Last updated on 14 Απριλίου, 2021 at 09:09 μμ
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!
H καταδικαστική απόφαση για τη Χρυσή Αυγή φύσηξε ως άλλος άνεμος που καθαρίζει την ατμόσφαιρα στην Ελλάδα. Ένας φρέσκος αέρας που επιτέλους φύσηξε κι απέδειξε πως:
- έχουμε δικαιοσύνη στη χώρα, με τα όποια προβλήματα έχει
- οι Έλληνες δεν είναι στο σύνολό τους Ναζί
- δεν τελειώσαμε με τις ακραίες ιδεολογίες
- το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία πρέπει να βρίσκονται σε συνεχή εγρήγορση.
Η βασική ερώτηση που απασχολεί την κοινωνία είναι αν τελειώσαμε με τη Χρυσή Αυγή. Κι αν ναι, τότε πώς αποφεύγουμε την επανεμφάνιση αντίστοιχου μορφώματος.
Πιστεύετε ότι τελειώσαμε με τη Χρυσή Αυγή;
Απάντηση: H απάντηση που εμείς δίνουμε είναι πως τελειώσαμε με τη Χρυσή Αυγή αλλά όχι με τον Χρυσαυγιτισμό.
H απάντηση που εμείς δίνουμε είναι πως τελειώσαμε με τη Χρυσή Αυγή αλλά όχι με τον Χρυσαυγιτισμό. Όχι με το νεοναζισμό και τον φασισμό (που δεν είναι το ίδιο και κακώς ταυτίζονται από κάποιους).
Σε πρώτη φάση θα πρέπει να εξετάσουμε ποιοι είναι οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής.
Όπως προέκυψε από τις πρώτες έρευνες που έγιναν για τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονταν το 2012 ως κεντροδεξιοί και κεντρώοι! Όχι ως ακροδεξιοί. Οι περισσότεροι ήταν άνδρες, συνταξιούχοι, άνεργοι και εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα.
Άνθρωποι με οργή που δεν ήξεραν πώς να την εκφράσουν. Άνθρωποι που είχαν μπει στο δίπολο μνημόνιο – αντιμνημόνιο, χωρίς (προφανώς) να προέρχονται από τον αριστερό χώρο. Ήταν ξεκάθαρα αντιμνημονιακοί, οργισμένοι, απογοητευμένοι από το παραδοσιακό, αστικό πολιτικό σύστημα κι έψαχναν έναν τρόπο για να τιμωρήσουν τους πολιτικούς που (θεωρούσαν) ότι τους πρόδωσαν.
Επειδή κάποιοι θα πουν ότι δεν ήξεραν τι είναι η Χρυσή Αυγή, να θυμίσουμε πως λίγους μήνες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η Χρυσή Αυγή -στις ευρωεκλογές του 2014- έφθασε πολύ κοντά στο 10% με πάνω από μισό εκατομμύριο ψηφοφόρους. Προφανώς η δολοφονία από μόνη της δεν επαρκούσε.
Σαφώς και ρόλο έπαιξε η αθρόα μετανάστευση την οποία το πολιτικό σύστημα και οι τοπικές κοινωνίες αδυνατούσαν να χειριστούν, με αποτέλεσμα η οργή να εκφραστεί κι απέναντι σε αθώους ανθρώπους.
Επίσης να θυμίσουμε πως αρκετές διασημότητες υποδέχτηκαν με ικανοποίηση την άνοδο του ναζιστικού μορφώματος. Είτε το υπερασπίστηκαν δημόσια μέσω των τοποθετήσεών τους, είτε το χρησιμοποίησαν ως μέρος πολιτικής “πρόζας” στις live εμφανίσεις τους, είτε επεκτάθηκαν σε έμπρακτη υποστήριξη και δραστηριοποίηση δια πολιτικής “εκκόλαψης” και διείσδυσης.
Ο Νότης Σφακιανάκης είχε τοποθετηθεί πολλάκις υπέρ της Χρυσής Αυγής, Την οποία και ψήφισε: “Εγώ ψήφισα τη Χρυσή Αυγή γιατί, δυστυχώς, αυτά τα παιδιά από τον Κολωνό, τα Πετράλωνα, το Πέραμα είναι καλύτεροι από όλους αυτούς τους γραβατωμένους οι οποίοι με το γάντι σφάζουν κοινωνίες ολόκληρες.
Τον Μάιο του 2013, ο Γιάννης Πλούταρχος παραχώρησε συνέντευξη σε ένθετο εφημερίδας:
“Εγώ προσωπικά τα σλογκανάκια του στυλ «ακραία δεξιά» ή «ακραία αριστερά» που χρησιμοποιούν κάποιοι για να εκφοβίσουν τον κόσμο τα ακούω βερεσέ. Κι εγώ αν αυτά τα κόμματα διαχειριστούν με σωστό τρόπο και σεβασμό τα προβλήματα των Ελλήνων, είμαι ο πρώτος που θα τα ψηφίσει. Σήμερα κρίνω τις πράξεις των κομμάτων και δεν με ενδιαφέρουν οι χαρακτηρισμοί όπως κουκουλοφόροι ή τραμπούκοι. Ας είναι ό,τι θέλουν. Φτάνει να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο”.
Ξεκάθαρη θέση υπέρ της Χρυσής Αυγής και υιοθέτηση των όσων πρεσβεύει είχε και ο Σταμάτης Γονίδης. Σε τηλεοπτική του συνέντευξη είχε πει τα εξής:
“Κάθε φορά κάποιον πρέπει να κάψουν για να αποδεικνύουν ότι είναι δημοκράτες. Να λοιπόν γιατί ο λαός που δεν μασάει κουτόχορτο ψηφίζει Χρυσή Αυγή. «Εντάξει, κι εμείς έχουμε πάει μετανάστες νόμιμα έξω, αλλά μου γεμίσατε τον κόσμο λαθρομετανάστες και φοβάμαι να περπατήσω έξω. Δεν είμαι ρατσιστής, αλλά βλέπω παράξενα πράγματα. Είπαμε είμαστε φιλόξενος λαός, όλα καλά, αλλά δεν θα μας πηδ@ξουν… κιόλας! Τι συμβαίνει; Γιατί αυτή η υποστήριξη;Από που έρχεται; Να δείξεις τι; Ότι είσαι δημοκράτης; Χρησιμοποιείς τη δημοκρατία για να μας πηδ@ς; Δεν το κατάλαβα αυτό! Δεν νιώθω ασφαλής μες στην χώρα μου”.
Ο γνωστός για το εκκλησιαστικό του ρεπερτόριο, Πέτρος Γαϊτάνος είχε κάνει την εξής δήλωση: “Μ’ αρέσει ο τσαμπουκάς της Χρυσής Αυγής. Θεωρώ ότι εν μέρει καλά πράττει! Μ’ αρέσει αυτό που κάνει η Χρυσή Αυγή, όμως δεν μ’ αρέσει να γίνεται από μόνο του. Πρέπει κάποια στιγμή να ανασκουμπωθούν και να το κάνουν οι πολιτικοί.
Προτιμώ η Χρυσή Αυγή να ξεφύγει λίγο παρά να λούζομαι τη χαζοευγένεια των ΜΜΕ και των πολιτικών, οι οποίοι μας έχουν καταστρέψει. Προτιμώ μια Χρυσή Αυγή που θα είναι τσαμπουκάδες. Θέλουμε όλα να είναι μέσα στην ευγένεια… Και γιατί η Χρυσή Αυγή είναι τόσο επιθετική; Γιατί η Χρυσή Αυγή αποκαθιστά την αστυνομία; Ξέρετε πόσες φορές παρακολουθώντας τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ήθελα να κάνω αυτό που κάνει η Χρυσή Αυγή;
Ο πρώην μπασκετμπολίστας και προπονητής είχε πει πως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν “κακιά στιγμή”: “Ο Φύσσας ήταν μία κακή στιγμή. Δεν υπάρχουν άλλοι Φύσσες; Το εκμεταλλεύτηκαν αυτό. Το μέτωπό μου είναι καθαρό”, εξηγώντας περί ποίου μετώπου μιλούσε:
“Εμένα μου αρέσει να με λένε πατριώτη. Να με λένε Έλληνα. Αναρωτιέμαι αυτή την στιγμή η Χρυσή Αυγή έχει καμιά συμμετοχή σε όλο αυτό που γίνεται στην Ελλάδα σήμερα;”
Σε άλλη του συνέντευξη είχε πει: “Εσύ πιστεύεις ότι πήγε να σκοτώσει τον Φύσσα; Ότι πήγαν κάποιοι άνθρωποι να σκοτώσουν τον Φύσσα; Παρεξηγήθηκε όμως αυτό που είπα εγώ “ως κακή στιγμή”; Γιατί όντως ήταν μια κακή στιγμή που τσακώθηκε με έναν εγκληματία που τον μαχαίρωσε και τον σκότωσε.
Πρέπει να τιμωρηθεί αυτός που τον σκότωσε. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ήταν οργανωμένο το έγκλημα. Τα δύο παιδιά όμως που άνηκαν στην Χρυσή Αυγή και τα σκότωσαν ήταν οργανωμένο έγκλημα”.
Αρκετοί παρουσιαστές και αρκετές παρουσιάστριες εκείνη την περίοδο ενέτασσαν ελαφρά τη καρδία τα πεπραγμένα της στο στο πρόγραμμά τους, σχολιάζοντας επιδερμικά και χωρίς πολιτικά κριτήρια, κρίση και διορατικότητα. Χαρακτηριστική ήταν η ατάκα παρουσιάστριας για τον Γιώργο Γερμενή (τον “Καιάδα” της Χρυσής Αυγής) ότι είναι… γλυκούλης.
Το καλοκαίρι του 2012, η Βούλα Παπαχρήσου αποβλήθηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες για την εξής ανάρτησή της στο Twitter: “Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα.. Τουλάχιστον τα κουνούπια του δυτικού Νείλου..θα τρώνε σπιτικό φαγητό!!!”, προκαλώντας κοινωνική και πολιτική κατακραυγή, διχασμό, αλλά και τροφή για σχόλια μετά από φωτογραφίες που την απεικόνιζαν στο πλευρό του Ηλία Κασιδιάρη.
Σε συνέντευξή της λίγο καιρό αργότερα, κι ενώ είχε ζητήσει δημόσια συγγνώμη, δήλωσε πως δεν μετάνιωσε για το “ανέκδοτο”: “Το έκανα για πλάκα, αλλά δεν μετανιώνω”. Βέβαια, προσπάθησε να δικαιολογηθεί, λέγοντας πως “είμαι παιδί ακόμα. Βρείτε μου ένα παιδί που δεν κάνει ούτε ένα λάθος”.
Όσο για τον Ηλία Κασιδιάρη και τη σωματική επίθεση στη Λιάνα Κανέλλη: “Ο ίδιος εκφράζει τα λόγια του απλού πολίτη. Τα περνά μέσα από τη Βουλή. Θυμάμαι πως δεν το ξεκίνησε πρώτος εκείνος. Εγώ, αν ήμουν προκλητική απέναντι σε έναν άντρα και έβριζα, θα ήμουν έτοιμη για την απάντησή του”.
Επιστρέφοντας λοιπόν στον Έλληνα ψηφοφόρο της Χρυσής Αυγής οφείλουμε να αναγνωρίσουμε και τη δύναμη των media τα οποία, αν όχι έσπρωξαν, δεν απέτρεψαν την άνοδο της Χρυσής Αυγής.
Η αρχή της πτώσης της Χρυσής Αυγής ξεκίνησε με τις συλλήψεις που ακολούθησαν τις ποινικές διώξεις που ασκήθηκαν σε βάρος της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, κυρίως όμως με την αποδυνάμωση του αντιμνημονιακού αγώνα.
Η σύλληψή τους, οι φωτογραφίες με τις χειροπέδες στα χέρια, τους κατέστησε από πολιτικούς σε ποινικούς. Η άνοδος στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ και η αποδοχή από το εκλογικό σώμα των μνημονιακών δεσμεύσεων, η διάψευση των προσδοκιών για ανατροπή των μνημονίων, η εγκατάλειψη του αντιμνημονιακού αγώνα και η σταδιακή αποκατάσταση της κανονικότητας, ήταν το δεύτερο και τελειωτικό χτύπημα. Αυτό που κατέστησε τη Χρυσή Αυγή περιθωριακή πολιτική δύναμη.
Θα έλεγε κανείς, με διάθεση χιουμοριστική, πως η κ@λ@τούμπα του Αλέξη μετά το δημοψήφισμα ήταν αυτό που τελείωσε τη Χρυσή Αυγή. Μάλλον όμως δεν θα αρέσει αυτό το αστείο.
Αφού εξετάσαμε σε πρώτη φάση ποιοι ήταν οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής, ας πάμε στη δεύτερη φάση της ανάλυσής μας. Πού πήγαν αυτοί οι ψηφοφόροι;
Όπως προκύπτει από το exit poll των τελευταίων εκλογών (Ιούλιος του 2019) , οι παλαιοί ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής -οι ψηφοφόροι του 2015- ψήφισαν το 2019 σε ποσοστό 16% τη Νέα Δημοκρατία και ακολουθούν: Ενα 4% ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ, ένα άλλο 4% ψήφισε το ΜΕΡΑ25, ένα 4% ψήφισε το ΚΙΝΑΛ, ενώ ένα ακόμα 4% παρέμεινε στον χώρο της πέραν της ΝΔ δεξιάς, ψηφίζοντας τον Κυριάκο Βελόπουλο. Σαφώς και δεν ξεχνάμε την αποχή, καθώς κάποιοι απλά δεν ψήφισαν.
Εν κατακλείδι τελειώσαμε με τη Χρυσή Αυγή;
Η απάντηση μας είναι πως ναι. Το ναζιστικό κόμμα – εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή έχουν τελειώσει.
Όσο όμως το πολιτικό σύστημα δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, τόσο θα ελοχεύει ο κίνδυνος οι πολίτες να στρέφονται στα άκρα.
Όταν η οικονομική κατάσταση του κόσμου χειροτερεύει συνέχεια, ο κοινωνικός ιστός αποσυντίθεται και οι πολιτικοί παραμένουν σε ένα χρυσό κλουβί, τόσο θα δημιουργείται εύφορο έδαφος για τον λαϊκισμό των άκρων.
Η μάχη με τα άκρα, η μάχη με το ναζισμό, τον φασισμό, την αναρχία και γενικώς με τον ολοκληρωτισμό και τις αντιδημοκρατικές ιδεολογίες είναι καθημερινή και είναι μάχη που πρέπει να δίνει ο κάθε πολίτης και μόνος του και συλλογικά.