Τραμπ επέδειξε απέναντι στη Σαουδική Αραβία, συμπεριφορά ππεριφρονητική (γνωστός άλλωστε ο Τραμπ για τη μη-διπλωματική του συμπεριφορά), το Ριαντ αποφάσισε να δείξει πως δεν είναι αδύναμο. Πως η συμμαχία με την Ουάσινγκτον είναι συμμαχία ίσων.

Τι έκανε το Ριαντ; Έριξε την τιμή του βαρελιού στα 35 δολάρια. Απέναντι στον Τραμπ είναι ο διάδοχος Μπιν Σαλμάν, άνθρωπος εξίσου τραχύς στη συμπεριφορά με τον Τραμπ.

Πώς αποφάσισε ο Τραμπ να δείξει στο Ριαντ ότι δεν θα ανεχθεί τον πετρελαικό πόλεμο που δέχεται; Eδώ μπαίνει ο στρατός.

Οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν στα ζητήματα της Υεμένης και υποστήριξαν φυλές που υποστηρίζονται από το Ιραν (!) και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) οδηγώντας το Ριαντ σε ήττα, για τον έλεγχο της χώρας. Δεν έχασαν την ευκαιρία και οι Βρετανοί κατέλαβαν το νησί Socotra στην είσοδο της Ερυθράς Θάλασσας.

Ο COVID-19 απετέλεσε μία τεράστια διέξοδο από το μπέρδεμα στην Υεμένη, καθώς όλες οι δυνάμεις αποσύρονται, με κατάπαυση του πυρός. Προσωρινή διέξοδος, ωστόσο το Ριαντ μπορεί να κερδίσει λίγο χρόνο και να επανεξεταστούν τα δεδομένα.

Πάντως τα Εμιράτα είναι οι μεγάλοι νικητές της νέας μοιρασιάς. Αυτή τη στιγμή συνεργάζονται με το Μπαχρέιν για να επαναφέρουν τη Συρία στη διεθνή σκηνή. Αν δε στο μέλλον προκύψει συμφωνία μεταξύ Ουάσινγκτον, Αμπού Ντάμπι και Τεχεράνης κατά του Ριάντ, θα γίνουμε μάρτυρες νέων συμμαχιών και της εγκατάλειψης της ψευδοαντιπαράθεσης μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών.

Ο Τραμπ πάντως ακολούθησε την τακτική μαστίγιο και καρότο. Το καρότο ήταν η εθελοντική μείωση της παραγωγής πετρελαίου, το μαστίγιο ήταν η απειλή της κατάσχεσης της Aramco, μοναδικής πηγής εισοδήματος για τους Σαούντ.

Το πρόβλημα όμως είναι πως ο COVID-19 έχει πλήξει σοβαρά πάνω από 150 πρίγκιπες της βασιλικής οικογένειας, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνήτη του Ριάντ που βρίσκεται σε αναπνευστική υποστήριξη. Κλονίζεται ολόκληρο το σύστημα.

Παρόλα αυτά βρέθηκε ένας προσωρινός συμβιβασμός στις 9 Απριλίου, με τον ΟΠΕΚ να ανακοινώνει παγκόσμια μείωση της παραγωγής πετρελαίου κατά 10 εκατ. βαρέλια ημερησίως τον Μάιο και τον Ιούνιο, κατά 8 εκατ. βαρέλια ημερησίως κατά τη διάρκεια του δεύτερου εξάμηνου του 2020 και 6 εκατ. την ημέρα κατά τους επόμενους 16 μήνες. Αυτή η απόφαση, όσο δραστική και να φαίνεται, αντισταθμίζει μόνο το 1/3 της πτώσης της παγκόσμιας κατανάλωσης στη περίοδο της επιδημίας.

Φυσικά η εφαρμογή της απόφασης εξαρτάται από την τήρηση της από όλα τα μέλη του ΟΠΕΚ. Ενδεικτικά, το Μεξικό έχει συμφωνήσει να μειώσει μόνο κατά 100.000 βαρέλια / ημέρα αντί των αναμενόμενων 400.000/ημέρα. Ο πρόεδρος Τραμπ πρότεινε να μειωθεί η παραγωγή των ΗΠΑ κατά επιπλέον 250.000/ημέρα βαρέλια αντί για το Μεξικό, αλλά το τελευταίο εξακολουθεί να μην προθυμοποιείται να ανταποκριθεί στη ποσότητα που του ζητήθηκε.

Η συνάντηση των Υπουργών Ενέργειας των G20 μπόρεσε μόνο να επισημάνει την αδυναμία εφαρμογής της συμφωνίας.

Ο σώζων εαυτόν σωθήτω στην εποχή του COVID-19.

Η επιδημία του COVID-19

Ήδη φαίνεται πως η οικονομική κρίση λόγω του COVID-19 θα είναι μεγάλη και μακρά. Θα έχουμε τεκτονικές αναταράξεις στις οικονομίες όλου του πλανήτη, φυσικά με τις ΗΠΑ να βρίσκονται στο επίκεντρο των εξελίξεων.

Η προσοχή όλων των πολιτικών ηγετών έχει στραφεί στην οικονομία, με τις παρεμβατικές κινήσεις στο εξωτερικό να μπαίνουν ‘στον πάγο’ επί του παρόντος.

Στο πλαίσιο αυτό και συνυπολογίζοντας όλα όσα έχουμε αναφέρει μπορούμε να εικάσουμε πως θα έχουμε τις εξής εξελίξεις από τον Τραμπ:

Θα διακόψει τη πολιτική του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον που ευνοεί τους καταναλωτές αντί των θέσεων εργασίας. Στη συνέχεια, φαίνεται ότι θα επιβάλει υψηλούς δασμούς στις εισαγωγές φθηνού πετρελαίου για τη διάσωση της βιομηχανίας σχιστόλιθου.
Θα διακόψει τη πολιτική του προέδρου Gerald Ford ο οποίος επιβεβαίωνε την ελεύθερη αγορά, ενώ επέτρεπε στον ΟΠΕΚ να συγκροτήσει ένα καρτέλ εις βάρος μόνο των Ευρωπαίων. Εντελώς λοιπόν αναπάντεχα, το Κογκρέσο θα υιοθετήσει ένα νομοσχέδιο που χρονολογείται από το 2007 που θα καταδικάζει τα κράτη μέλη του ΟΠΕΚ για μη ανταγωνιστική πρακτική και συγκρότηση καρτέλ. (Νόμος No Oil Production and Exporting Cartels Act – NOPEC).