
Σοκ και δέος στην Τουρκία από το ελληνικό εθνόσημο στα γαλλικά μαχητικά, με τους Τούρκους να μην πιστεύουν την εξέλιξη και το πόσο ανοίγει η ψαλίδα.
Το πρώτο Rafale με αριθμό «Β305», με το ελληνικό εθνόσημο, όπως έχουν όλα τα μαχητικά αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας είναι γεγονός, μία εξέλιξη που μούδιασε του χρήστες του διαδικτύου στην Τουρκία.
Οι Τούρκοι βλέπουν την Ελλάδα να ξεφεύγει αργά αλλά σταθερά, την ώρα που η τουρκική πολεμική αεροπορία έχει μείνει με το 80% των τουρκικών F-16 στα… κόκκινα, λόγω των πολλών ωρών πτήσης.
Η αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα αγοράς και κατασκευής των αμερικανικών F-35, λόγω της αγοράς από την Άγκυρα των ρωσικών S-400, έχει αφήσει τη Τουρκία χωρίς αεροπλάνο νέας γενιάς.
Μάλιστα οι Τούρκοι έμειναν στην κυριολεξία να… κοιτούν το τουρκικό μίνι αεροπλανοφόρο Anadolu, αφού δεν μπορούν να βάλουν πάνω σε αυτό τα F-35 B όπως υπολόγιζαν.
Τώρα τρέχουν να προλάβουν να βάλουν καταπέλτη, ώστε να εκτοξεύονται από το τουρκικό μίνι αεροπλανοφόρο τα Bayraktar
Oι Τούρκοι χρήστες του διαδικτύου ζητούν επιτακτικά την αγορά νέων αεροσκαφών, αφού αντιλαμβάνονται πως για να κατασκευαστεί τουρκικό μαχητικό νέας γενιάς θα χρειαστούν τουλάχιστον επτά με δέκα χρόνια, περίοδος κατά την οποία η Ελλάδα θα έχει αγοράσει και άλλα Rafale, θα έχει F-16 Viper ενώ πιθανών να βρίσκεται κοντά και στην απόκτηση F-35.
Tην ίδια ώρα οι Τούρκοι διαπιστώνουν το αδιέξοδο να πάρουν ρωσικά και κινεζικά μαχητικά, αφού δεν θα μπορέσουν ποτέ να τα συνδέσουν με τα συστήματα του ΝΑΤΟ, ενώ δεν θα μπορούν να τα εξοπλίσουν με τουρκικά όπλα.


Οπλική υπεροχή
Η επιλογή των Rafale και η αποδέσμευση βλημάτων που χρησιμοποιούν μόνο η Γαλλία και οι δυο-τρεις πολύ στενοί σύμμαχοί της φέρνουν μια κοσμογονία σε στρατηγικό επίπεδο. Για τον λόγο ότι πολύ απλά θα υπάρχει μια μη αμερικανική εφοδιαστική γραμμή οπλικών μέσων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ούτε εμπάργκο ούτε περιορισμοί στη χρήση για διακρατικές δράσεις, όπως ασκήσεις με συμμαχικές χώρες, ούτε «οροφή» στην εκπαίδευση του προσωπικού επί των αεροσκαφών. «Θα έχουμε… license to kill χωρίς να χρειάζεται να ρωτήσουμε ή να περιμένουμε άδεια, την ώρα που άλλες χώρες κατασκευάστριες μαχητικών αεροσκαφών δεν μας δίνουν το πράσινο φως για βλήματα που ζητάμε ή αποδεσμεύουν υποδεέστερες εξαγωγικές εκδόσεις των όπλων, ούτε και θα ελέγχονται από ξένο προσωπικό κάθε λίγο και λιγάκι, με ό,τι αυτό σημαίνει», εξηγεί έμπειρος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας.
Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που το υπουργείο Εθνικής Αμυνας μπορεί να ξεκαθαρίσει σε φίλους και συμμάχους ότι τα γαλλικά όπλα είναι δεσμευμένα για εθνικούς σκοπούς και άρα η Αθήνα θα έχει την προνομία να τα χρησιμοποιεί όπως θέλει, αφήνοντας τα αμερικανικά όπλα για χρήση από το ΝΑΤΟ.
Διόλου αμελητέο δεν πρέπει να θεωρείται και το γεγονός ότι στις μελλοντικές αναβαθμίσεις των όπλων του Rafale θα μπορούν να συμμετέχουν και ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες που θα αποκτήσουν τεχνογνωσία και θα βελτιώσουν την εξωστρέφειά τους, όπως συμβαίνει με τους ομίλους που κατασκευάζουν ηλεκτρονικά μέρη για τα Mirage 2000.
«Ο πύραυλος αέρος-αέρος Meteor θα μπορεί να χτυπήσει τα αντίπαλα F-16 πολύ πριν απειληθούν τα Rafale από εκείνα. Παράλληλα, τα Scalp μπορούν να χτυπήσουν στρατηγικούς στόχους βαθιά μέσα στην τουρκική ενδοχώρα σε απόσταση τουλάχιστον 250 χιλιομέτρων.
Oλα αυτά υπό την προστασία και σε συνέργεια με το αντιαεροπορικό δίκτυο. Δηλαδή προστατευμένα στην αντιαεροπορική ομπρέλα που παρέχουν τα συστήματα Patriot, S-300, Hawk, Βέλος, Crotale, Tor-M1 – οι Τούρκοι δεν έχουν αντίστοιχο τέτοιο πλέγμα. Τα ελληνικά αντιαεροπορικά θα προστατεύουν τα Rafale, αλλά και τα δικινητήρια γαλλικά μαχητικά θα είναι εντός της αεράμυνας και θα μπορούν να επιχειρούν στη μικρασιατική ακτή.
Αυτό σημαίνει ότι με το μακρύ χέρι που δίνουν τα Rafale με τα όπλα τους παρέχουν τη δυνατότητα First Launch Opportunity (πρώτου πλήγματος). Αυτό θα έχει ως απότοκο τα τουρκικά αεροσκάφη να κινδυνεύουν ακόμη και από την τροχοδρόμησή τους, όχι μόνο στον αέρα.
Αρα ενοποιείται -επιχειρησιακά και τακτικά- το περιβάλλον του Αιγαίου με αυτό της μικρασιατικής ενδοχώρας. Από θύματα, λοιπόν, γινόμαστε θύτες. Αν τυχόν και μας ενοχλήσουν, θα αντιμετωπίσουν μεγάλο πρόβλημα», επισημαίνει στο «ΘΕΜΑ» ο επισμηναγός ε.α. Στέφανος Καραβίδας, πρώην εκπαιδευτής του Κέντρου Αεροπορικής Τακτικής, ιπτάμενος σε F-16 Block 52+Advanced.


Το μυστικό
Ως πτητικές μηχανές, τα Rafale της Πολεμικής Αεροπορίας θα είναι ό,τι πιο σύγχρονο θα κυκλοφορεί στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, εξαιρουμένων των F-35, που είναι άλλη κατηγορία αεροσκαφών.
Τα Rafale υπερέχουν σχεδιαστικά από τα Μirage 2000 και από τα F-16 -λόγω νεότερης σχεδιαστικής γενιάς- και συνδυάζουν πολλά χαρακτηριστικά αυτονομίας, επιβιωσιμότητας και ευκολίας στην τεχνική υποστήριξη, χαρακτηριστικά που έχουν κληροδοτηθεί από τα πρώτα Mirage F1CG και Μirage 2000 και αφορούν τη γαλλική φιλοσοφία της απλότητας. Τα Rafale επιχειρούν στο Αφγανιστάν, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική και στο γαλλικό Ναυτικό στην Ινδία, ενώ δεν χρειάζονται την τεράστια υποστήριξη που απαιτούν τα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη.
Αξίζει να αναφερθεί ότι και μόνο οι αεραγωγοί των Rafale -στη θέση που βρίσκονται επί της ατράκτου- μειώνουν σημαντικά την ανάγκη καθαρότητας των διαδρόμων προσγείωσης. Τι σημαίνει αυτό; Οτι τα δικινητήρια γαλλικά μαχητικά μπορούν να επιχειρούν σε δύσκολους, πρόχειρους ή… βρώμικους διαδρόμους και σε πιθανή πολεμική περίοδο δεν απαιτούνται πολλά μέσα καθαριότητας και αποκατάστασης ενός βομβαρδισμένου διαδρόμου.
Αυτό είναι μια μικρή αλλά εξαιρετικά σημαντική λεπτομέρεια που αφορά την κίνηση του μαχητικού στο έδαφος. Είναι ενδεικτικό το παράδειγμα των F-16, για τα οποία απαιτείται πεντακάθαρος διάδρομος για την απογείωση και την προσγείωση, αφού η εμπειρία έχει αποδείξει ότι ακόμη και το μικρότερο χαλίκι μπορεί να δημιουργήσει ρωγμές ή ακόμη και να σπάσει κάποιο πτερύγιο.
Στον αέρα, όπως λένε οι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας με τους οποίους συνομιλήσαμε, τα Rafale είναι από τα πιο ασφαλή πτητικά μέσα καθώς ενσωματώνουν πολλά συστήματα ασφαλείας και ταυτοχρόνως θεωρούνται πολύ φιλικά για τους πιλότους.

Πολλαπλασιαστές ισχύος
Αν και λίγα σε αριθμό, μόλις 18, όταν θα έχουν παραληφθεί στο σύνολό τους, στο τέλος του 2023, τα Rafale θα λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές ισχύος. «Το δικινητήριο γαλλικό αεροσκάφος επιχειρησιακά ισοδυναμεί με πολλαπλάσιο αριθμό παλαιών μαχητικών και υπερέχει και στις κλειστές αερομαχίες, όπως και στις πέραν του ορίζοντα εμπλοκές λόγω συνδυασμού αεροσκάφους και όπλων», αναφέρει πιλότος με χιλιάδες ώρες πτήσης σε πολεμικές μοίρες.
«Και μόνο η γνώση ότι η Ελλάδα έχει αεροσκάφη Rafale με τα όπλα που διαθέτουν αναπτυγμένα σε ένα πεδίο μάχης, ουσιαστικά, θα υποχρεώσει την τουρκική Αεροπορία να αλλάξει όλο το δόγμα επιχειρήσεών της», εξηγεί έμπειρος αναλυτής και διευκρινίζει ότι «τα τουρκικά ιπτάμενα τάνκερ -τα οποία αποτελούν τους λεγόμενους στόχους υψηλής αξίας- θα αναγκάζονται να επιχειρούν πολύ πιο μακριά από το δυνητικό θέατρο επιχειρήσεων, κάτι που θα μειώσει κατακόρυφα την επιχειρησιακή τους αξία.
Το ίδιο ισχύει και για τα τουρκικά ιπτάμενα ραντάρ τα οποία απομακρύνονται από το πεδίο της εναέριας αντιπαράθεσης για λόγους αυτοπροστασίας, αφήνοντας εκτός επιτήρησης μεγάλα τμήματα του ελληνικού εναέριου χώρου.
Ακόμη και οι πολυδιαφημισμένοι ρωσικοί S-400 της Τουρκίας δεν θα μπορούν πια να αναπτυχθούν σε προωθημένες θέσεις προς τα δυτικά και θα πρέπει να αποσυρθούν στην τουρκική ενδοχώρα προκειμένου να προστατεύσουν την Αγκυρα και ταυτόχρονα να αυτοπροστατευτούν».
Η τεράστια ακτίνα δράσης των Rafale -έχουν εμβέλεια 2.800 μίλια-, η πολύ μεγαλύτερη χωρητικότητα σε καύσιμα, οι δύο κινητήρες που εισάγονται για πρώτη φορά ως σύστημα σε μαχητικό της Πολεμικής Αεροπορίας δίνοντας πολύ μεγαλύτερη επιβιωσιμότητα σε σχέση με τα F-16 και τα Mirage 2000-5, το εξαιρετικά ισχυρό ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσής του
και η δυνατότητα να μεταφέρει δύο πυραύλους Exocet δημιουργούν μια εναέρια ομπρέλα πάνω από την Ανατολική Μεσόγειο μετατρέποντας σε περίοδο επιχειρήσεων κάθε πλοίο του τουρκικού Ναυτικού σε δυνητικό στόχο, και μάλιστα μη δίνοντάς του καν τη δυνατότητα να αντιδράσει, καθώς η εμβέλεια των πυραύλων και αισθητήρων των Rafale είναι ανώτερη των αντιαεροπορικών όπλων που μεταφέρουν τα πλοία του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού.
Το Rafale μπορεί να μεταφέρει τα ίδια όπλα αέρος-αέρος που μεταφέρει το Mirage 2000, δηλαδή τον Mica ER/IR και τον Mica EM, σε μεγαλύτερους αριθμούς.
Επιπλέον, μπορεί να μεταφέρει το βλήμα Meteor, το οποίο έχει πολύ μακρύτερο χέρι -έχει δηλαδή μεγαλύτερη ακτίνα κατά την αεροπορική ορολογία- απ’ ό,τι ο αμερικανικός πύραυλος Amraam. Επομένως, στην εναέρια μάχη και σε περιβάλλον Beyond Visual Range (πέραν του ορίζοντα) τα Rafale θα μπορούν να εξαπολύσουν τα βλήματά τους μακρύτερα, δεδομένου ότι έχουν το ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης AESA (το ίδιο ραντάρ θα έχουν και τα 84 F-16 όταν εκσυγχρονιστούν στην έκδοση Viper) ενώ το τουρκικό F-16 έχει συμβατικό ραντάρ.
