Last updated on 14 Απριλίου, 2021 at 09:11 μμ
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Έρχεται το τέλος;Γιατί ο Ερντογάν παίζει τα ρέστα του;
Τις προάλλες μια τουρκική ακταιωρός εμβόλισε σκάφος του ελληνικού λιμενικού. Στον Έβρο υπάρχουν μαρτυρίες για βολές Τούρκων στρατιωτών εναντίον Ελλήνων που βρίσκονταν στην ελληνική πλευρά των συνόρων. Παράλληλα στον Έβρο τουρκικά μαχητικά έκαναν υπερπτήσεις πάνω από ελληνικό έδαφος, θέτοντας σε κίνδυνο ελληνικό ελικόπτερο και τους επιβαίνοντες…
Τις τελευταίες μέρες γίνεται πλέον όλο και πιο φανερό πως η Τουρκία προσπαθεί να εκβιάσει ένα θερμό επεισόδιο, στο πλαίσιο της κλιμάκωσης της έντασης, μετά την αποτυχία του εκβιασμού της ΕΕ με μαζική είσοδο μεταναστών.
Πολύ πιθανόν επίσης ο Ερντογάν με ένα θερμό επεισόδιο να επιδιώκει να αντιστρέψει το κλίμα που έχουν δημιουργήσει στην τουρκική κοινή γνώμη οι αποτυχίες στη Συρία και τη Λιβύη οι οποίες απειλούν τα νεοοθωμανικά σχέδια της Άγκυρας και μαζί την επιβίωση του δικτατορικού (με δημοκρατικό μανδύα) καθεστώτος.
Ο Ερντογάν έχει συμπεριφερθεί σαν δικτάτορας στην Τουρκία φυλακίζοντας και διώκοντας εκατομμύρια ανθρώπους. Αν απομακρυνθεί από την εξουσία είναι βέβαιο πως θα κινδυνέψει να βρεθεί στην φυλακή. Το έχουμε δει άλλωστε πολλές φορές στο παρελθόν αυτό.
Αυτός είναι βασικός λόγος για να επιμείνει στις κινήσεις υψηλού ρίσκου μέχρι την τελευταία ώρα της παραμονής του στην εξουσία. Στην ουσία τα παίζει όλα για όλα.
Το σχέδιο να εκβιάσει την Ε.Ε. πλημμυρίζοντας την Ελλάδα μουσουλμάνους μετανάστες ήταν η τελευταία σε μια σειρά αποτυχιών η οποία απειλεί να ακυρώσει την απειλή, αφαιρώντας από την Τουρκία ένα ισχυρό μέσο πίεσης.
Αν η Ελλάδα μπόρεσε να κλείσει τα σύνορα στη στεριά και τη θάλασσα και με τα κλειστά κέντρα κράτησης και τις επαναπροωθήσεις να μειώσει δραστικά τις ροές. Όσο η Ελλάδα αντέχει η Ευρώπη θα έχει εξασφαλισμένο το μαλακό της υπογάστριο μεταφέροντας το πρόβλημα στην Τουρκία η οποία θα μείνει με εκατομμύρια μετανάστες και μικρότερη διεθνή βοήθεια.
Η προθυμία με την οποία οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες στηρίζουν πολιτικά και συνδράμουν υλικά το κλείσιμο των ελληνικών συνόρων φανερώνει μια ρεαλιστική μετατόπιση των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων στην Ε.Ε. ωστόσο πρέπει να τονιστεί πως πρόκειται για μεμονομένη συνδρομή (πλην της οικονομικής) κι όχι ευρωπαική. Η Ένωση εμφανίζει τις δομικές της προκλήσεις, καθώς τα αντικρουόμενα συμφέροντα δεν ευνοούν μία ενιαία εξωτερική πολιτική.
Αν πριν λίγες μέρες το σχέδιο Ερντογάν να στείλει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στην Ελλάδα είχε πετύχει, είναι πολύ πιθανό η χώρα να είχε αποσταθεροποιητικούς τριγμούς στον κοινωνικό και πολιτικό ιστό, σε συνδυασμό και με το κλίμα αυξημένου συναγερμού λόγω του κοροναιού.
Έρχεται το τέλος του Ερντογάν;
Το ερώτημα για το επόμενο διάστημα είναι οι συνέπειες που θα μπορούσε να έχει ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο ή τον Έβρο. Ειδικά αν υπάρξουν θύματα.
Αν ένα θερμό επεισόδιο οδηγούσε σε μια κλιμάκωση κανένας δεν μπορεί να προβλέψει μετά από μερικές εβδομάδες ποια πλευρά θα είχε δημιουργήσει τετελεσμένα σε βάρος της άλλης. Μιλάμε για πόλεμο, καθώς κάθε θερμό επεισόδιο, δεν είναι σίγουρο πως θα ‘ψυχρανθεί’ άμεσα. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το τέλος μιας τέτοιας κατάστασης.
Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ισχυρότερος έχει μεν το πλεονέκτημα αλλά η τύχη, ο αιφνιδιασμός ή οι εσωτερικές συνθήκες της κάθε χώρας παίζουν καθοριστικό ρόλο. Μην παραβλέπουμε πως στο τουρκικό κοινοβούλιο λαμβάνουν χώρα επεισόδια ξυλοδαρμού, ενώ πολλοί στρατιωτικοί έχουν απομακρυνθεί από τις θέσεις τους στα πλαίσια εκκαθαρίσεων. Αντιθέτως στην Ελλάδα η χώρα εμφανίζει στοιχεία συσπείρωσης και αφύπνισης.
Είναι πολύ πιθανό ένα θερμό επεισόδιο υπό τις παρούσες συνθήκες του μεταναστευτικού εκβιασμού να λειτουργήσει σαν αφορμή για τη δημιουργία και παρουσία στα ελληνικά σύνορα, μετά των δυνάμεων συνοριοφυλακής και ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων.
Μην ξεχνάμε πως η ελληνική κρίση μετά το 2010 οδήγησε στη δημιουργία του ESM και τις απαρχές της τραπεζικής ενοποίησης.
Υπάρχουν ενδείξεις πλέον πως η Δύση προσπαθεί να κρατήσει μεν την Τουρκία σε τροχιά επιρροής αλλά με όρους και προϋποθέσεις μεταξύ των οποίων δεν συμπεριλαμβάνεται ο Ερντογάν και οι νεοοθωμανικές του φιλοδοξίες. Η ΕΕ θέλει την Τουρκία, όχι τον Ερντογάν.
Στην Ευρώπη δημιουργείται ένα ρεύμα εναντίον του Τούρκου Προέδρου. Ανοχή… τέλος θα έλεγε κανείς. Η δημιουργία τετελεσμένων σε βάρος της Ελλάδας πλέον δεν γίνεται εύκολα αποδεκτή. Το ίδιο φαίνεται να ισχύει και στις ΗΠΑ, τη Ρωσία και τις περισσότερες γειτονικές χώρες της Τουρκίας.
Σε πρόσφατη έκθεσή του το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κάνει αναφορές σε δολοφονίες, σε ύποπτους θανάτους ανθρώπων που βρίσκονταν υπό κράτηση, σε βίαιες εξαφανίσεις, βασανιστήρια, αυθαίρετες συλλήψεις και κρατήσεις δεκάδες χιλιάδων ανθρώπων για υποτιθέμενους δεσμούς με τρομοκρατικές οργανώσεις ή απλώς και για την ειρηνική έκφραση της γνώμης τους. Σε αυτούς περιλαμβάνονται βουλευτές της αντιπολίτευσης, πρώην βουλευτές, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, ξένοι πολίτες ακόμα και εργαζόμενοι στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Άγκυρα…
Η νευρικότητα που διακρίνει το καθεστώς Ερντογάν καταδεικνύει πως αυτός αισθάνεται πως ο χρόνος έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα. Έρχεται το πολιτικό τέλος του Τούρκου Προέδρου; Mάλλον ναι, αλλά όχι άμεσα.