Ισραήλ – Ιράν – ΗΠΑ | Το Τρίπτυχο ενός Πολέμου | Η Παγίδα του Ισραήλ στο Ιράν | Ανάλυση

Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή δείχνουν πως το μέλλον είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθεί. Οι ισορροπίες είναι λεπτές και πολλές φορές το συναίσθημα υπερισχύει της όποιας λογικής.

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!
Διονύσης Τζουγανάτος

H εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για το Ιράν, ένα ποτήρι που η Τεχεράνη ΔΕΝ ήθελε να ξεχειλίσει.

Η Τεχεράνη αντιμετωπίζει σοβαρή οικονομική κρίση και εσωτερική αμφισβήτηση και το καθεστώς προτιμούσε (προτιμά; ) να συνεχίσει τα ανοίγματα προς τη Δύση, παρά να εμπλακεί άμεσα στον πόλεμο στο Λίβανο και τη Γάζα. Aυτό φαίνεται καθώς ακόμη και όταν ισραηλινοί πύραυλοι κατέστρεψαν το ιρανικό προξενείο στη Δαμασκό ή δολοφόνησαν τον ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια μέσα στην Τεχεράνη τον Ιούλιο, η ιρανική ηγεσία είχε περιοριστεί σε φραστικές καταγγελίες ή περισσότερο συμβολικές εκτοξεύσεις πυραύλων, που είχαν προαναγγελθεί από μέρες και αναχαιτίστηκαν εύκολα από την ισραηλινή αεράμυνα.

Το κύρος της Τεχεράνης

Η εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο δημιούργησε θέμα κύρους για το Ιράν. Άνευ αντίδρασης ουδείς στην περιοχή θα συνέχιζε να θεωρεί το Ιράν περιφερειακή δύναμη και «άξονα της αντίστασης» κατά της Δύσης (και του Ισραήλ).

Aυτή τη φορά, ο στόχος των επιθέσεων δεν θα μπορούσε να είναι μία ισραηλινή βάση στην έρημο, όπως πριν από 6 μήνες. Εκτοξεύθηκαν  πύραυλοι που έφτασαν στο Ισραήλ μέσα σε 12 λεπτά, στόχευαν κατοικημένες περιοχές και σίγουρα ξεπέρασαν την ισραηλινή αεράμυνα, με την «ομίχλη του πολέμου» να κρύβει την έκταση των ζημιών.

Το παιγνίδι του Νετανιάχου και η παγίδα που στήνει στο Ιράν

Άγνωστο είναι (την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές) τι θα πράξει το Ισραήλ.

Ο Νετανιάχου είχε δημιουργήσει μία κατάσταση win-win, που κερδίζει δηλαδή σε κάθε περίπτωση. Αν το Ιράν δεν απαντούσε, σχεδόν θα το εξευτέλιζε. Αν σήκωνε το γάντι, όπως και έγινε, ο Νετανιάχου θα μπορούσε να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο του για μία πλήρη γεωπολιτική ανατροπή στην περιοχή, με το Ισραήλ σε κυρίαρχη θέση και τους εχθρούς του αποδυναμωμένους.

Το μεγαλύτερο χαρτί που έχει στα χέρια του, είναι οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός έχει επιδεικτικά τον Μπάιντεν για κάποιου είδους αυτοσυγκράτηση. Πριν μερικούς μήνες ο Αμερικανός πρόεδρος είχε αναγγείλει ευχαριστημένος την επίτευξη εκεχειρίας στη Γάζα «μέσα στις επόμενες μέρες», κάτι που δεν έγινε ποτέ. Ο Νετανιάχου θεωρεί πως ο Μπάιντεν είναι μόνο κατ’ όνομα Πρόεδρος (δεν θα είναι υποψήφιος τον Νοέμβριο) και σίγουρα διαφωνεί με όσα η Ουάσινγκτον επιθυμεί. Συνεπώς δεν θεωρεί πως πρέπει να ακούσει τις εκκλήσεις των ΗΠΑ.

Παράλληλα ο Νετανιάχου αδιαφόρησε για την κοινή πρόταση ΗΠΑ-Γαλλίας για εκεχειρία στον Λίβανο και ξεκίνησε την εισβολή. Ο εξευτελισμός της υπερδύναμης οφείλεται στην (υποκριτική) τακτική του Μπάιντεν, που εφοδιάζει ακατάπαυστα με  πυραύλους και βόμβες την ισραηλινή πολεμική μηχανή αλλά δεν θέλει στη Γάζα να δολοφονούνται και τόσα πολλά παιδιά. Τα ίδια περίπου ψέλλιζε και η επίδοξη διάδοχος του Κάμαλα Χάρις. Αλλά μέχρι χθες.

Τι σημαίνουν οι εξελίξεις αυτές για τις ΗΠΑ

Η κήρυξη του πολέμου από το Ιράν, σπρώχνει τις ΗΠΑ πίσω από κάθε κίνηση του Ισραήλ, χωρίς υποσημειώσεις. Πρόκειται για το όνειρο του Νετανιάχου. Στο εσωτερικό, όπως σε κάθε πόλεμο, οι αντιπολιτευτικές φωνές που ζητούσαν την παραίτηση του θα μειωθούν, αν δεν σιγήσουν τελείως.  Διεθνώς προχωράει εντελώς ανενόχλητος, αποδυναμώνoντας συγχρόνως το δίδυμο Μπάιντεν- Χάρις, προς όφελος του φίλου του Ντόναλντ Τραμπ.

Αν και με τη δική του συμβολή ο Τραμπ κερδίζει τις εκλογές, έχει ήδη υποσχεθεί ότι δεν θα αφήσει Παλαιστίνιο ή Ιρανό όρθιο. Αυτός άλλωσστε ήταν ο πρόεδρος που έδωσε το πράσινο φως στους Ισραηλινούς για τη μεταφορά της πρωτεύουσας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ και σταμάτησε τις διαπραγματεύσεις για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.

Ο Νετανιάχου υποσχέθηκε ότι το Ιράν θα πληρώσει πολύ ακριβά τη χθεσινή επίθεση, χωρίς να μπει σε λεπτομέρειες. Ένας από τους λόγους είναι ότι πρέπει να κινηθεί προσεκτικά, χωρίς να χαλάσει την ιδανική για αυτόν συγκυρία. Πριν έξι μήνες, στην προηγούμενη βροχή ιρανικών πυραύλων, είχε βομβαρδίσει την πόλη του Ισφαχάν, δίπλα στις  πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, χωρίς να χτυπήσει τις ίδιες. Το μήνυμα-προειδοποίηση ήταν σαφές. Και το μεγάλο ερώτημα είναι τώρα αν θα υλοποιήσει την απειλή του, πυροδοτώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις.

Όπως αναφέραμε και στην αρχή του κειμένου το μέλλον είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθεί.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *