Τι θα συμβεί όταν ο Τραμπ ασχοληθεί με το Αιγαίο;

Ο Τραμπ λειτουργεί σαν να είναι σερίφης.

Ο Τραμπ λειτουργεί ως επιχειρηματίας.

Ο Τραμπ σίγουρα δεν λειτουργεί ως Πρόεδρος της ισχυρότερης χώρας της Δύσης που σέβεται τους συμμάχους της, την ιστορία της και το Διεθνές Δίκαιο. Προφανώς η έννοια του Διεθνούς Δικαίου γίνεται διαφορετικά αντιληπτή από τον ισχυρό σε σχέση με τον ανίσχυρο, αλλά κι η απροκάλυπτη αδιαφορία Τραμπ για τους διπλωματικούς κανόνες είναι εξοργιστική.

Η Ευρώπη τι κάνει;

Η Ευρώπη λειτουργεί ως μία χαλαρή συμμαχία χωρών.

Η Ευρώπη λειτουργεί σε τόσο αργό ρυθμό που λόγω των καταιγιστικών εξελίξεων πάει πίσω.

Η Ευρώπη σίγουρα δεν λειτουργεί ως μία πραγματική ένωση των μεγάλων χωρών που μπορεί να αποτελέσουν παγκόσμιο παράγοντα. Αντίθετα εμφανίζονται χαμένες στα εθνικά τους προβλήματα, με παντελή έλλειψη συντονισμού, ενιαίας φωνής και απουσία ηγετικών μορφών.

Η Ελλάδα τι κάνει;

Ας έρθουμε και στην Ελλάδα. Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας έχει όνομα κι λέγεται Τουρκία. Είναι το Εθνικό μας Θέμα το οποίο αμφισβητεί – διεκδικεί δικαιώματά μας και κυριαρχία μας.

Τι θα γίνει λοιπόν αν ο Τραμπ στρέψει την προσοχή του στο Αιγαίο;

Είναι κάτι που θέλουμε; Μάλλον όχι με τον τρόπο που λειτουργεί.

To πιο λογικό (με τον τρόπο που λειτουργεί ο Τραμπ) θα είναι να προωθήσει τη λογική της συνεκμετάλλευσης.

Θα αφήσει άλλωστε ο Τραμπ ένα μικρό κομμάτι γης (το Καστελόριζο) να αποτρέπει τις αμερικανικές εταιρείες από το να βγάζουν πολύτιμο πετρέλαιο και φυσικό αέριο;

Πώς το είχε πει ; drill baby drill.

To γεγονός βέβαια πως θα μας οδηγήσει σε μία μοιρασιά με την Τουρκία 50-50 της δικής μας περιουσίας αυτό δεν τον ενδιαφέρει. Τα δολάρια να ρέουν ….

Το Μαξίμου τι κάνει;

Υπάρχει άραγε σε κάποιο κυβερνητικό κέντρο εκτίμηση πότε θα συμβεί και τι ακριβώς θα ζητήσει ο τραμπουκίζων πλανητάρχης – άρα και πως θα πρέπει να το χειριστεί η ελληνική διπλωματία και η κυβέρνηση;

Ο Κώστας Καραμανλής όταν μιλάει για τα ελληνοτουρκικά τονίζει το εξής:

-Η χώρα δέχεται πιέσεις «εταίρων και συμμάχων» για να «τα βρούμε με την Τουρκία» . Κάνει νιάου στα κεραμίδια ποιους εννοεί.

Τι ακριβώς σημαίνει αυτό, προκύπτει αν δούμε κάποιες απόψεις που διατυπώνονται σήμερα στο ευρύτερο κυβερνητικό στρατόπεδο – ακόμη και θαμώνων του μεγάρου Μάξιμου.

Πχ ότι « το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη», ότι υπάρχουν θέματα προς διευθέτηση και πέραν – της υφαλοκρηπίδας των νησιών και ότι δεν είναι άσχημη ιδέα η «συνδιαχείριση » των πόρων του αρχιπελάγους με την Τουρκία .

Πάντα με σταθερό κοινό παρονομαστή, τα «ήρεμα νερά». Άποψη που δεν είναι ακριβώς δημοφιλής στην άλλη πλευρά το Αιγαίου, εφόσον δεν υπηρετεί τις στρατηγικές επιδιώξεις της «γαλάζιας πατρίδας» του Ερντογάν

Οι παροικούντες γνωρίζουν τι ακριβώς κινεί το ενδιαφέρον στην Ουάσιγκτον και στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ώστε να ζητούν το κλείσιμο της « «ελληνοτουρκικής εκκρεμότητας»-με αμοιβαίες υποχωρήσεις», στα θέματα που προκαλούν εντάσεις στο Αιγαίο, την Κύπρο και τη Θράκη.

Το μυστικό βρίσκεται στην αξίωση των μεγάλων εταιρειών πετρελαιοειδών , για «ηρεμία διαρκείας». Ώστε να εγκαταστήσουν τρυπάνια στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο -ώστε να κριθεί οριστικά το ζήτημα των υδρογονανθράκων της περιοχής.

Όσο και αν οι πολιτικοί παρατηρητές κρίνουν ότι «δεν θα υπάρξει ελληνική Βουλή να επικυρώσει μια συμφωνία με ελληνικές υποχωρήσεις», κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη συνέχεια.

πό τη στιγμή που οι αμερικανική παρέμβαση θα υπερβεί τις διπλωματικές , οικονομικές και στρατιωτικές πιέσεις παρασκηνίου και θα εκδηλωθεί με τη μέθοδο Τραμπ μπορεί η Ελλάδα να αντισταθεί;

Έτσι όπως έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για την Ουκρανία, τη Γάζα, τη Γροιλανδία ,τον Παναμά και τον Καναδά. Δηλαδή παίρνει ίδιος τις αποφάσεις και τις ανακοινώνει με απειλές συνέπειων , για όσους δεν τις ασπάζονται ασμένως. Ακόμη και αν είναι ισχυροί, όπως οι Γερμανοί.

Μέχρι στιγμής η μονή αναφορά του, από το γραφείο του στο Λευκό Οίκο , είναι ο θαυμασμός του για τον Ερντογάν: « Είναι έξυπνος τύπος, είναι φίλος μου, τον σέβομαι και με σέβεται κι αυτός»

Οι έμπειροι παρατηρητές διακρίνουν ότι μεταξύ τους έχει αρχίσει ήδη η «διπλωματία των προεδρικών γαμπρών» ,όπως σημείωσε εύστοχα με την αρθρογραφία του ο πεπειραμένος πρέσβης ε.τ. Ανδρέας Παπασταύρου. Ήτοι οι επιχειρηματικές διαπλοκές δυο ανθρώπων, που έχουν νυμφευθεί τις θυγατέρες του πλανητάρχη και του Σουλτάνου, αντιστοίχως.

Αυτό προοιωνίζεται ότι , αργά ή γρήγορα, θα πιάσει στο στόμα του και Αιγαίο και εστιάζοντας στα ελληνοτουρκικά, θα δώσει … εντολές. Με τις συνακόλουθες απειλές αν δεν γίνουν αποδέκτες από την Ελλάδα.

Με άλλα λόγια: ο Θεός να βάλει το χέρι του υπέρ της Ελλάδας στο Αιγαίο, προτού βάλει ο Τραμπ το δικό του…