
Ο Ντόναλντ Τραμπ πατώντας το κουμπί του εμπορικού πολέμου προσέφερε μια μεγάλη «ευκαιρία» στον Σι Τζινπίνγκ, ο οποίος δεν φαίνεται διατεθειμένος να την αφήσει να περάσει ανεκμετάλλευτη. Επιδίωξη της Κίνας ήταν – και παραμένει – η ενίσχυση της διεθνούς επιρροής και αυτή είναι η στιγμή της.
Τα θύματα των δασμολογικών «Τραμπ-ουκισμών» είναι πλέον περισσότερο ανοιχτά να συνομιλήσουν και να συνεργαστούν με το Πεκίνο, καθώς η Ουάσινγκτον χάνει σταδιακά το κύρος ενός αξιόπιστου εταίρου.
Σε πρώτη φάση, ο Σι Τζινπίνγκ πραγματοποίησε άνοιγμα προς την ΕΕ. Η ανταπόκριση για μια ενίσχυση των σινοευρωπαϊκών σχέσεων μόνο αρνητική δεν ήταν. Μάλιστα το Πεκίνο ετοιμάζεται να υποδεχτεί τον Ιούλιο τους 27 ηγέτες του ευρωπαϊκού μπλοκ για τη Σύνοδο Κορυφής Κίνας – ΕΕ που θα φιλοξενηθεί στην κινεζική πρωτεύουσα.
Από την ΕΕ στη Νοτιοανατολική Ασία
Επόμενο βήμα για τον Κινέζο Πρόεδρο είναι οι γειτονικές χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας. Παρότι η περιοδεία του σε Βιετνάμ, Μαλαισία και Καμπότζη, ήταν προγραμματισμένη εδώ και καιρό, οι τρέχουσες εξελίξεις έχουν δώσει στην «πολιτική εξόρμηση» του Σι Τζινπίνγκ άλλη βαρύτητα.
Όπως μετέδωσε το Reuters, ο Τραμπ σχολίασε την επίσκεψη του προέδρου της Κίνας Σι Τζινπίνγκ στο Βιετνάμ λέγοντας ότι οι δύο χώρες συνεργάζονται για να πλήξουν τις ΗΠΑ.
Σημειώνεται ότι οι χώρες της περιοχής ήταν μεταξύ αυτών που επλήγησαν περισσότερο τις αποφάσεις του Ντόναλντ Τραμπ (τους επιβλήθηκαν δασμοί από 46% έως και 49%). Επιπλέον, συγκαταλέγονται στα θύματα που έχουν ελάχιστη δύναμη για να αντιδράσουν. Για αυτό και έσπευσαν όλοι να επικοινωνήσουν με τον Τραμπ και να ζητήσουν διαπραγματεύσεις, προσφέροντάς του αυτό που επιθυμεί πάνω από όλα: Να επιδεικνύει την κυριαρχία του και οι άλλοι την υποταγή τους.
Από την άλλη, ο χρόνος των επισκέψεων του Σι Τζινπίνγκ μοιάζει με επίδειξη κινεζικού συγχρονισμού. Παρότι ο πρόεδρος της Κίνας ισχυρίστηκε σε εφημερίδα του Βιετνάμ πως «σε έναν εμπορικό πόλεμο δεν μπορούν να υπάρχουν νικητές», επιχειρεί να επωφεληθεί από τις αλλοπρόσαλλες κινήσεις του αντιπάλου του.
Εξάλλου, η ίδια η Κίνα μοιάζει ικανή να ανταπεξέλθει της σύγκρουσης και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να «εκφοβιστεί» και να «υποταχθεί», όπως έπραξαν οι υπόλοιπες χώρες. «Δεν θα πέσει και ο ουρανός για τις κινεζικές εξαγωγές», σημείωσε ο εκπρόσωπος της τελωνειακής διοίκησης της Κίνας, υπογραμμίζοντας την ανθεκτικότητα της κινεζικής οικονομίας.
Η μερική υποχώρηση του Ντόναλντ Τραμπ – με την αναβολή των δασμών για όσους του «φίλησαν τον κ@λ@» όπως είπε – ήταν σίγουρα μια ανακούφιση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν τους προσφέρει ασφάλεια. Σε αυτό το πλαίσιο το γεγονός πως ο ηγέτης της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας του επισκέπτεται τις χώρες τους για να τους στηρίξε – αν μη τι άλλο – ενισχύει το ηθικό τους.
Είναι ενδεικτικό πως στον πρώτο του σταθμό στο Βιετνάμ, για το οποίο η Κίνα αποτελεί τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο με συναλλαγές άνω των 205 δισ. δολαρίων πέρυσι, ο Σι Τζινπίνγκ υπέγραψε συνολικά 45 συμφωνίες σχετικά με την οικονομία, το εμπόριο, την τεχνολογία, την ασφάλεια και τις υποδομές. Επιπλέον, το Βιετνάμ επιδιώκει περαιτέρω συνεργασία για την εξασφάλιση ευνοϊκών δανείων.
Η «επίθεση γοητείας» και το πρόβλημα του Σι
Αναλυτές χαρακτηρίζουν την περιοδεία του Σι ως μια «στρατηγική επίθεση γοητείας», με το Πεκίνο να παρουσιάζεται ως μια εναλλακτική λύση στις ΗΠΑ. Ήδη πολλά κρατικά ΜΜΕ των χωρών της περιοχής παρουσιάζουν την Κίνα ως ένα ασφαλές λιμάνι από την καταιγίδα των δασμών που έπληξε τη νοτιοανατολική Ασία, τονίζοντας τη φιλία, την αξιοπιστία και την ρεαλιστική εστίαση στην ανάπτυξη μέσω της επέκτασης του εμπορίου.
Είναι γεγονός πως η επιρροή της Κίνας αυξάνεται εδώ και πολλά χρόνια. Ωστόσο οι περισσότερες κυβερνήσεις της Νοτιοανατολικής Ασίας εξακολουθούν να επιθυμούν να διατηρήσουν μια ισορροπία μεταξύ των δυο υπερδυνάμεων.
Στην παρούσα φάση το πρόβλημα για τον Σι είναι πως η Κίνα είναι σημαντικός εμπορικός εταίρος, αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις ΗΠΑ ως εξαγωγική αγορά. Μάλιστα δεν είναι λίγοι και αυτοί που ανησυχούν πως τα κινεζικά προϊόντα, μετά το μπλοκάρισμα των εξαγωγών στις ΗΠΑ, θα μπορούσαν να κατακλύσουν τις αγορές στη Νοτιοανατολική Ασία «πνίγοντας» τους τοπικούς λιανοπωλητές.
Όμως σε κάθε περίπτωση, η αντίθεση μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ, που τρομοκρατεί και «πυροβολεί» με δασμούς, και του Σι Τζινπίνγκ που απλώνει το χέρι του ως «φίλος», είναι σε όλους εμφανής. «Με τις ΗΠΑ να γίνονται ολοένα και πιο αναξιόπιστες, δύσκολα θα βρεθούν ηγέτες που θα ήθελαν να συμμετάσχουν σε μια σταυροφορία κατά του Πεκίνου» όπως επιθυμεί ο Ντόναλντ Τραμπ, σχολιάζεται χαρακτηριστικά σε άρθρο στους Financial Times.
Aναδημοσίευση από ieidiseis