Τι επιδιώκει η Ουάσινγκτον στη Λιβύη; Το γεωπολιτικό παιγνίδι στη Μεσόγειο και η Ελλάδα

Στο θέμα της Λιβύης έχετε διαβάσει τι επιθυμεί η Τουρκία, η Ρωσία, η Γαλλία, ακόμα κι η Ελλάδα. Ποιος έχει καταλάβει τι ακριβώς επιθυμούν οι ΗΠΑ;

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Για να μπορέσουμε να το εξετάσουμε αυτό θα πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας πως η Αμερική δεν είναι η παντοδύναμη χώρα που ήταν πριν 25 χρόνια. Είναι ισχυρότατη, δεν είναι όμως η πέραν αμφισβήτησης ισχυρή ώστε να επιβάλλει τα θέλω της σε κάθε σημείο του πλανήτη.

Η Ουάσιγκτον το ξέρει αυτό και επιδιώκει να λειτουργεί (πολλές φορές) μέσω αντιπροσώπων.

Τι επιθυμούν λοιπόν οι ΗΠΑ:

• επιθυμούν να μην αλλάξει το καθεστώς της Λιβύης. Να παραμείνει μία ενιαία χώρα και σε καμία περίπτωση να μην υπάρξει διάσπαση λόγω του εμφυλίου. Θεωρούν δεδομένο στην Ουάσιγκτον πως όποιο κομμάτι αποσχιστεί από το επίσημο λιβυκό κράτος θα είναι χώρα δορυφόρος της Ρωσίας.
• θεωρεί η Ουάσινγκτον πως μόνο η Τουρκία μπορεί να παίξει το ρόλο του αντιπροσώπου της στην χώρα, με αξιοπιστία. Θεωρεί η Ουάσινγκτον πως μπορεί η Άγκυρα να εγκαταλείψει τα παιγνίδια με τη Ρωσία και να επιστρέψει στο δυτικό άρμα, με τρόπο απόλυτο και με απόλυτη ταύτιση με τις ΗΠΑ. Τότε η Τουρκία θα είναι ο εκπρόσωπο των ΗΠΑ. Θα μιλάει αντ’ αυτών.
• η Αίγυπτος είναι πολύ σημαντική. Είναι ουσιαστική για τη διατήρηση του status quo στην περιοχή. Πέρα από το Σουέζ είναι μία μουσουλμανική χώρα, με παράδοση αιώνων που κοιτά τη Δύση όμως και συνεργάζεται μαζί της. Αν η Αίγυπτος ΄χαθεί’ τότε η Βόρειος Αφρική θα είναι ανεξέλεγκτη και έρμαιο των ορέξεων της Μόσχας.

6+1 Βασικά Σημεία για την Αίγυπτο.Σημαντικός ο Ρόλος της για τις Ελληνικές Επιδιώξεις

• η Αίγυπτος κι ο Σίσι χρειάζονται βοήθεια. Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι επιθυμούν να σύρουν την Αίγυπτο σε άλλους δρόμους μη-δυτικούς. Η εσωτερική ενότητα της χώρας δεν είναι δεδομένη. Η Τουρκία προσπαθεί να το εκμεταλλευτεί αυτό.  Η Γαλλία το έφερε το ζήτημα στο ΝΑΤΟικό προσκήνιο και για πρώτη φορά (όσο θυμόμαστε) η Ουάσινγκτον δια της σιωπής της συναίνεσε. Την ίδια άποψη συμμερίζεται και το Τελ Αβίβ.
• από το 2015 η Ρωσία έχει αυξήσει την πίεσή της στη Μεσόγειο. Μετά την εισβολή στην Κριμαία, όταν η Μόσχα είδε πως η Ουάσιγκτον δεν επενέβη στρατιωτικά ξεκίνησε η κάθοδος για τα ‘ζεστά νερά’ της Μεσογείου. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως αν δεν ικανοποιηθεί η Μόσχα, ουσιαστική ειρήνη δεν θα υπάρξει στη Μεσόγειο.6 η Ουάσινγκτον μάλλον κατάλαβε πως η Τουρκία δεν πρόκειται να κατευναστεί με μικρά οφέλη. Είναι μία αναθεωρητική δύναμη που συνεχώς θα ζητά κι άλλα. Ένα μικρό αντάλλαγμα δεν θα της επαρκεί. Με τις αμερικανικές εκλογές σε λίγους μήνες ο Λευκός Οίκος δεν πρόκειται να αναλάβει ουσιαστική δράση στην περιοχή μας. Θα παραμένει παρατηρητής. Μετά το Νοέμβριο όμως, αν η Τουρκία δεν επιστρέψει σε υπάκουη, ΝΑΤΟική πολιτική (βλ. σημείο 2) τότε η Ουάσινγκτον θα παρέμβει.

Όλα αυτά τι σημαίνουν για την Ελλάδα; Eδω είναι δύσκολη η ερμηνεία καθώς η κατάσταση είναι ρευστή. Ωστόσο φαίνονται ήδη κάποια δεδομένα.

Καμία χώρα δεν παρουσιάζει ουσιαστικό ενδιαφέρον για το τουρκολιβυκό σύμφωνο, που μας πλήττει. Ακόμα και για την Αίγυπτο δεν είναι προτεραιότητα η εμπλοκή της στα ελληνοτουρκικά. Αυτό δυσκολεύει την διαπραγμάτευση Αθήνας -Καΐρου.

‘Μονόδρομος’ για την Τουρκία μία σύγκρουση με την Ελλάδα-Από το 2005 έπρεπε να περιμένουμε τη Λιβύη

Το Ισραήλ έχει τα δικά του συμφέροντα και τα δικά του θέλω στην περιοχή. Είναι αρκετά μακριά όμως από την Κρήτη, για να έχει ενδιαφέρον για τα ελληνοτουρκικά σε επίπεδο τουρκολιβυκού συμφώνου.

Η Ουάσινγκτον πάντα θα προτιμά την Τουρκία

Τέλος αυτό που παραδοσιακά γράφεται σε όλα τα ΜΜΕ. Η Ουάσινγκτον θεωρεί πιο σημαντικό σύμμαχο στην περιοχή μας την Τουρκία, σε σχέση με εμάς και την Κύπρο. Αν βρεθεί στο δίλημμα Ελλάδα ή Τουρκία, δεν θα δυσκολευτεί. Σίγουρα θα προτιμήσει να ικανοποιήσει την Τουρκία πρωτίστως.

Καλό είναι ως χώρα, ως διπλωματικό σύστημα και κυρίως ως πολίτες να μην έχουμε παρωπίδες και να κινούμαστε με ψευδαισθήσεις. Όπως κάποτε περιμέναμε το ‘ξανθό γένος’ να μας σώσει, αντίστοιχα μην περιμένουν κάποιοι το ‘θείο Σαμ’ να προστρέξει.