Ερντογάν: Απειλεί με θρησκευτικό πoλεμο την Ευρώπη

Ερντογάν: Απειλεί με θρησκευτικό πόλεμο την Ευρώπη

«Έχει απασφαλίσει…» λένε για τον Ερντογάν ευρωπαίοι αξιωματούχοι που τον έχουν ζήσει αρκετά χρόνια, σε επισκέψεις του, στις Βρυξέλλες.

Βλέποντάς τον πρόεδρο της Τουρκίας στις καθημερινές του εμφανίσεις και δηλώσεις δεν θέλει και πολύ να καταλάβεις ότι πλέον κινείται από κάθε όριο ευπρέπειας, λογικής και συνεννόησης. Όταν λέει ότι ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουελ Μακρόν έχει ανάγκη εγκεφαλικής θεραπείας, όταν υποστηρίζει ότι η Μεσόγειος του ανήκει, όταν απειλεί ότι θα ξαναρίξει τους Έλληνες στη θάλασσα, όταν προαναγγέλλει πικ-νικ στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, όταν ακούει την κραυγή ενός Τούρκου που δεν έχει να φάει και του πετάει «τσάι της χαράς» ή όταν ισχυρίζεται ότι η Ευρώπη σήμερα συμπεριφέρεται στους μουσουλμάνους όπως οι ναζί στους Εβραίους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Ταγίπ Ερντογάν συμπεριφέρεται δίχως μέτρο, δίχως όριο. Δύσκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει τι τρέχει με τον πρόεδρο της Τουρκίας. Εχει ήδη εμπλακεί σε τέσσερις πολέμους και συνεχίζει απειλώντας ότι θα συντρίψει όποιον δεν υποταχθεί μπροστά του.

Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό να καταλάβει κάποιος ότι με έναν τέτοιο Ερντογάν δεν μπορεί να γίνει κανενός είδους διάλογος. Ακόμα  κι αυτά που θα μπορούσες να συζητήσεις μαζί του, υπό συνθήκες, δεν αρκούν στον σουλτάνο.

Ούτε χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να καταλήξεις στο συμπέρασμα πως δεν τον απασχολεί το ενδεχόμενο κατάρρευσης της τουρκικής οικονομίας .  Άλλωστε ο ίδιος κι η οικογένειά του είναι εξασφαλισμένοι…. Και πολλές γενιές ακόμα. Κι αν οι Τούρκοι πεινάνε εκείνος έχει αποθέματα από «τσάι της χαράς» σαν την Μαρία Αντουανέτα που όταν έμαθε ότι ο γαλλικός λαός δεν είχε ψωμί να φάει, απαντούσε «ας φάνε παντεσπάνι, ή… μπριός», όπως φαίνεται ότι ήταν η ακριβής γαλλική έκφραση.

Οταν ένας ηγέτης περιφρονεί τους ίδιους τους πολίτες της χώρας του, μην περιμένετε ότι θα σταματήσει μπροστά σε ικεσίες τύπου Χάικο Μάας που ο καημένος ο Γερμανός πασχίζει φοβισμένα και με αερολογίες να εξηγήσει στην τουρκική ηγεσία ότι πρέπει να αλλάξει τροπάρι. Ο Ερντογάν ωστόσο δεν ενδιαφέρεται. Δεν ενδιαφέρεται διότι έχει ‘μεθύσει από την εξουσία’. Είναι ένας ολοκληρωτικός, αυταρχικός ηγέτης.

Για τον Τούρκο πρόεδρο ακόμη και η κατάρρευση της οικονομίας του είναι διαπραγματευτικό χαρτί. Με τον κίνδυνο του κραχ απειλεί τους Ευρωπαίους ότι θα τους πάρει μαζί τους στον πάτο και ότι θα την πληρώσουν οι τράπεζες και οι βιομηχανίες που κάνουν μπίζνες στην Τουρκία.

Ούτε την Αμερική λογαριάζει ο Ερντογάν αντιλαμβανόμενος ότι θα της πάρει καιρό να συνέλθει. Είτε επανεκλεγεί ο Τραμπ, οπότε η αλλοπρόσαλλη εξωτερική πολιτική θα συνεχιστεί, είτε ο Μπάιντεν που θα χρειαστεί χρόνο για να την αλλάξει, οι ΗΠΑ βρίσκονται εκτός παιγνιδιού, άμεσα.

Αν συνυπολογιστεί πως  η παγκόσμια κοινότητα, σχεδόν έναν χρόνο τώρα, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την πανδημία με τον κορωνοϊό (όχι σε επίπεδο εμβολίου, φαρμάκου), να έχουμε ενιαία μέτρα, απαγορεύσεις και προτάσεις… Σκεφτείτε πως στους ευρωπαικούς αγώνες μπάσκετ και ποδοσφαίρου, αλλού υπάρχουν θεατές κι αλλού όχι. Ολυμπιακός – Μαρσέιγ πριν μία εβδομάδα, άδειο το γήπεδο. Πορτό – Ολυμπιακός σήμερα με (λίγους) θεατές.

Τα βλέπει αυτά ο Ερντογάν κι αντιλαμβάνεται την έλλειψη ενιαίου μετώπου.

Το τελευταίο τριήμερο ο Ερντογάν απειλεί την Ευρώπη με τζιχάντ! Με ποια αφορμή; Επειδή οι Γάλλοι αντέδρασαν στον αποκεφαλισμό του καθηγητή Σαμουέλ Πατί από έναν 18χρονο τζιχαντιστή Τσετσένο. Κι επειδή ο Μακρόν -ως αντίδραση- έκλεισε ένα τζαμί και κάποιοι Γάλλοι δήμαρχοι ανήρτησαν γελοιογραφίες του Σαρλί Εμπντό! Κι ο Ερντογάν έφτασε στο σημείο να πει ότι οι Ευρωπαίοι φέρονται στους μουσουλμάνους όπως οι ναζί στους Εβραίους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου!

Τι κάνει πάλι στην ουσία ο Τούρκος Πρόεδρος ; Απλό είνααι: Απειλεί τους δυτικούς ότι θα ανοίξει την πόρτα του ισλαμικού ριζοσπαστισμού, καλώντας σε εξέγερση τους μουσουλμάνους μετανάστες που ζουν στην Ευρώπη. Αν ρωτάτε πώς θα αντιδράσει η ΕΕ, η απάντηση είναι εύκολη: Βλέπετε πολλά σημάδια ότι η Μέρκελ ξυπνάει; Ανιχνεύετε πολλά δείγματα συνεννόησης ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες που έχουν εμπορικές συναλλαγές με την Τουρκία; Ή μήπως οι δυτικοί -στο σύνολό τους- συνεχίζουν να χαϊδεύουν τον Ερντογάν λησμονώντας ότι η σιωπή είναι συνενοχή και ότι η στάση τους αποθρασύνει την Τουρκία;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *