Η άνοδος και η πτώση του Βεντούρη | Ο πόλεμος των Βεντούρηδων

Η περίπτωση της οικογένειας Βεντούρη, με την άνοδο, την πτώση, αλλά κυρίως τον εμφύλιο μεταξύ των παιδιών του Κωνσταντίνου Βεντούρη, θα μπορούσε να παραπέμπει μόνο σε καλογυρισμένη υπερπαραγωγή του Χόλυγουντ ή σε πολύκροτες σειρές όπως το Game of Thrones.

Γιατί, επί της ουσίας, ακριβώς αυτό ήταν το αντικείμενο των αμέτρητων δικαστικών μαχών, καθώς και άλλων ιστοριών που καλύπτονται από ένα παχύ νεφέλωμα μυστηρίου: Η περιουσία της οικογένειας η οποία κατά τις πολύχρονες αντιπαραθέσεις εκτιμάτο ότι περιλάμβανε περισσότερα από 90 ακίνητα και καταθέσεις σε ξένες τράπεζες που σύμφωνα με ορισμένες πλευρές προσέγγιζαν και τα 100 εκατ. ευρώ.

Ανάμεσα στις πολλές ιδιοκτησίες υπήρχε και μεγάλη ακίνητη περιουσία στην Κίμωλο, το «γενέθλιο» τόπο της οικογένειας Βεντούρη. Το νησί από όπου ξεκίνησε σε ηλικία 21 χρόνων ο πατριάρχης Κωνσταντίνος Βεντούρης, λίγο μετά το πολλαπλό δράμα του πολέμου, της κατοχής και του εμφυλίου. Ανοίχτηκε στο πέλαγος της ζωής, με «όπλο» τη σκληρή δουλειά και «όχημα» μια βάρκα με την οποία μετέφερε τρόφιμα μεταξύ των νησιών. Μετά τη βάρκα ήρθε το πρώτο καΐκι και γύρω στο 1959 απέκτησε το πρώτο του πλοίο.

Ο καπετάν Κώστας, όπως τον αποκαλούσαν, μέσα σε μια δεκαετία είχε δημιουργήσει στόλο 10 φορτηγών πλοίων. Η εκτόξευση, όμως, ήρθε μαζί με τη… Μεταπολίτευση, το 1974, όταν αποφάσισε να μπει στην ακτοπλοΐα με το καράβι «Άγιος Γεώργιος». Αυτή ήταν η απαρχή για το χτίσιμο μιας μικρής «αυτοκρατορίας», με τους Βεντούρηδες να γίνονται σταδιακά και μέσω διαφόρων εταιρειών, οι «βασιλιάδες» στις γραμμές των Κυκλάδων.

Εξίσου εντυπωσιακά και μέσα από διαδοχικά χτυπήματα, όμως, γράφτηκε και η πτώση. Με ναυτικά ατυχήματα, οικονομικά προβλήματα και χρεοκοπίες και όλα αυτά στο φόντο ενός εμφύλιου πολέμου μεταξύ των παιδιών του καπετάν Κώστα, που μέχρι να φύγει από τη ζωή, τον Αύγουστο του 2010, δεν κατάφερε να «γεφυρώσει»…

Επί χρόνια, τα δικαστήρια, οι αγωγές, οι μηνύσεις και η ανταλλαγή βαρύτατων κατηγοριών μεταξύ μελών της οικογένειας άφησαν εποχή.

Η «Ventouris Sea Lines» ιδρύθηκε το 1987 από τον Βαγγέλη Βεντούρη, ένα από τα τέσσερα παιδιά του «Καπετάν Κώστα», ο οποίος από βαρκάρης στην Κίμωλο κατάφερε να μετατραπεί σε εφοπλιστή με στόλο άνω των δέκα φορτηγών πλοίων.

Το 1986 ο καπετάν Κώστας μοίρασε στα τέσσερα παιδιά του, Βαγγέλη, Αντώνη, Γιώργο και Χαράλαμπο, τα έξι επιβατικά πλοία. Ο ίδιος συνέχισε τη δραστηριότητά του στην ποντοπόρα ναυτιλία.

Η περιουσία αυτή ωστόσο αποτέλεσε «μήλο της έριδος» μεταξύ των τεσσάρων αδερφών που κατέληξαν να υπερχρεωθούν και να χάσουν τα καράβια.

Παρόλα αυτά, ο Βαγγέλης Βεντούρης κατάφερε να χαράξει τη δική του πορεία, με σπουδές μηχανολόγου στο North Eastern Michigan και ναυπηγού στο University of Michigan, ενώ είχε διατελέσει και Γραμματέας στην Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών.

Μάλιστα, όπως λέγεται, η μεγάλη αδυναμία του Βεντούρη ήταν το επιβατικό-οχηματαγωγό «Παναγία Τήνου ΙΙ»: Το σκάφος είχε μετασκευασθεί εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα και η μετατροπή του κόστισε 20 εκατ. δολάρια. Συνέδεε καθημερινά το λιμάνι του Πειραιά με τα νησιά της Σύρου, της Τήνου και της Μυκόνου και μπορούσε να μεταφέρει 2.000 άτομα και 340 οχήματα. Η ωριαία ταχύτητά του ήταν 22 μίλια την ώρα και έτσι κάλυπτε την απόσταση σε μικρό χρονικό διάστημα. 

Ο Βαγγέλης Βεντούρης

Επιπλέον διέθετε νέα συστήματα διάσωσης επιβατών, ενώ η εικόνα της Ευαγγελιστρίας της Τήνου είχε μεταφερθεί εν πομπή σ’ αυτό το πλοίο, όπου είχε τελεσθεί αγιασμός και στη συνέχεια είχε γίνει η τοποθέτηση της εικόνας σε ειδικό προσκυνητάρι.

Η «πτώση»
Παρά το πάθος του Βεντούρη για τη ναυτιλία, μια σειρά επιχειρηματικών επιλογών απεδείχθησαν άστοχες. Όπως λέγεται, η οικογένεια Βεντούρη είχε πάρει σημαντικά θαλασσοδάνεια με αντάλλαγμα τη οικονομική στήριξη προεκλογικών εκστρατειών.

Έτσι, ήδη από το 1995, η φαινομενικά παντοδύναμη τότε «Ventouris Sea Lines» έχανε το ένα πλοίο μετά το άλλο, καθώς «βυθιζόταν» σε χρέη προς το ΝΑΤ, τους προμηθευτές καυσίμων, τις τράπεζες και βέβαια τους ναυτικούς. Ακολούθησε ντόμινο κατασχέσεων, με ένα από τα πρώτα πλοία που βγήκε στο σφυρί να είναι το «Παναγία Τήνου ΙΙ».

Σε μία ύστατη προσπάθεια να μην πάψει τη δραστηριότητά της, η εταιρεία συνέχισε τα δρομολόγια μέσω του «Άγιος Γεώργιος Εξπρές», που είχε παραμείνει στην κατοχή της, καταφέρνοντας να «αναστηθεί» και ξαναμπήκε στην ακτοπλοΐα το καλοκαίρι του 2004. Τότε ξεκίνησε, εκ νέου τα δρομολόγια με το «Άγιος Γεώργιος» αρχικά από Ραφήνα και στη συνέχεια από Πειραιά.

To 'Άγιος Γεώργιος'

Από το 2005 μέχρι το τέλος του 2014 το πλοίο δραστηριοποιήθηκε με επιτυχία στη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων.

Ωστόσο, το 2010 με τον θάνατο του Κωνσταντίνου Βεντούρη, που πάντα συμμετείχε στη διοίκηση της εταιρείας, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση: Τα προβλήματα κορυφώθηκαν -λόγω και της ένταξης της χώρας στο μνημόνιο- με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν οι πρώτες καθυστερήσεις στους μισθούς των εργαζομένων, οι οποίες χρόνο με τον χρόνο μεγάλωναν, οδηγώντας στην πρώτη επίσχεση εργασίας τον χειμώνα του 2012.

Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε έως το τελευταίο δρομολόγιο που πραγματοποίησε το πλοίο με αποτέλεσμα να συσσωρευτούν απλήρωτες οφειλές για περισσότερο από έξι μήνες προς τους ναυτικούς, στους οποίους η εταιρεία αδυνατούσε να καταβάλλει ακόμη και το δώρο Χριστουγέννων. Βέβαια, η «Ventouris Sea Lines» εξακολουθούσε να λαμβάνει το επίδομα της άγονης γραμμής.

Τον Ιανουάριο του 2015 το πλοίο άλλαξε το όνομα του σε «Παναγία Τήνου» με σκοπό να μετακομίσει στη Ραφήνα με εγκεκριμένα από το Υπουργείο δρομολόγια από Ραφήνα για Άνδρο-Τήνο-Μύκονο.

Το 'Παναγιά Τήνου ΙΙ'

Τον Ιανουάριο και για διάστημα ενός μήνα περίπου το πλοίο ταξίδεψε στην άγονη των Κυθήρων σε αντικατάσταση του «Βιτσέντζος Κορνάρος» όμως μετά από επισχέσεις εργασίας του πληρώματος το πλοίο έδεσε οριστικά.

  Οι ναυτικοί, ύστερα από δύο μήνες παραμονής στο πλοίο, τέθηκαν σε καθεστώς προστασίας και με τη σειρά τους έφυγαν από το πλοίο με αποτέλεσμα αυτό να μείνει αφύλακτο. Το πλοίο, που σήμερα βυθίζεται, είχε κατασχεθεί από το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο για οφειλές της διαχειρίστριας εταιρείας προς αυτό.

Υπήρξε μάλιστα το πρώτο πλοίο που κατάσχεσε το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο, στο πλαίσιο της διασφάλισης των δικαιωμάτων των ασφαλιζόμενων ναυτικών.

Λίγο έλειψε να βουλιάξει στο λιμάνι του Πειραιά το «Παναγία Τήνου»

Κόντεψε να βυθιστεί το πρωί της Μ. Τρίτης το πλοίο «Παναγία Τήνου» στο λιμάνι του Πειραιά. Λίγο μετά τις 11.15 το πρωί ενημερώθηκε το Λιμενικό ότι το πλοίο έχει πάρει κλίση από τη δεξιά πλευρά.

Το πλοίο, το οποίο είναι δεμένο στην προβλήτα Ε4, παρουσίασε μεγάλη εισροή υδάτων. Στο σημείο έχουν τοποθετηθεί πλωτά αντιρρυπαντικά φράγματα, ενώ βρίσκονται ήδη δύο αντιρρυπαντικά σκάφη και δύο ρυμουλκά για λόγους ασφαλείας, καθώς το πλοίο πιθανόν έχει μικρή ποσότητα καυσίμων, που δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί.

Το «Παναγία Τήνου» πήρε κλίση 40 μοιρών προς τα δεξιά και τα ρυμουλκά με τη συνδρομή δυτών επιχειρούν να το επαναφέρουν, ώστε να μπουν μέσα τεχνίτες για να κλείσουν το ρήγμα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *