Το διεθνές λιανεμπόριο έχει δεχθεί τεράστιο πλήγμα, από την πανδημία του κορωναιού. Διάσημα εμπορικά σήματα σε ρούχα, αξεσουάρ, είδη σπιτιού έχουν καταρρεύσει στις πωλήσεις και κινδυνεύουν.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Κάποιες από τις εταιρείες είναι παλιές. Επέζησαν της Μεγάλης Ύφεσης, Παγκοσμίων Πολέμων ακόμα και της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, ωστόσο τώρα βλέπουν το μέλλον να είναι ζοφερό.
Οι αμερικανικοί όμιλοι J.Crew, Sears, JCPenney, αλλά και οι βρετανικοί και –πανευρωπαϊκά γνωστοί– Marks & Spencer και Νext, είναι ορισμένοι, ενδεικτικά.
Αυτό φυσικά που δεν γνωρίζει κανείς είναι πώς θα αντιδράσουν οι καταναλωτές. Όταν ανοίξουν τα φυσικά καταστήματα σε όλο τον κόσμο (η ελληνική αγορά είναι σταγόνα στον ωκεανό) τι θα πράξουν οι καταναλωτές;
Μόλις τη Δευτέρα που μας πέρασε η J.Crew (ένδυση, υπόδηση, είδη σπιτιού) ζήτησε προστασία έναντι των πιστωτών της, συμφωνώντας να διαγραφεί χρέος 1,65 δισ. δολ. και να τους αναθέσει τον έλεγχο των δραστηριοτήτων της. Τα ρούχα της ήταν δημοφιλή και διάσημα, μιας και είχαν φορεθεί από προσωπικότητες στις ΗΠΑ, αλλά δεν έπαυε να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας.
Όπως θα καταλάβετε πάντως και στη συνέχεια ο κοροναιός είναι η αφορμή.
Η περίπτωση της J.Crew
Η J.Crew και άλλες επιχειρήσεις του κλάδου είχαν δεχθεί xτύπημα, καθώς οι καταναλωτές τους μείωναν τη φυσική παρουσία τους στα καταστήματα και προτιμούσαν να ψωνίζουν ηλεκτρονικά. Επιπλέον, στις αρχές της δεκαετίας του 2010 η J.Crew έκανε ένα στρατηγικό λάθος, καθώς προχώρησε σε αύξηση τιμών στα είδη της και έχασε αφοσιωμένους πελάτες της.
Ουσιαστικά, κατέστη το πρώτο σοβαρό κρούσμα στον κλάδο του λιανεμπορίου λόγω του κοροναϊού, ενώ σε δυσχερή θέση βρίσκονται και οι όμιλοι Sears, JCPenney, και Neiman Marcus στις ΗΠΑ, οι οποίοι πριν από την ασθένεια και ακριβώς όπως και η J.Crew είχαν υποχρεωθεί να κλείσουν δεκάδες μαγαζιά λόγω περιστολής πωλήσεων, ανεξαρτήτως με το ότι η ανεργία στη χώρα είχε φθάσει σε ναδίρ 50ετίας. Σύμφωνα με τον αναλυτή της Jefferies, Ράνταλ Κόνικ, «το παραδοσιακό λιανεμπόριο βρισκόταν σε δύσκολη θέση προ κορωνοϊού και τώρα αντιμετωπίζει την ακόμη γρηγορότερη μετακίνηση της ζήτησης στο Διαδίκτυο ακριβώς λόγω πανδημίας».
Ο αμερικανικός όμιλος Neiman Marcus Group, που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, τείνει να συνάψει συμφωνία με τους πιστωτές του, σύμφωνα με το Bloomberg. Στόχος, να περικόψει το χρέος του των 4,3 δισ. δολ. στο ήμισυ με αντάλλαγμα την εκχώρηση του ελέγχου των δραστηριοτήτων του, ενώ δεν αποκλείεται και η εξαγορά του. Η JCPenney ετοιμάζεται για αναδιοργάνωση και συζητεί με πιστωτές για εξασφάλιση δανεισμού. Η αλυσίδα Searς έχει υπαχθεί σε καθεστώς πτώχευσης από το 2018, αλλά το μέλλον της είναι ασαφές, ενώ έκλεισε όλα τα εναπομείναντα καταστήματα ρούχων και αξεσουάρ με το σήμα της.
Όπως επισημαίνει το Bloomberg, ορισμένοι ισχυρότεροι όμιλοι, όπως εκείνος της Gap –με δραστηριότητες στη ένδυση–, προσέφυγαν στις αγορές για να αντλήσουν ρευστό. Στη Βρετανία, η αλυσίδα ρούχων και αξεσουάρ Asos στράφηκε στους μετόχους της. Επίσης, η Marks & Spencer, η οποία μέσα στην πανδημία κατέβασε και αυτή τα ρολά των καταστημάτων της, δηλώνει πως ποτέ δεν θα είναι ίδια τα πράγματα μετά την άρση των περιορισμών.
Όπως καταλαβαίνει κανείς η κρίση του κοροναιού είναι μεν τεράστια, ωστόσο οι υγιείς επιχειρήσεις (προ πανδημίας) έχουν μεγαλύτερες (και λογικό) αντοχές στους κραδασμούς.
Αντίθετα εταιρείες προβληματικές πιθανώς να μην αντέξουν, ειδικά αν δημιουργηθεί δεύτερο κύμα lock down το φθινόπωρο.
Θα μπορούσε να πει κανείς πως ανάλογο είναι το φαινόμενο και στην Ελλάδα, ωστόσο οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής αγοράς είναι μεγάλες για να γίνει τέτοια σύγκριση.
Μόνο της δεκαετή κρίση να σκεφτεί κανείς (πολλοί λένε πως δεν βγήκαμε ποτέ από αυτήν) τότε θα καταλάβει πως η Ελλάδα δεν ακολουθεί την παγκόσμια πορεία.
Ο μεγάλος κίνδυνος φυσικά, σε παγκόσμιο πια επίπεδο όχι μόνο ελληνικό, είναι μία πανδημία ανεργίας που θα πλήξει εν τέλει και τις εταιρείες του λιανεμπορίου που δεν θα κλείσουν.