Σε μία άκρως καλοκαιρινή βραδιά στο Αίθριο και Φουαγέ των Μουσών του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, μέλη της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας έδωσαν το παρών στην 15η τελετή για την ανακοίνωση των ονομάτων δυο Ελλήνων εισακτέων στο Πάνθεον, στο «Greek Shipping Hall of Fame» ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σε 36.
Πρόκειται για τους Γιάννη Αγγελικούση (1948-2021) και τον Παύλο Ιωαννίδη (1924-2021).
Κάθε χρόνο η μεγαλύτερη θαλάσσια εμπορική δύναμη στον κόσμο εντάσσει στο δικό της Hall of Fame τους ανθρώπους εκείνους που έβαλαν τις βάσεις για να δημιουργεί και να εξελιχθεί το ελληνικό ναυτιλιακό θαύμα.
Πρόκειται για τους σύγχρονους «παράλληλους βίους» Ελλήνων που έγραψαν ιστορία στη παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία. Για προσωπικότητες που σημάδεψαν ανεξίτηλα με τα επιχειρηματικά τους επιτεύγματα την εποχή τους και άφησαν πολύτιμη κληρονομιά στις επόμενες γενιές ενθρονίζοντας την ελληνική ναυτιλία στον θρόνο του Ποσειδώνα.
Η φετινή εκδήλωση ήταν αφιερωμένη σε δύο διεθνώς μεγάλες προσωπικότητες που έφυγαν από τη ζωή την προηγούμενη χρονιά.
Ιωάννης Αγγελικούσης
Ο Ιωάννης Αγγελικούσης, που γεννήθηκε στον Πειραιά το 1948, ήταν ο μεγαλύτερος αμιγώς ιδιώτης εφοπλιστής της γενιάς του και αντιπροσώπευε πολλά από τα πλέον θετικά χαρακτηριστικά και τις τάσεις της ελληνικής ναυτιλίας. Η μητέρα του, Μαρία Παπαλιού, και ο πατέρας του, Αντώνης, που υπηρετούσε ως αξιωματικός ασυρμάτου στη θάλασσα, κατάγονταν και οι δύο από το χωριό Καρδάμυλα της Χίου. Ο Αντώνης Αγγελικούσης ίδρυσε δική του ναυτιλιακή εταιρεία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο Ιωάννης συνεργάστηκε με τον πατέρα του το 1973. Οι δυο τους εργάστηκαν μαζί μέχρι τον θάνατο του Αντώνη το 1989.
Ο Ιωάννης Αγγελικούσης κληρονόμησε μια επιχείρηση μεταφοράς ξηρού φορτίου, συμπεριλαμβανομένης της Anangel-American Shipholdings που ήταν εισηγμένη στο Χρηματιστήριο του Λουξεμβούργου και στον NASDAQ. Αργότερα κατέληξε να πιστεύει ότι ήταν καλύτερο για τις ναυτιλιακές εταιρείες να παραμένουν ιδιωτικές, αν μπορούσαν. Δεν άργησε να βάλει τη δική του σφραγίδα στην επιχείρηση. Το 1993 παρήγγειλε τα πέντε πρώτα capesize bulkers του ομίλου στη Hyundai Heavy Industries. Εκείνη την εποχή ήταν τα μεγαλύτερα bulker που είχε παραγγείλει ποτέ Eλληνας πλοιοκτήτης.
Ταυτόχρονα, ο Αγγελικούσης επεκτάθηκε σε μεγάλο βαθμό στα τάνκερ, χρησιμοποιώντας αρχικά την Kristen Navigation ως όνομα της εταιρείας διαχείρισης δεξαμενόπλοιων. Το 2003 ίδρυσε τη Maran Gas Maritime ως την πρώτη πλήρως ελληνόκτητη εταιρεία μεταφοράς LNG. Το όνομα Maran ήταν ένα κράμα των ονομάτων Μαρία και Αντώνης, προς τιμήν των γονιών του, και αργότερα η επωνυμία υιοθετήθηκε επίσης για τους στόλους δεξαμενόπλοιων και ξηρών φορτηγών, που τώρα διαχειρίζονται οι Maran Tanker και Maran Dry αντίστοιχα.
Πιστός στη στρατηγική του, ο Αγγελικούσης έγινε ο κορυφαίος Έλληνας πλοιοκτήτης σε καθένα από τα επιλεγμένα τμήματα της αγοράς – capesize bulk carriers, μεγάλα δεξαμενόπλοια, ιδιαίτερα VLCC και μεγάλα πλοία μεταφοράς LNG. Οταν έφυγε από τη ζωή, το 2021, ο όμιλος Αγγελικούση κατείχε 151 πλοία στους τρεις τομείς λειτουργίας του και θεωρούνταν η μεγαλύτερη αμιγώς ιδιωτική ναυτιλιακή αυτοκρατορία παγκοσμίως.
Η συνεισφορά του στην ελληνική ναυτιλία αναγνωρίζεται ευρέως, κυρίως λόγω της μακροχρόνιας πίστης του ομίλου του στην ελληνική σημαία και της ισχυρής υποστήριξής του στη ναυτική εκπαίδευση στη χώρα. Εκτός από τις επιχειρήσεις ήταν βαθιά πατριώτης και ενδιαφερόταν για τη χώρα και τους ανθρώπους της.
Το 2010 αποφάσισε να δημιουργήσει το Φιλανθρωπικό Ίδρυμα Αντώνιος και Ιωάννης Αγγελικούσης, με στόχο να βοηθήσει όσους έχουν ανάγκη στην ελληνική κοινωνία. Από τη σύστασή του, το Ίδρυμα έχει παράσχει ουσιαστική υποστήριξη σε παιδιά, νοσοκομεία και σχολεία στην Ελλάδα.
Παύλος Ι. Ιωαννίδης
Ο Παύλος Ιωαννίδης ήταν ανώτερος και έμπιστος βοηθός του Αριστοτέλη Ωνάση και της κόρης του Χριστίνας και διετέλεσε για πολλά χρόνια αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση που συνέχισε τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις του μεγιστάνα.
Έχει αναγνωριστεί ευρέως σε όλη τη ναυτιλία για τη συνεισφορά του σε αυτήν, κυρίως μέσω της προώθησης μιας νέας κουλτούρας ασφάλειας που έφερε μαζί του από την αεροπορία. Μεγάλωσε στην Αθήνα και πολέμησε με την Ελληνική Αντίσταση κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αν και το αρχικό του όνειρο ήταν να πάει στη θάλασσα και να εκπαιδευτεί ως δόκιμος του Ναυτικού, στα τελευταία στάδια του πολέμου ο Παύλος Ιωαννίδης εκπαιδεύτηκε ως πιλότος μαχητικών και, μετά τον πόλεμο, εντάχθηκε στην TAE Εθνικές Αεροπορικές Γραμμές. Σε ηλικία 25 ετών ήταν ο νεότερος κυβερνήτης στην Ελληνική Πολιτική Αεροπορία. Το 1957 η εταιρεία εξαγοράστηκε από τον Αριστοτέλη Ωνάση και μετονομάστηκε σε Ολυμπιακή Αεροπορία. Για την Ολυμπιακή υπηρέτησε ως επικεφαλής εκπαιδευτής και επικεφαλής πιλότος και τελικά έγινε γενικός διευθυντής της αεροπορικής εταιρείας. Ήταν επίσης πιλότος επιλογής πολλών Ελλήνων και διεθνών υψηλών προσώπων.
Μετά τον θάνατο του Ωνάση η αμοιβαία εκτίμηση των δύο ανδρών αντικατοπτρίστηκε στη διαθήκη του μεγιστάνα, με την οποία διόρισε τον Ιωαννίδη ισόβιο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Ωνάση.
Επιθυμία του ήταν να συνεχίσει το ίδρυμα την επιχείρησή του καθώς και να χρηματοδοτήσει διάφορους κοινωφελείς σκοπούς. Το άλλο μισό της περιουσίας έμεινε στην κόρη του Χριστίνα. Διετέλεσε διευθύνων σύμβουλος των ναυτιλιακών και άλλων εμπορικών εργασιών του ιδρύματος, ενώ και πρόεδρος όλων των εταιρειών που ανήκαν στη Χριστίνα Ωνάση, για την οποία λειτούργησε ως πατρική φιγούρα και μέντορας.
Με περισσότερα από 25 χρόνια εμπειρίας ως εκπαιδευτής σε αεροπλάνα και προσομοιωτές στο ενεργητικό του, ο Ιωαννίδης δεν άργησε να αναγνωρίσει ότι η κουλτούρα ασφάλειας στη ναυτιλία υστερούσε σε σχέση με αυτή που ήδη εφαρμοζόταν στην αεροπορία, ειδικά όταν επρόκειτο να αντιμετωπίσει την αδυναμία του «ανθρώπινου παράγοντα», που ήταν η κύρια αιτία των περισσότερων ατυχημάτων.
Ο Παύλος Ιωαννίδης ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών για 26 χρόνια, έξι από αυτά αντιπρόεδρος. Πρόεδρος της Επιτροπής Εκπαίδευσης της ΕΕΕ για 14 χρόνια. Διετέλεσε επίσης αντιπρόεδρος της HELMEPA και ήταν επικεφαλής της Επιτροπής Εκπαίδευσής της.
Παύλος Ιωαννίδης
Ήταν ο ένας από τους «3 Greeks», που έζησαν από μέσα την ιλιγγιώδη άνοδο του Ωνάση, αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση και ισόβιο μέλος του ΔΣ – Έγραψε ιστορία στην Ολυμπιακή και τη ναυτιλία.
Περιέγραψε όλη την πορεία της ζωής του στο βιβλίο «Κι αν δεν είσαι θα γίνεις. . .» Αυτή η φράση καθόρισε την πορεία του, την εμπειρία του και τη δράση του, που με τη σειρά τους επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τους τομείς τους οποίους υπηρέτησε. Η διαδρομή του Παύλου Ιωαννίδη ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, καθώς είναι συνυφασμένη με σημαντικά γεγονότα της νεότερης ιστορίας του τόπου μας. Διετέλεσε Πρόεδρος όλων των εταιρειών της Χριστίνας Ωνάση, υπήρξε ένας από τους εκτελεστές της διαθήκης της και διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Διαχείρισης της περιουσίας της ανήλικης κόρης της Αθηνάς.
Η γέννηση μίας ιδέας
Το «Greek Shipping Hall of Fame», γεννήθηκε ως ιδέα το 2007. Κατά σειρά εισαγωγής είναι οι:
-Αντώνης Ι. Αγγελικούσης,
-Γιάννης Αγγελικούσης
-Καθηγητής Στρατής Γ. Ανδρεάδης,
-Παναγής Βαλλιάνος,
-Γιώργος Ρ. Βεργωτής
-Αλέκος Ν. Γουλανδρής
-Βασίλης Π. Γουλανδρής,
-Ιωάννης Ν. Γουλανδρής
-Ιωάννης Π. Γουλανδρής
-Στάθης Γ. Γουρδομιχάλης
– Άλκιμος Γ.Γράτσος,
-Γιώργος Λ.Δανιόλος,
-Λεωνίδας Α. Εμπειρίκος,
-Ευγένιος Ευγενίδης,
-Παύλος Ιωαννίδης,
-Περικλής Γ. Καλλιμανόπουλος,
-Γιάννης Μ. Καρράς,
-Γιάννης Κ.Καρράς,
-Νικόλαος I. Κοτζιάς,
-Εμμανουήλ Ε. Κουλουκουντής,
-Γιώργος Σ. Κουμάνταρος,
-Κάπτεν Βασίλης Κ. Κωνσταντακόπουλος,
-Κώστας Μ. Λαιμός,
-Γιάννης Σ. Λάτσης,
-Γεώργιος Π. Λιβανός,
-Σταύρος Γ. Λιβανός,
-Νικόλαος Δ. Λυκιαρδόπουλος
-Βασίλης Μ. Μαυρολέων
-Σταύρος Σ. Νιάρχος,
-Σταύρος Νταϊφάς,
-Περικλής Παναγόπουλος
-Γιώργος Α.Παπαδάκης
-Μιχαήλ Κ. Περατικός,
Αλέξανδρος Γ. Τσαβλίρης,
-Αντώνιος Ι. Χανδρής,
– Αριστοτέλης Ωνάσης