Κίσινγκερ: Η πανδημία του COVID-19 θα αλλάξει για πάντα την παγκόσμια τάξη

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ, προειδοποίησε πως ο κορονοϊός θα μπορούσε να προκαλέσει μια παγκόσμια οικονομική καταστροφή που θα βιώσουν οι επόμενες γενιές, εάν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα.

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Ο Κίσινγκερ, σε άρθρο του στη “Wall Street Journal” με τίτλο “Η πανδημία του κορονοϊού θα αλλάξει για πάντα την παγκόσμια τάξη”, επεσήμανε πως μια αποτυχία στην αντιμετώπιση της κρίσης “θα βάλει φωτιά σε όλο τον κόσμο”.

Τι πιστεύει ο Κίσινγκερ

Ο 96χρονος πολιτικός πιστεύει πως ο Λευκός Οίκος μέχρι στιγμής έχει κάνει “συμπαγή δουλειά για να αποφύγει τις άμεσες καταστροφικές επιπτώσεις”, αλλά προσθέτει πως η αμερικανική κυβέρνηση πρέπει να κινηθεί αποτελεσματικά και πολύ γρήγορα προκειμένου όχι μόνο να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, αλλά για να νικήσει την ασθένεια.

Γράφει χαρακτηριστικά: “Όταν η πανδημία του κορονοϊού τελειώσει, πολλοί θεσμοί των κρατών θα θεωρηθούν αποτυχημένοι.  Το αν αυτή η θέση είναι αντικειμενική δεν έχει σημασία. Η πραγματικότητα είναι ότι ο κόσμος δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος μετά τον κορονοϊό. Με το να διαφωνούμε τώρα για το παρελθόν απλά γίνεται δυσκολότερο να κάνουμε αυτό που πρέπει”.

Σε άλλο σημείο υπογραμμίζει πως οι ΗΠΑ πρέπει να δουλέψουν γρήγορα για να βρουν μια θεραπεία, διακηρύσσει την ιδέα η Αμερική να ξαναχτίσει την παγκόσμια οικονομία και να προστατεύσει τη “φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη”. Ωστόσο, προσθέτει πως “ούτε οι ΗΠΑ μπορούν σε μια αποκλειστικά εθνική προσπάθεια να ξεπεράσουν τον ιό”. 

“Πρέπει να αναπτύξουμε νέες τεχνολογίες και τεχνικές για έλεγχο των μολύσεων, καθώς και τα κατάλληλα εμβόλια σε μεγάλους πληθυσμούς. Οι πόλεις, οι πολιτείες αλλά και τα κράτη πρέπει συνεχώς να προετοιμάζονται για την προστασία των ανθρώπων από πανδημίες, μέσω της αξιοποίησης της επιστήμης”, σημειώνει.

Το επόμενο βήμα είναι “να θεραπεύσουμε τις πληγές της παγκόσμιας οικονομίας”. Όπως σημειώνει αναφορικά με τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, “οι παρούσες συνθήκες είναι ακόμη πιο περίπλοκες, εξαιτίας της παγκόσμιας κλίμακας της πανδημίας, τα σχολεία είναι κλειστά, οι επιχειρήσεις καταρρέουν και επεκτείνεται η κοινωνική απομόνωση”.

Ο Κίσινγκερ υποστηρίζει πως θα απαιτηθούν ειδικά προγράμματα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων από το shutdown, ενώ δεν παραλείπει να υπερθεματίσει πως “οι αρχές της φιλελεύθερης οικονομίας και του φιλελεύθερου τρόπου σκέψης πρέπει να διασωθούν και να προστατευθούν. Μέλημα της κυβέρνησης πρέπει να είναι η ασφάλεια, η τάξη, η δικαιοσύνη και η ευημερία της κοινωνίας”.

“Η πανδημία προκάλεσε έναν αναχρονισμό, μια αναβίωση της περιφραγμένης πόλης σε μια εποχή που η ευημερία εξαρτάται από το παγκόσμιο εμπόριο και την κίνηση των ανθρώπων”. Όπως επισημαίνει ο Αμερικανός πρώην ΥΠΕΞ, “οι Δημοκρατίες πρέπει να υπερασπιστούν και να διατηρήσουν τις αξίες του Διαφωτισμού. Μια παγκόσμια υποχώρηση από την εξισορρόπηση της ισχύος μέσω της νομιμότητας θα προκαλέσει αποσύνθεση του κοινωνικού συμβολαίου, τόσο εγχώρια όσο και διεθνώς”.

Εκτιμά, τέλος, ότι αυτό το μεγάλο θέμα της ισχύος και της νομιμότητας δεν μπορεί να διευθετηθεί ταυτόχρονα με την προσπάθεια να νικηθεί η πανδημία. “Είναι, όμως, απαραίτητη η αυτοσυγκράτηση απ’ όλες τις πλευρές, τόσο στις εσωτερικές πολιτικές, όσο και στη διεθνή διπλωματία. Πρέπει να υπάρχουν προτεραιότητες”. πηγή

Ο Χένρυ Άλφρεντ Κίσινγκερ (αγγλ.: Henry Alfred Kissinger, 27 Μαΐου 1923) είναι Αμερικανός πολιτικός, ακαδημαϊκός -καθηγητής πολιτικής επιστήμης και διεθνών σχέσεων-, συγγραφέας και διπλωμάτης. Κυριάρχησε στο σχεδιασμό και την εκτέλεση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ από το 1969 ως το 1977, επί προεδρίας Ρίτσαρντ Νίξον (1969-1974) και Τζέραλντ Φορντ (1974-1977), ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας (National Security Advisor) και υπουργός Εξωτερικών.

Ο Κίσινγκερ γεννήθηκε στη Γερμανία ως Χάιντς Άλφρεντ Κίσινγκερ (Heinz Alfred Kissinger) από Γερμανοεβραίους γονείς. Ο πατέρας του Λούις Κίσσινγκερ (αγγλ. Louis Kissinger, 1887-1982) ήταν δάσκαλος και η μητέρα του Πάουλα (Στερν) Κίσσινγκερ (1901-1998) νοικοκυρά. Σε νεαρή ηλικία, αγαπημένη του ασχολία ήταν το ποδόσφαιρο και μάλιστα υπήρξε παίκτης του νεανικού τμήματος της ποδοσφαιρικής ομάδας «Γκρόιτερ Φιρτ», μίας απ’ τις καλύτερες τότε ομάδες της Γερμανίας. Μαζί με τους γονείς του, το 1938 διέφυγαν ΗΠΑ, στην Νέα Υόρκη υπό την απειλή του ναζιστικού καθεστώτος. Εκεί φοίτησε στο Λύκειο Τζωρτζ Ουάσινγκτον, όπου μετά τον πρώτο χρόνο παρακολουθούσε νυκτερινά μαθήματα, ενώ την ημέρα εργαζόταν σε εργοστάσιο. Κατόπιν, σπούδασε λογιστικά στο Σίτυ Κόλλετζ Νέας Υόρκης, συνεχίζοντας παράλληλα να εργάζεται.

Το 1943 οι σπουδές του διακόπηκαν, όταν κλήθηκε να υπηρετήσει στον Αμερικανικό Στρατό. Κατά την ακόλουθη περίοδο συμμετείχε σε επιχειρήσεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μεταξύ των οποίων σε αποστολή στο Κρέφελντ και Ανόβερο της Γερμανίας. Μετά τον πόλεμο συνέχισε τις σπουδές του σε μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο.

Έλαβε διδακτορικό δίπλωμα Πολιτικών Επιστημών από το Χάρβαρντ το 1954: η διατριβή του είχε τίτλο «A World Restored: Metternich, Castlereagh and the Problems of Peace 1812-1822». Το θέμα της διατριβής του -οι διασκέψεις και τα συνέδρια που οδήγησαν στην σχεδίαση και κατοχύρωση του νέου διεθνούς συστήματος μετά την ήττα του Ναπολέοντα- προκάλεσε μεγάλη εντύπωση καθώς εκείνη την εποχή (απόγειο του Ψυχρού Πολέμου) όλοι σχεδόν οι Αμερικανοί πολιτικοί επιστήμονες ασχολούνταν με θέματα όπως ο κομμουνισμός, τα πυρηνικά όπλα, οι τεχνικές ανταρτοπολέμου κτλ.

Το 1957, με την έκδοση του βιβλίου «Nuclear Weapons and Foreign Policy» έγινε για πρώτη φορά γνωστός ως αξιόπιστος σχολιαστής σε θέματα διεθνών σχέσεων. Ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα στο Χάρβαρντ, αλλά παράλληλα συμμετείχε σε διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες και επιτροπές που αφορούσαν την εξωτερική πολιτική και ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών.