Νομός Έβρου:η μέγιστη σημασία του για την Ελλάδα.Κομβικό το 2020

Last updated on 14 Απριλίου, 2021 at 09:10 μμ

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Ο νομός Έβρου έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα. Είναι τα χερσαία σύνορα της χώρας με την Τουρκία, είναι δηλαδή νομός ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια της χώρας. Κι όμως οι Εβρίτες δίκαια έχουν παράπονα από το ελληνικό κράτος. Ας δούμε κάποια στοιχεία του νομού Έβρου που παρουσιάζουν ενδιαφέρον.

Νομός Έβρου: oικονομία και γεωγραφία

Η οικονομία του νομού Έβρου βασίζεται κυρίως στη γεωργία και  κατά  δεύτερο  λόγο στην  κτηνοτροφία,  ενώ  η  βιομηχανία  αναπτύχθηκε μετά το 1990.

Καθοριστικός παράγοντας της οικονομίας του νομού είναι ο ποταμός Έβρος και λόγω της επίδρασής του στη σύσταση του εδάφους με τις ύλες που μεταφέρει και λόγω των περιοχών που αρδεύει ή μπορεί να αρδεύσει, αλλά και αρνητικά, λόγω των ζημιών που προκαλεί με τις πλημμύρες του.

 Η  γεωργία  στηρίζεται  στην  καλλιέργεια  σιτηρών  κυρίως  στις  μεγάλες  πεδινές εκτάσεις των δήμων Ορεστιάδας και Διδυμοτείχου, οι οποίες καλύπτουν περισσότερο από τα  δύο τρίτα της επιφάνειας που  καλλιεργείται συνολικά  στον  νομό  Έβρου

Τα σιτηρά  αντιπροσωπεύουν  σημαντικό  τμήμα  της  συνολικής  αξίας  της  γεωργικής παραγωγής,  η  οποία  περιλαμβάνει  και  προϊόντα  όπως  το  σκουπόχορτο  (σόργο),  ο σπόρος μηδικής, τα πεπόνια και ο ηλίανθος.

Ο νομός παρουσιάζει και αξιόλογη κτηνοτροφία, ενώ έχει αναπτυχθεί ποσοτικά και ποιοτικά και η κτηνοτροφία μεγάλων ζώων (βοοειδών). Για τον λόγο αυτό έχει αυξηθεί σημαντικά η καλλιέργεια της μηδικής σε ξερικά εδάφη. Στην περιοχή του Σουφλίου, όπου  καλλιεργείται η  μουριά,  σημαντική  είναι  η  σηροτροφία  για  την  παραγωγή μεταξιού.

Χάρη στη δραστηριότητα αυτή, το Σουφλί είναι γνωστό σε όλη την Ελλάδα για τα περίφημα μεταξωτά του. Τα δάση καλύπτουν περίπου το 29% του εδάφους του νομού, δεν υπάρχει όμως αξιόλογη εκμετάλλευση. Ωστόσο, ξεχωριστή ανάπτυξη παρουσιάζει η καλλιέργεια της λεύκας. Η  αλιεία,  που  διεξάγεται  με  κέντρο  την  Αλεξανδρούπολη,  είναι  ιδιαίτερα ανεπτυγμένη  και  εκμεταλλεύεται  τον  αλιευτικό  πλούτο  του  ποταμού  Έβρου  (ψάρι οξύρρυγχος από το οποίο βγαίνει το μαύρο χαβιάρι), του Δέλτα του και του Θρακικού πελάγους.

Ποιες πόλεις ξεχωρίζουν

Οικονομικό, πολιτιστικό και συγκοινωνιακό κέντρο του νομού είναι η πρωτεύουσά του,  Αλεξανδρούπολη. 

Επίσης,  μεγάλο  ιστορικό  και  αρχαιολογικό  ενδιαφέρον παρουσιάζει η Σαμοθράκη. Ακολουθούν άλλες τρεις πόλεις, που αποτελούν έδρες και οικονομικά  κέντρα  των  δήμων  του,  στη  σιδηροδρομική  γραμμή  Θεσσαλονίκης ­ Κωνσταντινούπολης. Το Σουφλί (4.258 κάτ., έδρα του δήμου Σουφλίου), πόλη που βρίσκεται στο κέντρο σχεδόν του νομού και είναι χτισμένη σε έναν λόφο κοντά στις όχθες  του  ποταμού  Έβρου,  αποτελεί  αξιόλογο  εμπορικό  και  βιοτεχνικό  κέντρο παραγωγής και επεξεργασίας μεταξιού.

Βορειότερα, χτισμένο αμφιθεατρικά στη δεξιά όχθη  του  Έβρου,  βρίσκεται  το  ιστορικό  Διδυμότειχο  (8.799  κάτ.,  έδρα  του  δήμου Διδυμοτείχου). Ονομάστηκε έτσι από τα Δίδυμα τείχη που περιβάλλουν τον λόφο, στον οποίο είναι χτισμένο το σημαντικό βυζαντινό κάστρο του.

 Βορειότερα βρίσκεται  η  Ορεστιάδα  (15.246  κάτ.,  έδρα  του  δήμου  Ορεστιάδας),  πόλη  που δημιουργήθηκε  μετά  την  ανταλλαγή  των  ελληνοτουρκικών  πληθυσμών  (1923)  και σήμερα αποτελεί αξιόλογο οικονομικό κέντρο.

Νομός Έβρου: τον εγκαταλείψαμε

Το βασικό πρόβλημα του νομού Έβρου είναι η εγκατάλειψή του από το υδροκέφαλο ελληνικό κράτος. Η εγκατάλειψη αυτή έχει οδηγήσει  σε μεγάλη δημογραφική αιμορραγία.

Σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές, στο διάστημα 1981-2011 ο πληθυσμός των αγροτικών οικισμών του Βορείου Έβρου μειώθηκε κατά 43%. Αντίστοιχα οι οικισμοί στην περιοχή Διδυμοτείχου και πλησίον του ποταμού Έβρου έως το Σουφλί παρουσίασαν μείωση κατά 47%. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό οι νέοι είναι που φεύγουν από την περιοχή σε αναζήτηση καλύτερης μοίρας. Το παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας μας δηλαδή.

Οι περιοχές του Βόρειου και Κεντρικού Έβρου είναι από τις πιο γερασμένες της Ελλάδας, με τα ποσοστά ατόμων άνω των 65 ετών να κυμαίνονται από 40% έως και πάνω από 60%. Η παραπάνω εικόνα είναι αυτή που είχε διαμορφωθεί έως την απογραφή του 2011. Δεν έχει υπολογιστεί δηλαδή η δεκαετία των Μνημονίων, όπου προφανώς τα πράγματα θα έχουν χειροτερεύσει.

Αντέχει ο νομός Έβρου; Για πόσο;

Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα με την προσπάθεια μαζικής εισόδου μεταναστών από την Τουρκία στην Ελλάδα, ο νομός Έβρου έγινε το κορυφαίο θέμα συζήτησης.

Πώς όμως μπορεί ο νομός Έβρου να αποτελέσει το ανάχωμα σε πιθανή σύγκρουση με την Τουρκία, όταν έχει αποψιλωθεί πληθυσμιακά;

Παράλληλα πρέπει να συνυπολογιστεί πως το κενό που δημιουργείται από το ελληνικό στοιχείο επηρεάζει και το θρησκευτικό. μουσουλμανικός πληθυσμός στη Ροδόπη ήδη υπερβαίνει το 50%, ενώ στην Ξάνθη κινείται πέριξ αυτού του ποσοστού. Ο χριστιανικός πληθυσμός του Έβρου είναι επομένως το στρατηγικό ανάχωμα που αν αδυνατίσει, θα ανοίξει στη Θράκη η κερκόπορτα για μια σειρά πολύ αρνητικών εξελίξεων. Οι Τούρκοι με στρατηγική προπαγάνδα προσπαθούν να εξάψουν τα πάθη και τους διαχωρισμούς με σκοπό να δημιουργήσουν ‘πάτημα’ για τα συμφέροντά τους.

Θα μπορούν να ισχυριστούν πως η Τουρκία είναι ο προστάτης της μουσουλμανικής κοινότητας εν συνόλω και προσπαθήσει να παρέμβει, αφού το ελληνικό κράτος είναι απόν.

Ο νομός Έβρου χρειάζεται οικονομικό σχέδιο

Ένας αναπτυξιακός σχεδιασμός που θα αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα του νομού Έβρου είναι sine qua non. Πρώτο και καλύτερο το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, που τόσο οι ΗΠΑ επιθυμούν, με την τεράστια σημασία για το LNG.

Δεν ξεχνάμε βέβαια πως ο νομός Έβρου έχει ορυκτό πλούτο, έχει δυνατότητες αγροτουρισμού (απαράμιλλο φυσικό κάλλος η περιοχή) και φυσικά με τα εύφορα εδάφη του μπορεί να αποτελέσει βασικό πυλώνα μιας ελληνικής βιομηχανίας τροφίμων. ‘Οχι απλά εταιρείας, αλλά όλης βιομηχανίας τροφίμων της χώρας.

Αν το ελληνικό κράτος προχωρήσει στην εκτέλεση έργων υποδομής, την καθοδήγηση των τοπικών πληθυσμών προς νέες μορφές αγροτικής επιχειρηματικότητας, την ανακατεύθυνση της γεωργικής δραστηριότητας προς νέες αποδοτικές καλλιέργειες, την παροχή τεχνογνωσίας για την παραγωγή προϊόντων επώνυμης ετικέτας, τη δημιουργία μονάδων επεξεργασίας και τυποποίησης αγροτικών προϊόντων κλπ.τότε θα μπορούμε να μιλάμε για το παράδειγμα προς μίμηση του νομού Έβρου.

Θα μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και για άλλες χώρες. Το θέμα είναι να υπάρχει βούληση.