ΚΙΝΑΛ – Νέα Δημοκρατία – Εκσυγχρονιστές | Οι μετακινήσεις και η μάχη του Κέντρου

Οι μετρήσεις που δείχνουν ότι το ΚΙΝΑΛ κερδίζει ισόποσα από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ (πλέον χαρακτηριστική η πρόσφατη της Pulse για τον ΣΚΑΙ), προκαλούν ανησυχία στο Μέγαρο Μαξίμου που αντιδρά με προεκλογικού τύπου κινήσεις.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η επίθεση που εξαπέλυσε ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας στον Νίκο Ανδρουλάκη αλλά και η ρήξη του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Μετά την Άννα Διαμαντοπούλου -με την όποια απήχηση στον χώρο των εκσυγχρονιστών- και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, εγκαταλείπει τον Κυριάκο Μητσοτάκη δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στον Νίκο Ανδρουλάκη.

Η αφορμή για τη ρήξη είναι γνωστή: ο πρωθυπουργός στην αναφορά του για τους πολιτικούς της υπόθεσης Novartis, οι δικογραφίες των οποίων αρχειοθετήθηκαν, περιορίστηκε στα στελέχη του δικού του κόμματος, τους δύο πρώην πρωθυπουργούς και τέσσερις υπουργούς και άφησε εκτός τα πρόσωπα που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, τους Ευάγγελο Βενιζέλο, Ανδρέα Λοβέρδο, όπως και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννη Στουρνάρα.

Ο Βενιζέλος δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του, παρενέβη αμέσως και εν ολίγοις κατηγόρησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη για θεσμικό ατόπημα. Άλλωστε ο ίδιος είχε υπάρξει αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και ο Ανδρέας Λοβέρδος ήταν υπουργός στην ίδια κυβέρνηση, όπως και ο Γιάννης Στουρνάρας.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επέμεινε στην ίδια γραμμή επιχειρώντας να φέρει τον Βαγγέλη Βενιζέλο απέναντι στον Νίκο Ανδρουλάκη. Τη γραμμή κλιμάκωσε χθες ο Άδωνις Γεωργιάδης που grosso modo είπε ότι είναι υποχρέωση του Νίκου Ανδρουλάκη να καλύψει τους πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ και ρώτησε: “Πού είναι ο κ. Ανδρουλάκης; Ούτε μία δήλωση δεν έκανε”.

Ο κ. Βενιζέλος είχε στηρίξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη διεκδίκηση της εξουσίας. Μαζί με τους εκσυγχρονιστές του πρώην ΠΑΣΟΚ, τόσο ποσοτικά όσο και με τη συμμετοχή τους στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, συνέβαλλαν στην άνετη αυτοδυναμία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι φήμες μετά την επικράτηση Μητσοτάκη ήθελαν τον Βαγγέλη Βενιζέλο να αναμένει κάποια θέση.

Είχε ακουστεί μέχρι και η Προεδρία της Δημοκρατίας. Ωστόσο ο κ. Μητσοτάκης τον άφησε εκτός αξιοποίησης όπως άλλωστε και την Άννα Διαμαντοπούλου (δεν είναι συγκρίσιμα μεγέθη), για παρεμφερείς λόγους. Αφενός δεν θα το άντεχε η βάση της ΝΔ, αφετέρου, ειδικά στην περίπτωση Βενιζέλου, δεν θα ήθελε μια προσωπικότητα με ιδιαίτερο πολιτικό εκτόπισμα και πληθωρική παρουσία στο πολιτικό πεδίο.

Το εάν η ρήξη στις σχέσεις Μητσοτάκη – Βενιζέλου είναι οριστική μένει να φανεί. Στο Μέγαρο Μαξίμου πάντως που έχουν χάσει την ψυχραιμία τους και βλέπουν υπόγεια συνεννόηση με τον έτερο μεγάλο παραπονούμενο από τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη, τον Αντώνη Σαμαρά, στο πλαίσιο σεναρίων μετεκλογικών συνεργασιών, που δεν περιλαμβάνουν τον νυν πρωθυπουργό.

Το πρόβλημα για την κυβέρνηση μπορεί να προσωποποιείται ή να ενισχύεται από τη στάση προβεβλημένων στελεχών, ωστόσο είναι ευρύτερο και στη βάση του πολιτικό. Θεωρείται δεδομένο -το δείχνουν πλέον και οι δημοσκοπήσεις- ότι ένα τμήμα των εκσυγχρονιστών του ΠΑΣΟΚ, που στήριξε τον Κυριάκο Μητσοτάκη εξετάζει τον επαναπατρισμό του μετά τη δυναμική που απέκτησε το ΚΙΝΑΛ με την εκλογή Ανδρουλάκη.

Η διαχειριστική ανεπάρκεια και οι δεξιές καντρίλιες του Κυριάκου Μητσοτάκη, τα διάφορα σκάνδαλα τύπου Φουρθιώτη και ο υπερβολικός αυταρχισμός, απωθούν ένα κοινό που αληθινά ή ψευδεπίγραφα ομνύει στον ορθολογισμό και στον εκσυγχρονισμό. Το μόνο επιχείρημα του Κυριάκου Μητσοτάκη προς τους ψηφοφόρους του ακραίου κέντρου είναι να ξαναζεστάνει το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η επίθεση που ξεκίνησε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά του Νίκου Ανδρουλάκη την Κυριακή, τον οποίο κατηγόρησε για μη υπεύθυνη αντιπολίτευση και ευθυγράμμιση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στο ίδιο τέμπο χθες ο Άδωνις Γεωργιάδης κατηγόρησε το ΚΙΝΑΛ ότι δεν πήρε θέση στο επεισόδιο με τον Πολάκη -στο οποίο όμως όπως αποδείχθηκε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είχε δίκιο και του αφαιρέθηκε ο λόγος με μία πρωτοφανή στα χρονικά της Βουλής μεθόδευση.

Ο Παύλος Πολάκης είναι κόκκινο πανί. Μέχρι στιγμής ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν παρασύρεται σε μία στρατηγική σύμπλευσης με τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη που θα έχει παρόμοια εξέλιξη με του Ποταμιού -όπως άλλωστε δεν είχε παρασυρθεί και η Φώφη Γεννηματά που μιλούσε για “Μαξίμου ΑΕ”.

Μόνο που το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο δίχως την εκσυγχρονιστική συνιστώσα του «ακραίου κέντρου» εκπίπτει στον παραδοσιακό ακροδεξιό αντικομμουνισμό. Είναι αμφίβολο αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να το συντηρήσει μόνο με την εξίσου ακραία με του Πολάκη συμπεριφορά του Άδωνι Γεωργιάδη. Άλλωστε δίχως τη στήριξη των εκσυγχρονιστών στρέφεται όλο και περισσότερο προς τη δεξιά του πτέρυγα.

Κραδασμοί στην κεντροδεξιά πολυκατοικία | Όλο το παρασκήνιο

Σύμπτωμα της σταδιακής απώλειας της κυριαρχίας του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η ρήξη με τον ευρωβουλευτή Γιώργο Κύρτσο που είναι ένα βήμα πριν την απομάκρυνση από τη ΝΔ. Ο κ. Κύρτσος θα παραμείνει ευρωβουλευτής και ορισμένες πληροφορίες τον θέλουν να έχει έλθει σε επαφή με προσωπικότητες της ευρύτερης δεξιάς όπως και με επιχειρηματικό παράγοντα της Βορείου Ελλάδος που κινείται σε αυτό τον πολιτικό χώρο.

Πληροφορίες από την πέραν της ΝΔ δεξιά, αναφέρουν ότι κινείται στην κατεύθυνση της δημιουργίας κόμματος ο διαγραφείς από τη ΝΔ, Κωνσταντίνος Μπογδάνος με στόχο να εκφράσει την καθ’ ημάς νέα δεξιά. Πέραν της μητσοτακικής ΝΔ δεξιάς κινούνται πρόσωπα όπως ο Αργύρης Ντινόπουλος, ο Πάνος Παναγιωτόπουλος, ο Νίκος Καραχάλιος.

Παρομοίως ο δημοσιογράφος Πάρις Κουρτσίδης που για λίγο διάστημα υπήρξε εκπρόσωπος του κόμματος του Γιώργου Τράγκα. Το εάν οι ανωτέρω θα βρουν κοινό πλαίσιο συνεργασίας και καθόδου στις εκλογές είναι ανοικτό -αν και δεν είναι εύκολο- αφού ο καθένας έχει τη δική του προσωπική ιστορία και το αντίστοιχο πολιτικό στίγμα.

Στον ευρύτερο χώρο υπάρχει πάντα ο Θάνος Τζήμερος σε συνεργασία με τον Φαήλο Κρανιδιώτη, είτε συνεχίσουν μαζί, είτε συνεργαστούν στο πλαίσιο ενός νέου σχήματος.

Στη μετριοπαθή κεντροδεξιά αλλά σε απόσταση από τη νυν ηγεσία της ΝΔ κινούνται και οι πρώην καραμανλικοί, Βαγγέλης Αντώναρος, Νίκος Σταυρογιάννης, Κρινιώ Κανελλοπούλου, Άρης Σπηλιωτόπουλος, Σάββας Τσιτουρίδης, Χρήστος Ζώης. Οι ανωτέρω που λειτουργούν σαν άτυπη ομάδα έχουν επανειλημμένα ασκήσει σκληρή κριτική για τα οικονομικά όπως και για θέματα εξωτερικής πολιτικής ή για την Παιδεία. Δεν διαθέτουν οργανωτική δομή αν και έχουν σαφή πολιτική και ιδεολογική συγκρότηση.

Η δημιουργία φορέα για να κατέβουν στις εκλογές είναι βάσιμο ενδεχόμενο. Σταθερή πεποίθησή τους είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κινείται μακριά από το πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο της μετριοπαθούς κοινωνικής και πατριωτικής ΝΔ και έχει εγκαταλείψει τις παρακαταθήκες του ιδρυτή του κόμματος. Εσχάτως είχε επαφές μαζί τους ο πρώην υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά και μετέπειτα στους ΑΝΕΛ, Κώστας Μαρκόπουλος που σκέπτεται και την κάθοδό του στην Περιφέρεια Κεντρικής Ελλάδας.

Στον χώρο της άκρας δεξιάς κινείται ο Ηλίας Κασιδιάρης θέλοντας να εκφράσει το κοινό που ψήφιζε Χρυσή Αυγή σε ενδεχόμενη συνεργασία με τον Νίκο Χίο. Τοπικής εμβέλειας κινήσεις από προσωπικότητες υπάρχουν και στη Βόρειο Ελλάδα.

Φυσικά στον ευρύτερο πέραν της δεξιάς χώρο την πλέον ισχυρή θέση έχει αυτή τη στιγμή ο Κυριάκος Βελόπουλος με την Ελληνική Λύση ο οποίος ενισχύεται όσο αυξάνεται η δυσαρέσκεια από την πολιτική Μητσοτάκη στο θέμα των εμβολιασμών και στις σχέσεις με τα Σκόπια.

Ο κ. Βελόπουλος ο οποίος μπήκε στη Βουλή σε πιο δύσκολη συνθήκη δεν έχει λόγο να επιδιώξει συνεργασία, ωστόσο δεν αποκλείεται να δεχθεί στο κόμμα του προσωπικότητες που κινούνται στο χώρο. Προς το παρόν δίνει βήμα από το κανάλι του σε πρόσωπα που θα μπορούσαν στο μέλλον να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά.

Το ΚΙΝΑΛ και οι ομοιότητες με το Ποτάμι

Το αφήσαμε για το τέλος ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις ομοιότητες που κάποιος εύκολα μπορεί να παρατηρήσει ανάμεσα στο πώς το δημοσκοπικό σύστημα αντιμετωπίζει το ΚΙΝΑΛ του Ανδρουλάκη και το Ποτάμι του Θεοδωράκη.

Είναι σαφές πως το ΚΙΝΑΛ μετά την εκλογή Ανδρουλάκη εμφανίζεται να είναι το τρίτο κόμμα με ενισχυμένα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις.

Το 2014 το Ποτάμι δημοσκοπικά εμφανιζόταν ως άλλος ανερχόμενος τιτάνας της πολιτικής. Χαρακτηριστικά θα αναφέρουμε πως ηταν Κυριακή 30 Μαρτίου 2014 όταν το Εθνος έβγαζε δημοσκόπηση που έδινε στο Ποτάμι 15% (στις εκλογές, λίγους μήνες αργότερα, πήρε 6,05%). Την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2021, 15,2% έφερνε το ΚΙΝΑΛ στο Πρώτο Θέμα.

Οι ομοιότητες είναι απλά τροφή για σκέψη