Γιατί δεν έχει κηρυχθεί πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας; Υποχωρούμε ή είμαστε συνετοί;

Last updated on 14 Απριλίου, 2021 at 09:10 μμ

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Τις τελευταίες μέρες έχουμε μία κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο, μετά την υπογραφή της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας για χάραξη (μερικώς) θαλασσίων συνόρων.

Στην Ελλάδα οι Ένοπλες Δυνάμεις βρίσκονται σε ετοιμότητα με το Π.Ν στο Αιγαίο και το Στρατό στον Έβρο να φυλάττουν τα σύνορα της χώρας.

Πολλοί πολίτες τηρούν στάση που δεν έχει σχέση με την ψυχραιμία που επιδεικνύουν οι Ε.Δ της χώρας, κυρίως λόγω παραπληροφόρησης ή λόγω σύγχυσης από τις κινήσεις της Τουρκίας.

Πολιτική κανονιοφόρων – Υβριδικός πόλεμος

Σε μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας υπάρχει η εντύπωση πως έχουμε πολεμικές επιχειρήσεις, πως έχει κηρυχθεί επισήμως πόλεμος. Δεν είναι έτσι προφανώς αλλιώς δεν θα γραφόταν αυτό το άρθρο, αλλά θα είχαμε φύγει για τα σύνορα να εκτελέσουμε το καθήκον μας.

Οι πρόσφατες κινήσεις της Τουρκίας είναι μέρος του υβριδικού πολέμου και του διπλωματικού πολέμου που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών εδώ και δεκαετίες. Η Τουρκία χρησιμοποιεί τις Ε.Δ της ως προβολή ισχύος και μοχλό πίεσης, ένα ακόμα διπλωματικό όπλο.

 Έχουμε μία επίδειξη σημαίας, μια πράξη “πολιτικής κανονιοφόρων”. Ο “Υβριδικός Πόλεμος” αποβλέπει στην αύξηση της πίεσης προς την Ελλάδα, επειδή η Τουρκία προτιμά να την υποτάξει χωρίς πόλεμο. Η στρατιωτικοποίηση της διπλωματίας  θεωρείται ότι ενισχύει τα τουρκικά διπλωματικά “όπλα”, δημιουργώντας εντυπώσεις εις βάρος της πραγματικότητας, δηλαδή ως προς την κανονική κατάσταση – καθεστώς.

Τα πραγματικά επιχειρήματα της Τουρκίας είναι ισχνά, τα σημεία στα οποία πραγματικά θα μπορούσε κανείς να συζητήσει κάποιος μαζί τους είναι ελάχιστα έως μηδαμινά. Οι Τούρκοι το ξέρουν και γι αυτό άλλωστε βάζουν στο τραπέζι θέματα ανύπαρκτα ή προσπαθούν να τα δημιουργήσουν. Σε κάθε περίπτωση όμως προσπαθούν μέσω επίδειξης ισχύος στρατιωτικής να πιέσουν προς υποχώρηση την Ελλάδα.

Η Τουρκία προβάλει αυθαίρετες θέσεις και ερμηνεύει κατά το δοκούν τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου ενώ απορρίπτει και την από κοινού προσφυγή σε διεθνές δικαστήριο. Παρουσιάζει μία ‘εικονική πραγματικότητα’ ως πραγματικότητα, προσπαθεί να πιέσει την Ελλάδα γι αποδοχή και τη Διεθνή Κοινότητα γι ανοχή.

Ο τελικός στόχος, το “τέλος της διαδρομής”, την ενδιαφέρει να είναι μια πολιτική συμφωνία υπέρ της, η οποία μόνο με ταπεινωμένους τους Έλληνες ή με ελληνική αυτοκτονική διπλωματική πρωτοβουλία, μπορεί να προέλθει. Δεν επιθυμεί πολεμική κατάκτηση της Ελλάδα η Τουρκία, επιθυμεί εμείς να υποχωρήσουμε χωρίς να έχει προηγηθεί σύγκρουση.

Τι κάνει η Ελλάδα; Ετοιμάζεται για πόλεμο;

Εδώ είναι που πολλοί αναρωτιούνται τι κάνει η Ελλάδα κι αν αυτά που κάνει είναι τα σωστά. Η ελληνική απάντηση, κινείται στα ίδια ακριβώς μέτρα στα οποία ορίζεται η τουρκική δράση. Η αντίδραση είναι ίση της δράσης.

ΑΟΖ – Υφαλοκρηπίδα – Μία ‘αιρετική’ άποψη : H Τουρκία δεν παρανομεί

Αναχαιτίζει τα τουρκικά αεροσκάφη όπου πρέπει, διώχνει τα τουρκικά πολεμικά και άλλα πλοία από εκεί που πρέπει, αποκρούει επιθέσεις όπως αυτή στον Έβρο τον περασμένο Μάρτιο. Η Ελλάδα δεν παραμένει απαθής, όπως νομίζουν πολλοί αλλά αντιδρά, λαμβάνοντας πάντα πολύ σοβαρά υπ’ όψιν όλα όσα προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο. Και στην περίπτωση του πλου πολιτικών πλοίων σε διεθνή ύδατα, πράττει αυτά τα οποία “επιτρέπει” το Διεθνές Δίκαιο ενώ με τα πολεμικά της πλοία απαγορεύει στους Τούρκους να διεξάγουν σεισμικές έρευνες, πράγμα που γνωρίζουν οι Τούρκοι αλλά δεν μπορούν να το παραδεχθούν για λόγους γοήτρου και εσωτερικής κατανάλωσης.

Η απάντηση σε έναν ‘υβριδικό πόλεμο’ δεν είναι η κήρυξη πολέμου. Ούτε τον Μάρτιο του 2020 η Ελλάδα κήρυξε πόλεμο στην Τουρκία, επειδή ο Ερντογάν εξαπέλυσε τις μάζες παράνομων μεταναστών στον Έβρο, ούτε μέχρι τώρα, με το Oruç Reis.

Η κήρυξη πολέμου είναι μία συγκεκριμένη πράξη, με συγκριμένες διαδικασίες και κυρίως συνέπειες.

Κακοί διπλωματικοί χειρισμοί ή ανύπαρκτες διπλωματικές κινήσεις ελληνικών κυβερνήσεων στο παρελθόν έχουν ενισχύσει την αρπακτικότητα της Τουρκίας. Αυτοί οι χειρισμοί μπορεί να είναι η έλλειψη ουσιαστικών συμμαχιών (Ισραήλ). Μπορεί να είναι η μη υπογραφή συμφωνιών  (πχ Γαλλία όχι τώρα, εδώ και χρόνια).

Αν αποτρέψουμε την τουρκική επιθετικότητα, τότε θα μιλάμε για ολική αλλαγή του ρου των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Προσοχή.

Η Ελλάδα έχει τη στρατιωτική απάντηση στη φαρέτρα των όπλων της. Ουδείς υποστηρίζει πως δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ΑΝ χρειαστεί. Υποστηρίζεται ωστόσο πως αυτή τη στιγμή δεν είμαστε στο σημείο αυτό, τουλάχιστον την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, με τα δεδομένα που έχει ο γράφων υπ όψιν του.

Ακόμα κι αν φτάσουμε στην πολεμική σύγκρουση, η προετοιμασία που έχει γίνει σε διπλωματικό επίπεδο θα κρίνει το αποτέλεσμα (αν όχι της πολεμικής σύγκρουσης, σίγουρα τη διάρκεια αυτής και τις συζητήσεις μετά).

Δεν είναι το ίδιο να πολεμήσεις την Τουρκία ενώ έχουν προηγηθεί οι κατάλληλες κινήσεις σε διεθνές επίπεδο (επαναλαμβάνουμε Γαλλία, Ισραήλ, ΗΑΕ κλπ) κι άλλο να μην έχουν γίνει.

Η σωστή προετοιμασία δε σημαίνει ηττοπάθεια. Κατά πόσον οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν παρουσιάσει ηττοπάθεια στο παρελθόν είναι συζήτηση που δεν αφορά το παρόν άρθρο, ωστόσο σίγουρα υπήρξαν τέτοιες περιπτώσεις κι όχι στο πολύ μακρινό παρελθόν.

Εν κατακλείδι

Η Τουρκία βλέπει πως οι θέσεις της δεν πείθουν κανέναν και πως αρκετές χώρες πια δεν καλοβλέπουν την επιθετικότητα της γειτονικής μας χώρας. Γαλλία, Ισραήλ, ΗΑΕ, Σ.Αραβία, Αίγυπτος είναι χώρες που έχουν κοινά συμφέροντα με εμάς αυτή τη στιγμή.

Η Τουρκία το γνωρίζει ότι ο κλοιός σφίγγει και η ανοχή τελειώνει. Προσπαθεί λοιπόν να πιέσει την Ελλάδα με επίδειξη δύναμης και υβριδικό (ψυχολογικό) πόλεμο. Σε απλά ελληνικά θέλει να μας σπάσει τα νεύρα ώστε εμείς να χάσουμε την ψυχραιμία μας και να κάνουμε το λάθος.

 Στις 10 Αυγούστου, αξιωματούχος του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι το Oruç Reis ξεκίνησε την δραστηριότητά του εντός των ορίων της υφαλοκρηπίδος που έχουν δηλωθεί από τις 18 Μαρτίου 2020 στον ΟΗΕ. Στον σχετικό χάρτη, διακρινόταν και η θαλάσσια περιοχή δυτικώς Ρόδου μέχρι Κρήτη που έχει εξαγγελθεί ήδη από καιρό ότι θα εκδοθούν άδειες για έρευνες στην κρατική εταιρεία πετρελαίων (ΤΡΑΟ). Η εν λόγω ζώνη, εμπίπτει ως επί το πλείστον στην ελληνική ΑΟΖ, βάσει της συμφωνίας μερικής οριοθετήσεως με την Αίγυπτο,  που ανακοινώθηκε στις 6 Αυγούστου. Σε αυτή την περιοχή, η Ελλάδα θα αντιδράσει όχι απλώς λόγω υφαλοκρηπίδος αλλά και οριοθετημένης ΑΟΖ, γεγονός που διπλωματικώς, ενισχύει την θέση της. (πηγή)

Σε περίπτωση που η εξαγγελία της Τουρκίας λάβει χώρα τότε οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και θα εμπλέκονται άμεσα και τρίτες χώρες (Αίγυπτος).

Τέλος να σημειώσουμε πως  στις τουρκικές κινήσεις φαίνεται καθαρά πως λαμβάνονται υπ’ όψιν τα στρατιωτικά δεδομένα κι επιδιώκεται να βρεθούν σε μειονεκτική θέση οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Η περιοχή ερευνών του Oruç Reis που οριοθετήθηκε από την τελευταία NAVTEX, έφερε το Πολεμικό Ναυτικό πολύ μακριά από την ομπρέλα της Πολεμικής Αεροπορίας ενώ ταυτοχρόνως βρισκόταν σε εξέλιξη καθιερωμένη άσκηση του τουρκικού ναυτικού εγγύς των Μικρασιατικών παραλίων και δυτικώς Συγκροτήματος Μεγίστης. Στην περίπτωση δραστηριότητος δυτικώς του 28ου Μεσημβρινού, οι αποστάσεις από τις αεροπορικές βάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας θα είναι σαφώς μικρότερες.