Ιωάννης Αδ. Χατζηπατέρας | Ο ενωτικός Οινουσσιώτης | Oικογένεια με παράδοση δύο αιώνων

Ιωάννης Αδ. Χατζηπατέρας | Ο ενωτικός Οινουσσιώτης

Ο Ιωάννης Αδ. Χατζηπατέρας (1926-1999) γεννήθηκε στη Χίο και καταγόταν από τις Οινούσσες. Ο πατέρας του ήταν ο σημαντικός Αιγνουσιώτης Αδαμάντιος Κ. Χατζηπατέρας, ο οποίος είχε ιδρύσει στο Λονδίνο την Harry Hatjipateras Brothers.

Γόνος μιας εκ των ιστορικότερων ελληνικών ναυτικών οικογενειών, ο Ιωάννης Αδ. Χατζηπατέρας σπούδασε αρχικά στη Νομική Σχολή Αθηνών και στη συνέχεια της ζωής του μετεκπαιδεύτηκε σε σχολές Διοίκησης Επιχειρήσεων στο εξωτερικό.

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Στον ναυτιλιακό στίβο εισήχθη το 1950 μέσω της οικογενειακής ναυτιλιακής επιχείρησης στο Λονδίνο. Μόνιμα εγκατεστημένος στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου, διηύθυνε τη ναυτιλιακή εταιρεία Hadjipateras Maritime και την Pateras Shipbrokers.

Από πολύ νωρίς στη ζωή του ήταν ενεργός στις διάφορες εκφάνσεις συλλογικής δράσης του ελληνικού εφοπλισμού. Από το 1958 και έπειτα ήταν εκπρόσωπος της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών στην ILO (Διεθνής Οργάνωση Εργασίας), ενώ τη δεκαετία του 1970 υπήρξε μέλος του ΔΣ της Ενώσεως. Το 1961 εξελέγη σύμβουλος στην ελληνική κρατική αντιπροσωπεία για την Αναθεώρηση της Ασφάλειας της Ανθρώπινης Ζωής στη Θάλασσα.

Το 1981, ο Ι. Αδ. Χατζηπατέρας θα εκλεγεί πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ναυτιλιακής Συνεργασίας στο Λονδίνο. Η παρουσία του στη θέση του προέδρου του Committee για 18 συναπτά έτη αποτελεί αναμφίβολα τη σημαντικότερη συμβολή του στη συλλογική εκπροσώπηση και δράση της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας στη Βρετανία. Με την άοκνη δραστηριότητά του προσπάθησε να υποστηρίξει τα συμφέροντα της ελληνικής ναυτιλίας εντός και εκτός Ηνωμένου Βασιλείου, σε μια εποχή ιδιαίτερα σημαντική για την παρουσία της ελληνικής παροικίας στο City.

Παράλληλα με τις ναυτιλιακές και επιχειρηματικές του δραστηριότητες έδειξε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του ιδιαίτερο ζήλο για την προάσπιση και την ενίσχυση των Γραμμάτων και των Τεχνών. Υπήρξε αρωγός πολλών εκδόσεων που αφορούσαν τη ναυτιλία, ενώ το 1948 ίδρυσε το περιοδικό για τον απόδημο ελληνισμό «Κρίκος», το οποίο αποτέλεσε έναν σημαντικό δίαυλο πνευματικής επικοινωνίας των απανταχού Ελλήνων. Για το έργο του περιοδικού, του απονεμήθηκε έπαινος της Ακαδημίας Αθηνών το 1960. Υπήρξε επίσης σημαντικός υποστηρικτής της νέας γενιάς, προσφέροντας χορηγίες και οικονομική αρωγή σε Έλληνες σπουδαστές.

Ο Δήμος Αθηναίων, θέλοντας να τιμήσει την προσφορά του, ανήγειρε το 2001 ορειχάλκινο άγαλμα στα Ιλίσια, κατασκευασμένο από τη Χιώτισσα γλύπτρια Μαίρη Παπακωνσταντίνου.

Η παρουσία του Ιωάννη Αδ. Χατζηπατέρα στις σελίδες των Ναυτικών Χρονικών υπήρξε ιδιαίτερα συχνή, με τα άρθρα και τις συνεντεύξεις του να θίγουν, πάντα στον πυρήνα τους, τα ζητήματα της ελληνικής ναυτιλίας. Μελετώντας τα κείμενά του, γίνεται φανερή η έμφαση που έδινε στην ανάγκη ειλικρινούς συνεννόησης μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ελληνικής ναυτιλίας αλλά και η σημασία που απέδιδε σε θέματα ναυτικής εκπαίδευσης, καθώς ήταν πεπεισμένος ότι η ανάπτυξη της ναυτιλίας στην Ελλάδα δεν ήταν μόνο θέμα επιχειρηματικότητας αλλά και ανθρώπινου δυναμικού.

Ενδεικτικά άρθρα του Ιωάννη Αδ. Χατζηπατέρα στα Ναυτικά Χρονικά θα βρείτε στους ακόλουθους συνδέσμους:

https://archive.naftikachronika.gr/issue1982

https://archive.naftikachronika.gr/issue1983

https://archive.naftikachronika.gr/issue1960

«Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου».

Πληροφορίες για τη συγγραφή του άρθρου αντλήθηκαν από τεύχη των Ναυτικών Χρονικών με αφιερώματα στο πρόσωπο του Ιωάννη Αδ. Χατζηπατέρα και από την έκδοση I. Theotokas and G. Harlaftis, «Leadership in World Shipping ‒ Greek Family Firms in International Business» (Palgrave MacMillan 2009).

%CE%99.%2B%CE%91%CE%B4.%2B%CE%A7%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82 I.AD.Hatzipateras

Τίτλος: Ι. Αδ. Χατζηπατέρας
Θέση: Χατζηγιάννη Μέξη & Γριβογιώργη, Ιλίσια
Έτος Κατασκευής: 2000
Υλικό Κατασκευής: Ορείχαλκος
Καλλιτέχνης: Μαίρη Παπακωνσταντίνου

Ο Ιωάννης Χατζηπατέρας αποδίδεται από την γλύπτρια με ύφος σοβαρό, να κοιτάζει μπροστά. Απεικονίζεται με φαλάκρα, παχύ μουστάκι και μεγάλα γυαλιά μυωπίας. Φοράει πουκάμισο, γραβάτα και σακάκι, έχοντας στο τσεπάκι του πέτου ένα μαντήλι τριγωνικά διπλωμένο, με τις δύο γωνιές να εξέχουν. Το μαντήλι ήταν ανέκαθεν σύμβολο κομψότητας και αριστοκρατικής καταγωγής.

Το έργο εδράζεται σε μία μαρμάρινη βάση, στην πρόσοψη της οποίας υπάρχει η εξής επιγραφή: «Ι. ΑΔ. ΧΑΤΖΗΠΑΤΕΡΑΣ 1926-1999».

Κατωτέρω, αναγράφονται τα ακόλουθα: «ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΙΑΣ Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ 2001».

Στην αριστερή πλευρά του βάθρου υπάρχει η υπογραφή της γλύπτριας: «ΜΑΙΡΗ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΛΥΠΤΡΙΑ».

Η γλύπτρια υπογράφει και στην δεξιά πλευρά της προτομής: «ΜΑΙΡΗ ΠΑΠΑΚΩΝ/ΝΟΥ ΓΛΥΠΤΡΙΑ 2000».

Τα αποκαλυπτήρια του γλυπτού έγιναν στις 19 Σεπτεμβρίου 2001.

Ο Ιωάννης Αδ. Χατζηπατέρας (1926 – 1999) υπήρξε δραστήριος και ένθερμος πατριώτης, εφοπλιστής και σημαντική μορφή του απόδημου ελληνισμού. Αναγνωρισμένος ως Νέστωρ της ναυτιλίας, διετέλεσε πρόεδρος επί είκοσι συναπτά έτη του Committee (επιτροπή ναυτιλιακής συνεργασίας) των Ελλήνων εφοπλιστών στο Λονδίνο. Τιμήθηκε με πολλά παράσημα και διακρίσεις από την Ελλάδα, την Βρετανία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Πέρα από τις επιχειρηματικές και κοινωνικές του δραστηριότητες είχε και λογοτεχνικά ενδιαφέροντα.Το 1949, εξέδωσε στο Λονδίνο με τη συνεργασία του Κυπρίου λογίου και δημοσιογράφου Λευτέρη Γιάλουρου το μηνιαίο περιοδικό “Κρίκος” του απόδημου Ελληνισμού, το οποίο είχε σκοπό τη σύσφιγξη των σχέσεων των ελληνικών παροικιών του εξωτερικού, τόσο μεταξύ τους όσο και με το εθνικό κέντρο, μέσα από τις πηγές της εθνικής, πολιτιστικής και πνευματικής μας κληρονομιάς.

Η γλύπτρια Μαίρη Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στη Χίο το 1933. Σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας και συνέχισε τις σπουδές της στην Ιστορία της Τέχνης στην Πολυτεχνική Σχολή Καλών Τεχνών του Λονδίνου.

H Παπακωνσταντίνου καλλιεργεί στα έργα της έναν αφηρημένο εξπρεσιονισμό, με ιδιαίτερη έμφαση στον αυθορμητισμό της έκφρασης, όπου η πραγματικότητα παραμορφώνεται με σκοπό να υποδηλώσει τα συναισθήματα και την ατομικότητα της καλλιτέχνιδας. Έργα της υπάρχουν στο Λευκό Οίκο των Η.Π.Α., στο Μουσείο της πόλης Βρότσλαβ της Πολωνίας, στην Ακαδημία Salgo – Magiore της Ιταλίας, στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας, καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές και δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το έργο της Μαίρης Παπακωνσταντίνου έχει αναγνωριστεί διεθνώς και έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις.

Είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Καλών Τεχνών (I.A.G.). Το Μάρτιο του 2009, οργανώθηκε έκθεση της γλύπτριας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο, με 21 έργα της από μάρμαρο και με θέμα «Η αρπαγή της Ευρώπης», που διηγούνταν την ερωτική ιστορία της Ευρώπης και του Δία.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *