Στην επέτειο της έναρξης του πολέμου, η Δύση παρουσίασε ένα ειρηνευτικό σχέδιο στα Ηνωμένα Έθνη και η Κίνα στην Κίνα. Και οι δύο πλευρές ακολουθούν εντελώς αντίθετες προσεγγίσεις, κατά μήκος των οποίων θα μπορούσαν να κινηθούν οι διπλωματικές διαμάχες τους επόμενους μήνες, σημειώνει η Welt.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!
Πιο αναλυτικά, δύο ειρηνευτικά σχέδια βρίσκονται αντιμέτωπα στον κόσμο: ένα ψήφισμα που εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το βράδυ της περασμένης Πέμπτης και ένα έγγραφο θέσεων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας την περασμένη Παρασκευή. Δεν αντιφάσκουν ουσιαστικά μεταξύ τους, αλλά διαφέρουν σε ένα σημαντικό σημείο.
Και οι δύο ζητούν άμεση κατάπαυση του πυρός και διαπραγματεύσεις. Αλλά το ψήφισμα του ΟΗΕ απαιτεί επίσης την άμεση αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων. Αυτό το αίτημα δεν εμφανίζεται στο έγγραφο της Κίνας. Αν οι Κινέζοι είχαν τον τρόπο τους, οι συνομιλίες θα ξεκινούσαν με βάση το status quo, στο οποίο οι ρωσικές δυνάμεις έχουν απωθηθεί, αλλά έχουν προχωρήσει πολύ στο ουκρανικό έδαφος σε σχέση με την προπολεμική κατάσταση.
Αυτό οδηγεί σε δύο διαφορετικές προσεγγίσεις των ειρηνευτικών συνομιλιών, οι οποίες θα έχουν διαφορετικές συνέπειες. Εάν εξαρτιόταν από το ψήφισμα του ΟΗΕ, η Ρωσία θα έπρεπε να αποσυρθεί και να διαπραγματευτεί μια κατάσταση πραγμάτων που ήταν ήδη η βάση για τις συνομιλίες του Μινσκ, τις οποίες συντόνισαν η Γαλλία και η Γερμανία.
Σύμφωνα με το κινεζικό σχέδιο των δώδεκα σημείων, η Μόσχα θα μπορούσε να διαπραγματευτεί τον έλεγχο των κατεχόμενων εδαφών της -έχοντας έτσι στο τσεπάκι της τις στρατιωτικές επιτυχίες του περασμένου χειμώνα και της άνοιξης ως διαπραγματευτικό χαρτί. Όσο ουδέτερο και ειρηνικό και αν είναι το σχέδιο του Πεκίνου, η εφαρμογή του θα αποτελούσε μερική επιτυχία για τη Μόσχα. Και τουλάχιστον μια προσωρινή αναγνώριση ενός πολέμου που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και τη βίαιη αλλαγή των εθνικών συνόρων.
Ο κορυφαίος αξιωματούχος της εξωτερικής πολιτικής της Κίνας Γουάνγκ Γι, επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικής Πολιτικής του Πολιτικού Γραφείου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, ανακοίνωσε το ειρηνευτικό σχέδιο την περασμένη εβδομάδα στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια με τα εξής λόγια: “Για έναν ασφαλή κόσμο, η αρχή της κρατικής κυριαρχίας και ακεραιότητας πρέπει να γίνεται σεβαστή. Η πολιτική ισχύος είναι μια συνταγή για την αστάθεια”.
Στην πραγματικότητα, το σχέδιο του Πεκίνου δεν θα συγχωρούσε τη βίαιη επίθεση της Μόσχας κατά της κρατικής ακεραιότητας της Ουκρανίας, αλλά στην πραγματικότητα θα την αποδεχόταν. Είναι σίγουρα πολιτική ισχύος με την έννοια του Ρώσου συμμάχου που επιδιώκει η Κίνα με το υποτιθέμενο ειρηνευτικό σχέδιο.
Είναι αυτές οι δύο διαφορετικές προσεγγίσεις κατά μήκος των οποίων θα μπορούσαν να κινηθούν οι διπλωματικές διαμάχες τους επόμενους μήνες. Μετά από ένα χρόνο πολέμου, ωστόσο, δεν διακρίνεται ακόμη κάποια σημαντική αλλαγή στη στάση της διεθνούς κοινότητας.
Όπως και στην τελευταία ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Οκτώβριο, η μεγάλη πλειοψηφία των κρατών ψήφισε υπέρ του ψηφίσματος που καταδικάζει σαφώς την επίθεση της Ρωσίας και ζητά την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων. Ακριβώς 141 από τα 180 κράτη ψήφισαν υπέρ, 32 απείχαν, μεταξύ των οποίων η Κίνα, η Ινδία και η Νότια Αφρική.
Το φιλορωσικό στρατόπεδο έχει αυξηθεί ελαφρώς
Επτά κράτη ψήφισαν κατά του ψηφίσματος, εκτός από τη Ρωσία επίσης η Λευκορωσία, η Βόρεια Κορέα, η Ερυθραία, το Μάλι, η Νικαράγουα και η Συρία. Τα δύο αφρικανικά κράτη Μάλι και Ερυθραία είχαν απέχει τον Οκτώβριο. Έτσι, το φιλορωσικό στρατόπεδο αυξήθηκε ελαφρώς. Από την άλλη πλευρά, αρκετά κράτη που είχαν απέχει τον Οκτώβριο ψήφισαν τώρα υπέρ της καταδίκης της Ρωσίας, και συγκεκριμένα η Ονδούρα, το Λεσότο, το Νότιο Σουδάν και η Ταϊλάνδη. Επειδή αυτή τη φορά περισσότερα κράτη απείχαν από την ψηφοφορία, ο αριθμός των ψήφων “ναι” ήταν κάπως μικρότερος (141) από ό,τι την προηγούμενη φορά (143).
Μια απογοήτευση για τους αντιπάλους της ρωσικής εισβολής είναι πιθανό να αποτελέσει η στάση της Ινδίας. Η δημοκρατικά κυβερνώμενη γιγαντιαία χώρα με 1,4 δισεκατομμύρια κατοίκους απείχε και αυτή τη φορά, αν και τόσο η ουκρανική κυβέρνηση όσο και η Γαλλία, μεταξύ άλλων, είχαν προηγουμένως κάνει εντατική εκστρατεία για να ψηφίσει το Δελχί “ναι”.
Αν και η Ινδία είναι μέλος του σχήματος Quad υπό αμερικανική ηγεσία, έχει επίσης μια ιστορική φιλία με τη Ρωσία. Ακόμη και κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Μόσχα ήταν ο σημαντικότερος προμηθευτής όπλων του Δελχί και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, η Ρωσία, με τη δύναμη βέτο που διαθέτει, εμποδίζει πάντα ψηφίσματα κατά της στάσης της Ινδίας στη σύγκρουση του Κασμίρ με το Πακιστάν.
Στη δήλωσή του σχετικά με το ψήφισμα, ο πρέσβης της Ινδίας στα Ηνωμένα Έθνη Ruchira Kamboj δήλωσε ότι η χώρα του παραμένει προσηλωμένη στην ειρηνική επίλυση των συγκρούσεων και την πολυμέρεια. Αλλά η αποτελεσματικότητα του προτεινόμενου ψηφίσματος πρέπει να αμφισβητηθεί, είπε. “Δεν έχει αποδειχθεί αναποτελεσματικό το σύστημα του ΟΗΕ, και ιδίως το ανώτατο όργανό του, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ που βασίζεται σε ένα κατασκεύασμα του 1945, στην αντιμετώπιση των σημερινών προκλήσεων για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια;” ρώτησε ο Kamboj. Ο πυρήνας του ερωτήματος: Ποια είναι η χρησιμότητα του ΟΗΕ αν οι υπερδυνάμεις δεν μπορούν πλέον να συμφωνήσουν σε θεμελιώδη ζητήματα;
Παρ’ όλα αυτά, η Ουκρανία φαίνεται να ελπίζει σε διαμεσολάβηση, αν χρειαστεί και από την Κίνα. Σε κάθε περίπτωση, το Κίεβο απάντησε κάπως φιλικά στο έγγραφο θέσεων του Πεκίνου, το οποίο προειδοποιεί και πάλι για πυρηνικό πόλεμο. Το κινεζικό σχέδιο είναι ένα καλό σημάδι, είπε. “Ελπίζουμε ότι θα πιέσουν τη Ρωσία να σταματήσει τον πόλεμο και να αποσύρει τα στρατεύματά της”, δήλωσε στον Τύπο στο Πεκίνο η εκτελεστική διευθύντρια της διπλωματίας της Ουκρανίας στην Κίνα, Τσάνα Λεσχίνσκα.