Ποτέ, μεταπολεμικά, δεν ήταν πιο έντονος ο κίνδυνος μίας πολεμικής σύγκρουσης μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, ενός γενικευμένου πολέμου στην Ευρώπη.
Η αίσθηση που αρχίζει πια να επικρατεί στη Δύση είναι πως ο πόλεμος στην Ουκρανία θα είναι νικηφόρος για τη Ρωσία.
Αυτό που δεν έχει γίνει σαφές είναι πώς βλέπει το μέλλον της Ουκρανίας το Κρεμλίνο. Πώς σκέφτεται τις ανατολικές επαρχίες, τη δημιουργία ή όχι μιας ουδέτερης ζώνης κλπ.
Η ουδέτερη ζώνη
Η εισαγωγή δυτικών βαλλιστικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και πυραύλων κρουζ αποκλείει την ουδέτερη ζώνη εκτός εάν φθάνει σχεδόν στον ποταμό Δνείπερο. Ακόμα και σ΄ αυτήν την περίπτωση, όμως, δεν προστατεύει τη Ζαπορίζια ή την Κριμαία, γράφει σε ανάλυσή του ο Stephen Bryen, πρώην αναπληρωτής υφυπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, ειδικός στη στρατηγική και την τεχνολογία ασφαλείας.
Το ΝΑΤΟ βάζει τώρα F-16 στην Ουκρανία, τα οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, θα επιχειρούν από ρουμανικά αεροδρόμια.
Θα είναι εξοπλισμένα με πυραύλους κρουζ μεγάλης εμβέλειας JASSM και πυραύλους αέρος-αέρος AIM-120.
Θα χρειαστεί η Ρωσία να καταστρέψει τη ρουμανική αεροπορική βάση των επιχειρήσεων ή το ΝΑΤΟ θ’ αποσύρει την ιδέα να τη χρησιμοποιήσει για τις εξορμήσεις των F-16 οι οποίες, ορισμένοι προβλέπουν λόγω τοποθεσίας, θα έχουν ως στόχο να πλήξουν την Κριμαία;
Η Κριμαία είναι μια περιοχή εξαιρετικά ευαίσθητη για τη Ρωσία. Πρόσφατα, η Ουκρανία εξαπέλυσε ομοβροντία πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς σε στόχους εντός της χερσονήσου, συμπεριλαμβανομένων αεροδρομίων και λιμανιών, ιδιαίτερα της Σεβαστούπολης, και σύντομα θα επιχειρήσει, για άλλη μια φορά, να καταστρέψει τη γέφυρα του Κερτς.
Το ΝΑΤΟ παρέχει τις συντεταγμένες
Τους περισσότερους από αυτούς τους πυραύλους έχει προμηθευτεί από το ΝΑΤΟ (κυρίως αμερικανικούς), το οποίο παρέχει και τις συντεταγμένες των στόχων. Η βορειοατλαντική συμμαχία χρησιμοποιεί κατασκοπευτικά αεροπλάνα και ραντάρ μεγάλης εμβέλειας, καθώς και δορυφόρους, για να εντοπίσει τις ακριβείς συντεταγμένες για τους ουκρανούς πελάτες του.
Οι Ρώσοι έχουν μείνει αρκετά σιωπηλοί σε σχέση μ’ αυτές τις επιθέσεις, βασιζόμενοι στην αεράμυνα για ν’ αποτρέψουν το μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς.
Πύραυλος JASSM-ER απελευθερώνεται από μαχητικό F-16 πάνω από τον Κόλπο του Μεξικού, στη διάρκεια δοκιμής, τη 19η Σεπτεμβρίου 2018 (φωτογραφία Senior Master Sgt. Michael Jackson/U.S. Air Force)
Οι επιθέσεις στην Κριμαία δεν έχουν πραγματικό στρατιωτικό σκοπό, επειδή η Ουκρανία δεν διαθέτει τη χερσαία δύναμη που απαιτείται για να δώσει μια μάχη εκεί.
Η ιδέα είναι να ταπεινωθούν οι Ρώσοι, αλλά πιθανόν να υπάρξει το αντίθετο αποτέλεσμα. Καθώς η πίεση αυξάνεται, μπορεί κανείς να προβλέψει ότι η Ρωσία θ’ απαντήσει και θα χρησιμοποιήσει κτηνώδη βία, είτε επιτιθέμενη στο Χάρκοβο, στην Οδησσό ή στο Κίεβο (σ’ ορισμένες ή σ’ όλες αυτές τις πόλεις).
Διαθέτει περισσότερους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς απ’ όσους μπορεί να προμηθεύσει το ΝΑΤΟ και το Κίεβο δεν έχει επαρκή αεράμυνα για να προστατεύσει τις πόλεις του από την καταστροφή.
Οι Ρώσοι έστειλαν το μήνυμα
Ποια είναι, λοιπόν, η στρατηγική της συμμαχίας, εκτός από την τιμωρία της Ρωσίας καθώς η Ουκρανία χάνει τον πόλεμο;
Φαίνεται πως το ΝΑΤΟ προσπαθεί να πείσει τους Ρώσους ότι θα πληρώσουν πολύ υψηλό τίμημα για την ήττα της. Ορισμένοι στους κόλπους του μπορεί να πιστεύουν ότι θ’ αυξηθεί η πίεση στο εσωτερικό της Ρωσίας για να υποχωρήσει και να σταματήσει τις τελευταίες επιθετικές επιχειρήσεις της, ίσως ακόμη και να επιδιώξει κατάπαυση του πυρός.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η Ρωσία μπορεί να πειστεί να σταματήσει τις επιδρομές της εναντίον της Ουκρανίας ή να εξετάσει το ενδεχόμενο κατάπαυσης του πυρός. Παρά τις πολλές συζητήσεις, αυτό το θέμα ευνοεί τις επιλογές της Ουκρανίας, όχι της Ρωσίας.
Οι Ρώσοι έστειλαν το δικό τους μήνυμα στην Ουάσιγκτον, με την αποστολή πολεμικών πλοίων και πυρηνικών υποβρυχίων τους στην Κούβα. Το αν η Ουάσιγκτον θα «το λάβει» δεν είναι ξεκάθαρο.
Στην πραγματικότητα, όλα όσα μπορούμε να πληροφορηθούμε δείχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση: η Ρωσία εμφανίζεται ολοένα και πιο οργισμένη με τις επιδρομές στο έδαφός της και στην Κριμαία. Η πραγματική πίεση στο εσωτερικό της ηγεσίας της είναι να εντείνει σημαντικά τις επιθέσεις σε ουκρανικούς στόχους.
Απογοήτευση και οργή
Αυτά τα μηνύματα διαδόθηκαν σε μια σειρά προσωπικών συναντήσεων αυτόν τον μήνα στην οικονομική σύνοδο κορυφής της Αγίας Πετρούπολης. Δεν μεταδόθηκαν από τον Πούτιν, τουλάχιστον φωναχτά.
Αλλά από το αμέσως κατώτερο ηγετικό επίπεδο εκφράστηκε η απογοήτευση και η οργή της Ρωσίας, και κατακεραυνώθηκαν τόσο οι Ουκρανοί όσο και το ΝΑΤΟ.
Η ρωσική φρεγάτα Admiral Gorshkov, εξοπλισμένη με υπερηχητικά όπλα, κατευθύνεται στην Κούβα
Ορισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες, χάνοντας επικίνδυνα την πολιτική υποστήριξη στο εσωτερικό, ιδιαίτερα ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, μπορεί να επιλέξουν έναν μεγαλύτερο πόλεμο στην προσπάθειά τους να μετατοπίσουν υπέρ τους την κοινή γνώμη.
Η αποστολή στρατευμάτων και η προσφορά μαχητικών αεροσκαφών και άλλων όπλων θα μπορούσε να εκληφθεί ως σκόπιμη επιδίωξη για έναν ευρύτερο ευρωπαϊκό πόλεμο.
Το γεγονός ότι, προφανώς, οι ΗΠΑ βρίσκονται πίσω από τη χρησιμοποίηση βάσεων F-16 στη Ρουμανία, μπορεί ν’ αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο ο Μπάιντεν στοχεύει να προκαλέσει έναν πόλεμο στην Ευρώπη για να ξεφύγει από τ’ αδιέξοδά του. (Ή ίσως ο ίδιος να μην γνωρίζει τίποτα γι’ αυτό, αλλά οι σύμβουλοί του να έχουν καταστρώσει αυτή τη «νέα» στρατηγική για να τον σώσουν).
Αντιπολεμικό αίσθημα
Τέτοιες ιδέες είναι εγγενώς επικίνδυνες επειδή οι άμυνες του ΝΑΤΟ είναι ντροπιαστικά αδύναμες. Το να ρισκάρουμε τη συμμαχία και το μέλλον της Ευρώπης για χάρη της παραμονής στην εξουσία είναι, από μόνο του, επαίσχυντο και πιθανώς εγκληματικό.
Ούτε αποδεικνύεται ότι η κοινή γνώμη θα υποστηρίξει έναν μεγαλύτερο πόλεμο. Στην πραγματικότητα, είναι πιο πιθανό να υπάρχει συσσωρευμένο αντιπολεμικό αίσθημα στην Ευρώπη που θα εκραγεί τόσο από τα δεξιά όσο και από τα αριστερά και πιθανώς και από το κέντρο.
Το ΝΑΤΟ βρίσκεται ήδη επικίνδυνα κοντά στο να μετατραπεί σε μια επιθετική συμμαχία, και αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στη διάσπαση και την απόρριψή του.
