Παγκόσμιο Κραχ λόγω COVID-19:Είναι ρεαλιστικό το σενάριο ή μας τρομοκρατούν;

Η καραντίνα στην οποία εισήλθε ο πλανήτης, λόγω covid-19 είναι σαν να εξερράγησαν πυρηνικές βόμβες στα θεμέλια της παγκόσμιας οικονομίας. Ένα παγκόσμιο κραχ τώρα πια δε φαντάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά μία πραγματικότητα που ήδη ζούμε.

Δυστυχώς δεν είναι μόνο ο αριθμός των νεκρών που πρέπει να μας απασχολεί αλλά και το μέλλον όταν όλα, με το καλό, τελειώσουν.

Τι συμβαίνει στην Παγκόσμια Οικονομία;

Ας ξεκινήσουμε από τις ΗΠΑ, όπου τα 50 δισ. δολ. για την καταπολέμηση του κορονοϊού που βάζει ο Τραμπ και η “απεριόριστη ρευστότητα” που υποσχέθηκε να παράσχει η FED δεν φαίνεται να αναχαιτίζουν το παγκόσμιο κραχ που καλπάζει.

Από την άλλη μία από τα ίδια και στη δική μας πλευρά του Ατλαντικού, με τους Ευρωπαίους να μην προχωρούν σε έκδοση κορονο-ομολόγου και να μένουν στα λεφτά του ESM. Η άρνηση της Γερμανίας για κορονο-ομόλογο ως γνωστόν εξόργισε, κυρίως, την Ιταλία και άνοιξε εκ νέου συζήτηση για το μέλλον της Ευρωζώνης.

Όπως το 1929 που όλοι έπαιζαν με δανεικά, έτσι και τώρα η παγκόσμια οικονομία των 255 τρισ. δολ. (Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο) είναι υπερχρεωμένη – “οικονομία του χρέους”. Το εταιρικό χρέος των ΗΠΑ, ιδιαίτερα των ενεργειακών εταιρειών, είναι πολύ μεγάλο και μπορεί να προκαλέσει domino effect.

Στην ουσία αυτό που φαίνεται πως φοβίζει τους αναλυτές είναι η ήδη σαθρή παγκόσμια οικονομία που αν δεν αντέξει (φαίνεται πως δεν θα αντέξει) θα έχουμε το παγκόσμιο κραχ που δεν θα έχει καμία σχέση με το 2008. Θα θυμίζει μεταπολεμική οικονομία, όχι απλά προβληματική.

Ωστόσο αυτό που όλοι ρωτούν είναι το εξής.

Είναι ρεαλιστικό το σενάριο για παγκόσμιο κραχ;

Έχει βάση ή απλά μας τρομοκρατούν; O φόβος είναι ρεαλιστικός.

Αφενός μεν η παγκόσμια οικονομία παρέμεινε πολύ πιο αδύναμη από ότι οι υπερτιμημένες τιμές μετοχών θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν. Ο κύριος λόγος ήταν οι εξαιρετικά χαλαρές νομισματικές πολιτικές των μεγάλων κεντρικών τραπεζών.

Αφετέρου δε τώρα πλήττεταθ πραγματική οικονομία που είναι κάκιστο νέο για τις αγορές. «Δυστυχώς οι κεντρικές τράπεζες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειές του. Απαιτείται ευρύτερη πολιτική δράση και ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να μην αποφέρει τα μέγιστα αν η καθημερινότητα των ανθρώπων δεν επανέλθει στο φυσιολογικό. Δεν γνωρίζουμε ακόμα αν η ανάκαμψη φέτος θα έχει σχήμα V, U ή ακόμα και L. Οι τελευταίες δύο εκδοχές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα πιο “αιχμηρό” market sell off, ανεξάρτητα από το τι κάνουν οι κεντρικές τράπεζες» επισημαίνει ο κ. Βαμβακίδης Managing Director Global Head G10 FX Strategy της Bank of America Merrill Lynch.

Με την Ελλάδα τι γίνεται;

Ας ξεκινήσουμε με το δεδομένο πως η ελληνική οικονομία είναι πολύ πιο ευαίσθητη σε κλυδωνισμούς της παγκόσμιας αγοράς. Δεν έχει τα θεμέλια για να αντέξει εξίσου εύκολα με άλλες οικονομίες. Είναι μία μετα-μνημονιακή οικονομία με περιορισμένη παραγωγή, βιομηχανία μικρή κι έναν τριτογενή τομέα που δρα εντός χώρας.

Ο δε τουρισμός έχει ισοπεδωθεί κι ούτε πρόκειται να ανακάμψει σύντομα. Ένα παγκόσμιο κραχ θα πλήξει σίγουρα όλο τον πλανήτη (παγκόσμιο άλλωστε) αλλά η κάθε οικονομία θα έχει τις δικές της δυσκολίες και ιδιαιτερότητες.

Η Ελλάδα παραμένει στο ραντάρ ξένων επενδυτών

Είναι όλα μαύρα για την Ελλάδα; ίσως όχι.

Την άποψη ότι η ελληνική χρηματαγορά παραμένει στο στόχαστρο των μεγάλων επενδυτικών χαρτοφυλακίων που συνεχίζουν τις επιλεκτικές τοποθετήσεις στοχεύοντας σε επανάληψη των περσινών υπεραποδόσεων σε σχέση με τα υπόλοιπα «μεγάλα» χρηματιστήρια, εκφράζει ο Ηλίας Ζαχαράκης, Διευθύνων Σύμβουλος της Fast Finance ΑΕΠΕΥ. «Το πολιτικό σκηνικό έχει εξομαλυνθεί, αναμένονται υψηλότεροι του μέσου όρου ρυθμοί ανάπτυξης, ενώ και η φορολογία των εταιριών ίσως παίξει τον ρόλο της» αναφέρει.

Κατακλείδα

To παγκόσμιο κραχ είναι ένα σενάριο που κάθε μέρα που περνά γίνεται όλο και πιο πιθανό. Η αλήθεια είναι πως κάθε μέρα τα αποθεματικά όλων των χωρών στερεύουν κι αυτό δυσκολεύει τη δυνατότητα επανάκαμψης σε ταχείς ρυθμούς.

Η Ελλάδα βρίσκεται κι αυτή σε δεινή θέση, αφού έχει δομικές στρεβλώσεις που δεν μπόρεσε (πρόλαβε ή θέλησε) να αλλάξει την τελευταία δεκαετία.

Όσο πιο σύντομα λήξει η καραντίνα κι ξεκινήσει η λειτουργία της πραγματικής οικονομίας τόσο πιο εύκολη θα είναι η επανάκαμψη.