Από το 2022 και την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία η Ευρώπη ζει σε μία νέα συνθήκη. Η συνθήκη αυτή ονομάζεται ακρίβεια και δεν βρισκόμαστε ακόμα στο τέλος της περιπέτειας αυτής.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Η σύγκρουση Δύσης – Ρωσίας, πέρα από τον ανθρώπινο πόνο των Ουκρανών, έχει οδηγήσει σε δίλημμα την Ευρώπη. Θα μείνει στην υφιστάμενη πολιτική της ή θα αλλάξει κάτι.
Η Ευρώπη έχει ταυτισθεί με την στρατηγική ΝΑΤΟ και ΗΠΑ με αποτέλεσμα να έχει απωλέσει τους δύο βασικούς πυλώνες της ευημερίας της, την φθηνή ενέργεια από την Ρωσία και την φθηνή εργασία από την Κίνα. Τώρα απειλείται με την απώλεια του τρίτου πυλώνα της τα εμπορικά πλεονάσματα με τις ΗΠΑ.
Η φθηνή ενέργεια από την Ρωσία έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο μέρος της από την πολύ ακριβότερη προμήθεια φυσικού αερίου (LNG) από τις ΗΠΑ. Παράλληλα οι κυρώσεις προς την Κίνα εκτοπίζουν πολύ μεγάλα τμήματα εμπορικών συναλλαγών με την Κίνα που της εξασφάλιζαν τον έλεγχο του εσωτερικού κόστους. Όμως τα προϊόντα που παράγονται στην Κίνα κοστίζουν πολύ λιγότερο και βραχυπρόθεσμα είναι αδύνατο να αντικατασταθούν τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ.
Στο παρελθόν Κίνα υπήρξε η μεγαλύτερη και ισχυρότερη αποπληθωριστική δύναμη που επέτρεψε για δύο δεκαετίες επεκτατικές νομισματικές πολιτικές, χαμηλό έως και μηδενικό πληθωρισμό στην Δύση, τροφοδοτώντας τις δυτικές αγορές με φθηνά καταναλωτικά προϊόντα που με την σειρά τους επέτρεπαν υψηλότερα περιθώρια κέρδους για τους εγχώριους εισαγωγείς. Αυτή η μακράς διάρκειας «σχέση» βέβαια είχε το κόστος της με την απώλεια παραγωγικής ικανότητας, συρρίκνωσης της βιομηχανικής παραγωγής και αύξησης του χρέους που συσσωρεύεται για την αγορά κινεζικών προϊόντων.
Ο ιταλικός Βορράς, η Γαλλία, η Ισπανία ακόμα και η Γερμανία το γνωρίζουν καλά…
ΗΠΑ εναντίον Κίνας
Μια επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ πιθανότατα θα έκανε ακόμη πιο έντονο έναν εμπορικό πόλεμο και παγκόσμια οικονομική αποσύνδεση με άλλες χώρες, εκτιμούν οικονομολόγοι στο CNBC. Όσο ήταν πρόεδρος ο Τραμπ είχε επιβάλλει μεγάλους δασμούς στις εισαγωγές κινεζικών προϊόντων συνολικής αξίας άνω των 250 δις δολαρίων.
Μπορεί ο Τζο Μπάιντεν να έχει φέρει στην πρώτη γραμμή της οικονομικής του πολιτικής τον περιορισμό της Κίνας στο εμπόριο, αλλά οικονομολόγοι αναμένουν τώρα ακόμη πιο σκληρή στάση απέναντι στο Πεκίνο από τυχόν νέα προεδρία Τραμπ. Μια τέτοια πολιτική θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει ακόμη περισσότερο τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου.
Μια εκλογή της Κάμαλα Χάρις θα οδηγούσε πιθανότατα σε συνέχιση των πολιτικών Μπάιντεν -που έχουν επίσης ανεβάσει το θερμόμετρο στις σχέσεις με την Κίνα. Ο Μπάιντεν αποφάσισε πρόσφατα να αυξήσει τους δασμούς στις εισαγωγές ηλεκτρικών οχημάτων κατασκευής Κίνας ακόμη και στο 100% διατηρώντας ταυτόχρονα δασμούς που είχε επιβάλλει σε κινεζικά προϊόντα η προηγούμενη κυβέρνηση.
Είναι σε θέση η ευρωζώνη να αντιμετωπίσει αυτή την νέα πραγματικότητα ενόσω ακόμα βρίσκεται στο πρώτο μισό της ενεργειακής πράσινης μετάβασης που θα της επιτρέψει μια εσωτερική στήριξη απέναντι στους «αντιπάλους» της; Η απάντηση είναι προφανώς όχι.
Άλλωστε στις Βρυξέλλες παραδέχονται ανοικτά ότι υπό τις παρούσες συνθήκες η αντικατάσταση της Κίνας βραχυπρόθεσμα σαν εμπορικού εταίρου είναι αδιανόητη…
Αυτο σημαίνει ότι οποιαδήποτε απότομη διακοπή ή ρήξη στο επίπεδο αυτό θα εκτροχιάσει την εσωτερική επάρκεια της ευρωζώνης, όχι μόνο με ελλείψεις αγαθών αλλά κυρίως με επιστροφή του πληθωρισμού σε επίπεδα που η ΕΚΤ δεν είναι πλέον σε θέση να αντιμετωπίσει.