Eπί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή το 2006, η βία στα γήπεδα λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Η κυβέρνηση, δια του υφυπουργού Αθλητισμού Γιώργου Ορφανού, φέρνει στη Βουλή νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της αθλητικής βίας, κυρίαρχο σημείο του οποίου ήταν το λεγόμενο «ιδιώνυμο»: Οι ποινές φυλάκισης για τα συναφή με την αθλητική βία αδικήματα θα εκτελούνται χωρίς αναστολή.
Το «ιδιώνυμο» του νόμου Ορφανού, όπως ονομάστηκε τότε, διαφημίστηκε ως νόμος που θα εξαλείψει τη βία στα γήπεδα.
Το 2008 μετά είχαμε το «ραντεβού θανάτου» φανατικών οπαδών των δυο «αιωνίων» του ελληνικού ποδοσφαίρου στη λεωφόρο Λαυρίου, που οδήγησε στη δολοφονία του Μιχάλη Φιλόπουλου.
Συμπέρασμα: Η αυστηροποίηση των ποινών ως «λύση» για όλα δε λύνει το πρόβλημα. Αποτελεί, ίσως, την εκμετάλλευση πρωτόγονων ενστίκτων ενός κομματιού της κοινωνίας ακριβώς για να μη δοθεί λύση στο πρόβλημα με μέτρα που θα αγγίζουν τη ρίζα του προβλήματος και που επιφέρουν πολιτικό κόστος ενίοτε δε και σύγκρουση με τους οργανωμένους οπαδούς αλλά και ιδιοκτήτες ΠΑΕ!
Φυσικά οι λόγοι για την οπαδική βία είναι σύνθετοι κι αφορούν τις κοινωνικές αδικίες, τη φτωχοποίηση μεγάλου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας, την έλλειψη ταυτότητας που αισθάνονται πολλοί νέοι κλπ.
Fast forward στο 2023 κι η απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να εξαγγείλει μέτρα για την πάταξη της βίας που τα είχε εξαγγείλει και πριν ενάμισι χρόνο και η κυβέρνηση δεν τα είχε εφαρμόσει ποτέ!
Για την ιστορία ο νόμος Ορφανού, που με το «ιδιώνυμο» θα σταματούσε τη βία στα γήπεδα, καταργήθηκε ως αναποτελεσματικός, αλλά και γιατί την έφερνε σε σύγκρουση με τις ΠΑΕ και τους οργανωμένους οπαδούς, το 2009 από την ίδια κυβέρνηση που τον θέσπισε: Την κυβέρνηση Καραμανλή!
Οπαδική βία: Στα ίδια μέτρα θεατές
Το πρωτοφανές στην ελληνική μεταπολιτευτική ιστορία να εξαγγέλλονται μέτρα ως αντίδοτο στην οπαδική βία που είχαν εξαγγελθεί και τον Μάρτιο του 2022 (δείτε ρεπορτάζ ΕΔΩ), με αφορμή τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού, εκλαμβάνεται από μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης ως ρεσιτάλ υποκρισίας από την κυβέρνηση, ακόμα και ως προσβολή της μνήμης των δυο νεκρών παιδιών.
Το ερώτημα είναι γιατί το έπραξε αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Έχουν προηγηθεί:
- Το πρωτοφανές φιάσκο με τους Κροάτες ακροδεξιούς χούλιγκανς, σε συνεργασία με Έλληνες χούλιγκανς, να διασχίζουν ανενόχλητοι τη μισή χώρα, με την ΕΛΑΣ να έχει ειδοποιηθεί δυο ημέρες νωρίτερα, αλλά να δείχνει μια πρωτοφανή και αδιανόητη αταραξία. Ακόμα και μετά το θανατηφόρο μαχαίρωμα του 29χρονου οπαδού της ΑΕΚ, η ΕΛΑΣ δείχνει έναν ασυγχώρητο ερασιτεχνισμό, με αποτέλεσμα σύμφωνα με την ίδια την Κατεχάκη να έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος και μαζί του να χαθούν και πολύτιμα στοιχεία που θα οδηγούσαν στον δολοφόνο.
- Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κατόπιν συνεννόησης με το Μαξίμου, δεν υπέβαλε την παραίτησή του, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για το φιάσκο και την τραγωδία.
- Δεν ζητήθηκε η παραίτηση του Αρχηγού της ΕΛΑΣ για την τραγική κατάσταση της υπηρεσίας της οποίας προΐσταται, ούτε ο ίδιος την υπέβαλε από ευθιξία! Αντιθέτως, αποδόθηκαν ευθύνες σε μεσαίους αξιωματικούς, με αποτέλεσμα να υπάρχει οργή στο Σώμα, αφού η όλη επιχείρηση απόδοσης ευθυνών ερμηνεύτηκε -και σωστά- ως αναζήτηση εξιλαστήριων θυμάτων, μήπως και σώσει τα κεφάλια της η ηγεσία.
- Ο πρωθυπουργός συνέχισε τις διακοπές του, χωρίς καν να επιστρέψει στην Αθήνα, αλλά και χωρίς να κάνει μια δημόσια δήλωση για το θέμα, επιλέγοντας προφανώς, με τη στήριξη των φιλοκυβερνητικών μέσων, να αποφύγει το προσωπικό πολιτικό κόστος.
- Και φτάσαμε στο χθεσινό φιάσκο να ανακοινώνονται μέτρα, μετά από συνάντηση με τον πρόεδρο της ΟΥΕΦΑ και εν συνεχεία σύσκεψη με τους αρμόδιους υπουργούς και τους προέδρους των τεσσάρων μεγαλύτερων ΠΑΕ, που τα βασικά είχαν εξαγγελθεί ξανά τον Μάρτιο του 2022 και προφανώς δεν εφαρμόζονταν από την κυβέρνηση.