
Εδώ και πάρα πολύ καιρό διαδοχικές κυβερνήσεις στη Δύση συναγελάστηκαν και συνεργάστηκαν με την Κίνα.
Ήταν το πρόσκαιρο κέρδος που προκρίθηκε κι όχι το μακροπρόθεσμο όφελος.
Η Βρετανία είχε στόχο να επωφεληθεί από την οικονομική έκρηξη της Κίνας και να τη δει να μεταβαίνει από τον σκληροπυρηνικό κομμουνισμό σε μια πιο φιλελεύθερη τάξη πραγμάτων.

Πόσο αφελές ήταν αυτό. Ακόμα και οι ΗΠΑ θεωρούσαν πώς μπορεί η Κίνα να παραμείνει ένας γίγαντας εν υπνώσει, υπό τον ‘έλεγχο’ της Δύσης.
Σήμερα το Πεκίνο είναι ένοχο όχι μόνο για την απελευθέρωση του Covid (ή τουλάχιστον για την απόκρυψη των γεγονότων και φυσικά την απώλεια σημαντικού χρόνου για την οργάνωση ενάντια στον ιο) , αλλά κάνει τα πάντα για να καλύψει τα ίχνη του.
Έχει φυλακίσει ένα εκατομμύριο μουσουλμάνους Ουιγούρους σε στρατόπεδα σκλάβων.
Είναι πίσω από το συνεχές έγκλημα στον κυβερνοχώρο κατά επιχειρήσεων και πανεπιστημίων της Δύσης.
Στο Χονγκ Κονγκ κατέστρεψε τις συμφωνημένες ελευθερίες που προορίζονταν να διαρκέσουν 50 χρόνια από το 1997. Θυμίζουμε ότι το Χόνγκ Κόνγκ τελεί υπό ειδικό καθεστώς καθώς είναι πρώην βρετανική αποικία.
Αυτές δεν είναι ενέργειες ενός φίλου της Δύσης
Η Κίνα συμπεριφέρεται όπως πάντα οι κομμουνιστικές τυραννίες.
Και αν μιλήσεις, εξαφανίζεσαι, όπως φαίνεται να έκανε ο πρώην πρωταθλητής του Wimbledon, Peng Shuai .
Ωστόσο αυτή τη στιγμή το κόστος ζωής είναι ο πραγματικός κίνδυνος της Δύσης. Ακόμα κι ο covid-19 πιο εύκολα ή πιο δύσκολα θα αντιμετωπιστεί.

Το κόστος ζωής θα βλάψει τους πολίτες.
Πάνω από το 60 τοις εκατό των Βρετανών βρήκε τη ζωή πιο ακριβή τον τελευταίο μήνα, με τους λογαριασμούς τροφίμων, καυσίμων και ενέργειας να εκτινάσσονται στα ύψη
Η μόνη έκπληξη είναι πώς ακόμα δεν έχει εκτιναχθεί το κόστος ζωής, κάτι που φαίνεται πως θα γίνει μετά τα Χριστούγεννα.
Καθώς ο πληθωρισμός ανεβαίνει, θα χειροτερεύει.
Συνεπώς πρέπει να το τονίσουμε όσο καλύτερα μπορούμε.
Αντιμετώπιση της ακρίβειας κι απεξάρτηση από την Κίνα.
Τόσο απλά