Αερομαχίες | Νοερά στο Ανατολικό Αιγαίο, σε ύψος 22.000 ποδών, όπου επιχειρούνται οι πιο συχνές αερομαχίες

H αλήθεια είναι ότι οι Τούρκοι το τελευταίο διάστημα, κυρίως μετά την ομιλία Μητσοτάκη στο Κογκρέσο, έχουν κλιμακώσει τις προκλήσεις τους έναντι της χώρας μας. Δεν είναι μόνον οι φραστικές επιθέσεις και οι ύβρεις των Ερντογάν και Μπαχτσελί κατά του Πρωθυπουργού είναι και η συνεχιζόμενη προκλητικότητα των τουρκικών αεροπλάνων τόσο στο FIR Αθηνών, όσο και (πριν από μερικές ημέρες) με τις υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά.

Μέσα σε όλα αυτά προσθέστε και τις αυξημένες ροές μεταναστών στον Έβρο καθώς και τη χθεσινή ευθεία αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, με το να στείλει η Άγκυρα το ερευνητικό σκάφος «Γιουνούζ» στην καρδιά του Αιγαίου. Το τουρκικό σκάφος θα σταλεί σε τέσσερα σημεία, σε μια περιοχή ανάμεσα στον Αη Στράτη, τη Λήμνο, τη Λέσβο και τη Χίο.

Θα σας μεταφέρω όμως νοερά στο Ανατολικό Αιγαίο, σε ύφος 22.000 ποδών, όπου επιχειρούνται οι πιο πολλές παραβιάσεις και εν συνεχεία οι πιο συχνές εικονικές αερομαχίες. Εκεί όπου οι Έλληνες πιλότοι των F-16 και των Mirage, όπως οι ίδιοι μου περιγράφουν, τα «dogfights» (όπως λένε στη γλώσσα των πιλότων τις εικονικές αερομαχίες) , συμβαίνουν συχνά.

Όπως συμβαίνει συχνά και το γεγονός ότι οι Έλληνες πιλότοι έχουν στα σκοπευτικά τους τα τουρκικά F-16. Όποιον πιλότο της Πολεμικής Αεροπορίας κι αν ρωτήσεις να σου περιγράψει τι συμβαίνει εκεί πάνω η απάντηση που θα σου δώσει είναι σεμνή και ταπεινή: «Προσπαθούμε να έχουμε το τακτικό πλεονέκτημα έναντι του αντιπάλου μας, βάσει των οδηγιών, των διεθνών κανόνων εναέριας κυκλοφορίας και της εκπαίδευσης που έχουμε λάβει», λένε.

Αυτό το «τακτικό πλεονέκτημα», σημαίνει ότι ο Έλληνας πιλότος πλησιάζει την «ουρά» του τουρκικού F-16, πολλές φορές και στα 300 μέτρα, τον έχει θέσει στο σκοπευτικό του, με τον Τούρκο πιλότο να νιώθει την «ανάσα» του και να αισθάνεται την πίεση στο ραντάρ του.

Δεν υπάρχει κανένα αεροσκάφος που εισέρχεται στον εθνικό εναέριο χώρο ( ή στο FIR Αθηνών) χωρίς να καταθέσει σχέδια πτήσεως και να μην αναγνωρίζεται και εν συνεχεία να μην αναχαιτίζεται, από ελληνικά μαχητικά. Και τα drones θα πείτε; Και τα UAV αναγνωρίζονται, αλλά με αυτά δεν γίνονται εικονικές αερομαχίες, απλώς παρακολουθείται η όλη πορεία τους, έως ότου εξέλθουν από το FIR Αθηνών, αφού πρώτα αναγνωρισθούν.

***
Παρ΄ολίγον ατυχήματα

Ωστόσο ο κίνδυνος για ατυχήματα είναι μεγάλος. Πέρα από την οικονομική επιβάρυνση που υπάρχει, με την τιμή της κηροζίνης να έχει φθάσει στα ύψη. Για τους πιλότους των μαχητικών αλλά και για τα πολιτικά αεροσκάφη που πετούν στους αεροδιαδρόμους του Αιγαίου (όπως ο Blue-7, ή ο Red-17 ή ο Green-18) οι κίνδυνοι είναι πολλαπλοί.

Είναι γνωστά άλλωστε πολλά επικίνδυνα περιστατικά που συνέβησαν στο παρελθόν, όπως αυτό με το ζεύγος τουρκικών αεροσκαφών που ενεπλάκη σε αερομαχία, πάνω από την Ικαρία με ζεύγος ελληνικών F-16. Τη στιγμή που ο πρώτος Έλληνας πιλότος είχε στα σκοπευτικά του τον πρώτο Τούρκο πιλότο, ο δεύτερος Τούρκος πιλότος καταδιωκόμενος από τον δεύτερο Έλληνα- προχώρησε σε επικίνδυνο ελιγμό, περνώντας «ξυστά» από τον πρώτο Έλληνα. Ευτυχώς, οι Έλληνες πιλότοι αποδείχτηκαν ψύχραιμοι και καλά εκπαιδευμένοι και αποσοβήθηκαν τα χειρότερα