Ένα απίστευτο περιστατικό σημειώθηκε νωρίς το μεσημέρι της Πέμπτης (21/7), στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα, στον κινηματογράφο Ιντεάλ όπου κατέρρευσε οροφή.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!
Σύμφωνα με πληροφορίες, η οροφή, περίπου δύο μέτρων, έπεσε κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της δεύτερης πρωινής προβολής των κριτικών δημοσιογράφων. Το περιστατικό έγινε γύρω στις 12:30.
Η οροφή που έπεσε, είναι προς την πλευρά που βρίσκονται οι τουαλέτες του κινηματογράφου. Σημειώνεται πως δεν τραυματίστηκε κανείς, καθώς ουδείς βρισκόταν στο συγκεκριμένο σημείο την ώρα της κατάρρευσης.
Τα πρώτα χρόνια
Πρόκειται για τον παλαιότερο αυτήν τη στιγμή εν λειτουργία κινηματογράφο της Αθήνας, με το όνομά του («Ιδεώδες») να ανταποκρίνεται ανέκαθεν στη μεγαλοπρέπειά του. Ξεκίνησε το 1921 ως «Σαλόν Ιντεάλ» και μέσα στα χρόνια του ευτύχησε όχι μόνο να φιλοξενήσει μεγάλες ταινίες, αλλά και σπουδαίες παραστάσεις.
Με μεγαλοπρεπή αίθουσα που προκαλεί ακόμα και στις ημέρες μας δέος, το «Ιντεάλ» είχε αρχικά 2.000 θέσεις, μοιρασμένες στην πλατεία και τον μεγάλο του εξώστη. Πρωτοπόρο στις τεχνολογικές εξελίξεις, το «Ιντεάλ» ήταν ο δεύτερος αθηναϊκός κινηματογράφος που έγινε πλήρως ομιλών με υπερ-σύγχρονα για την εποχή τους συστήματα ήχου της RCA, αλλά και ο πρώτος που σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής εγκατέστησε στερεοφωνικό ήχο.
Η σύγχρονη εποχή
Με την εκ βάθρων ανακαίνιση του 1991, το Ιντεάλ απογειώνεται σε μία από τις πολυτελέστερες αίθουσες της Ευρώπης. Όσο οι εξωτερικοί χώροι ακολουθούν και αναδεικνύουν το νεοκλασικό ύφος του κτιρίου που το φιλοξενεί, το «Ιντεάλ» τηρεί τα πρότυπα των σύγχρονων premium cinemas του κόσμου. Χωρίς να αλλάξει καθόλου το μέγεθος της αίθουσας, οι θέσεις μειώνονται σε 750, καθώς τοποθετούνται οι νέες, αναπαυτικές και τεράστιες πολυθρόνες της γαλλικής εταιρείας Quinette, που έχει εξοπλίσει εμβληματικές αίθουσες κινηματογράφων και όπερας στη Γαλλία και σε ολόκληρο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων το Palais des Festivals στις Κάννες.
Οι πλαϊνές επιφάνειες που έπρεπε να είναι σκούρες για να μην αποσπούν το βλέμμα από την οθόνη, διακοσμούνται με τις γκρι τοιχογραφίες του ζωγράφου και καθηγητή Άγγελου Αντωνόπουλου, και γίνονται παντοτινό σημείο αναφοράς.
Τεχνικές προδιαγραφές
Το «Ιντεάλ» μάς μαθαίνει τον όρο «γιγαντοθόνη» καθώς η νέα του wall-to-wall οθόνη καταλαμβάνει επιφάνεια 150 τ.μ. και εξακολουθεί να είναι η μεγαλύτερη σε μεμονωμένη αίθουσα σήμερα στην Ελλάδα. Πρώτο το «Ιντεάλ» εγκαθιστά σύστημα ήχου Dolby SR, με πιστοποίηση κατά THX του Τζωρτζ Λούκας, ενώ λίγα χρόνια αργότερα τον αναβαθμίζει σε ψηφιακό πεντακάναλο.
Σήμερα, το «Ιντεάλ», έχοντας περάσει στην πλήρως ψηφιακή εποχή, είναι εξοπλισμένο με πανίσχυρο ψηφιακό προβολέα, για 2D και 3D ταινίες, ενώ υπήρξε από τα πρώτα -και ακόμα μετρημένα στα δάχτυλα- σινεμά που εγκατέστησαν το οκτακάναλο ψηφιακό σύστημα ήχου Dolby Surround 7.1. Στην καμπίνα του, η μηχανή προβολής για φιλμ λειτουργεί ακόμα, δίνοντάς του τη δυνατότητα να προβάλει ταινίες σε φεστιβάλ και αφιερωματικές διοργανώσεις.
Η “περίεργη” πυρκαγιά στο Ιντεάλ στην Πανεπιστημίου που κατέστρεψε έναν από τους πιο ιστορικούς και σύγχρονους κινηματογράφους. Έφερε τον ήχο “dolby stereo”, τεράστια οθόνη και αναπαυτικά γαλλικά καθίσματα
16 Ιουνίου 1990. Στις 6 το πρωί ο καυστήρας του ιστορικού κινηματογράφου «Ιντεάλ» στην οδό Πανεπιστημίου, αρπάζει φωτιά. Οι ζημιές ήταν μικρές, καθώς οι πυροσβέστες κατάφεραν μέσα σε δύο ώρες να ελέγξουν την πυρκαγιά πριν να επεκταθεί. Δύο ώρες αργότερα όμως, την ώρα που οι υπεύθυνοι του σινεμά έκαναν πρόχειρο απολογισμό των ζημιών, ξεσπούσε κατά περίεργο τρόπο μια δεύτερη μεγαλύτερη φωτιά στη σκηνή.
Λόγω των εύφλεκτων υλικών, γρήγορα εξαπλώθηκε στην αίθουσα και τους υπόλοιπους χώρους.
Η πυροσβεστική δεν μπορούσε να κάνει τίποτα πλέον.
Ο κινηματογράφος είχε μετατραπεί σε αποκαΐδια, μαζί με τον υπερσύγχρονο εξοπλισμό που είχε αγοραστεί ένα χρόνο νωρίτερα για την ανακαίνισή του.
«Μας είχε κοστίσει 60-70 εκατομμύρια. Η ασφάλεια ήταν για 45 εκατομμύρια δραχμές και πρόχειροι υπολογισμοί δείχνουν ότι για να ξαναλειτουργήσει ο κινηματογράφος χρειάζονται περίπου 120 εκατομμύρια δραχμές», έλεγε ο ιδιοκτήτης Αλέκος Σπέντζος.
Ήταν η εποχή που οι θεατές για πρώτη φορά έβλεπαν ταινίες σε μια από τις μεγαλύτερες οθόνες προβολής της Ευρώπης, κάθονταν σε καθίσματα γαλλικού τύπου και και είχε τοποθετηθεί σύστημα Dolby Stereo.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που το δημοφιλές σινεμά της πόλης έπιανε φωτιά.
Στις 3 Ιουνίου 1933 συνέβη το ίδιο. Τότε είχε αποκαλυφθεί μια άλλη τραγική αλήθεια που αφορούσε τους μηχανικούς του «Ιντεάλ».
Εκεί κατοικούσαν οι πολυπληθείς οικογένειες του μηχανικού και του επιστάτη που κόντεψαν να καούν ζωντανοί και διασώθηκαν ύστερα από υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών.
Το «Ιντεάλ» έγραψε τη δική του ξεχωριστή ιστορία στον χώρο του θεάματος.
Άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό στις αρχές της δεκαετίας του 1920 και είχε χτιστεί πίσω ακριβώς από το κτήριο του Τσίλερ.
Λειτουργούσε πότε ως θέατρο και πότε ως κινηματογράφος και υπήρχαν στιγμές που έπαιζε ακόμη και ταινίες πορνό.
Το 1989 όμως άλλαξε και πάλι όψη και η πρόσοψή του απέκτησε την αρχική αρχιτεκτονική του μορφή.
